Εικαστική αναπαράσταση της Ιλιάδας μέσα από πίνακες ζωγραφικής.Κάθε εικόνα συνοδεύεται από τους οικείους στίχους του έπους. Κάτω δεξιά προβάλλεται το "ημερολόγιο" του αφηγματικού χρόνου της Ιλιάδας.

1. ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΒΙΝΤΕΟ
ΕΛΕΝΗ Κ. ΜΟΥΤΑΦΗ
Για τη σύνθεση αυτής της παρουσίασης αξιοποιήθηκαν - μερικώς επεξεργασμένα έργα ζωγραφικής
των καλλιτεχνών που αναφέρονται στο τέλος του video.
Μετάφραση: Ι. Πολυλάς – Θ Μαυρόπλουλος
Μουσική επένδυση: 1. Ευανθία Ρεμπούτσικα : «μια ομπρέλλα πάνω από΄το Βόσπορο»
2. « Gülümcan» A Turkish instrumental melody

2. ΡΑΨΩΔΙΑ Ω
ΕΚΤΟΡΟΣ ΛΥΤΡΑ
β΄μέρος
Η λύτρωση του Έκτορα
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΒΙΝΤΕΟ ΕΛΕΝΗ Κ. ΜΟΥΤΑΦΗ
νύχτα προς 42η ημέρα

3. Ο ΠΡΙΑΜΟΣ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ
Κι ίσια επήγε στη σκηνή που έμενε ο Πηλείδης.
Τον ήβρε αυτού κι ανάμερα οι σύντροφοι εκαθίζαν
κι ήταν ακόμη ασήκωτο εμπρός του το τραπέζι.
νύχτα προς 42η ημέρα

4. Ο ΠΡΙΑΜΟΣ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ
Μόνοι να τον υπηρετούν στεκόνταν ο Αυτομέδων
με τον γενναίον Άλκιμον, ό, τι είχε αποδειπνήσει.
νύχτα προς 42η ημέρα

5. Η ΙΚΕΣΙΑ ΤΟΥ ΠΡΙΑΜΟΥ
Εμπήκε ο μέγας Πρίαμος χωρίς να τον νοήσει
αυτού κανείς, και άμ’ έφθασε σιμά στον Αχιλλέα,
τα γόνατα του αγκάλιασε και τ’ ανδροφόνα χέρια
εφίλησε που του ‘σφαξαν τόσα λαμπρά παιδιά του.
νύχτα προς 42η ημέρα

6. Ο ΠΡΙΑΜΟΣ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ
Κείνον τον θείον Πρίαμον εθαύμαζε ο Πηλείδης,
θαύμαζαν κι εκοιτάζονταν κι οι άλλοι ολόγυρά του.
νύχτα προς 42η ημέρα

7. Η ΙΚΕΣΙΑ ΤΟΥ ΠΡΙΑΜΟΥ
« Θυμήσου τον πατέρα σου, ισόθεε Πηλείδη,
οπού κι αυτόν, ωσάν εμέ το έρμο γήρας ήβρε.
Ίσως και τον στεναχωρούν οι γείτονες τριγύρω
κι από τον όλεθρον κανείς δεν είναι να τον σώσει.»
νύχτα προς 42η ημέρα

8. Η ΙΚΕΣΙΑ ΤΟΥ ΠΡΙΑΜΟΥ
«Αλλά εκείνος χαίρεται κι από μακριά ν’ ακούει
οπού του ζεις κι ολοκαιρίς ελπίζει να ‘λθει η μέρα
να ιδεί τον ποθητόν του υιόν να φθάσει από τα ξένα.»
νύχτα προς 42η ημέρα

9. Η ΙΚΕΣΙΑ ΤΟΥ ΠΡΙΑΜΟΥ
«Αλλ’ ο βαριόμοιρος εγώ, δε μόμεινε κανένα
απ’ όσα τέκνα εγέννησα κι εδόξασαν την Τροίαν.
Είχα πενήντα ότ’ έφθασαν των Αχαιών τα πλήθη.»
νύχτα προς 42η ημέρα

10. Η ΙΚΕΣΙΑ ΤΟΥ ΠΡΙΑΜΟΥ
«Μόσφαξ’ ο Άρης πάμπολλα και αυτόν που ακόμα μόνος
την πόλιν φύλαγε κι εμάς, τον φόνευσες προτώρα,
τον Έκτορα, μαχόμενον να σώσει την πατρίδα.»
νύχτα προς 42η ημέρα

11. Η ΙΚΕΣΙΑ ΤΟΥ ΠΡΙΑΜΟΥ
«Γι αυτόν τώρα κατέβηκα στων Αχαιών τα πλοία
με πλήθια λύτρα πόφερα, για να τον αποδώσεις.»
νύχτα προς 42η ημέρα

12. Η ΙΚΕΣΙΑ ΤΟΥ ΠΡΙΑΜΟΥ
«Σέβου, ω γενναίε, τους θεούς, λυπήσου με, θυμήσου
τον γέροντά σου. Κι είμ’ εγώ ελεεινότερός του,
πόπαθ’ αυτό που άλλος θνητός δεν έχει πάθει ακόμη,
του ανδρός οπού μ’ ορφάνεψε το χέρι να φιλήσω.»
νύχτα προς 42η ημέρα

13. Ο ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΣΥΓΚΙΝΕΙΤΑΙ
Τα λόγια τούτα ως άκουσε, λαχτάρισε ο Αχιλλέας
να κλάψει τον πατέρα του και πιάνοντας το χέρι
του γέροντος, τον άμπωσε αγάλι από σιμά του. νύχτα προς 42η ημέρα

14. ΚΟΙΝΟΣ ΘΡΗΝΟΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΝΔΡΩΝ
Κι οι δύο, με τον πόνον του καθένας τους, εκλαίαν.
Εκείνος για τον Έκτορα στα πόδια του Αχιλέως,
τούτος για τον πατέρα του κι ακόμα για τον φίλον
Πάτροκλον, κι απ’ τα κλάυματα τα δώματα αντηχούσαν.
νύχτα προς 42η ημέρα

15. ΣΥΜΠΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΚΕΤΗ ΠΑΤΕΡΑ
Κι αφού στο κλάμα ευφράνθηκεν ο ισόθεος Πηλείδης,
ορθώθη απ’ όπου εκάθονταν και σήκωσε απ’ το χέρι
τον γέροντα λυπούμενος την άσπρην κεφαλήν του.
νύχτα προς 42η ημέρα

16. Ο ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΘΑΥΜΑΖΕΙ ΤΟΝ ΠΡΙΑΜΟ
«Πώς μπόρεσες στων Αχαιών τες πρύμνες να ‘λθεις μόνος
τον άνδρα όπου σου εφόνευσε τόσα παιδιά γενναία
να ιδείς στα μάτια; Σίδερον έχ’ η καρδιά σου, ω γέρε.»
νύχτα προς 42η ημέρα

17. ΛΟΓΙΑ ΣΥΜΠΟΝΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ
«Αλλ’ έλα τώρα κάθισε, και, αν και λυπημένοι,
τους πόνους τώρ’ ας κλείσομεν στα βάθη της ψυχής μας
και τίποτα δεν ωφελούν τα μαύρα κλάυματά μας.»
νύχτα προς 42η ημέρα

18. Ο ΔΙΑΣ ΜΟΙΡΑΖΕΙ ΤΟ ΚΑΛΟ & ΤΟ ΚΑΚΟ
«Ότι απ’ όσα δίδει ο Ζευς πιθάρια δυο σιμά του
έχει το ένα των κακών, των αγαθών το άλλο.
Και σ’ όποιον δώσει ανάμικτα ο βροντητής Κρονίδης,
εκείνος πότ’ έχει κακές, πότ’ αγαθές ημέρες.»
νύχτα προς 42η ημέρα

19. ΘΛΙΨΗ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ
«Και του Πηλέως οι θεοί λαμπρά χαρίσαν δώρα,
θεάν να λάβει ομόκλινην, αν και θνητός εκείνος.
Αλλά του δώσαν και κακόν, στο σπίτι του δεν έχει
παιδιά να γίνουν βασιλείς, παρ’ έν’ αγόρι μόνον.»
νύχτα προς 42η μέρα

20. ΘΛΙΨΗ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ
«Κι εγώ να τον γηροκομήσω
δεν δύναμ’ επειδή μακράν απ’ την γλυκιάν πατρίδα
μένω στην Τροίαν, συμφορά σ’ εσέ και στα παιδιά σου.»
νύχτα προς 42η ημέρα

21. ΛΟΓΙΑ ΣΥΜΠΟΝΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΡΙΑΜΟ
«Και συ, ω γέρε, ακούομεν πανευτυχής πως ήσουν.
Αλλά αφού τούτο το κακό οι αθάνατοι σου εφέραν,
υπόφερε, ας μην τήκεται στην λύπην η καρδιά σου.»
νύχτα προς 42η ημέρα

22. Ο ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΠΑΡΗΓΟΡΕΙ ΤΟΝ ΠΡΙΑΜΟ
«Το πεθαμένο σου παιδί με δάκρυα ν’ αναστήσεις
δεν ημπορείς, κι απ’ τον καημόν κι άλλο κακό μην πάθεις.»
νύχτα προς 42η ημέρα

23. Ο ΠΡΙΑΜΟΣ ΑΝΥΠΟΜΟΝΕΙ
«Πώς να καθίσω διόθρεπτε, ενόσω εις τες σκηνές σου
ο Έκτωρ κείτεται άταφος; Α! τώρα λύσε μού τον
να τον ιδούν τα μάτια μου και συ τα λύτρα λάβε.»
νύχτα προς 42η ημέρα

24. Ο ΠΡΙΑΜΟΣ ΑΝΥΠΟΜΟΝΕΙ
«Να τα χαρείς να φθάσεις
εις την πατρίδα σου, ω καλέ, που τόσο μ’ ελυπήθης
και την ζωήν μου εχάρισες, του ηλιού το φως να βλέπω.»
νύχτα προς 42η ημέρα

25. Ο ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΕΚΝΕΥΡΙΖΕΤΑΙ
«Μη μ’ ερεθίζεις γέροντα, και αφ’ εαυτού μου θέλω
να λύσω εγώ τον Έκτορα. Μου εμήνυσε και ο Δίας
με την θεάν μητέρα μου, την κόρην του Νηρέως.»
νύχτα προς 42η ημέρα

26. Ο ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΕΚΝΕΥΡΙΖΕΤΑΙ
«Κάποιος θεός σ’ οδήγησε στων Αχαιών τα πλοία.
Πώς θα ερχόταν στον στρατόν, θνητός, κι αν νέος ήταν,
από τους φύλακες κρυφά, πώς θα ημπορούσε μόνος
της θύρας μου το μάνταλο το μέγα να σηκώσει;»
νύχτα προς 42η ημέρα

27. Ο ΠΡΙΑΜΟΣ ΥΠΑΚΟΥΕΙ
«Μη, ω γέρε, την κατάπικρη ψυχή μου εξαγριώνεις
μήπως και σένα, ικέτης μου, ως είσαι στην σκηνήν μου,
δεν λυπηθώ και παραβώ την προσταγήν του Δία».
Είπε, φοβήθη ο γέροντας και υπάκουσε τον λόγον.
νύχτα προς 42η ημέρα

28. Η ΛΥΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΚΤΟΡΑ
Και ωσάν λεοντάρι απ’ την σκηνήν πετάχθηκε ο Πηλείδης,
ο Άλκιμος κατόπιν του και ο ήρως Αυτομέδων.
Και τα μουλάρια ξέζεψαν εκείνοι και τους ίππους.
νύχτα προς 42η ημέρα

29. Η ΛΥΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΚΤΟΡΑ
Τ’ άπειρα λύτρα εσήκωσαν του Έκτορος και δύο
χλαμύδες άφησαν εκεί κι ένα καλό χιτώνα
να πάρει σπίτι τον νεκρόν μ’ εκείνα σκεπασμένον.
νύχτα προς 42η ημέρα

30. ΦΡΟΝΤΙΔΕΣ ΣΤΟ ΝΕΚΡΟ ΕΚΤΟΡΑ
Κι είπε στες δούλες τον νεκρόν να λούσουν και να χρίσουν
ανάμερα, μη ο Πρίαμος θωρώντας το παιδί του
μες στην καρδιά του την οργήν του πόνου δεν κρατήσει.
νύχτα προς 42η
ημέρα

31. ΦΡΟΝΤΙΔΕΣ ΣΤΟ ΝΕΚΡΟ ΕΚΤΟΡΑ
Κι αφού τον λούσαν κι έχρισαν οι δούλες με τα μύρα
και τον ενεκροστόλισαν, τον σήκωσε ο Πηλείδης
ο ίδιος και τον άπλωσε στο νεκρικό κρεβάτι.
νύχτα προς 42η ημέρα

32. Ο ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΣΤΟ
ΝΕΚΡΟ ΠΑΤΡΟΚΛΟ
«Τότ’ είπε αναστενάζοντας:«Άκου, γλυκέ μου φίλε,
μην, Πάτροκλε, μου χολωθείς, αυτού στον Άδη αν μάθεις
πως έλυσα τον Έκτορα του γέροντος πατρός του.»
νύχτα προς 42η μέρα

33. Ο ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΣΤΟ
ΝΕΚΡΟ ΠΑΤΡΟΚΛΟ
« Επειδή λύτρα όχι κακά μου έδωσε και απ’ όλα
ό,τι σου πρέπει, αγαπητέ, θα σου χαρίσω μέρος.»
νύχτα προς 42η ημέρα
ν

34. Η ΛΥΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΚΤΟΡΑ
νύχτα προς 42η μέρα

35. Η ΛΥΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΚΤΟΡΑ
«Ο υιός σου τώρα λύθηκε και κείτεται στην κλίνην
και το πρωί θα τον ιδείς, μαζί σου να τον πάρεις.
Και τώρα ας δειπνήσομεν, ω γέρε, ας στοχασθούμε.»
νύχτα προς 42η ημέρα

36. Ο ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΔΕΙΠΝΟ
Είπε, σηκώθη κι έσφαξεν αρνί λευκό σαν χιόνι,
το γδάραν, το συγύρισαν οι σύντροφοι ως πρέπει
κι όμορφα αφού το ‘ψησαν απ’ τη φωτιά το σύραν.
νύχτα προς 42η μέρα

37. ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΤΟΥ ΠΡΙΑΜΟΥ
Και στο τραπέζι εμοίραζεν τον άρτον ο Αυτομέδων,
μέσα στα ωραία κάνιστρα, τα κρέατα ο Πηλείδης.
Κι άπλωσαν όλοι στα καλά φαγιά που εμπρός τους είχαν.
νύχτα προς 42η μέρα

38. ΟΙ ΔΥΟ ΑΝΔΡΕΣ ΑΛΛΗΛΟΘΑΥΜΑΖΟΝΤΑΙ
Κι αφού εφάγαν κι έπιαν όσο ήθελε η ψυχή τους,
ο Πρίαμος εθαύμαζεν εκεί του Αχιλλέα
την πλάση και τα’ ανάστημα που ωσάν θεού φαντάζαν.
Και του Πριάμου την ειδή εθαύμαζε ο Πηλείδης.
νύχτα προς 42η μέρα

39. Ο ΠΡΙΑΜΟΣ ΖΗΤΑ ΑΝΑΠΑΥΣΗ
«Βάλε με, ω θρέμμα του Διός, αμέσως να πλαγιάσω
και μάτι εγώ δεν έκλεισα, Πηλείδη, από την ώρα
που απέθανε απ’ τα χέρια σου το αγαπητό παιδί μου.»
νύχτα προς 42η ημέρα

40. ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΙΑΜΟΥ
«Έξω θα πας να κοιμηθείς, αγαπητέ μου γέρε,
των βουληφόρων Αχαιών μην κάποιος ξάφνου φθάσει,
μη δώσει ευθύς την είδησιν στον αρχηγόν Ατρείδην
και του νεκρού την λύτρωσιν μην τύχει ν’ αντισκόψει.»
νύχτα προς 42η μέρα

41. ΣΥΜΦΩΝΙΑ 12ΗΜΕΡΗΣ ΑΝΑΚΩΧΗΣ
«Ειπέ μου τώρα φανερά, πόσες ημέρες θέλεις
να θάψεις τον λαμπρόν σου υιόν, και τόσες θα ησυχάζω.»
« Πηλείδη ,αφού το στέργεις
στες δώδεκα ο πόλεμος θ’ αρχίσει αν είναι ανάγκη.»
νύχτα προς 42η μέρα

42. « Τον πόλεμον όσον καιρόν ηθέλησες θα παύσω.»
Αυτά ‘πε και του έπιασε την δεξιάν παλάμην
απ’ τον αρμόν, ότ’ ήθελε να μη φοβείται ο γέρος.
Κι έξω αυτού στον πρόδρομον επλάγιασαν εκείνοι.
νύχτα προς 42η μέρα
Ο ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΥΠΟΣΧΕΤΑΙ ΑΝΑΚΩΧΗ

43. ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΒΙΝΤΕΟ
ΕΛΕΝΗ Κ. ΜΟΥΤΑΦΗ
Για τη σύνθεση αυτής της παρουσίασης αξιοποιήθηκαν - μερικώς επεξεργασμένα έργα ζωγραφικής
των παρακάτω καλλιτεχνών :
Μετάφραση: Ι. Πολυλάς – Θ Μαυρόπλουλος
Μουσική επένδυση: 1. Ευανθία Ρεμπούτσικα : «Ουρανός και θάλασσα»
2. « Gülümcan» ( A Turkish instrumental melody)

44. συνεχίζεται….
1. Giulio Peranzoni
2. Anthony Fogg
3. Jules Bastien-Lepage Langetti
Giovanni Battista
4. Masrelier Louis
5. Michelangelo
6. Theobald Cartran
7. Carstens
8. Carlos Alberto Santos
9. Gianni Felice
10., Pierre Lacour
11.Fanciulli
12.Giovanni Batista Cipriani
13. James Jefferys
14.Joseph-Benoit Suvee
15.Joseph Wencker
16.Aleksey_Tarasovich
17.Gavin Hamilton
18.Jerome-Martin Langlois
1. J. Kuhn-Régnier
2. Alessandro Padovanino
3. Johann Fuseli
4. J. Kuhn-Régnier
5. Bertel Thorvaldsen
6. Joseph-Barthelemy
7. Henri Motte
8. Zerome Martin
9. Luigi Ademollo
10.Alfredo Rosales
11.Girodet Trioson
12.J. E-Franklin Dubois
13.Bertel Thorvaldsen
14.Γ. Στεφανίδης
15. М. И. Пикова
16.Fedor Iwanowitsch
17.Langetti Giovanni Battista
18.Pupini Biagio