ρομαντισμός

1. Ρομαντισμός
Αναπτύχτηκε στο τέλος του 18ο αιώνα στην Μεγάλη Βρετανία και τη Γερμανία και μετά εξαπλώθηκε
στη Γαλλία και στην Ισπανία, αρχικά σαν λογοτεχνικό ρεύμα και στη συνέχεια επεκτάθηκε στις
εικαστικές τέχνες και στη μουσική.Κύριο χαρακτηριστικό του ρομαντισμού αποτελεί η έμφαση στην
πρόκληση ισχυρής συγκίνησης μέσω της τέχνης καθώς και η μεγαλύτερη ελευθερία στη φόρμα, σε
σχέση με τις περισσότερο κλασικές αντιλήψεις. Στον ρομαντισμό, κυρίαρχο στοιχείο είναι το
συναίσθημα αντί της λογικής.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82
Η λέξη romantic, από την οποία προέρχεται ο όρος από την ισπανική
romance, χρησιμοποιείται ήδη στην Αγγλία τον 17ο αιώνα για να
χαρακτηρίσει κάτι που είναι romance, δηλαδή έξω από την
πραγματικότητα. Με την πάροδο του χρόνου, από το περιεχόμενο του όρου
τονίστηκε περισσότερο η σημασία του γραφικού, που επεκτάθηκε σε μια
δεύτερη φάση και στη συγκινησιακή αντίδραση που προκαλεί το
αντικείμενο στον θεατή. Στο τέλος, ρομαντικό άρχισε να λέγεται και αυτό
που στη λαϊκή ή στην έντεχνη ποίηση συνδέεται με τον Μεσαίωνα.
http://www.artmag.gr/art-history/art-history/item/529-romanticism

2. Ε υ γ έ ν ι ο ς
Ν τ ε λ α κ ρ ο υ ά
1 7 9 8 - 1 8 6 3
« α υ τ ο π ρ ο σ ω π ο γ ρ α φ ί α »
1 8 3 7

3. Ευγένιος
Ντελακρουά
1798-1863
«η ορφανή στο
κοιμητήριο»
1823

4. Ευγένιος
Ντελακρουά
1798-1863
«η σφαγή της
Χίου» 1824
Λούβρο

5. Ευγένιος
Ντελακρουά
1798-1863
«η Ελλάδα στα
ερείπια του
Μεσολογγίου»
1826 Μουσείο
Μοντέρνας
Τέχνης, Μπορντώ

6. Ευγένιος Ντελακρουά, 1798-1863, «ο θάνατος του Σαρδανάπαλου» 1827, Λούβρο

7. Ευγένιος Ντελακρουά , 1798-1863, «η Ελευθερία οδηγεί το λαό» 1830, Λούβρο

8. Ευγένιος Ντελακρουά
1798-1863
«Φρειδερίκος Σοπέν»
1838 Λούβρο

9. Ευγένιος
Ντελακρουά
1798-1863
«ο Χριστός
στη βάρκα»
1854

10. Τ ε ο ν τ ό ρ
Ζ ε ρ ι κ ό
1 7 9 1 - 1 8 2 4
Π ρ ο σ ω π ο γ ρ α φ ί α
α π ό τ ο ν
A l e x a n d re - M a r i e
C o l i n 1 8 1 6

11. Τεοντόρ Ζερικό,
1791-1824
«The Charging
Chasseur»
1812

12. Τεοντόρ Ζερικό, 1791-1824, «η σχεδία της Μέδουσας» 1819

13. Τεοντόρ Ζερικό,
1791-1824
«κεφάλι νέου,
σπουδή» 1812

14. Τεοντόρ Ζερικό, 1791-1824, «The Derby of Epsom» 1821

15. Φ ρ α ν σ ί σ κ ο
Γ κ ό γ ι α
1 7 4 6 - 1 8 2 8
Π ρ ο σ ω π ο γ ρ α φ ί α
α π ό τ ο ν V i c e n t e
L ó p e z y P o r t a ñ a

16. Φρανσίσκο Γκόγια 1746-1828 «η ομπρέλα» 1876-78

17. Φρανσίσκο Γκόγια
1746-1828
«Don Manuel Osorio
Manrique de Zuñiga»
1788

18. Φρανσίσκο Γκόγια
1746-1828
«η οικογένεια του Δούκα
της Οσούνας» 1788

19. Φρανσίσκο Γκόγια
1746-1828
«αυτοπροσωπογραφία»
1790-95

20. Φρανσίσκο Γκόγια
1746-1828
«το αχυρένιο
ανδρείκελο» 1790-91

21. Φρανσίσκο Γκόγια 1746-1828
«η γυμνή Μάγια» 1799-1800

22. Φρανσίσκο Γκόγια 1746-1828
«η ντυμένη Μάγια» 1799-1800

23. Φρανσίσκο Γκόγια 1746-1828
«οι Μάγιας στο μπαλκόνι»
1800-14

24. Φρανσίσκο Γκόγια 1746-
1828 «3η Μαΐου 1808» 1818
Στις 3 Μαΐου του 1808 εκτελέστηκαν μαζικά περίπου 400 Ισπανοί πολίτες από τα γαλλικά
στρατεύματα, οδηγώντας σε μία γενικευμένη ισπανική εξέγερση

25. Φρανσίσκο Γκόγια 1746-1828
«Ο Κρόνος καταβροχθίζει τον
γιο του» 1819-23
Το χειμώνα του 1819, ο Γκόγια ξεκίνησε να
φιλοτεχνεί μία σειρά 14 ελαιογραφιών, έργα
που έμειναν γνωστά με την ονομασία Μαύροι
Πίνακες λόγω των σκοτεινών τόνων που τα
χαρακτηρίζουν. Οι πίνακες προορίζονταν για τη
διακόσμηση της νέας κατοικίας του, στα
περίχωρα της Μαδρίτης, και συνέπεσαν
χρονικά με μία σοβαρή επιδείνωση της υγείας
του. Οι «μαύροι πίνακες», όπως και άλλοι που
ανήκουν στο ύστερο έργο του, διακρίνονται για
την ζοφερή και απαισιόδοξη ατμόσφαιρά τους.

26. Φρανσίσκο Γκόγια 1746-1828
«ο σκύλος» 1820-23
από τη σειρά «Μαύροι Πίνακες»

27. από τη σειρά «Μαύροι Πίνακες»Φρανσίσκο Γκόγια 1746-1828 «A Pilgrimage to San Isidro» 1820-23

28. Γ ο υ ί λ ι α μ Τ έ ρ ν ε ρ
1 7 7 5 - 1 8 5 1
Α υ τ ο π ρ ο σ ω π ο γ ρ α φ ί α
1 7 9 9

29. Γουίλιαμ Τέρνερ, 1775-1851, «Ψαράδες στη θάλασσα» 1796

30. Γουίλιαμ Τέρνερ, 1775-1851, «Μοντέρνα Ρώμη»

31. Γουίλιαμ Τέρνερ, 1775-1851, «The Burning of the Houses of Parliament» 1835

32. Γουίλιαμ Τέρνερ, 1775-1851, «Δύση» 1830-35

33. Γουίλιαμ Τέρνερ, 1775-1851, «το δουλεμπορικό» 1840

34. Γουίλιαμ Τέρνερ, 1775-1851, «Ατμόπλοιο μέσα σε χιονοθύελλα» 1842

35. Γουίλιαμ Τέρνερ, 1775-1851, «Campo Santo» 1842

36. Γουίλιαμ Τέρνερ, 1775-1851, «Rain, Steam and Speed – The Great Western Railway» 1844

37. Ζ α ν - Μ π α τ ί σ τ
Κ α ρ π ώ
1 8 2 7 - 1 8 7 5

38. Ζαν-Μπατίστ Καρπώ
1827-1875
«ο χορός» 1868

39. Ζαν-Μπατίστ Καρπώ, 1827-1875, «ο χορός», λεπτομέρεια, 1868

40. Ζαν-Μπατίστ Καρπώ, 1827-1875, «Patinated plaster model for Valenciennes defending the arts of peace with the arts
of war», 1868

41. Ζαν-Μπατίστ Καρπώ,
1827-1875
«Ugolino and his
sons», 1857-60

42. Ζακ Ινιάς Ιτόρφ 1792-1867, «Εθνικό Τσίρκο», 1851, Παρίσι

43. Σαρλ Γκαρνιέ 1869-1948, «Όπερα», 1861-1875, Παρίσι

44. Μπέρι (1795-1860) και Πουτζίν (1812-1852), «Βουλή», 1836-1860, Λονδίνο
Συνύπαρξη Γοτθικού και Κλασικού στοιχείου

45. η
Τ έ χ ν η
σ τ η ν
Ε λ λάδ α

46. Κ ω ν σ τ α ν τ ί ν ο ς
Β ο λ α ν ά κ η ς
1 8 3 9 - 1 9 0 7
Α υ τ ο π ρ ο σ ω π ο γ ρ α φ ί α
1 7 9 9

47. Κωνσταντίνος Βολανάκης 1839-1907, «Η Πυρπόληση της Τουρκικής Φρεγάτας»

48. Κωνσταντίνος Βολανάκης 1839-1907, «Σε ήρεμα νερά»

49. Κωνσταντίνος Βολανάκης 1839-1907, «η Αναχώρηση» 1877

50. Ν ι κ ό λ α ο ς Γ ύ ζ η ς
1 8 4 2 - 1 9 0 1
Σ κ ί τ σ ο τ ο υ Ν . Γ ύ ζ η
α π ό τ ο π ε ρ ι ο δ ι κό
Ε σ τ ί α τ ο υ 1 8 8 5

51. Νικόλαος Γύζης
1842-1901
«η Αποστήθιση»
1833

52. Νικόλαος Γύζης 1842-1901 «Παιδικοί Αρραβώνες» 1877

53. Νικόλαος Γύζης
1842-1901
«Γιάντες» 1878

54. Ν ι κ η φ ό ρ ο ς
Λ ύ τ ρ α ς
1 8 3 2 - 1 9 0 4
Φ ω τ ο γ ρ α φ ί α τ ο υ Ν .
Λ ύ τ ρ α μ ε τ η ν π α λ έ τ α
σ τ ο χ έ ρ ι α π ό τ ο
π ε ρ ι ο δ ι κό Ε σ τ ί α τ ο υ
1 8 9 3

55. Νικηφόρος Λύτρας 1832-1904, «τα Κάλαντα» 1872

56. Νικηφόρος Λύτρας
1832-1904
«το Φιλί» 1878

57. Νικηφόρος Λύτρας
1832-1904
«ο Γαλατάς» 1895

58. Δ η μ ή τ ρ ι ο ς
Φ ι λ ι π π ό τ η ς
1 8 3 8 - 1 9 1 9

59. Δημήτριος
Φιλιππότης
1839-1919 «ο
θεριστής» 1870
Ζάππειο

60. Δημήτριος
Φιλιππότης
1839-1919
«ο μικρός
ψαράς» 1874
Ζάππειο

61. Δημήτριος
Φιλιππότης
1839-1919
«Ο
Ξυλοθραύστης»
1908, Ζάππειο

62. Γ ι α ν ν ο ύ λ η ς
Χ α λ ε π ά ς
1 8 5 1 - 1 9 3 8

63. Γιαννούλης
Χαλεπάς
1851-1938
«Σάτυρος που
παίζει με τον
Έρωτα» 1877

64. Γιαννούλης
Χαλεπάς
1851-1938
«η
Κοιμωμένη»
1878

65. Γιαννούλης
Χαλεπάς
1851-1938
«Μηδεία» 1931

66. Σταμάτης Κλεάνθης 1802-1862 «Μέγαρο Ιλίσια , σήμερα Βυζαντινό Μουσείο» 1840-48
Η Δούκισσα της Πλακεντίας ανέθεσε στον αρχιτέκτονα Σταμάτη Κλεάνθη την οικοδόμηση έξι κτηρίων συνολικά,
στην Αθήνα και τα περίχωρά της. Ανάμεσά τους το Καστέλο της Ροδοδάφνης στην Πεντέλη και η Villa Ilissia, το
χειμερινό της ανάκτορο Η Villa Ilissia βρισκόταν ανάμεσα στις όχθες του ποταμού Ιλισού, που σήμερα έχει
καλυφθεί, και τη λεωφόρο που λίγο καιρό νωρίτερα είχε χαραχθεί για να συνδέσει την Αθήνα με την Κηφισιά.

67. Χ. Χάνσεν και Λ. Καυταντζόγλου «το Οφθαλμιατρείο», 1847
Τα δίλοβα παράθυρα και οι διακοσμητικές ταινίες φανερώνουν τις βυζαντινές επιρροές του

68. Ερνέστος Τσίλλερ 1837-1923, «Βίλα Καλαμάρα», 1893-1900
Ο Τσίλλερ στη βίλα Καλαμάρα
συνδυάζει τα κλασικά στοιχεία όπως η
συμμετρία, η απλότητα του όγκου του
κτιρίου, το μεγάλο γείσο με τις
διακοσμητικές σταγόνες, με στοιχεία
που ταιριάζουν σε εξοχικές κατοικίες: τα
τοξωτά ανοίγματα του προστώου και
την εμφανή λιθοδομή