2. Քրիստոնեությունը ծագել է I դարում Պաղեստինում հրեական
միջավայրում, մեսիայի մասին հրեական շարժումների ժամանակ։
Արդեն Ներոնի ժամանակ Հռոմեական կայսրությունում կային
քրիստոնեական համայնքներ։
3. Քրիստոնեություն , միաստվածային կրոն, հուդայականության
և իսլամի հետ մտնում է աբրահամական կրոնների խմբի մեջ,
իսլամի և բուդդիզմի հետ մեկտեղ մտնում է երեք
համաշխարհային կրոնների թվի մեջ։
Քրիստոնեություն եզրն առաջին անգամ օգտագործվել է
Իգնատիոս Անտիոքացու կողմից (մահ. 113/117) Մագնեզիայի,
Հռոմի և Ֆիլադելֆիայի եկեղեցիներին հղած նամակներում։
4. Հայաստանն առաջին երկիրն է աշխարհում, որը 301 թվականին
քրիստոնեությունը ընդունեց որպես պետական կրոն: Քրիստոնեության
մուտքը Հայաստան և այնուհետև դրա տարածումն անցել է դժվարին
ճանապարհ, քանի որ հեթանոսությունը երկրում ուներ խոր արմատներ: Այն
երկրում տարածել են Քրիստոսի երկու աշակերտները` Թադեոսն ու
Բարդուղիմեոսը: Նրանք Հայաստան էին եկել Ասորեստանից և
Կապադովկիայից, հայտնի էին որպես հայոց աշխարհի լուսավորիչներ,
մկրտում էին իշխանական ընտանիքներին և հասարակ մարդկանց:
5. Երկու դար շարունակ քրիստոնյաները Հայաստանում ստիպված էին իրենց կրոնը
գաղտնի տարածել, քանի որ պետական կրոնը հեթանոսությունն էր, իսկ
հեթանոսները մեծամասնություն էին կազմում: Այս իրավիճակը տևեց մինչև 301
թվականը, երբ Տրդատ III թագավորը հռչակեց քրիստոնեությունը պետական կրոն:
Գրիգոր Լուսավորիչը Արածանի գետում մկրտեց հայոց թագավորին,
թագավորական ընտանիքին, նախարարներին, Սյունյաց իշխանին ու նրա զորքին:
