2. z
Τι είναι η Αναγέννηση;
Καλλιτεχνικό και πνευματικό
ταυτόχρονα κίνημα
Η αναβίωση των αξιών της
κλασικής αρχαιότητας
Ο άνθρωπος ως επίκεντρο της
παρατήρησης και του
ενδιαφέροντος
Το σώμα, η επίγεια ζωή και η
ομορφιά (μία νέα αντίληψη για
τη ζωή)
Ι.Π.ΑΜΠΕΛΑΣΦΙΛΟΛΟΓΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΑΓ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
2
3. z
Παράγοντες για την εκδήλωση της
Αναγέννησης
1. Οι Σταυροφορίες που έστρεψαν το ενδιαφέρον της Δύσης
στην Ανατολή.
2. Η νέα κοινωνική τάξη που αρχίζει να διαμορφώνεται, η
αστική.
3. Οι ακμαίες οικονομικά πόλεις της Ιταλίας, όπως η
Φλωρεντία, η Ρώμη, η Βενετία και το Μιλάνο.
4. Οι φιλόδοξοι εκπρόσωποι της αστικής τάξης και φιλόμουσοι
ηγεμόνες (οι αποκαλούμενοι μαικήνες), όπως οι Μέδικοι στη
Φλωρεντία.
Ι.Π.ΑΜΠΕΛΑΣΦΙΛΟΛΟΓΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΑΓ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
3
4. z
Ο ανθρωπισμός και ο οικουμενικός
άνθρωπος
Ο άνθρωπος της Αναγέννησης στη προσπάθειά του να
εκφράσει τις νέες αξίες στράφηκε προς τον
ελληνορωμαϊκό πολιτισμό προκειμένου να αντλήσει τον
αναγκαίο πνευματικό εξοπλισμό. Έτσι, άρχισε να μελετά,
να μεταφράζει και να σχολιάζει συστηματικά τους
αρχαίους συγγραφείς. Η στροφή αυτή προς τη βαθύτερη
γνώση της αρχαιότητας ονομάστηκε ανθρωπισμός.
Ι.Π.ΑΜΠΕΛΑΣΦΙΛΟΛΟΓΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΑΓ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
4
5. z
Οι ανθρωπιστές
Ι.Π.ΑΜΠΕΛΑΣΦΙΛΟΛΟΓΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΑΓ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
5
Έρασμος (1467-1536), κορυφαίος
Ελληνιστής· σατιρίζει επικριτικά τις
καταχρήσεις της Εκκλησίας (Μωρίας
Εγκώμιον, 1509), μάχεται υπέρ μιας
ειρηνικής Ευρώπης και αποδίδει εξαιρετική
σημασία στην παιδεία: “σε κανέναν δεν
υποχωρώ”
Τόμας Μορ (1478-1535) οραματίζεται μια
ιδανική πολιτεία, όπου θα βασιλεύουν η
ειρήνη, η ισότητα και η ανεκτικότητα
(Ουτοπία, 1516).
6. z
Βασικές ανθρωπιστικές θέσεις
Ο άνθρωπος πρέπει να επιδίδεται σε όλους τους τομείς
της ανθρώπινης δραστηριότητας.
Ο οικουμενικός άνθρωπος (homo universalis), καθορίζει
ο ίδιος με τη γνώση και τον προσωπικό του αγώνα το
πεπρωμένο του.
Ιδρύονται πολλά νέα σχολεία, κολέγια και
πανεπιστήμια που συμβάλλουν στη διάδοση των νέων
ιδεών.
Ι.Π.ΑΜΠΕΛΑΣΦΙΛΟΛΟΓΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΑΓ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
6
7. z
Η τυπογραφία και η συμβολή της στη
διάδοση των Αναγεννησιακών ιδεών
Η εφεύρεση της τυπογραφίας στον τομέα
αυτό υπήρξε αποφασιστική: (γύρω στο 1450)
ο Ιωάννης Γουτεμβέργιος από τη Μαγεντία
της Γερμανίας χρησιμοποίησε κινητά
μεταλλικά στοιχεία για την εκτύπωση των
βιβλίων.
Το 1500 λειτουργούσαν τυπογραφεία σε 236
πόλεις της Ευρώπης και είχαν ήδη εκδοθεί
30-35 χιλιάδες τίτλοι βιβλίων. Αν και τα
τυπωμένα πλέον βιβλία ήταν φθηνότερα και
λιγότερο ογκώδη σε σχέση με τα μεσαιωνικά,
μόνο οι άνθρωποι των πόλεων είχαν τη
δυνατότητα να γίνουν κοινωνοί της γνώσης.
Ι.Π.ΑΜΠΕΛΑΣΦΙΛΟΛΟΓΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΑΓ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
7
9. z
Στα μέσα του 11ου αιώνα έχουμε την
εμφάνιση της ρομανικής αρχιτεκτονικής.
Έχει ως αφετηρία τη ρωμαϊκή βασιλική και
κύρια χαρακτηριστικό του είναι η συμπαγής
και στέρεη δομή, οι αψίδες, τα ημικυκλικά
τόξα και οι λίθινοι θόλοι, οι πύργοι των
κωδωνοστασίων, η χρήση της γλυπτικής
του ανθρώπινου σώματος, κυρίως στο
εξωτερικό του ναού, και οι τοιχογραφίες στο
εσωτερικό.
Εντυπωσιακό παράδειγμα ρομανικού
ρυθμού στην Ιταλία είναι η μητρόπολη της
Πίζας με το περίφημο κεκλιμένο
κωδωνοστάσιό της (12ος αι.).
Ι.Π.ΑΜΠΕΛΑΣΦΙΛΟΛΟΓΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΑΓ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
9
10. z Ο γοτθικός ρυθμός έχει ως κύρια
χαρακτηριστικά το μεγάλο ύψος, τα
τεθλασμένα και οξυκόρυφα τόξα, τη
χρησιμοποίηση εξωτερικών τοξοτών
αντηρίδων για τη στήριξη των τοίχων,
τα μεγάλα παράθυρα που επιτρέπουν
τον καλύτερο φωτισμό των ναών και
διακοσμούνται με υαλογραφήματα
(βιτρώ), τα οποία παίρνουν τη θέση
των τοιχογραφιών. Περίφημος
γοτθικός ναός είναι η Παναγία των
Παρισίων (12ος αι.).
Ι.Π.ΑΜΠΕΛΑΣΦΙΛΟΛΟΓΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΑΓ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
10
11. z ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
• 13ος αι.: εκκοσμίκευση των θεμάτων,
μεγαλύτερη φυσικότητα των μορφών,
έμφαση στην απόδοση των συναισθημάτων.
• 14ος αι.: διεθνής γοτθικός ρυθμός.
Τζιόττο (1266-1337), ένας από τους
μεγαλύτερους ζωγράφους στην ιστορία της
τέχνης, που απομακρύνεται τόσο από τη
βυζαντινή παράδοση όσο και από τη
γοτθική ζωγραφική και σηματοδοτεί την
αρχή της νεότερης ζωγραφικής. Τα έργα του
χαρακτηρίζονται από πρωτοτυπία και
αυθορμητισμό.
Ι.Π.ΑΜΠΕΛΑΣΦΙΛΟΛΟΓΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΑΓ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
11
12. z
Το κουατροτσέντο – 15ος αι.
Μποτιτσέλι (1444-1510) ίσως ο
μεγαλύτερος ζωγράφος της
εποχής του Κουατροτσέντο.
Εμπνέεται από τη θρησκεία και τη
μυθολογία και εκφράζει το
ανθρωπιστικό πνεύμα της
φλωρεντινής Ακαδημίας και τις
προτιμήσεις των προστατών και
παραγγελιοδοτών του.
Πασίγνωστα είναι τα
αριστουργήματά του Γέννηση της
Αφροδίτης και Αλληγορία της
Άνοιξης.
Ι.Π.ΑΜΠΕΛΑΣΦΙΛΟΛΟΓΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΑΓ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
12
13. z
Η αλληγορία της Άνοιξης –
Η γέννηση της Αφροδίτης
Ι.Π.ΑΜΠΕΛΑΣΦΙΛΟΛΟΓΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΑΓ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
13
15. z
Στην αρχιτεκτονική, οι τεχνίτες και οι καλλιτέχνες υιοθετούν χαρακτηριστικά
αρχιτεκτονικά σχέδια ή λεπτομέρειες στη δόμηση και διακόσμηση των κτιρίων, τα
οποία εμπνέονται, αντιγράφοντας δημιουργικά, από την κλασική αρχαιότητα.
Ι.Π.ΑΜΠΕΛΑΣΦΙΛΟΛΟΓΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΑΓ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
15
16. z
Στη Ζωγραφική και στη Γλυπτική απεικονίζεται το γυμνό ανθρώπινο σώμα,
προβάλλονται μύθοι της αρχαιότητας και η φύση παράλληλα με το θρησκευτικό
συναίσθημα των ανθρώπων μέσα από θέματα με θρησκευτικό περιεχόμενο.
Υιοθετούνται οι τεχνικές της προοπτικής και της φωτοσκίασης.
Ι.Π.ΑΜΠΕΛΑΣΦΙΛΟΛΟΓΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΑΓ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
16
17. z
Λεονάρντο ντα Βίντσι (1452-1519)
καλλιτέχνης, επιστήμονας
Καλλιτεχνικά επηρεάστηκε από το
ανθρωπιστικό πνεύμα και την
τεχνική της προοπτικής
(Ευαγγελισμός). Αργότερα, όμως,
επινόησε την τεχνική της
διαβάθμισης (sfumato), η οποία με
την εξαφάνιση των περιγραμμάτων
δίνει την αίσθηση μιας ελαφριάς
ομίχλης γύρω από τα σχήματα,
προκαλώντας έτσι μια εντύπωση
γλυκύτητας, ποίησης και μυστηρίου
(Παρθένος των Βράχων, Τζοκόντα).
Ι.Π.ΑΜΠΕΛΑΣΦΙΛΟΛΟΓΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΑΓ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
17
19. z
Μιχαήλ Άγγελος (1475-1564) Φλωρεντινή
Σχολή: ζωγράφος, γλύπτης, αρχιτέκτονας,
ποιητής.
Ι.Π.ΑΜΠΕΛΑΣΦΙΛΟΛΟΓΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΑΓ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
19
Συνδυάζει χαρακτηριστικά της αρχαίας
ελληνικής τέχνης και τάσεις της εποχής του.
20. z
Ραφαήλ Σάντι (1483-1520) τονίζει το
ανθρώπινο στοιχείο, την ευγένεια και το
πνεύμα
Ι.Π.ΑΜΠΕΛΑΣΦΙΛΟΛΟΓΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΑΓ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
20
22. z 1: Ζήνων ο Κιτιεύς 2: Επίκουρος 3: (Φεδερίκος II, Δούκας της Μάντοβα;)
4: Αναξίμανδρος ή Εμπεδοκλής; 5: Αβερρόης 6: Πυθαγόρας 7: Αλκιβιάδης ή ο Αλέξανδρος ο
Μέγας; 8: Αντισθένης ή ο Ξενοφών; 9: Υπατία (Ραφαήλ) 10: Αισχίνης ή ο Ξενοφών;
11: Παρμενίδης; 12: Σωκράτης 13: Ηράκλειτος (Μιχαήλ Άγγελος) 14: Πλάτων (Λεονάρντο Ντα
Βίντσι) 15: Αριστοτέλης 16: Διογένης της
Σινώπης 17: Πλωτίνος 18: Ευκλείδης ή Αρχιμήδης (Μπραμάντε)
19: Ζωροάστρης 20: Κλαύδιος Πτολεμαίος; R: Απελλής 21: Πρωτογένης (πηγή: Wikipedia)
Ι.Π.ΑΜΠΕΛΑΣΦΙΛΟΛΟΓΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΑΓ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
22
23. z
Δομίνικος Θεοτοκόπουλος
El Greco (1545-1614)
Ι.Π.ΑΜΠΕΛΑΣΦΙΛΟΛΟΓΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΑΓ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
23
Προς το τέλος της
Αναγέννησης,
εμφανίζονται καλλιτέχνες
που εντάσσονται στο
ρεύμα του μανιερισμού,
το οποίο χαρακτηρίζεται
από στοιχεία εκζήτησης,
από την ανορθόδοξη
απόδοση των χρωμάτων,
της έκφρασης των
προσώπων και της
προοπτικής.
25. z
Κατά το 16ο αιώνα παρατηρείται λογοτεχνική ανανέωση με
τη χρήση των εθνικών γλωσσών και με τον εμπλουτισμό της
θεματολογίας
Θερβάντες – Δον
Κιχώτης
Σαίξπηρ – Ρωμαίος και
Ιουλιέτα, Άμλετ, Μάκβεθ,
Οθέλλος κ.α.
Μακιαβέλι – Ο Ηγεμόνας
«ο σκοπός αγιάζει τα
μέσα»
Ι.Π.ΑΜΠΕΛΑΣΦΙΛΟΛΟΓΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΑΓ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
25
26. z
Νικόλαος Κοπέρνικος: Πολωνός
επιστήμονας, (1473-1543)
διατύπωσε τη θεωρία του
ηλιοκεντρικού συστήματος.
Ιωάννης Κέπλερ: Γερμανός
αστρονόμος, (1571-1630),
διατύπωσε τους νόμους της
κίνησης των πλανητών.
Φραγκίσκος Βάκων: Άγγλος
φιλόσοφος, (1561-1626)
συνέβαλε στην εξέλιξη της
επιστήμης αναδεικνύοντας την
πρωταρχική σημασία του
πειράματος και της εμπειρίας
(επαγωγική μέθοδος).
26Ι.Π.ΑΜΠΕΛΑΣΦΙΛΟΛΟΓΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΑΓ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ