7. ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ
Ωστόσο πιστεύω ότι η ποίηση βοηθάει, όσο το κερί που
ανάβουμε μπαίνοντας σ' ένα έρημο καταργημένο
ξωκλήσι, με φευγάτους όλους τους αγίους.
Ωφελεί όσους την αγαπούν, επειδή βρίσκουν εντός
της μικρά κομματάκια από σκισμένες φωτογραφίες του
ψυχισμού τους.
Περισσότερο και πιο σωστά ωφελεί εκείνους που
πιστεύουν στη μαγεία της. Που δεν θέλουν να θέσουν
τον δάκτυλό τους επί τον τύπον της κατανόησής της.
Ωφελεί, υπερκόσμια, εκείνον που την ασκεί και
μόνον κατά τη διάρκεια της άσκησης,
8. επειδή τότε μόνον τον βγάζει από το σώμα του, τον
σταθεροποιεί σε μιαν αιώρηση απ' όπου αυτός
παρακολουθεί, σαν σε χειρουργείο, τον προσωρινό
θάνατο της μικρότητάς του.
Ωφελεί κυρίως τη γλώσσα. Την περισυλλέγει από τους
μεγάλους κάδους της βιασύνης και τη μεταγγίζει με
σέβας στο τόσο δα μπουκαλάκι του αγιασμού, μια
γουλιά, όσο ακριβώς χρειάζεται να πιει η ουσία.
Τέλος, η ποίηση ωφελεί όσο μια παυσίπονη σταγόνα σε
έναν ωκεανό λύπης.
Δεν είναι λίγο.
9. Η σύγκριση ξεκίνησε από
την απλή καθημερινότητα
σε κάθε μας
δραστηριότητα μας
Έτσι, σιγά σιγά,
αρχίσαμε να
αποκτούμε μια
ουσιαστική άποψη για
το ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ και
το ΜΟΝΤΕΡΝΟ
Δείτε κι εσείς μερικά
τέτοια δείγματα
36. Ας ξεκινήσουμε με την πρώτη
κατηγορία
o μαθητής Εμίν Ογλού Εμίν
απαγγέλλει το σονέτο του Λ.
Μαβίλη
ΜΟΥΧΡΩΜΑ
37. ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ
Λ. ΜΑΒΙΛΗΣ,
Μούχρωμα
Φυσάει τ' αεράκι μ' ανάλαφρη φόρα
και τες τριανταφυλλιές αργά σαλεύει·
στες καρδιές και στην πλάση βασιλεύει
ρόδινο σούρουπο, ώρα μυροφόρα,
χρυσή θυμητικών ονείρων ώρα,
που η ψυχή τη γαλήνη προμαντεύει,
την αιώνια γαλήνη, και αγναντεύει
σα για στερνή φορά κάθε της γνώρα
38. και δάκρυα· πλάνα δώρα ζηλεμένα
της ζήσης, που αχνοσβιέται και τελειώνει
σαν το θαμπό γιουλί που ολοένα λιώνει.
αξέχαστη· ξανθές κρινοτραχήλες
αγάπες, γαλανά βασιλεμένα
μάτια ογρά και φιλιά και ανατριχίλες
39. Στους μεταβατικούς ποιητές
εργαστήκαμε με άλλο τρόπο.
Ο Καβάφης μας εντυπωσίασε με
την απλότητα του και τα βαθύτερα
νοήματα
Αυτός είναι ένας διαχρονικός
ποιητής , σκεφτήκαμε, η αξία του
δεν θα ξεπεραστεί με τα χρόνια…..
Έτσι, κοιτάξτε τι σκεφτήκαμε σε ένα
ποίημα του, που δουλέψαμε όλοι
μαζί στην τάξη:
40. Κ.Π.Καβάφης,
Περιμένοντας τους βαρβάρους,
Προχωρήσαμε σε οπτικοποιήσή του ,
γιατί είχε έντονα στοιχεία θεατρικότητας ,
ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της ποίησης του
Καβάφη…
Την αφήγηση κάνει η μαθήτρια του Α7
Χασάν Ογλού Οζγκέ
Παρακολουθείστε το….
47. Γιατί οι βάρβαροι
θα φθάσουν σήμερα.
Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί;
Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν
48. Γιατί ο αυτοκράτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη,
και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη
στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορώνα;
49. Γιατί οι βάρβαροι
θα φθάσουν σήμερα.
Κι ο αυτοκράτωρ
περιμένει να δεχθεί τον αρχηγό τους.
Μάλιστα ετοίμασε για να τον δώσει
μια περγαμηνή. Εκεί
τον έγραψε τίτλους πολλούς κι
ονόματα
50. Γιατί οι δυο μας ύπατοι κ’ οι
πραίτορες εβγήκαν
σήμερα με τες κόκκινες,
τες κεντημένες τόγες·
51.
52. γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους
αμεθύστους,
και δαχτυλίδια με λαμπρά, γυαλιστερά
σμαράγδια·
γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα
μπαστούνια
μ’ ασήμια και μαλάματα έκτακτα
σκαλιγμένα;
53.
54. Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα·
και τέτοια πράγματα
Θαμπώνουν τους βαρβάρους.
Γιατί κι οι άξιοι ρήτορες
δεν έρχονται σαν πάντα
να βγάλουνε τους λόγους τους,
να πούνε τα δικά τους;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα·
κι αυτοί βαριούντ’ ευφράδειες και δημηγορίες.
55. Γιατί ν’ αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία
κι η σύγχυσις.
(Τα πρόσωπα τι σοβαρά που έγιναν).
Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κι οι πλατέες,
κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ
συλλογισμένοι;
56. Γιατί ενύχτωσε κι οι βάρβαροι δεν ήλθαν.
Και μερικοί έφθασαν απ’ τα σύνορα,
και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.
Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους,
οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις
57. ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΛΛΗ
ΕΚΔΟΧΗ
ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΑΥΤΌ
ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΕΠΙΚΑΙΡΗ
ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ
ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΤΗ ΒΙΩΝΟΥΝ
ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΠΑΙΔΙΑ
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
60. Τι κάθοντ' οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί;
Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν.
61.
62. Ένας άλλος έξοχος ποιητής που ανήκει στους
μεταβατικούς ποιητές υπήρξε κι ο Κώστας
Βάρναλης.
Στην τάξη μέσα εργαστήκαμε σε ένα κατεξοχήν
ποίημα που τον χαρακτηρίζει, Μοιραίοι….
Μοίρα ….πεπρωμένο ….ζωή …..δυσκολίες
….άνθρωποι …. πόνος…..
Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Δείτε την μέσα από το ποίημα του
Κ. Βάρναλη:
ΟΙ ΜΟΙΡΑΙΟΙ
63.
64.
65. ΠΟΙΗΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΩΤΕΡΗ
ΠΟΙΗΣΗ
ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΕΤΣΙ ΣΤΟ
ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟ
Η ΜΑΘΗΤΡΙΑ
ΚΑΝΤΟΥΧΑΡ ΝΟΥΡΣΕΝ
ΑΠΑΓΓΕΛΛΕΙ
Γ ΣΕΦΕΡΗ
ΕΠΙ ΑΣΠΑΛΑΘΩΝ
ΤΟ
ΕΠΟΜΕNO
ΒΗΜΑ ;
67. Ήταν ωραίο το Σούνιο τη μέρα εκείνη του Ευαγγελισμού."
πάλι με την άνοιξη.
Λιγοστά πράσινα φύλλα γύρω στις σκουριασμένες πέτρες
το κόκκινο χώμα και οι ασπάλαθοι
δείχνοντας έτοιμα τα μεγάλα τους βελόνια
και τους κίτρινους ανθούς.
Απόμερα οι αρχαίες κολόνες, χορδές μιας άρπας που
αντηχούν
ακόμη...
Γαλήνη
-Τι μπορεί να μου θύμισε τον Αρδιαίο εκείνον;
Μια λέξη στον Πλάτωνα θαρρώ, χαμένη στου μυαλού
τ'αυλάκια.
τ΄όνομα του κίτρινου θάμνου
δεν άλλαξε από κείνους τους καιρούς.
68. Το βράδυ βρήκα την περικοπή:
"τον έδεσαν χειροπόδαρα" μας λέει
"τον έριξαν χάμω και τον έγδαραν
τον έσυραν παράμερα τον καταξέσκισαν
απάνω στους αγκαθερούς ασπάλαθους
και πήγαν και τον πέταξαν στον Τάρταρο κουρέλι".
Έτσι στον κάτω κόσμο πλέρωνε τα κρίματά του
Ο Παμφύλιος ο Αρδιαίος ο πανάθλιος Τύραννος
31 του Μάρτη 1971
69. Η ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΣΤΟΝ ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΜΟ
ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ
ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ
Μικρή Πράσινη Θάλασσα
Δεκατριω χρονω…………
Μελοποιημένο το ποίημα του Ο. Ελύτη
ακολουθεί:
73. Μετά από όλη αυτή τη διαδρομή, ας
δοκιμάσουμε τις γνώσεις που αποκτήσαμε!
Ας παίξουμε διαδραστικά … και τα
αποτελέσματα θα φανούν!
Τι λέτε;
Ξεκινάμε , λοιπόν, με τον πρώτο
διαδραστικό έλεγχο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
76. Τα πάθη της βροχής (Κική Δημουλά)
Εν μέσω λογισμών και παραλογισμών
άρχισε κι η βροχή να λιώνει τα μεσάνυχτα
μ’ αυτόν τον πάντα νικημένο ήχο
σι, σι, σι.
Ήχος συρτός, συλλογιστός, συνέρημος,
ήχος κανονικός, κανονικής βροχής.
Όμως ο παραλογισμός
άλλη γραφή κι άλλην ανάγνωση
μού’ μαθε για τους ήχους.
Κι όλη τη νύχτα ακούω και διαβάζω τη
βροχή,
σίγμα πλάι σε γιώτα, γιώτα κοντά στο σίγμα,
κρυστάλλινα ψηφία που τσουγκρίζουν
και μουρμουρίζουν ένα εσύ, εσύ, εσύ.
Και κάθε σταγόνα κι ένα εσύ,
77. όλη τη νύχτα
ο ίδιος παρεξηγημένος ήχος,
αξημέρωτος ήχος,
αξημέρωτη ανάγκη εσύ,
βραδύγλωσση βροχή,
σαν πρόθεση ναυαγισμένη
κάτι μακρύ να διηγηθεί
και λέει μόνο εσύ, εσύ, εσύ,
νοσταλγία δισύλλαβη,
ένταση μονολεκτική,
το ένα εσύ σαν μνήμη,
το άλλο σαν μομφή
και σαν μοιρολατρία,
τόση βροχή για μια απουσία,
τόση αγρύπνια για μια λέξη,
πολύ με ζάλισε απόψε η βροχή
μ’ αυτή της τη μεροληψία
όλο εσύ, εσύ, εσύ,
σαν όλα τ’ άλλα νά’ ναι αμελητέα
και μόνο εσύ, εσύ, εσύ.
80. Κωνσταντίνος Καβάφης
Όσο μπορείς
Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή
σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των
συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική.
83. Αθανάσιος Χριστόπουλος
Τώρα
∆ ,εν θέλω να ελπίζω
δεν θέλω να φροντίζω
.το μέλλον στην ζωήν
,Το σήμερα προκρίνω
το αύριο τ’ αφήνω
.στης τύχης την ροήν
Το τ’ ύστερα θα γένει
και τι με αναμένει
ποσώς δεν το φρονώ·
ποτέ δεν τ’ ,αναβάνω
γιατί τον νουν μου χάνω
.και ματαιοπονώ
84. , ,Ας γένει ό τι θέλει
τελείως δεν με μέλει
.ας πέσει ο ουρανός
Η γη μας ας βουλήσει
κι ο ήλιος ας σβήσει
.κι ας μείνει σκοτεινός
,Εγώ ζητώ το τώρα
και τούτη μόν’ ην ώρα
,οπόσο ημπορώ
,τον Βάκχον μου ρουφώντας
,τον Έρωτα φιλώντας
.πασχίζω να χαρώ
87. Διονύσιος Σολωμός
Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι
Επιμέλεια: Στυλιανός Αλεξίου, Εκδόσεις Στιγμή
ΑΠΟ ΤΟ Β' ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ
I
Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει·
λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί, κι η μάνα το ζηλεύει.
Τα μάτια η πείνα εμαύρισε· στα μάτια η μάνα
μνέει·
στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα καί κλαίει:
«Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τι σ’ έχω γω στο χέρι;
οπού συ μού ΄γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει».
88. II
Ο Απρίλης με τον Έρωτα χορεύουν καί γελούνε,
κι όσ’ άνθια βγαίνουν και καρποί τόσ’ άρματα σε κλειούνε.
................................................................................
Λευκό βουνάκι πρόβατα κινούμενο βελάζει,
και μες στη θάλασσα βαθιά ξαναπετιέται πάλι,
π’ ολονυχτίς εσύσμιξε με τ’ ουρανού τα κάλλη.
Και μες στης λίμνης τα νερά, όπ’ έφθασε μ’ ασπούδα,
έπαιξε με τον ίσκιο της γαλάζια πεταλούδα,
που ευώδιασε τον ύπνο της μεσα στον άγριο κρίνο·
το σκουληκάκι βρίσκεται σ’ ώρα γλυκειά κι εκείνο.
Μάγεμα η φύσις κι όνειρο στην ομορφιά και χάρη·
η μαύρη πέτρα ολόχρυση καί το ξερό χορτάρι.
Με χίλιες βρύσες χύνεται, με χίλιες γλώσσες κρένει:
«Όποιος πεθάνει σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει».
90. Τώρα , ας διαγωνιστούμε στον πιο
αγαπημένο μας ποιητή….
Τι θυμόμαστε , άραγε, από τα ποιήματα του
Καβάφη;
Τώρα θα
φανεί!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!
Ας παίξουμε το παιχνίδι της βιωματικής
απαγγελίας…
99. Και …. τι λέτε μπορούμε να φανούμε δεινοί
στις παρακάτω επιλογές γνώσεων
ποίησης;
100.
101. Και …. τι λέτε μπορούμε να φανούμε δεινοί
στις παρακάτω επιλογές γνώσεων
ποίησης;
102.
103.
104.
105.
106.
107. Κι έτσι κάπως …
Να που καταλήξαμε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
108.
109. Σεβασμός στο μέτρο και στην ομοιοκαταληξία
Οι στίχοι έχουν τον ίδιο αριθμό συλλαβών
Χωρισμός του ποιήματος σε στροφές
Προσεκτική επιλογή λέξεων, προτίμηση σε
ποιητικές λέξεις
Το ποίημα απέχει πολύ από τον πεζό λόγο
Αυστηροί κανόνες στα σχήματα λόγου και στα
εκφραστικά μέσα
Χρήση σημείων στίξης
Βασίζεται κυρίως στην εξωτερική πραγματικότητα
Παραδοσιακή
110. Έλλειψη μέτρου και ομοιοκαταληξίας
Αριθμός των συλλαβών ποικίλλει
Άνισος αριθμός στίχων στις
στροφές
Έλλειψη χωρισμού σε στροφές
Χρήση λέξεων από το καθημερινό
λεξιλόγιο
Προσεγγίζει τον πεζό λόγο
Περιορισμός/κατάργηση στίξης
Φαντασία-όνειρο- δημιουργικότητα
Ελεύθεροι συνειρμοί
μοντέρνα
116. Γιατί στις μέρες μας,
ξεχάσαμε να αισθανόμαστε
Γιατί μέσα από την ποίηση
μαθαίνουμε να αγαπάμε
να εκφραζόμαστε,
να δείχνουμε τις ευαισθησίες μας
……γιατί…….γιατί…….γιατί………
