2. Από τις απαρχές της Νεοελληνικής λογοτεχνίας
(περ. 10ος
αι. μ. Χ.) μέχρι τα νεότερα χρόνια,
σύμφωνα με τα κείμενα που διαβάσαμε, η
γυναίκα, είτε ως Αρετή, είτε ως Αρετούσα,
είτε ως Στέλλα Βιολάντη ήταν υποτιμημένη
και ήταν αναγκαστικά υποταγμένη σε έναν
άντρα, είτε ήταν ο πατέρας της, είτε ήταν ο
άντρας της, είτε ο μεγάλος της γιος, είτε ο
αδερφός της. Επίσης έπρεπε να είναι
συμβιβασμένη με τα στερεότυπα της εποχής
αλλιώς θα υπήρχε μια υποτίμηση προς το
πρόσωπό της και δεν θα μπορούσε να σταθεί
στην κοινωνία.
3.
4. Η συνειδητοποίηση και η προβολή του
αιτήματος για ουσιαστική ισότητα,
ατομική, οικογενειακή, επαγγελματική
και δημόσια ζωή, η ηθική και κοινωνική
απελευθέρωση της γυναίκας, μόλις τις
τελευταίες δεκαετίες του 19ου
αιώνα
άρχισε να πραγματοποιείται.
6. Η γυναίκα πάλεψε για την κατάκτηση
συγκεκριμένων ατομικών και κοινωνικών
δικαιωμάτων, ξεκινώντας από το δικαίωμα
στην εκπαίδευση αφού η παιδεία ήταν
απρόσιτη σε αυτή. Μέχρι τα τέλη του 19ου
αιώνα οι γυναίκες ήταν σχεδόν
αποκλεισμένες από τη μισθωτή εργασία.
Θεωρούνταν άεργες, αφού ούτε αυτή η
οικιακή εργασία τους δεν αναγνωρίζονταν,
αμόρφωτες και '' οπισθοδρομικές '', μέσα σε
μια κοινωνία που άρχιζε να προβάλλει τις
αντίθετες ακριβώς αξίες.
7. Ακόμη και όταν η εργασία τους θεωρήθηκε
απαραίτητη για την ανάπτυξη της
καπιταλιστικής οικονομίας, τα επαγγέλματα
που κοινωνικά τους επιτρέπονταν ήταν αυτά
που αποτελούσαν μια προέκταση του
παραδοσιακού ρόλου των γυναικών μέσα
στην οικογένεια.
8. Στη σύγχρονη εποχή
Σε γενικές γραμμές η θέση της γυναίκας έχει
βελτιωθεί πολύ καθώς έχουν αποκτήσει
δικαιώματα και προνόμια στην κοινωνία.
Δεν είναι πια υποταγμένες στα στερεότυπα
της παλιάς εποχής παρά είναι αυτόνομες και
μπορούν να σταθούν στην κοινωνία χωρίς
να χρειάζονται έναν άντρα δίπλα τους.
9. Παρ’όλη την ανέλιξη της
σύγχρονης γυναίκας, σε
ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη
και στην κορυφή της ιεραρχίας
της επαγγελματικής ή της
πολιτικής ζωής, δυστυχώς η
ισότητα απέχει πολύ απ’το να
είναι πραγματικότητα…
