1. O Señor Xesús,
despois de lles falar,
elevouse ao ceo e sentou
á dereita de Deus.
Eles saíron a predicar o
evanxeo por todas partes, e o
Señor actuaba con eles
e confirmaba as súas
palabra cos signos
que os acompañaban.
Mc 16, 15-20

2. “Aquí veu e foise. Veu… encheu a nosa caixa
de caudais, con millóns de séculos e de séculos,
deixounos unhas ferramentas… e foise”.

3. Eses versos cos que o poeta evoca
a Ascensión de Xesús subliñan a responsabilidade
que este misterio nos confía.
Deixounos as súas ferramentas e confiounos
continuar a súa misión.

4. Hai ausencias de persoas amadas que nos entristecen e
nos paralizan.
É como se nos faltase a vida, dicimos.
E é verdade. Non podemos vivir como se a amizade
e o amor non tivesen cambiado as nosas vidas.

5. Pero hai ausencias que son un modo novo
de presenza. Algo diso descubrimos
no momento da partida dos nosos pais.
Agora pasamos nós á primeira liña.
Tócanos levar adiante o mellor do seu
legado, o mellor da súa esperanza.

6. A Ascensión do Señor
invítanos a recobrar
a conciencia desa súa nova
forma de presenza:
El está cerca de nós.

7. E a conciencia
da nosa
responsabilidade:
Encargounos
a súa herdanza
e a súa mensaxe.
De nós depende agora a
súa misión.

8. Dinos o Papa Bieito XVI:
“A Ascensión de Cristo non é unha viaxe no
espazo cara aos astros máis remotos.
Non quere dicirnos que o Señor se foi
a un lugar afastado dos hombres e do mundo”.

9. “ Significa que El pertence completamente a Deus.
El, o Fillo eterno, conducíu o noso ser humano
á presenza de Deus, levou consigo a carne
e o sangue nunha forma transfigurada.”

10. Cristo é para sempre “o Deus connosco”.
Engade o Papa :
«Nós podemos afastarnos del interiormente.
Podemos vivir dándolle as costas.
Pero El espéranos sempre e está cerca de nós».

11. “PROCLAMADE O EVANXEO A TODA A CREACIÓN”
É unha misión para anunciar a boa nova
de que Deus nos ofreceu en Xesucristo a súa vida,
o seu amor e o seu perdón.
E que, polo tanto, se pode vivir doutra maneira.

12. “ IDE AO MUNDO ENTEIRO”
Iso fixeron sempre os discípulos de Xesús.
A Igrexa é peregrina por esencia e misión.
Hai que ir a “mundos” que nos resultan descoñecidos,
aínda que están ao noso lado.
Non valen desculpas para non emprender esa “ida”.

13. Señor Xesús,
agradecémosche a túa
presenza entre nós.
Sen ela non poderemos
continuar a túa misión
que é xa a nosa.
Aumenta Ti a nosa fe
e confirma a nosa palabra.
Amén.

14. José Román Flecha Andrés
PALABRA DO SEÑOR –Salamanca
Presentación: Antonia Castro Panero
Música: Kenne G.