1. Τα σπίτια μας
Ποιήματα που δημιουργήσαμε με αφορμή το ποίημα του
Κωστή Παλαμά «Το σπίτι μου» από το βιβλίο της Γλώσσας.
Έκτη τάξη, 5ου Δημοτικού Σχολείου Χολαργού, 2014-15

2. Λέω να χτίσω ένα σπιτάκι
στο δάσος στη σιωπή,
γύρω γύρω πρασινάδα…
Δε θα το χτίσω εκεί.
Λέω να χτίσω ένα σπιτάκι
κοντά σε θάλασσα γαλάζια
με σπίτια γύρω γύρω…
Δε θα το χτίσω εκεί.
Λέω να χτίσω ένα σπιτάκι
σ΄ένα όμορφο χωριουδάκι,
με σπίτια χαμηλά,
όμορφα χρωματιστά.
Εκεί θέλω να το χτίσω!
Στεφανία

3. Θέλω να χτίσω ένα σπιτάκι
στο παλιό αυτό δρομάκι,
Μες στη σιωπή…
Δε θα το χτίσω εκεί.
Θέλω να χτίσω ένα σπιτάκι
στου βουνού μου την κορφή,
Μαζί με τα δέντρα, σαν μια εξοχή…
Δε θα το χτίσω εκεί.
Εκεί το σπίτι μου θα χτίσω,
στην παλιά τη γειτονιά μου
με τους φίλους μου κοντά μου!
Μαρία

4. Θέλω να χτίσω ένα σπιτάκι
στης χερσονήσου την άκρη.
Με ωραία θέα το πρωί
τη θάλασσα τη γαλανή!
Θέλω να χτίσω ένα σπιτάκι
Να ‘χει ωραίο κρεβατάκι.
Να είναι στολισμένο
όταν μπαίνω κι όταν βγαίνω!
Αλεξία

5. Θέλω να χτίσω ένα σπιτάκι
Σε μια όμορφη κορφή.
Να ‘χει από κάτω θάλασσα
κι αλμύρα δροσερή.
Θέλω να είμαι εκεί ψηλά
Και να αγναντεύω…
Τον κόσμο όλο να κοιτώ
και να λατρεύω!
Εκεί το σπίτι μου θα χτίσω,
στην κορυφή που αγαπώ!
Τα κύματα θα ζωγραφίζω,
τα σύννεφα θα χαιρετώ!
Ζέτα

6. Το σπίτι που θα χτίσω
θα είναι σε μια θάλασσα κοντά.
Πάνω στο βουνό αυτό
θα μένω σιωπηλά.
Με τον ήλιο που με χαιρετά
κι έναν ψίθυρο στα αυτιά,
θα με νιαουρίζει
με τραγούδια μαγικά!
Κι ο άνεμος που με φυσά,
θα με ηρεμεί στα ξαφνικά
κάνοντάς με μια αγκαλιά!
Δήμητρα

7. Το σπίτι μου θα έχτιζα
σε μια αμμουδιά,
κρινόσπαρτη στην ακρογιαλιά.
Με το αεράκι
να μ’ ακουμπάει τα μαλλιά.
Τα πρωί τον ήλιο θ’ ατενίζω
και το βράδυ με καράβι θ’ αρμενίζω!
Σπύρος

8. Το σπίτι μου θα χτίσω πάνω στον ουρανό,
τα σύννεφα να βλέπω και να το χαρώ.
Τα πουλιά και τα αεροπλάνα θα περνούν και
θα ρωτούν: «Τι σπίτι είναι αυτό;»
«Είναι ένα σπίτι στον ουρανό» ,εγώ θα τους απαντώ.
Ο ήλιος θα λάμπει το πρωί,
τα κελαηδίσματα θα ακούω
και του ποταμιού τη γλυκιά ροή.
Το βράδυ θα φέγγει το φεγγάρι,
τα τζιτζίκια θα ακούω και τον αέρα
που σπρώχνει το χορτάρι!
Μια καλύτερη ματιά θα ‘χω για την πόλη,
Θέα πανέμορφη δική μου θα’ ναι όλη!
Από ψηλά θα βλέπω τους ανθρώπους
που ο καθένας έχει τους δικούς του τρόπους!
Τι όνειρο φανταστικό, μακάρι να ‘ταν αλήθεια,
Γιατί αυτά συμβαίνουν μόνο στα παραμύθια!
Σοφία

9. Θέλω να χτίσω ένα σπιτάκι
αλλά δεν ξέρω που.
Μήπως στης θάλασσας το ακρογιάλι
ή σε κορυφή βουνού;
Θέλω να χτίσω ένα σπιτάκι
αλλά δεν ξέρω που.
Μήπως σ’ ένα νησάκι
ή στη λιακάδα του αγρού;
Θέλω να χτίσω ένα σπιτάκι
και τώρα ξέρω που
αφού το σκέφτηκα λιγάκι
και δούλεψα το νου.
Λέω να χτίσω το σπιτάκι,
μικρό κι απλό,
που να το δέρνει η αρμύρα
και να αγναντεύει το γιαλό!
Λέω να χτίσω το σπιτάκι,
με θέα στο γιαλό,
μ’ ένα περιβολάκι
κι από πίσω το βουνό
Ζωή (συνεχίζεται)

10. Και η αυλή μου θα ‘χει δέντρα,
λουλούδια και φυτά.
Η θάλασσα θα το γλύφει
και ο ήλιος θα το βλέπει από ψηλά!
Και με καμάρι θα το κοιτάω
σαν ξυπνήσω το πρωί,
τη θάλασσα την όμορφη
τη γαλανή!
Ζωή

11.  Θέλω να χτίσω ένα σπιτάκι
στη μοναξιά και στη σιωπή,
γύρω μια πράσινη ραχούλα
Δε θα το χτίσω εκεί.
 Ξέρω στη χώρα τη μεγάλη
τον πλούσιο δρόμο τον πλατύ
με τα παλάτια και τους κήπους.
Δε θα το χτίσω εκεί.
 Ξέρω το πρόσχαρο ακρογιάλι
όλο το κύμα το φιλεί,
κρινόσπαρτ΄είναι η αμμουδιά του.
Δε θα το χτίσω εκεί
 Aτέλειωτη τραβά μια στράτα,
σκίζει μια χέρσα απλοχωριά,
σκληρά τη δέρνει τ' αγριοκαίρι
και ο λίβας τη χτυπά,
 Μια στράτα χιλιοπατημένη
τον καβαλάρη νηστικό,
τον πεζοδρόμο διψασμένο
θάφτει στον κουρνιαχτό.
Eκεί το σπίτι μου θα χτίσω
με μια βρυσούλα στην αυλή·
πάντα η γωνιά του θα καπνίζει
κι η θύρα του ανοιχτή.
 Kωστής Παλαμάς

12.  Οι φωτογραφίες είναι από το διαδίκτυο.
 Αντώνης Τσιβούλας
 Έκτη τάξη, 2014-15
 5ο Δημοτικό Σχολείο Χολαργού