3. Nondik jaso ditugu ahozko ipuinak?
·Belaunaldiz belaunaldiko
transmisioaren bidez.
· Biltzaileei esker: Grimm
anaiak, Hans C. A. , Jean
B. , Resurreccion M.A. eta
Jose M. B.
4. Ahozko ipuinen jatorria
·Ipuin zaharrenak K.a 2000.
urtekoak dira.
·Kontalari bakoitzak bere
modura kontatzen du.
·Etengabe aldaketak egiten
dizkiete.
·Ipuin asko enbor beretik datoz.
Ipuin famatu bat:Mila eta bat
6. .Esaldi laburrak eta argiak
·Deskribapen gutxi, ekintza asko
·Gertakari zehaztugabeak iraganean
kontatzen dira.
· Protagonista probak igarotzen ditu.
· Formulak Hasteko: bazen behin...
Amaitzeko: gu hobeto
bizi gaitezela...
Ipuinen ezaugarriak
10. ·Protagonista helburu bat
lortu behar du.
·Protagonistari bidea
oztopatzen dion izakia
agertzen da.
· Gehienetan amaiera
zoriontsua izaten da.
Ipuinen elementuak
14. Mari: mitorik garrantzitsuena, kobetan
bizi den sorgina da.
Lamia: erreka-zokoetan bizi da. Ahate
hankak dituen emakumea da.
Jentilak: Kristo jaio aurretik bizi izan
ziren pertsonaia hadiak eta
indartsuak.
Euskal mitologiaren pertsonaiak
15. Olentzero:Jentila da, Jesus
jaio zenean herrian berri
eman zuena da.
Tartalo: Haitzetan bizi den
begi bakarreko izakia da,
gizakiak jaten dituena.
16. Munduaren sorrera bukatu
ondorengo gertakariak
kontatzen dituzte
Gai eta pertsonaia ugari
daude: santuak,Mateo
Txistu, mamuak...
Elezaharrak
17. ·Pertsonaiak eta objektu
magikoak agertzen dira,
eta hauek, gizakien
lurralde berean bizi dira.
·Jatorri sakratua dute
Ipuin miragarriak
23. Elezaharrak dionez, Anboto eta Arangio artean
artaldearekin egoten zen artzain bati maiz
agertzen omen zitzaizkion Lamiak, eta oso
ongi pasatzen omen zuen hark, dantzan
ibiltzen baitzuten airean. Artzaina gustura
zebilen neska gazte eder haiekin, berak ez
baitzekien Lamiak zirela. Batekin harreman
sendoagoa egin zuen, eta etxeraino ere
laguntzen omen zion.
Hasiera:
24. Behin batean, eraztun bat oparitu zion Lamiak artzainari,
eta ezkontzeko hitza eman zioten elkarri. Mutilak
kontatu zion amari, eta amak, kezkatuta, herriko
apaizarengana joateko eskatu zion semeari.
Elizgizonak, mesfidati, emaztegaiari oinak behatzeko
agindu zion. Artzainak horrela egin zuen eta bere
hankak ikustean ahatearenak bezalakoak zirela ohartu
zen. Orduan, eraztuna atera nahi izan zuen lamiari
itzultzeko; baina ahaleginak egin arren, ezin izan zuen
atera, eta atzamarra moztu behar izan zuen. Eraztuna
atzamar eta guzti itzuli zion lamiari, eta etxera joan
zen.
Korapiloa:
25. Sendatu zuen atzamarra, eta ohean sartu zen.
Lamia haserre bizian gelditu zen, eta mutila ez omen zen
gehiago esnatu.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~
Ipuin mota: Ahozko ipuina (elezaharra)
Pertsonaiak: Lamiak, artzaina, ama eta apaiza
Denbora: Antzinan
Tokia: Anboto eta Arangio artean
Amaiera: