106. Ζει η πολική αρκούδα σε ζεστά μέρη;
1. Έχει πυκνό τρίχωμα και άφθονο λίπος για να προστατεύεται από το κρύο
2. Το άσπρο χρώμα την κάνει «αόρατη» από τους εχθρούς
3. Τρώει φώκιες και ψάρια σε μεγάλες ποσότητες
107. Ζει η καμήλα σε ψυχρά μέρη;
1. Αποθηκεύει λίπος στην καμπούρα που το μετατρέπει σε νερό.
2. Οι βλεφαρίδες είναι πυκνές, τα ρουθούνια ανοιγοκλείνουν και τα αυτιά είναι
κοντά και τριχωτά για να προστατεύεται από την άμμο της ερήμου.
108. Αυτά ζουν πολύ μακριά, σε ζεστά μέρη
γεράκι
κροταλίας
σαύρα
γύπας
126. ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ
Μια μητέρα φτερωτή,
κάνει αφτέρωτο παιδί
και το αφτέρωτο παιδί
γεννά μητέρα φτερωτή.
Τι είναι;
ατόκ ιακ όγυα
Ζώο είμαι του αγρού
και στο κοτέτσι πού και
πού.
Έχω φουντωτή ουρά
και ματάκια πονηρά!
Ποια είμαι;
ύοπελα
127. Ο σκύλος και ο λύκος (Μύθος του Αισώπου)
Στο μεγάλο δάσος είχε πέσει μεγάλη πείνα. Τα άγρια ζώα – οι αρκούδες, οι λύκοι και οι αλεπούδες –
δεν έβρισκαν τίποτα να βάλουν στο στόμα τους.
Ένας λύκος, αφού γύρισε όλο το δάσος χωρίς να βρει ούτε έναν ποντικό για να ξεγελάσει το στομάχι
του που τον πονούσε από την πείνα, αποφάσισε να βγει στον κάμπο, μήπως σταθεί τυχερός και βρει
κανένα μικρό ζώο.
Κόντευε να φτάσει σε ένα μικρό σπίτι, όταν είδε έναν σκύλο να τρέχει πότε από δω πότε από εκεί.
- Γεια σου ξάδερφε! …του είπε ο λύκος. Όπως ξέρετε, οι σκύλοι και οι λύκοι μοιάζουν σαν να είναι
πρώτα ξαδέρφια.
- Γεια σου!…του απάντησε ο σκύλος και στάθηκε να κουβεντιάσει μαζί του.
- Γιατί κάνεις συνέχεια βόλτες;…τον ρώτησε ο λύκος.
- Α, τις βόλτες τις κάνω μετά το φαγητό, για να χωνέψω. …αποκρίθηκε ο σκύλος. Ο λύκος γούρλωσε τα
μάτια του από θαυμασμό και ζήλια.
- Ώστε τρως πολύ, ε;…τον ρώτησε.
- Ναι, τρώω όσο θέλω. Το αφεντικό μου με ταΐζει καλά, γιατί του φυλάω το σπίτι.…απάντησε ο
σκύλος. Ο λύκος άρχισε να ξερογλείφεται και ρώτησε:
- Και τι τρως, αν επιτρέπεται;
- Ό, τι επιθυμήσει η ψυχή μου. Κρέας, κόκαλα, ψωμί, περισσεύματα από φαγητά..
- Και κάθε πότε τρως;
- Τρεις φορές την ημέρα. Πρωί, μεσημέρι και βράδυ. Ο λύκος ενθουσιάστηκε και είπε:
- Μήπως περισσεύει και για μένα κανένα φαγητό για να φυλάω κι εγώ το σπίτι;
- Βέβαια! Το αφεντικό θα χαρεί πολύ να έχει δυο φύλακες! Από φαγητό μη σε νοιάζει. Θα τρως με την
ψυχή σου. …απάντησε ο σκύλος και του είπε να πλησιάσει.
- Να σε ρωτήσω όμως κάτι; Αυτό που έχεις στο λαιμό σου τι είναι; …ρώτησε ο λύκος.
- Είναι ένα πέτσινο λουρί.
- Και γιατί το φοράς;
- Μου το φοράει το αφεντικό μου. Από αυτό με δένει με την αλυσίδα.
- Την αλυσίδα; …ρώτησε ο λύκος ξαφνιασμένος.
- Ναι, τις περισσότερες φορές είμαι δεμένος με μια αλυσίδα …είπε ο σκύλος και τότε ο λύκος του
απάντησε:
- Α ξάδερφε! Αυτά τα πράγματα δε μου αρέσουν εμένα. Προτιμώ να γυρίζω νηστικός στο δάσος και να
έχω την ελευθερία μου, παρά να είμαι χορτάτος και δεμένος με μια αλυσίδα. Γι’ αυτό θα φύγω. Τρέχω
στο όμορφό μου δάσος! Δεν μπορώ εγώ να υποφέρω τη σκλαβιά!
128. ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΓΑΪΔΑΡΟΣ
Ήταν ένας γάιδαρος με μεγάλ' αυτιά,
το παχνί δεν τ' άρεσε, ήθελ' αρχοντιά,
ήθελ' αρχοντιά.
Ήθελε η μούρη του να φορέσει σέλα
και να καμαρώνεται με το σύρε κι έλα,
με το σύρε κι έλα.
Στον δρόμο που επήγαινε είδε μια αλεπού,
γάιδαρε, τον ρώτησε, για πού, για πού, για πού;
Γάιδαρε, για πού;
Δε σου λέω, αλεπού, τι δρόμο θε να πάρω,
την κακή τη σκέψη σου την ξέρω κυρα-Μάρω,
την ξέρω κυρα-Μάρω
129. Ο ΜΠΑΡΜΠΑ-ΜΠΡΙΛΙΟΣ
O µπαρµπα-Mπρίλιος, (ο µπαρµπα-Mπρίλιος)
είχε ένα γάλο, (είχε ένα γάλο)
πολύ µεγάλο, (πολύ µεγάλο)
και τον ετάιζε, (και τον ετάιζε)
µέλι και ταχίνι, (µέλι και ταχίνι)
για να τον παχύνει, (για να τον παχύνει)
Kαι τον ετάιζε, (και τον ετάιζε)
ψωµί κι αλάτι, (ψωµί κι αλάτι)
για να κάνει πλάτη, (για να κάνει πλάτη)
Kαι τον ετάιζε, (και τον ετάιζε)
ψωµί γαρδούµπα, (ψωµί γαρδούµπα)
για να κάνει τούµπα, (για να κάνει τούµπα)
Kαι τον ετάιζε, (και τον ετάιζε)
ψωµί µπουγάτσα, (ψωµί µπουγάτσα)
για να κάνει µπράτσα, (για να κάνει µπράτσα)
Kαι τον ετάιζε, (και τον ετάιζε)
ψωµί και χόρτα, (ψωµί και χόρτα)
ώσπου δε χώραγε από την πόρτα,
(ώσπου δε χώραγε από την πόρτα)
Ώσπου µια µέρα, (ώσπου µια µέρα)
µε δίχως ήλιο, (µε δίχως ήλιο)
ο γάλος έφαγε τον µπαρµπα-Mπρίλιο.
130. Όλα τα ζώα ενός τόπου
αποτελούν
την πανίδα του.