2. PERSPEKTIF ISLAM TERHADAP POLITIK
DAN
PEMERINTAHAN NEGARA
Politik merupakan sesuatu yang penting
dalam kehidupan manusia
Antara sarjana Islam al-Mawardi,Ibnu
Khaldun, Ibnu Taimiyah dan Abu Yusuf dll
Imam Ghazali pernah mengatakan bahawa
politik bertujuan untuk membaiki urusan
manusia dengan cara memberi petunjuk
kepada mereka, yakni manusia, ke arah
jalan yang lurus yang menyelamatkan
mereka di dunia dan akhirat.
3. Hubungan antara Agama dan
Politik
Islam melihat politik sebagai sebahagian daripada agama dan
ianya mempunyai hubungan secara langsung dan rapat dengan
aspek keagamaan.
Ajaran Islam menyentuh setiap aspek kehidupan umat manusia,
spiritual, moral, sosial, politik, ekonomi dan juga undang-undang
Islam tidak membeza2 manusia dan syari'ah telah dianggap
sebagai undang-undang pemberian Allah SWT yang mengawal
setiap tingkahlaku manusia
Tujuan sistem politik (pemerintahan) ialah bagi melaksanakan
undang2 syari'ah dan memenuhi kepentingan duniawi
berdasarkan perintah Allah SWT
Negara dalam Islam seringkali disebut sebagai alat agama
Imam Ghazali menggambarkan agama dan negara adalah dua
unsur berkembar. Agama sebagai pokok pangkal, pemimpin
adalah pengawalnya
4. Definisi Politik Menurut Islam
Istilah ‘politik’ berasal daripada Barat yang membawa maksud
ilmu pemerintahan negara.
Dalam Islam, istilah ‘politik’ dikenali sebagai ‘siyasah’ berasal
daripada perkataan Arab iaitu 'sasa'-'yasusu'-'siyasatan‘
Secara literalnya jika ia digunakan pada binatang membawa
erti sebagai 'menjaga' atau 'menternak'. Jika ia digunakan pada
manusia ia memberi erti menjaga dan mentadbir urusan
mereka.
Penggunaan pertama perkatan siasah yang bermakna 'ilmu
pemerintahan' atau 'hal-ehwal pemerintahan' spt yang terdapat
dalam hadith.
Kepentingan ilmu siyasah dalam kehidupan sesebuah negara.
Kurdi Ali menjelaskan bahawa keperluan bangsa-bangsa akan
politik, sama dengan keperluan manusia kepada air dan udara.
5. Tujuan Politik Menurut
Islam
Politik bertujuan supaya manusia dapat hidup aman sentosa di
dalam sesebuah negara dan dikawal oleh undang-undang dan
pemimpin yang telah dilantik.
Fuqaha Islam mengariskan 10 perkara penting kepada sistem
politik dan pemerintahan Islam:
(1) Memelihara keimanan menurut prinsip-prinsip yang telah
disepakati oleh ulama salaf daripada kalangan umat Islam.
(ii) Melaksanakan proses pengadilan di kalangan rakyat dan
menyelesaikan masalah di kalangan orang-orang yang
berselisih.
(iii) Menjaga keamanan daerah-daerah Islam agar manusia
dapat hidup dalam keadaan aman dan damai.
(iv) Melaksanakan hukuman-hukuman yang telah ditetapkan
syara‘ demi melindungi hak-hak manusia.
(v) Menjaga perbatasan negara dengan pelbagai persenjataan
bagi menghadapi kemungkinan serangan daripada pihak luar.
6. (vi) Melancarkan jihad terhadap golongan yang menentang
Islam.
(vii) Mengendalikan urusan pengutipan cukai, zakat dan
sedekah sebagaimana yang ditetapkan oleh syara'.
(viii) Mengatur anggaran belanjawan dan perbelanjaan
daripada perbendaharaan negara agar tidak digunakan
secara boros ataupun secara kikir.
(ix) Mengangkat pegawai-pegawai yang cekap dan jujur
bagi mengawal kekayaan negara dan menguruskan hal-
ehwal pentadbiran negara.
(x) Menjalankan pengawalan dan pemeriksaan yang rapi
di dalam hal-ehwal awam demi untuk memimpin negara
dan melindungi agama.
7. Sumber-Sumber
Pemerintahan Islam
1. Al-Quran
Al-Quran merupakan sumber utama dan terpenting
bagi pemerintahan
Al-Quran yang terdiri daripada 6666 ayat,
membicarakan tentang segala aspek kehidupan
manusia.
al-Quran tidak membicarakan tentang hal politik
Islam secara terperinci.
Perkara pokok atau prinsip umum sahaja yang
dibicarakan meliputi kekuasaan mutlak Allah (SWT),
pemerintahan sebagai amanah kepada manusia,
pengendalian pemerintahan melalui syura, tugas
pemerintah, tanggungjawab rakyat dan sebagainya
8. 2. Al-Sunnah
Al-Sunnah pula ialah segala yang datang daripada Rasulullah
(SAW), sama ada perkataan, perbuatan atau perakuan baginda.
Ia merupakan sumber pemerintahan atau politik Islam yang
kedua selepas al-Quran. Al-
Sunnah merupakan pentafsirnya kepada al-Quran dan
merealisasikan apa-apa yang digariskan oleh al-Quran
Al-Sunnah merakamkan proses kelahiran negara Islam ,
bermula dengan dakwah secara sulit setelah Rasulullah (SAW)
menerima wahyu meliputi aqidah dan akhlak iaitu jiwa,
menguatkan peribadi dan mementingkan jama'ah mengatasi diri
sendiri.
Kepimpinan Rasulullah (SAW) telah terserlah semenjak masih
kecil. Akhirnya berjaya mendirikan negara Islam di Madinah.
Semuanya ini boleh dijadikan sumber pembentukan
pemerintahan atau politik Islam.
9. 3. Al-Ijma‘
Jika al-Quran menggariskan prinsip umum tentang
politik Islam dan al-Sunnah sebagai pelaksana
prinsipnya, ijma' pula merupakan hasil ijtihad
golongan ulama yang ikhtisas dan arif tentang
hukum Islam berkaitan dengan sesuatu hal yang
tidak terdapat sama ada di dalam al-Quran atau al-
Sunnah
ijma' merupakan kesimpulan daripada
permuafakatan pemikiran mujtahidin Islam dan pintu
ijtihad sentiasa terbuka kerana permasalahan umat
Islam itu berbeza2 antara satu zaman dengan
zaman yang lain dan dari satu tempat ke satu tempat
yang lain.
10. ASAS-ASAS PEMERINTAHAN
ISLAM
1. Aqidah
Ia adalah tunjang pemerintahan atau
politik Islam yang paling utama.
Aqidah Islamiyah menjelaskan bahawa
hak pemerintahan sebenarnya
merupakan hak mutlak Allah (SWT) Hal
ni bertitik tolak daripada hakikat bahawa
alam dan segala jenis isi kandungannya
merupakan ciptaan Allah (SWT) dan
Dialah pemiliknya
11. 2. Syari'ah
Syariah merupakan asas kedua bagi pemerintahan
atau politik Islam.
Allah paling arif tentang segala keperluan yang
dapat menyempurnakan kejadian ciptaan-Nya iaitu
alam amnya dan manusia khasnya.
Salah satu penyempurnaan alam dan manusia ialah
peraturan atau undang-undang yang menetapkan
perjalanan alam yang dikenali sebagai sunnatullah
dan kehidupan manusia yang dikenali sebagai
syariah Islamiyah.
Syariah Islamiyah merupakan undang-undang yang
terbaik untuk manusia kerana ia digubal oleh
pencipta manusia itu sendiri iaitu Allah (SWT).
12. 3. Akhlak
Akhlak juga merupakan asas pemerintahan atau politik Islam.
Tanpa nilai akhlak yang benar, gambaran tentang nilai-nilai
kebaikan dan kebenaran akan menjadi kabur.
Akhlak yang menjadi asas pemerintahan mestilah meliputi hal-
hal peribadi, keluarga, masyarakat, negara dan antarabangsa.
Akhlak mulia merupakan asas kerana manusia yang merupakan
pemegang amanah Allah
Dua perkara yang menyebabkan mereka mudah tergelincir atau
menyeleweng daripada pemerintahan yang benar.
Pertama ialah nafsu yang tamakkan kekuasaan yang
menyebabkan seseorang itu mudah lupa daratan dan mudah
melakukan kezaliman.
Kedua ialah dalam diri manusia ada nafsu kepentingan diri.
Dengannya seseorang itu amat mudah melakukan pilih kasih
yang berakhir denga kezaliman.
13. PRINSIP-PRINSIP PEMERINTAHAN
ISLAM
1. Permesyuaratan (al-Musyawarah/al-Shura)
Asas musyawarah yang paling utama adalah berkenaan dengan
pemilihan ketua negara dan orang-orang yang akan menjawat
tugas-tugas utama dalam pentadbiran ummah.
Asas musyawarah yang kedua ialah penentuan jalan dan cara
perlaksanaan undang-undang yang telah dimaktubkan di dalam
al-Quran dan as-Sunnah.
Asas musyawarah yang seterusnya ialah berkenaan dengan
jalan-jalan bagi menentukan perkara-perkara baru yang timbul di
kalangan ummah melalui proses ijtihad.
Permesyuaratan boleh meluaskan semangat persaudaraan,
menghapuskan syak wasangka dan mengurangkan
ketidakyakinan yang wujud di kalangan pihak-pihak tertentu.
Islam menjadikan permesyuaratan sebagai peraturan untuk
meneliti dan memeriksa pendapat orang lain serta menyatukan
pendapat-pendapat tersebut agar memperolehi petunjuk dalam
membuat keputusan.
14. 2. Keadilan (al-'Adalah)
Prinsip keadilan meliputi dan menguasai segala jenis
perhubungan yang berlaku di dalam kehidupan manusia
Adil dan menjauhi perbuatan zalim
3. Kebebasan (al-Hurriyyah)
Kebebasan yang berteraskan kepada makruf dan kebajikan.
4. Persamaan (al-Musawah)
Persamaan dalam mendapat hak-hak, memikul tanggungjawab
di bawah taklukan kekuasaan undang-undang.
5. Hak Menghisab Pemerintah
Hak rakyat untuk menghisab pihak pemerintah dan hak
mendapat penjelasan terhadap tindak-tanduknya.
Ia bererti kewajipan setiap anggota dalam masyarakat untuk
menegakkan kebenaran dan menghapuskan kemungkaran.
Ia menghisab tindak-tanduk dan keputusan-keputusan pihak
pemerintah.
15. ISLAM DAN DEMOKRASI
Demokrasi berasal dari dua gabungan perkataan
Greek 'demos' yang bermaksud rakyat dan 'kratia'
yang membawa maksud pemerintah.
‘Demokratia‘ bermaksud pemerintahan rakyat.
Demokasi boleh dikatakan sebagai kerajaan untuk
rakyat oleh rakyat seperti yang telah(oleh Abraham
Lincoln)
Menurut Raymond Gettel, demokrasi haruslah
memenuhi syarat-syarat berikut iaitu:
(i) Bentuk pemerintahan harus di dukung oleh
persetujuan umum.
(ii) Peraturan-peraturan serta dasar-dasar awam
dicipta oleh wakilwakil rakyat yang dipilih melalui
pilihanraya.
16. (iii) Ketua negara atau ketua kerajaan dipilih secara
langsung atau tidak langsung melalui proses
pemilihan umum.
(iv) Hak memilih secara langsung diberikan kepada
rakyat jelata atas dasar sama rata.
(v) Jabatan-jabatan serta tugas-tugas pemerintahan
dipegang oleh pegawai yang dilantik berdasarkan
kelayakan (merit) daripada semua golongan rakyat
Pemerintahan tidak boleh bertindak sewenang-
wenangnya kepada yang diperintah (rakyat) tanpa
persetujuan mereka.
Rakyat berhak menjatuhkan pemerintah sekiranya
mereka telah melakukan perkara-perkara yang
bertentangan dengan kehendak majoriti.
17. Pandangan Islam Tentang
Demokrasi
Islam tidak menolak sepenuhnya sistem ciptaan manusia yang
dibawa oleh pemikir-pemikir Barat ini.
Segala sistem hidup manusia termasuk politik mestilah
berpandukan kepada landasan yang telah ditetapkan
Kehendak majoriti tidak dapat diterima oleh Islam sekiranya ia
bercanggah dengan al-Quran dan al-Sunnah
Dalam demokrasi Islam, perkara-perkara dasar yang telah
diputuskan dengan jelas oleh al-Quran dan hadis tidak sekali-
kali boleh dipinda atau dibawa kepada majoriti untuk
mendapatkan persetujuan atau sebaliknya
Perkara-perkara yang tidak terkandung di dalam al-Quran dan
hadis, maka menjadi kewajipan kepada cerdik pandai Islam
untuk berijtihad dalam sesuatu perkara itu.
Demokrasi Barat yang tidak terkawal telah membawa manusia
ke era keruntuhan moral yang amat menyedihkan.
Manusia tidak lagi hidup berpandukan oleh wahyu Allah tetapi
mengikut hawa nafsu sematamata.
