3. ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Ο Μενέλαος Λουντέμης είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς
συγγραφείς,γεννήθηκε το 1912 στην Κωνσταντινούπολη.Τα 48 του
βιβλία μεταφραστήκαν σε διαφορές γλώσσες της Ανατολικής Ευρώπης
ενώ το <<Ένα παιδί μέτραει τ’ άστρα>> έχει μεταφραστεί και στα
γερμανικά .Εκτός από μυθιστορήματα έχει γράψει δοκίμια,διηγήματα
ποιήματα,τέσσερα παιδικά βιβλία και θεατρικά έργα.Ήταν ένα
προσφυγόπουλο από την Κωνσταντινούπολη και από μικρό παΐδι
δούλεψε σκληρά για να ζήσει.Το 1938 σε ηλικία 26 ετών τιμήθηκε με το
πρώτο κρατικό βραβείο για το βιβλίο <<Τα πλοία δεν άραξαν>>.Το 1977
ο Λουντέμης απεβίωσε σε ηλικία 65 ετών από καρδιακή προσβολή και ο
σορός του εκτέθηκε στην Αθήνα από λαϊκό προσκύνημα,τιμή αξία ενός
μεγάλου συγγραφέα και υπερασπιστή των ανθρωπίνων
δικαιωμάτων.Τέλος είναι ένας τρυφερός και παθιασμένος παρατηρητής
της ελληνικής ψυχής αφού όπως είπαν γι’ αυτόν <<ανοίγει την καρδιά
του και τις καρδιές των άλλων>>.
4. Η ΠΡΩΤΗ ΕΝΤΥΠΩΣΗ
Οι προσδοκίες που είχα πριν διαβάσω το συγκεκριμένο λογοτεχνικό έργο
ήταν ότι θα συναντούσα ένα βιβλίο, το οποίο θα έλεγε για ένα παιδί που
κάθεται μόνο του και μετράει τα άστρα.Το βιβλίο θα το ξαναδιάβαζα με
πολλή ευχαρίστηση γιατί μου άρεσε πολύ.
Πιστεύω ότι αυτό το βιβλίο προσπαθεί να μας δώσει ένα δίδαγμα,πως
όποιος έχει θέληση όλα τα καταφέρνει.Το βιβλίο δεν με δυσκόλεψε αν και
σε κάποια σημεία μερικές λέξεις ήταν λίγο δύσκολο να τις καταλάβεις, π.χ
γείσο,Χαιρολά κ.α
Η πρώτη μου εντύπωση δεν άλλαξε κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης του
βιβλίου γιατί το βιβλίο από την αρχή έως το τέλος μας μιλάει για ένα
παιδί, το οποίο θέλει να μάθει γράμματα και να μορφωθεί.
5. Η ΠΛΟΚΗ
Το βιβλίο εξιστορεί την περιπέτεια του Μέλιου Καδρά - ενός φτωχού και
ορφανού αγοριού: Στο χωριό του Μέλιου, το αφεντικό του, δεν τον αφήνει να
μορφωθεί, διότι υποστηρίζει, πως θα του αποσπά την προσοχή από τη
δουλειά. Ένας καλός δάσκαλος του χωριού, θα καταλάβει τη δίψα του παιδιού
για μάθηση, και θα του δώσει, αρχικά, κάποια βιβλία. Ο Μέλιος, μοιάζει να
συγκλονίζεται από τα βιβλία, όσες φορές κι αν τα διαβάσει. Η όρεξή του για
μάθηση, τελικά, θα τον προδώσει στο αφεντικό, που μόλις μαθαίνει ότι ο
Μέλιος ασχολείται με τα βιβλία θυμώνει πολύ και του απαγορεύει να
ξανασυναντήσει τον δάσκαλο. Ωστόσο, οι δρόμοι του παιδιού και του
δασκάλου χωρίζουν. Ο Μέλιος πήγε στην πολή, ολομόναχος ώστε να πάει σε
σχολείο. Εκεί, θα ζήσει την αδικία και το δίκιο, την αγάπη και το μίσος, την
καλοσύνη και την κακία, τη φιλία και την έχθρα, αλλά ο μόνιμος
συνοδοιπόρος του, σε αυτό το κακοτράχαλο ταξίδι, θα είναι πάντα το βιβλίο
και η δίψα του η αστείρευτη για μάθηση.Τα γεγονότα συνδέονται μεταξύ τους.
Ο χρόνος δεν παίζει ρόλο στην πλοκή του έργου και τα γεγονότα δεν
παρουσιάζονται σε χρονολογική σειρά.
Στην ιστορία δεν παρουσιάζονται γεγονότα του μέλλοντος και δεν υπάρχουν
αναδρομές στο παρελθόν για να καλυφθούν κενά στην ιστορία.
Τα στοιχεία που προκαλούν αγωνία για το τι θα γίνει στο μέλλον είναι το
σημείο όπου ο Μέλιος ο πρωταγωνιστής του μυθιστορήματος συναντά το
δάσκαλο,αυτό το σημείο είναι και η κορύφωση της ιστορίας αφού αυτό
περίμενε ο Μέλιος εδώ και καιρό.
Η πλοκή εξαρτάται από τούς χαρακτήρες,στην ιστορία δεν έχουμε
συγκρούσεις ενώ το τέλος με ευχαριστεί γιατί σχεδόν καλύπτει τον τίτλο του
μυθιστορήματος.
6. ΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ
Οι χαρακτήρες του έργου είναι πιστευτοί σαν τους καθημερινούς
ανθρώπους,και ο πρωταγωνιστής είναι ένας από αυτούς. Ο συγγραφέας
περιγράφει ο ίδιος τους χαρακτήρες του και όχι μέσω των σχολίων και
σκέψεων των άλλων χαρακτήρων.Τα βασικά γνωρίσματα των
χαρακτήρων είναι πως όλοι είναι καλοί άνθρωποι και συμπαθούν το
Μέλιο,εκτός από μια φορά που τον μάλωσε το αφεντικό του όταν έμαθε
πως συναντήθηκε με τον δάσκαλο.
Ο συγγραφέας προσπαθεί να μας κάνει να αντιμετωπίσουμε τους
χαρακτήρες με κριτικό μάτι.
Στην ιστορία δεν υπάρχουν δευτερεύοντα πρόσωπα εκτός από τους
πρωταγωνιστές.
Η στάση των προσώπων δεν αλλάζει μετά από κάποιο γεγονός.
7. ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ
Κατά την άποψη μου τα γεγονότα διαδραματίζονται την δεκαετία του 50.
Ο συγγραφέας δεν τονίζει και πολλές λεπτομέρειες για το σκηνικό και
θεωρώ ότι η κοινωνική τάξη και η απασχόληση των χαρακτήρων είναι
πολύ σημαντική για την συνεχεία του έργου.Νομίζω πως τα παραπάνω
στοιχειά δεν θα μπορούσαν να αποτελούν το θέμα του βιβλίου.
8. ΤΡΟΠΟΣ ΑΦΗΓΗΣΗΣ
Ο συγγραφέας αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο.
Πιστεύω ότι ο αφηγητής είναι ένας από τους πρωταγωνιστές της
ιστορίας.
Ο αφηγητής περιγραφεί όλους τους χαρακτήρες κάποιους με πολλές
λεπτομέρειες και κάποιους όχι.
Το στυλ της αφήγησης δεν αλλάζει κατά τη διάρκεια του κειμένου.
9. ΕΙΚΟΝΕΣ
Στην ιστορία περιγράφονται κάποιες εικόνες π.χ του
Μπίθρου(χαρακτήρας της ιστορίας) και το σπίτι του Μπάρμπα-Ανέστη
επίσης βασικού χαρακτήρα της ιστορίας.
Η περιγραφή των εικόνων γίνεται κυριολεκτικά.
Στην ιστορία δεν υπάρχουν επαναλαμβανόμενες εικόνες.
10. ΤΟ ΣΤΥΛ ΓΡΑΦΗΣ
Η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας είναι λαϊκή, δημοτική ,
καθημερινή ενώ οι λέξεις είναι απλές εκτός από κάποιες που έχουν μια
«χωριάτικη» διαλεκτό και δύσκολα μπορεί να τις καταλάβει κάποιος.
Πιστεύω ότι με αυτό τον τρόπο ο συγγραφέας θέλει να μας δείξει πώς
μιλούσαν εκείνα τα χρονιά οι άνθρωποι.
11. ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ
Πιστεύω ο τίτλος δεν εμπεριέχει στοιχειά για το θέμα του γιατί ο τίτλος
μας λέει για ένα παΐδι που μετράει τα άστρα ενώ το κείμενο μας μιλάει
για ένα παιδί που θέλει να μάθει γράμματα και να μορφωθεί.
Ο συγγραφέας πιστεύω ότι υποδεικνύει άμεσα το θέμα του έργου σε
κάποια αποσπάσματα χωρίς να δίνει περιττές λεπτομέρειες.
Πιστεύω ότι το θέμα αποκαλύπτεται μέσα από τα λογία των
πρωταγωνιστών.
Στην ιστορία υπάρχουν συγκρούσεις μεταξύ των προσώπων όπως η
σύγκρουση που έχει ο Μελιος και το αφεντικό του, που μαλώνουν όλη
την ώρα επειδή ο Μελιος θέλει να μάθει γράμματα και το αφεντικό του
δεν του το επιτρέπει.
Οι άξιες που υποστηρίζει το συγκεκριμένο λογοτεχνικό έργο είναι η
δύναμη της θέλησης και αυτό φαίνεται στην θέληση του παιδιού να
μάθει γράμματα και να μορφωθεί.
12. Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΑΣ ΑΠΟΨΗ
Από αυτό το βιβλίο έμαθα ότι με την θέληση κάποιος μπορεί να κάνει
πολλά πράγματα, όπως ο Μελιος που έκανε τα πάντα για να μπορέσει να
μορφωθεί και να μάθει γράμματα.
Δεν έχω διαβάσει κάποια κριτική για το συγκεκριμένο βιβλίο.
Συμφωνώ με τις άξιες και τις ιδέες που παρουσιάζει και υποστηρίζει
αυτό το βιβλίο γιατί όλες οι ιδέες που παρουσιάζει και υποστηρίζει
εμφανίζονται μέσα στο κείμενο π.χ η θέληση.
Αν ήταν να γράψω μια κριτική για το συγκεκριμένο βιβλίο θα έγραφα να
το διαβάσετε οπωσδήποτε για να καταλάβετε ποσό σημαντικό πράγμα
είναι να έχετε θέληση, υπομονή και επιμονή.
Πιστεύω ότι αυτό το λογοτεχνικό έργο είναι αντάξιο της εποχής του και
αντιπροσωπευτικό της χώρας του.
Υπάρχουν κοινωνικές αναφορές αφού κάποιοι λένε ότι έγινε ένα από τα
διασημότερα βιβλία στην δεκαετία του 60.
