ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΥΛΗΣ ΤΟΥ ΞΕΝΟΦΩΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ Α ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΑΤΑ ΚΩΛΑ

1. Σελίδα 1 από 23 Γενικό Λύκειο Άνοιξης
Ξεν. Β΄, 1, 16-19 «Οι στόλοι των αντιπάλων πλέουν προς τον Ελλήσποντο»
Οἱ δ’ Ἀθηναῖοι
ὁρμώμενοι ἐκ τῆς Σάμου
κακῶς ἐποίουν
τὴν (γῆν) βασιλέως
καὶ ἐπέπλεον ἐπὶ τὴν Χίον
καὶ τῆν Ἔφεσον,
καὶ παρεσκευάζοντο πρὸς ναυμαχίαν,
καὶ πρὸς τοῖς ὑπάρχουσι
προσείλοντο στρατηγοὺς
Μένανδρον, Τυδέα, Κηφισόδοτον.
Λύσανδρος δὲ ἐκπλεῖ
ἐκ τῆς Ῥόδου παρὰ τὴν Ἰωνίαν
πρὸς τὸν Ἑλλήσποντον
πρὸς τε τὸν ἔκπλουν τῶν πλοίων
καὶ ἐπὶ τὰς πόλεις
(τὰς) ἀφεστηκυίας αὐτῶν.
Καὶ οἱ Ἀθηναῖοι δὲ ἀνήγοντο
ἐκ τῆς Χίου πελάγιοι.
ἡ γὰρ Ἀσία πολεμία ἧν αὐτοῖς.
Λύσανδρος δ’ ἐξ Ἀβύδου
παρέπλει εἰς Λάμψακον
οὖσαν σύμμαχον Ἀθηναίων.
καὶ οἱ Ἀβυδηνοί καὶ οἱ ἄλλοι
παρῆσαν πεζῇ·
ἡγεῖτο δὲ Θώραξ Λακεδαιμόνιος.
Προσβαλόντες δὲ τῇ πόλει
αἱροῦσι κατὰ κράτος,
καὶ οἱ στρατιῶται διήρπασαν
οὖσαν πλουσίαν
καὶ πλήρη οἴνου καὶ σίτου
καὶ τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων.
Λύσανδρος δὲ ἀφῆκε
πάντα τὰ ἐλεύθερα σώματα.
Οι Αθηναίοι, όμως,
έχοντας ως ορμητήριο τη Σάμο
έβλαπταν
τη χώρα του βασιλιά (Περσία)
και έπλεαν εναντίον της Χίου
και της Εφέσου
και προετοιμάζονταν για ναυμαχία
και εκτός από τους υπάρχοντες
εξέλεξαν επιπλέον στρατηγούς
τον Μένανδρο, τον Τυδέα και τον Κηφισόδοτο.
Ο Λύσανδρος, εξάλλου, έπλευσε
από τη Ρόδο παραπλέοντας την Ιωνία
προς τον Ελλήσποντο
και για να εμποδίσει την αναχώρηση των
(αθηναϊκών) πλοίων
και για να υποτάξει τις πόλεις
που είχαν αποστατήσει από αυτούς.
Και οι Αθηναίοι εξέπλεαν
από τη Χίο πλέοντας ανοικτά στο πέλαγος.
γιατί η Ασία ήταν χώρα εχθρική προς αυτούς.
Και ο Λύσανδρος από την Άβυδο
έπλεε κατα μήκος της ακτογραμμής με
κατεύθυνση τη Λάμψακο
η οποία ήταν σύμμαχος των Αθηναίων
και οι Αβυδηνοί και οι άλλοι
ακολουθούσαν με πεζοπορία·
αρχηγός τους ήταν ο Θώρακας ο Λακεδαιμόνιος.
Και αφού επιτέθηκαν ενάντιον της πόλης,
την κυρίεψαν με έφοδο
και οι στρατιώτες τη λεηλάτησαν,
καθώς ήταν πλούσια
και γεμάτη από κρασί και σιτάρι
και από άλλα τρόφιμα.
Ο Λύσανδρος, όμως, άφησε
όλους τους ελεύθερους πολίτες.

2. Σελίδα 2 από 23 Γενικό Λύκειο Άνοιξης
Ξεν. Β΄, 1, 20-24, «Κατάληψη θέσεων»
Οἱ δ’ Ἀθηναῖοι Οι Αθηναίοι εξάλλου,
πλέοντες κατὰ πόδας πλέοντας από κοντά
ὡρμίσαντο ἐν Ἐλαιοῦντι αγκυροβόλησαν στον Ελαιούντα
τῆς Χερρονήσου της Χερσονήσου
ναυσίν ὀγδοήκοντα καὶ ἑκατόν. με εκατόν ογδόντα πλοία.
Ἐνταῦθα δὴ Εκεί, λοιπόν,
αὐτοῖς ἀριστοποιουμένοις ενώ γευμάτιζαν,
ἀγγέλλεται τὰ περὶ Λάμψακον, τους ήρθε αγγελία για όσα έγιναν στη Λάμψακο
καὶ εὐθὺς ἀνήχθησαν εἰς
Σηστόν.
και αμέσως βγήκαν στο πέλαγος με κατεύθυνση τη
Σηστό
ἐκεῖθεν δ’ ευθὺς ἐπισιτισάμενοι από εκεί, αφού εφοδιάστηκαν αμέσως,
ἔπλευσαν εἰς Αἰγὸς ποταμούς έπλευσαν στους Αιγός Ποταμούς,
ἀντίον τῆς Λαμψάκου· απέναντι από τη Λάμψακο·
διεῖχε δἐ ὁ Ἑλλήσποντος ταύτῃ ο Ελλήσποντος είχε πλάτος σ’ αυτό το μέρος
ὡς πεντεκαίδεκα σταδίους. περίπου δεκαπέντε στάδια.
Ἐνταῦθα δὴ ἐδειπνοποιοῦντο. Εκεί, λοιπόν, δειπνούσαν.
Λύσανδρος δὲ τῇ ἐπιούσῃ νυκτί, Ο Λύσανδρος, λοιπόν, την επόμενη νύκτα,
ἐπεὶ ὄρθρος ἦν, καθώς ξημέρωνε,
ἐσήμανεν έδωσε σήμα (στους στρατιώτες)
εἰσβαίνειν εἰς τὰς ναὺς να μπουν στα πλοία
ἀριστοποιησαμένους, αφού γευματίσουν,
παρασκευασάμενος δὲ πάντα και όταν προετοιμασε τα πάντα
ὡς εἰς ναυμαχίαν σαν να επρόκειτο να ναυμαχήσει
καὶ παραβάλλων τὰ
παραβλήματα,
και αφού έβαλε στα πλευρά των πλοίων τα
παραπετάσματα
προεὶπεν προειδοποίησε
ὡς μηδείς κινήσοιτο ἐκ τῆς
τάξεως
να μη κινηθεί κανείς από την παράταξη (των πλοιων)
μηδὲ ἀνάξοιτο. ούτε να εξέλθει στο πέλαγος.
Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι Οι Αθηναίοι από την άλλη μεριά,
ἅμα τῷ ἡλίῳ ἀνίσχοντι με την ανατολή του ήλιου
παρετάξαντο ἐπί τῷ λιμένι παρατάχθηκαν στην άκρη του λιμανιού
ἐν μετώπῳ κατά μέτωπο
ὡς εἰς ναυμαχίαν. για ναυμαχία.
Ἐπεὶ δὲ Λύσανδρος Επειδή, όμως, ο Λύσανδρος
οὐκ ἀντανήγαγε, δεν έπλευσε εναντίον τους
καὶ ἦν ὀψὲ τῆς ἡμέρας, και ήταν περασμένη η ώρα

3. Σελίδα 3 από 23 Γενικό Λύκειο Άνοιξης
ἀπέπλευσαν πάλιν έπλευσαν πάλι πίσω
εἰς τοὺς Αἰγός ποταμούς. στους Αιγός Ποταμούς.
Λύσανδρος δὲ ἐκέλευσε Ο Λύσανδρος τότε διέταξε
τὰς ταχίστας τῶν νεῶν τα ταχύτερα από τα πλοία του
ἕπεσθαι τοῖς Ἀθηναῖοις, να ακολουθήσουν τους Αθηναίους
ἐπειδὰν δὲ ἐκβῶσι, και όταν αυτοί βγουν στη στεριά,
κατιδόντας ὅ τι ποιοῦσιν αφού παρακολουθήσουν τι κάνουν,
ἀποπλεῖν καὶ ἐξαγγεῖλαι αὐτῷ. να επιστρέψουν και να τον πληροφορήσουν.
Καὶ οὐκ ἐξεβίβασεν ἐκ τῶν
νεῶν
Και δεν επέτρεψε τον αποβιβασμό από τα πλοία
πρότερον πρὶν αὗτοι ἦκον. πριν αυτά φτάσουν.
Ἐποίει δὲ ταῦτα τέτταρας
ἡμέρας,
Και αυτά τα έκανε επί τέσσερες ημέρες
καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐπανήγοντο. και οι Αθηναίοι έπλεαν πάλι εναντίον του.

4. Σελίδα 4 από 23 Γενικό Λύκειο Άνοιξης
Ξεν. Β΄, 1, 28-29, «Ολιγωρία Αθηναίων - Το στρατήγημα του Λυσάνδρου»
Ἀλκιβιάδης δὲ κατιδών Ο Αλκιβιάδης, λοιπόν, καθώς παρατήρησε
ἐκ τῶν τειχῶν από τα τείχη
τοὺς μὲν Ἀθηναίους ὁρμοῦντας ότι οι Αθηναίοι ήταν αγκυροβολημένοι
ἐν αἰγιαλῷ σε ακρογιαλιά (χωρίς λιμάνι)
καὶ πρὸς οὐδεμιᾷ πόλει, και (ότι ήταν) μακριά από οποιαδήποτε πόλη
μετιόντας δὲ τὰ ἐπιτήδεια και ότι μετέφεραν τα τρόφιμα
ἐκ Σηστού από τη Σηστό
πεντεκαίδεκα σταδίους ἀπὸ τῶν
νεῶν
(που απείχε) δεκαπέντε στάδια από τα πλοία
τοὺς δὲ πολεμίους (ὄντας) ἐν
λιμένι
ενώ οι εχθροί (ήταν) σε λιμάνι
καὶ ἔχοντας πάντα πρὸς πόλει και ότι είχαν τα πάντα κοντά σε πόλη,
ἔφη ὁρμεῖν αὐτοὺς είπε σ’ αυτούς ότι είναι αγκυροβολημένοι
οὐκ ἐν καλῷ (χωρίῳ) σε ακατάλληλο σημείο
ἀλλὰ παρῇνει μεθορμίσαι και συμβούλευε να μετακινήσουν (τα πλοία)
εἰς Σηστόν στη Σηστό
πρὸς τε λιμένα καὶ πρὸς πόλιν· κοντά και σε λιμάνι και σε πόλη·
οὗ ὄντες, ἔφη, ναυμαχήσετε, «από εκεί», είπε, «θα ναυμαχήσετε,
ὄταν βούλησθε. όταν το επιθυμείτε».
Οἱ δὲ στρατηγοί, μάλιστα δὲ Οι στρατηγοί, όμως, και προπαντός
Τυδεὺς καὶ Μένανδρος ο Τυδέας και ο Μένανδρος
ἐκέλευσαν αὐτὸν ἀπιέναι· τον πρόσταξαν να αποχωρήσει·
αὐτοὶ γὰρ στρατηγεῖν νῦν, γιατί αυτοί ήταν πλέον στρατηγοί,
οὐκ ἐκεῖνον. όχι εκείνος.
Καὶ ὁ μὲν ᾤχετο. Και αυτός αποχώρησε.
Λύσανδρος δ’, Ο Λύσανδρος, από την άλλη,
ἐπεὶ ἦν ἡμέρα πέμπτη όταν έφτασε η πέμπτη ημέρα
ἐπιπλέουσι τοῖς Ἀθηναίοις, αφότου άρχισαν οι Αθηναίοι την επίθεση
εἰπε τοῖς παρ’ αὐτοῦ ἑπομένοις είπε σ’ αυτούς που τους ακολουθούσαν (τους
Αθηναίους)
ἐπὰν κατιδῶσιν αὐτοὺς
ἐκβεβηκότας
όταν τους δουν να έχουν αποβιβαστεί στη ξηρά
καὶ ἐσκεδασμένους κατὰ
τὴν Χερρόνησον,
και να έχουν διασκορπιστεί στη Χερσόνησο,
(ὅπερ ἐποίουν πολὺ μᾶλλον (πράγμα το οποίο έκαναν όλο και περισσότερο
καθ’ ἑκάστην ἡμέραν, μέρα με τη μέρα,
τά τε σιτία πόρρωθεν ὠνούμενοι διότι και τα τρόφιμα τα προμηθεύονταν από μακριά
καὶ καταφρονοῦντες δὴ τοῦ
Λυσάνδρου,
και διότι πράγματι περιφρονούσαν τον Λύσανδρο,
ὅτι οὐκ ἀντανῆγεν,) επειδη δεν έπλεε εναντίον τους, )
ἀποπλέοντας τοὔμπαλιν παρ’ αφού πλεύσουν πάλι προς αυτόν

5. Σελίδα 5 από 23 Γενικό Λύκειο Άνοιξης
αὐτὸν
ἆραι ἀσπίδα να υψώσουν ασπίδα
κατὰ μέσον τὸν πλοῦν· στο μέσο του πλου·
οἱ δὲ ταῦτα ἐποίησαν ὡς
ἐκέλευσε.
Και αυτοί εκτέλεσαν αυτά, όπως διέταξε.
Ξεν. Β΄, 1, 28-29, «Η συντριπτική ήττα των Αθηναίων»
Λύσανδρος δ’ ἐσήμηνε εὐθὺς Και ο Λύσανδρος αμέσως έδωσε σήμα τότε
πλεῖν τὴν ταχίστην να πλέουν ολοταχώς
συμπαρῃει δὲ καὶ Θώραξ ενώ συγχρόνως πορευόταν μαζί τους ο Θώρακας
ἔχων τὸ πεζόν. με το πεζικό.
Κόνων δὲ ἰδὼν τὸν ἐπίπλουν Μόλις ο Κόνωνας είδε την έφοδο
ἐσήμηνε εἰς τὰς ναῦς έδωσε σήμα στα πλοία
βοηθεῖν κατὰ κράτος. να προστρέξουν σε βοήθεια με κάθε δύναμη.
Τῶν ἀνθρώπων δὲ
διεσκεδασμένων,
Επειδή, όμως, τα πληρώματα είχαν διασκορπιστεί
αἱ μὲν τῶν νεῶν ἦσαν δίκροτοι, άλλα από τα πλοία βρέθηκαν με κωπηλάτες για δυο
σειρές
αἱ δὲ μονόκροτοι, άλλα για μια σειρά κουπιών
αἱ δὲ κεναὶ παντελῶς· και άλλα τελείως άδεια·
ἡ δὲ Κόνωνος το πλοίο μόνο του Κόνωνα
καὶ ἄλλαι ἑπτὰ περὶ αὐτὸν
πλήρεις
και άλλα επτά, που ήταν κοντά του, γεμάτα με
πλήρωμα
καὶ ἡ Πάραλος και η Πάραλος
ἀνήχθησαν ἁθρόαι, βγήκαν στο ανοιχτό πέλαγος.
Λύσανδρος δὲ ἔλαβε Και ο Λύσανδρος κατέλαβε
πάσας τὰς ἄλλας όλα τα άλλα
πρὸς τῇ γῇ. κοντά στην ξηρά.
Συνέλεξε δὲ τοὺς πλείστους
ἄνδρας
Περιμάζεψε εξάλλου τους περισσότερους άνδρες
ἐν τῇ γῇ. στη στεριά.
οἱ δὲ καὶ ἔφυγον εἰς τὰ τειχύδρια. μερικοί όμως κατέφυγαν στα χαμηλά οχυρά τείχη (της
Σηστού).

6. Σελίδα 6 από 23 Γενικό Λύκειο Άνοιξης
Ξεν. Β΄, 1, 30-33, «Η δίκη και η εκτέλεση των αιχμαλώτων»
Λύσανδρος δὲ απήγαγεν εἰς
Λάμψακον
Και ο Λύσανδρος μετέφερε στη Λάμψακο
τὰς τε ναῦς καὶ τοὺς αἰχμαλώτους τα πλοία και τους αιχμαλώτους
καὶ τἆλλα πᾶντα και όλα τα άλλα
ἔλαβε δὲ καὶ τῶν στρατηγῶν και συνέλαβε από τους στρατηγούς
ἄλλους τε καὶ Φιλοκλέα καὶ
Ἀδείμαντον.
μεταξύ άλλων τον Φιλοκλή και τον Αδείμαντο.
Ἧ δ’ ἡμέρᾳ Την ημέρα λοιπόν κατά την οποία
κατειργάσατο ταῦτα, κατόρθωσε αυτά
ἔπεμψεν εἰς Λακεδαίμονα έστειλε στη Σπάρτη
Θεόπομπον τὸν Μιλήσιον ληστήν τον Θεόπομπο, τον Μιλήσιον ληστή,
ἀπαγγελοῦντα τὰ γεγονότα, για να αναγγείλει αυτά που είχαν συμβεί,
ὅς ἀφικόμενος τριταῖος
ἀπήγγειλεν.
ο οποίος, αφού έφτασε εκεί την τρίτη ημέρα, τα
ανήγγειλε.
Μετὰ δὲ ταῦτα, Ύστερα από αυτά,
Λύσανδρος ἁθροίσας τοὺς
συμμάχους
ο Λύσανδρος, αφού συνάθροισε τους συμμάχους,
ἐκέλευσε βουλεύεσθαι έδωσε πρόσταγμα να συσκεφθούν
περὶ τῶν αἰχμαλώτων. για την τύχη των αιχμαλώτων.
Ἐνταῦθα δὴ Τότε λοιπόν
πολλαὶ κατηγορίαι ἐγίγνοντο τῶν
Ἀθηναίων
διατυπώνονταν πολλές κατηγορίες εναντίον των
Αθηναίων
ἅ τε ἤδη παρενενομήκεσαν και για όσα (εγκλήματα πολέμου) είχαν ήδη
διαπράξει
καὶ ἅ ἐψηφισμένοι ἦσαν ποιεῖν και για όσα είχαν αποφασίσει να πράξουν
εἰ κρατήσειαν τῇ ναυμαχίᾳ εάν επικρατούσαν στην ναυμαχία,
ἀποκόπτειν τὴν δεξιάν χεῖρα δηλαδή να αποκόψουν το δεξί χέρι
πάντων τῶν ζωγρηθέντων όλων όσοι συλλαμβάνονταν ζωντανοί
καὶ ὅτι λαβόντες δύο τριήρεις, και καθώς, όταν κατέλαβαν δύο τριήρεις,
Κορινθίαν καὶ Ἀνδρίαν, μία από την Κόρινθο και μία από την Άνδρο,
κατακρημνίσειαν πάντας τοὺς
ἄνδρας ἐξ αὐτῶν.
έριξαν στη θάλασσα όλους τους άνδρες (το
πλήρωμα) απ’ αυτές.
Φιλόκλῆς δ’ ἦν στρατηγός τῶν
Ἀθηναίων,
Ο Φιλοκλής μάλιστα ήταν στρατηγός των Αθηναίων
ὅς διέφθειρε τούτους. ο οποίος διέταξε το σκοτωμό τους.
Ἐλέγετο δὲ καὶ ἄλλα πολλά Λέγονταν, λοιπόν, και άλλα πολλά
καὶ ἔδοξεν ἀποκτεῖναι και αποφασίστηκε να θανατωθούν
ὅσοι τῶν αἰχμαλώτων ἦσαν
Ἀθηναῖοι
όσοι από τους αιχμαλώτους ήταν Αθηναίοι

7. Σελίδα 7 από 23 Γενικό Λύκειο Άνοιξης
πλὴν Ἀδειμάντου, εκτός από τον Αδείμαντο,
ὅτι μόνος ἐπελάβετο ἐν τῇ
ἐκκλησίᾳ
καθώς μόνο αυτός ήταν αντίθετος στην Εκκλησία
του Δήμου
τοῦ ψηφίσματος περὶ τῆς
ἀποτομῆς τῶν χειρῶν.
με την πρόταση σχετικά με την αποκοπή των
χεριών.
ῃτιάθη μέντοι ὑπό τινων κατηγορήθηκε, όμως, από μερικούς
προδοῦναι τὰς ναῦς. ότι πρόδωσε τα πλοία (ενν. των Αθηναίων).
Λύσανδρος δὲ ἐρωτήσας πρῶτον
Φιλοκλέα
Ο Λύσανδρος, λοιπόν, αφού πρώτα ρώτησε το
Φιλοκλή,
ὅς κατεκρήμνισε τοὺς Ἀνδρίους καὶ
Κορινθίους,
ο οποίος πέταξε στη θάλασσα τους Ανδρίους και
τους Κορινθίους
τί ἄξιος εἴη παθεῖν τι αξίζει να πάθει ο ίδιος,
ἀρξάμενος παρανομεῖν εἰς
Ἕλληνας,
αφού έκανε την αρχή στα εγκλήματα κατά των
Ελλήνων,
ἀπέσφαξεν. τον φόνευσε.
Ξεν. Β΄, 2, 1-2, «Οι προετοιμασίες για πλήρη αποκλεισμό της Αθήνας»
Ἑπεί δὲ κατεστήσατο Αφού, λοιπόν, κανόνισε
τὰ ἐν τῇ Λαμψάκῳ τις υποθέσεις στη Λάμψακο
ἔπλει ἐπὶ τὸ Βυζάντιον έπλεε κατά του Βυζαντίου
καὶ Καλχηδόνα. και της Καλχηδόνας.
Οἱ δ’ ὑπεδέχοντο αὐτόν, Και εκείνοι τον υποδέχονταν
ἀφέντες ὑποσπόνδους αφού άφησαν ελεύθερους με επίσημη συμφωνία
τοὺς φρουροὺς τῶν Ἀθηναίων· τους φρουρούς των Αθηναίων·
οἱ δὲ προδόντες Ἀλκιβιάδῃ τὸ
Βυζάντιον
και εκείνοι που παρέδωσαν με προδοσία το Βυζάντιο
στον Αλκιβιάδη
τότε μὲν ἔφυγον εἰς τὸν Πόντον, τότε κατέφυγαν στον Εύξεινο Πόντο
ὕστερον δ’ εἰς Ἀθήνας αργότερα όμως ήρθαν στην Αθήνα
καὶ ἐγένοντο Ἀθηναῖοι. και έγιναν Αθηναίοι πολίτες.
Λύσανδρος δὲ ἀπέπεμπε εἰς τὰς
Ἀθήνας
Ο Λύσανδρος, λοιπόν, έστελνε στην Αθήνα
τοὺς τε φρουρούς τῶν Ἀθηναίων και τους φρουρούς των Αθηναίων
καὶ εἴ τινα ἄλλον Ἀθηναῖον ἴδοι
που,
και όποιον άλλο Αθηναίο έβλεπε κάπου,
διδοὺς ἀσφάλειαν παρέχοντας ασφάλεια
πλέουσι ἐκεῖσε μόνον, μόνο σε όσους έπλεαν κατά κει (στην Αθήνα)
ἄλλοθι δ’ οὔ, όχι όμως σε άλλο μέρος,
εἰδώς καθώς γνώριζε

8. Σελίδα 8 από 23 Γενικό Λύκειο Άνοιξης
ὅτι ὁσῳ πλείους ἄν συλλεγῶσιν ότι όσο περισσότεροι συγκεντρωθούν
εἰς τὸ ἄστυ καὶ τὸν Πειραιᾶ, στην πόλη της Αθήνας και τον Πειραιά
θᾶττον ἔσεσθαι ἔνδειαν τῶν
ἐπιτηδείων.
τόσο γρηγορότερα θα παρουσιαστεί έλλειψη
τροφίμων.
Καταλιπὼν δὲ ἁρμοστήν Και αφού άφησε πίσω ως διοικητή
Βυζαντίου καὶ Καλχηδόνος του Βυζαντίου και της Καλχηδόνας
Σθενέλαον Λάκωνα, το Σθενέλαο, το Λάκωνα,
αὐτὸς ἀποπλεύσας εἰς Λάμψακον ο ίδιος, αφού έπλευσε πάλι στη Λάμψακο
ἐπεσκεύαζε τὰς ναῦς. επισκεύαζε τα πλοία.
Ξεν. Β΄, 2, 3-4, «Η αναγγελία της είδησης στην Αθήνα»
Ἐν δὲ ταῖς Ἀθήναις Στην Αθήνα, λοιπόν,
ἀφικομένης τῆς Παράλου νυκτός όταν έφτασε η Πάραλος τη νύχτα,
ἐλέγετο ἡ συμφορά, διαδιδόταν η είδηση της συμφοράς
καὶ οἰμωγὴ διῆκεν εἰς ἄστυ και ο θρήνος έφτανε στην πόλη
ἐκ τοῦ Πειραιῶς από τον Πειραιά
διὰ τῶν μακρῶν τειχῶν, μέσω των Μακρών Τειχών,
παραγγέλλων ὁ ἕτερος τῷ ἑτέρῳ· καθώς την ανακοίνωνε ο ένας στον άλλο·
ὥστ’ οὐδείς ἐκοιμήθη Γι’ αυτό κανείς δεν κοιμήθηκε
ἐκείνης τῆς νυκτὸς, εκείνη τη νύχτα,
πενθοῦντες γιατί πενθούσαν
οὐ μόνον τοὺς ἀπολωλότας, όχι μόνο τους σκοτωμένους
ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ἔτι αλλά πολύ περισσότερο ακόμη
αὐτοὶ ἑαυτούς, (επειδή πενθούσαν) οι ίδιοι τους εαυτούς τους,
νομίζοντες πείσεσθαι επειδή πίστευαν ότι θα πάθουν
οἷα ἐποίησαν τέτοια που έκαναν
Μηλίους τε και στους Μηλίους
ὄντας ἀποίκους Λακεδαιμονίων, που ήταν άποικοι των Λακεδαιμονίων
κρατήσαντες πολιορκίᾳ, όταν επικράτησαν σε πολιορκία
καὶ Ἱστιαίεας καὶ Σκιωναίους καὶ
Τορωναίους καὶ Αἰγινήτας
και στους κατοίκους της Ιστιαίας, της Σκιώνης, της
Τορώνης και της Αίγινας
καὶ ἀλλους πολλοὺς τῶν Ἑλλήνων. και σε πολλού άλλους από τους Έλληνες.
Τῇ δὲ ὑστεραίᾳ Και την επόμενη ημέρα
ἐποίησαν ἐκκλησίαν, συγκάλεσαν συνέλευση του λαού,
ἐν ᾗ ἔδοξε κατά την οποία αποφάσισαν
ἀποχῶσαι τε τοὺς λιμένας να κλείσουν με επιχωμάτωση τα λιμάνια

9. Σελίδα 9 από 23 Γενικό Λύκειο Άνοιξης
πλὴν ἑνός εκτός από ένα
καὶ εὐτρεπίζειν τὰ τείχη και να κάνουν επισκευές στα τείχη
καὶ ἐφιστάναι φυλακὰς και να βάζουν φρουρές
καὶ παρασκευάζειν τὴν πόλιν και να ετοιμάζουν την πόλη
πάντα τἆλλα ως προς όλα τα άλλα
ὡς εἰς πολιορκίαν. σαν να επρόκειτο να πολιορκηθεί.
Ξεν. Β΄, 2, 16-19, «Ο Θηραμένης στην κρίσιμη συνεδρίαση στη Σπάρτη»
Ὄντων (τῶν πραγμάτων) τοιούτων Και ενώ έτσι είχε η κατάσταση,
Θηραμένης εἶπεν ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ο Θηραμένης είπε στην Εκκλησία του Δήμου
ὅτι εἰ βούλονται πέμψαι αὐτὸν ότι, αν θέλουν να στείλουν αυτόν
παρὰ Λύσανδρον στο Λύσανδρο
ἥξει εἰδὼς Λακεδαιμονίους θα επιστρέψει γνωρίζοντας για τους Λακεδαιμονίους
πότερον ἀντέχουσι περὶ τῶν
τειχῶν
για ποιον λόγο από τους δύο επιμένουν στην
κατεδάφιση των τειχών,
βουλόμενοι ἐξανδραποδίσασθαι
τὴν πόλιν
επειδή θέλουν να υποδουλώσουν τους κατοίκους
της πόλης
ἤ ἕνεκα πίστεως. ή για να έχουν εγγύηση.
Πεμφθεὶς δὲ Και όταν τον έστειλαν,
διέτριβε παρὰ Λυσάνδρῳ χρονοτριβούσε κοντά στον Λύσανδρο
τρεῖς μῆνας καὶ πλείω, τρεις μήνες και παραπάνω,
ἐπιτηρὼν περιμένοντας
ὁπότε Ἀθηναῖοι ἔμελλον
ὁμολογήσειν
πότε οι Αθηναίο επρόκειτο να αποδεχτούν
ὅτι τις λέγοι οποιονδήποτε όρο προτείνει κανείς
διὰ τὸ ἐπιλελοιπέναι τὸν σίτον
ἅπαντα.
εξαιτίας της έλλειψης όλων γενικά των τροφίμων.
Ἐπεὶ δὲ ἧκε τετάρτῳ μηνί, Και όταν επέστρεψε τον τέταρτο μήνα,
ἀπήγγειλεν ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ανακοίνωσε στην Εκκλησία του Δήμου
ὅτι Λύσανδρος ότι ο Λύσανδρος
τέως μὲν κατέχοι αὐτόν, τον κρατούσε έως τότε,
εἶτα κελεύοι έπειτα τον διέταξε
ἰέναι εἰς Λακεδαίμονα· να πάει στη Σπάρτη,
οὐ γὰρ εἶναι κύριος γιατί δεν είναι αρμόδιος ο ίδιος
ὧν ἐρωτῷτο ἐπ’ αὐτοῦ, για όσα τον ρωτούσε αυτός,
ἀλλὰ τοὺς ἐφόρους. αλλά οι έφοροι.
Μετὰ ταῦτα Ύστερα από αυτά
ᾑρέθη πρεσβευτὴς αὐτοκράτωρ εκλέχθηκε πρεσβευτής με πλήρη εξουσία

10. Σελίδα 10 από 23 Γενικό Λύκειο Άνοιξης
εἰς Λακεδαίμονα για τη Σπάρτη
δέκατος αὐτός. επικεφαλής εννέα άλλων πρεσβευτών.
Λύσανδρος δὲ Ο Λύσανδρος εξάλλου
ἔπεμψε τοῖς ἐφόροις Ἀριστοτέλην, έστειλε στους εφόρους τον Αριστοτέλη,
ὄντα Ἀθηναῖον φυγάδα, που ήταν Αθηναίος εξόριστος
μετ’ ἄλλων Λακεδαιμονίων μαζί με άλλους Λακεδαιμονίους
ἀγγελοῦντα για να ανακοινώσει
ὅτι ἀποκρίναιτο Θηραμένει ότι απάντησε στο Θηραμένη (ο Λύσανδρος)
ἐκείνους εἶναι κυρίους ότι εκείνοι ήταν αρμόδιοι
εἰρήνης καὶ πολέμου. για την ειρήνη και τον πόλεμο.

11. Σελίδα 11 από 23 Γενικό Λύκειο Άνοιξης
Ξεν. Β΄, 2, 19-20, «Η κρίσιμη συνεδρίαση στη Σπάρτη»
Θηραμένης δε καὶ οἱ ἄλλοι
πρέσβεις
Και ενώ έτσι είχε η κατάσταση,
ἐπεὶ ἦσαν ἐν Σελλασίᾳ ο Θηραμένης είπε στην Εκκλησία του Δήμου
ἐρωτώμενοι δὲ ότι, αν θέλουν να στείλουν αυτόν
ἐπὶ τίνι λόγῳ ἥκοιεν στο Λύσανδρο
εἶπαν ὅτι αὐτοκράτορες περὶ
εἰρήνης,
θα επιστρέψει γνωρίζοντας για τους Λακεδαιμονίους
μετὰ ταῦτα οἱ ἔφοροι για ποιον λόγο από τους δύο επιμένουν στην
κατεδάφιση των τειχών,
ἐκέλευον καλεῖν αὐτούς. επειδή θέλουν να υποδουλώσουν τους κατοίκους
της πόλης
Ἐπεὶ δ’ ἧκον ή για να έχουν εγγύηση.
ἐποίησαν ἐκκλησίαν, Και όταν τον έστειλαν,
ἐν ᾗ Κορίνθιοι χρονοτριβούσε κοντά στον Λύσανδρο
καὶ Θηβαίοι μάλιστα τρεις μήνες και παραπάνω,
πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλοι τῶν Ἑλλήνων, περιμένοντας
ἀντέλεγον μὴ σπένδεσθαι
Ἀθηναίοις,
πότε οι Αθηναίο επρόκειτο να αποδεχτούν
ἀλλ’ ἐξαιρεῖν. οποιονδήποτε όρο προτείνει κανείς
Λακεδαιμόνιοι δὲ ἔφασαν εξαιτίας της έλλειψης όλων γενικά των τροφίμων.
οὐκ ἀνδραποδιεῖν Ἑλληνίδα πόλιν Και όταν επέστρεψε τον τέταρτο μήνα,
εἰργασμένην μέγα ἀγαθὸν ανακοίνωσε στην Εκκλησία του Δήμου
ἐν τοῖς μεγίστοις κινδύνοις ότι ο Λύσανδρος
γενομένοις τῇ Ἑλλάδι, τον κρατούσε έως τότε,
ἀλλ’ ἐποιοῦντο εἰρήνην έπειτα τον διέταξε
ἐφ’ ᾧ ἕπεσθαι Λακεδαιμονίοις να πάει στη Σπάρτη,
καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν γιατί δεν είναι αρμόδιος ο ίδιος
ὅποι ἄν ἡγῶνται, για όσα τον ρωτούσε αυτός,
νομίζοντας τὸν αὐτὸν ἐχθρόν καὶ
φίλον
αλλά οι έφοροι.
καθελόντας τά τε μακρὰ τείχη Ύστερα από αυτά
καὶ τὸ Πειραιᾶ εκλέχθηκε πρεσβευτής με πλήρη εξουσία
καὶ παραδιδόντας τὰς ναῦς πλὴν
δώδεκα
για τη Σπάρτη
καὶ καθέντας τοὺς φυγάδας. επικεφαλής εννέα άλλων πρεσβευτών.

12. Σελίδα 12 από 23 Γενικό Λύκειο Άνοιξης
Ξεν. Β΄, 2, 21-23, «Η απόφαση και η παράδοση της Αθήνας»
Θηραμένης δὲ Ο Θηραμένης, λοιπόν,
καὶ οἱ σὺν αὐτῷ πρέσβεις και οι πρέσβεις μαζί του
ἐπανέφερον ταῦτα εἰς τὰς Ἀθήνας. γύρισαν πίσω φέρνοντας τις αποφάσεις στην Αθήνα.
Εἰσιόντας δ’ Και καθώς έμπαιναν
ὄχλος πολὺς περιεχεῖτο αὐτούς, πλήθος πολύ τους περικύκλωσε
φοβούμενοι μὴ ἄπρακτοι ἥκοιεν· επειδή φοβόντουσαν μήπως γυρνούσαν άπρακτοι·
οὐ γὰρ ἔτι ἐνεχώρει μέλλειν γιατί δε χωρούσε πλέον άλλη αναβολή
διὰ τὸ πλῆθος εξαιτίας του πλήθους
τῶν ἀπολλυμένων τῷ λιμῳ. αυτών που πέθαιναν από την πείνα.
Τῇ δὲ ὑστεραίᾳ Και την επόμενη ημέρα
οἱ πρέσβεις ἀπήγγελλον οι πρέσβεις ανακοίνωναν
ἐφ’ οἷς οἱ Λακεδαιμόνιοι με ποιους όρους οι Λακεδαιμόνιοι
ποιοῖντο τὴν εἰρήνην· έκαναν την ειρηνη·
Θηραμένης δὲ ο Θηραμένης, λοιπόν,
προηγόρει αὐτῶν, αγόρευε ως εκπρόσωπός τους
λέγων ὡς χρὴ λέγοντας ότι πρέπει
πείθεσθαι Λακεδαιμονίοις να υπακούουν τους Λακεδαιμονίους
καὶ περιαιρεῖν τὰ τείχη. και να γκρεμίζουν τα τείχη.
Ἀντειπόντων δέ τινων Και αφού μερικοί έφεραν αντιρρήσεις,
πολὺ δὲ πλειόνων
συνεπαινεσάντων,
πολύ όμως περισσότεροι αφού επιδοκίμασαν,
ἔδοξε δέχεσθαι τὴν εἰρήνην. αποφασίστηκε να δεχτούν την ειρήνη.
Μετὰ δὲ ταῦτα Μετά από αυτά
Λύσανδρός τε κατέπλει και ο Λύσανδρος κατέπλεε
εἰς τὸν Πειραιᾶ στον Πειραιά
καὶ οἱ φυγάδες κατῇσαν και οι εξόριστοι γύριζαν στην πατρίδα
καὶ κατέσκαπτον τὰ τείχη και γκρέμιζαν τα τείχη
ὑπ’ αὐλητρίδων υπό τη συνοδεία μουσικής από αυλητρίδες
πολλῇ προθυμίᾳ, με μεγάλη προθυμία,
νομίζοντες διότι θεωρούσαν
ἄρχειν ἐκείνην τὴν ἡμέραν ότι ήταν η αρχή εκείνη η ημέρα
τῆς ἐλευθερίας τῇ Ἑλλάδι. της ελευθερίας για την Ελλάδα.

13. Σελίδα 13 από 23 Γενικό Λύκειο Άνοιξης
Ξεν. Β΄,3 , 50-51, «Η παρωδία της δίκης του Θηραμένη»
Ὡς δ’ ἐπαύσατο Όταν σταμάτησε,
εἰπὼν ταῦτα αφού είπε αυτά,
καὶ ἡ βουλὴ ἐγένετο δήλη και η βουλή φανερώθηκε
ἐπιθορυβήσασα εὐμενῶς, ότι επιδοκίμασε ευνοϊκά κάνοντας θόρυβο,
γνοὺς ὁ Κριτίας καθώς κατάλαβε ο Κριτίας
ὅτι ἀναφεύξοιτο ότι θα τη γλίτωνε ο Θηραμένης,
εἰ ἐπιτρέψοι τῇ βουλῇ αν επέτρεπε στη βουλή
διαψηφίζεσθαι περὶ αὐτοῦ, να αποφασίσει με ψηφοφορία γι’ αυτόν
καὶ ἡγησάμενος τοῦτο οὐ βιωτόν, και επειδή θεώρησε ότι αυτό θα ήταν ανυπόφορο,
προσελθὼν αφού πλησίασε
καὶ διαλεχθείς τι τοὺς τριάκοντα και συζήτησε κάτι με τους τριάκοντας
ἐξήλθε καὶ ἐκέλευσε βγήκε έξω και πρόσταξε
τοὺς ἔχοντας τὰ ἐγχειρίδια αυτούς που κρατούσαν τα ξιφίδια
ἐπιστῆναι φανερῶς τῇ βουλῇ να σταθούν εμφανώς στη βουλή
ἐπί τοῖς δρυφάκτοις. στο ξύλινο κιγκλίδωμα.
Εἰσελθὼν δὲ πάλιν εῑπεν· Αφού μπήκε μέσα πάλι, λοιπόν, είπε:
Ἐγώ, ὦ βουλή, «Εγώ, κύριοι βουλευτές,
νομίζω εἶναι ἔργον προστάτου νομίζω ότι είναι έργο πολιτικού αρχηγού
οἵου δεῖ, τέτοιου όπως αρμόζει,
ὅς ἄν μὴ ἐπιτρέπῃ να μην (το) επιτρέπει
ὁρῶν ἐξαπατωμένους τοὺς φίλους. βλέποντας τους φίλους να εξαπατώνται.
Καὶ ἐγὼ οὖν τοῦτο ποιήσω. Και εγώ, λοιπόν, αυτό θα κάνω.
Καὶ γὰρ οἵδε οἱ ἐφεστηκότες Γιατί και αυτοί εδώ που έχουν σταθεί μπροστά
φασὶν οὐκ ἐπιτρέψειν ἡμῖν, λένε πως δε θα μας (το) επιτρέψουν,
εἰ ἀνήσομεν ἄνδρα αν αφήσουμε ελέυθερο άνδρα
τὸν λυμαινόμενων τὴν ὀλιγαρχίαν
φανερῶς.
που καταστρέφει στα φανερά την ολιγαρχία.
Ἔστι δὲ ἐν τοῖς καινοῖς νόμοις Υπάρχει, λοιπόν, διάταξη στους νέους νόμους
μηδένα ἀποθνῃσκειν να μη θανατώνεται κανένας
τῶν μὲν ἐν τοῖς τρισχιλίοις ὄντων απ΄ όσους είναι στον κατάλογο των τρισχλιών
ἄνευ τῆς ὑμετέρας ψήφου, χωρίς τη δική σας ψήφο,
τῶν δ’ἔξω τοῦ καταλόγου για όσους, όμως, είναι εκτός του καταλόγου
τοὺς τριάκοντα κυρίους εἶναι
θανατοῦν.
οι τριάκοντα να έχουν το δικαίωμα να καταδικάζουν
σε θάνατο.
Ἐγώ, οὖν, ἔφη, Εγώ, λοιπόν, είπε,
ἐξαλείφω Θηραμένην τουτονὶ διαγράφω αυτόν εδώ τον Θηραμένη
ἐκ τοῦ καταλόγου, από τον κατάλογο
συνδοκοῦν ἡμῖν ἅπασιν. με τη συμφωνη γνώμη όλων μας.

14. Σελίδα 14 από 23 Γενικό Λύκειο Άνοιξης
Καὶ ἡμεῖς, ἔφη, Και εμείς, είπε,
θανατοῦμεν τοῦτον. τον καταδικάζουμε σε θάνατο».
Ξεν. Β΄,3 , 52-54, «Η αντίδραση του Θηραμένη»
Ὁ Θηραμένης ἀκούσας ταῦτα, Ο Θηραμένης, μόλις άκουσε αυτά,
ἀνεπήδησεν ἐπὶ τὴν ἑστίαν πήδησε στο βωμό
καὶ εἶπεν· και είπε:
Ἐγὼ δ’, ἔφη, ὦ ἄνδρες, «Εγώ – είπε - άνδρες
ἱκετεύω τὰ πάντων ἐννομώτατα, σας ικετεύω σε ό,τι πιο δίκαιο υπάρχει
μὴ εἶναι ἐπὶ Κριτίᾳ να μην έχει ο Κριτίας το δικαίωμα
ἐξαλείφειν μήτε ἐμὲ να διαγράφει (από τον κατάλογο) ούτε εμένα
μήτε ὃν ἂν βούληται ὑμῶν, ούτε όποιον θέλει από εσάς
ἀλλ’ τὴν κρίσιν εἶναι αλλά να δικαζόμαστε
καὶ ὑμῖν καὶ ἐμοὶ κατὰ τοῦτον τόσο εσείς όσο και εγώ σύμφωνα με αυτόν (τον
νόμο)
ὅνπερ νόμον οὗτοι ἔγραψαν τον οποίο ακριβώς αυτοί συνέγραψαν
περὶ τῶν ἐν τῷ καταλόγῳ. γι’ αυτούς που εγγράφονται στον κατάλογο·
οὐκ ἀγνοῶ μέν δεν αγνοώ, βέβαια,
καὶ τοῦτο, ἔφη, μὰ τοὺς θεοὺς και αυτό – είπε – μα τους θεούς
ὅτι ὅδε ὁ βωμός ότι δηλαδή αυτός εδώ ο βωμός
οὐδέν μοι ἀρκέσει, δε θα με σώσει
ἀλλὰ βούλομαι ἐπιδεῖξαι καὶ τοῦτο, αλλά θέλω να τονίσω και αυτό,
ὅτι οὗτοι εἰσὶ ότι δηλαδή αυτοί είναι
οὐ μόνον περὶ ἀνθρώπους
ἀδικώτατοι,
όχι μόνο πάρα πολύ άδικοι απέναντι στους
ανθρώπους
ἀλλὰ ἀσεβέστατοι καὶ περὶ θεοὺς. αλλά και ασεβέστατοι απέναντι στους θεούς.
θαυμάζω μέντοι ὑμῶν, Απορώ, όμως, με σας
ἔφη, ὦ ἄνδρες καλοὶ κἀγαθοί, - είπε – άνδρες καλοί και έντιμοι
εἰ μὴ βοηθήσετε ὑμῖν αὐτοῖς, αν δεν βοηθήσετε τους εαυτούς σας,
καὶ ταῦτα γιγνώσκοντες αν και γνωρίζετε βεβαίως
ὅτι τὸ ἐμὸν ὄνομα ότι το δικό μου όνομα
οὐδὲν εὐεξαλειπτότερον δε σβήνεται καθόλου πιο εύκολα
ἢ τὸ ὑμῶν ἑκάστου. από το όνομα του καθενός από εσάς».
Ἐκ δὲ τούτου Ύστερα από αυτό
ὁ μὲν κῆρυξ τῶν τριάκοντα ο κήρυκας των Τριάκοντα
ἐκέλευσε τοὺς ἕνδεκα κάλεσε τους Ένδεκα
ἐπὶ τὸν Θηραμένην· να συλλάβουν τον Θηραμένη·

15. Σελίδα 15 από 23 Γενικό Λύκειο Άνοιξης
ἐκεῖνοι δὲ εἰσελθόντες και όταν εκείνοι μπήκαν μέσα
σὺν τοῖς ὑπηρέταις, με τους βοηθούς τους,
ἡγουμένου αὐτῶν Σατύρου έχοντας επικεφαλής τους τον Σάτυρο,
τοῦ θρασυτάτου τε καὶ
ἀναιδεστάτου,
τον θρασύτατο και αναιδέστατο,
εἶπε μὲν ὁ Κριτίας· είπε ο Κριτίας:
Παραδίδομεν ὑμῖν, ἔφη, «Σας παραδίνουμε – είπε -
Θηραμένην τουτονὶ αυτόν εδώ τον Θηραμένη
κατακεκριμένον κατὰ τὸν νόμον· που έχει καταδικαστεί σύμφωνα με το νόμο·
ὑμεῖς δὲ οἱ ἕνδεκα εσείς οι Ένδεκα
λαβόντες καὶ ἀπαγαγόντες αφού τον συλλάβετε και τον οδηγήσετε
οὗ δεῖ εκεί όπου πρέπει,
πράττετε τὰ ἐκ τούτων. κάνετε αυτά που ακολουθούν περαιτέρω.
Ξεν. Β΄,3 , 55-56, «Η εκτέλεση του Θηραμένη»
Ὡς δὲ εἶπε ταῦτα, Μόλις, λοιπόν, είπε αυτά,
ὁ Σάτυρος εἷλκε μὲν ἀπὸ τοῦ
βωμοῦ,
ο Σάτυρος από τη μια μεριά τον τραβούσε από το
βωμό
εἷλκον δὲ οἱ ὑπηρέται. και από την άλλη τον τραβούσαν οι υπηρέτες.
Ὁ δὲ Θηραμένης Και ο Θηραμένης,
ὥσπερ εἰκὸς όπως ήταν φυσικό,
ἐπεκαλεῖτο καὶ θεοὺς καὶ
ἀνθρώπους
επικαλείτο και θεούς και ανθρώπους
καθορᾶν τὰ γιγνόμενα. να βλέπουν αυτά που γίνονταν.
Ἡ δὲ βουλὴ ἡσυχίαν εἶχεν, Και οι βουλευτές δεν έκαναν κινήσεις,
ὁρῶσα καὶ τοὺς ὁμοίους Σατύρῳ επειδή έβλεπαν τους όμοιους με το Σάτυρο
ἐπὶ τοῖς δρυφάκτοις στο κιγκλίδωμα
καὶ τὸ ἔμπροσθεν τοῦ
βουλευτηρίου
και το χώρο μπροστά από το βουλευτήριο
πλῆρες τῶν φρουρῶν, γεμάτο από φρουρούς
καὶ οὐκ ἀγνοοῦντες και επειδή γνώριζαν
ὅτι παρῆσαν ἔχοντες τὰ ἐγχειρίδια. ότι στέκονταν εκεί οπλισμένοι με ξιφίδια.
Οἱ δ’ ἀπήγαγον τὸν ἄνδρα Αυτοί λοιπόν έσερναν τον άνδρα
διὰ τῆς ἀγορᾶς μέσα από την Αγορά,
δηλοῦντα μάλα μεγάλῃ τῇ φωνῇ καθώς φώναζε με πολύ μεγάλη φωνή
οἷα ἔπασχε. όσα έπαθε.
Λέγεται δὲ ἕν ῥῆμα Λέγεται, λοιπόν, ένας λόγος
καὶ τοῦτο αὐτοῦ. και αυτός δικός του.
Ὡς ὁ Σάτυρος εἶπεν Όταν ο Σάτυρος του είπε

16. Σελίδα 16 από 23 Γενικό Λύκειο Άνοιξης
ὅτι οἰμώξοιτο ότι θα θρηνήσει ,
εἰ μὴ σιωπήσειεν, αν δε σιωπήσει,
ἐπήρετο· αυτός του απάντησε ρωτώντας τον:
Ἄν δὲ σιωπῶ, ἔφη, «Και αν σωπάσω – είπε -
οὐκ ἄρ’οἰμώξομαι; άραγε δε θα θρηνήσω;»
καὶ ἐπεὶ γε ἔπιε τὸ κώνειον Και όταν, βέβαια, ήπιε το κώνειο,
ἀναγκαζόμενος ἀποθνῃσκειν, εξαναγκαζόμενος να πεθάνει,
ἔφασαν εἰπεῖν αὐτὸν έλεγαν ότι είπε αυτός,
ἀποκοτταβίσαντα τὸ λειπόμενον· καθώς πέταξε το κατακάθι σα να παιζε κότταβο:
τοῦτ’ ἔστω Κριτίᾳ τῷ καλῷ. «αυτό ας είναι για τον όμορφο Κριτία».
Καὶ οὐκ ἀγνοῶ μὲν τοῦτο, Και βέβαια δεν αγνοώ αυτό,
ὄτι ταῦτα ἀποφθέγματα ότι αυτά τα λόγια
οὐκ ἀξιόλογα, δεν είναι αξιομνημόνευτα,
ἐκεῖνο δὲ τοῦ ἀνδρὸς κρίνω
ἀγαστόν,
ωστόσο θεωρώ αξιοθαύμαστο εκείνο το προτέρημα
του άνδρα
τὸ μήτε ἀπολίπειν τὸ φρόνιμον το ότι δηλαδή δεν του έλειψε η αυτοκυριαρχία
μήτε τὸ παιγνιῶδες ἐκ τῆς ψυχής ούτε το χιούμορ,
παρεστηκότος τοῦ θανάτου. παρόλο που ο θάνατος ήταν κοντά του.
Ξεν. Β΄,4 , 18-19, «Η νίκη των δημοκρατικών»
Εἰπὼν δὲ ταῦτα Αφού, λοιπόν, είπε αυτά
καὶ μεταστραφεὶς πρὸς τοὺς
ἐναντίους
και αφού έστρεψε το πρόσωπό του προς τους
εχθρούς
ἠσυχίαν εἶχε· παρέμενε ήσυχος·
καὶ γὰρ ὁ μάντις διότι καὶ ὁ μάντης
παρήγγελλεν αὐτοῖς τους συμβούλευε
μὴ ἐπιτίθεσθαι πρότερον να μην επιτίθενται πρωτύτερα
πρὶν ἤ πέσοι τις τῶν σφετέρων παρά αφού σκοτωθεί κάποιος από τους δικούς τους
ἤ τρωθείη· ή τραυματιστεί·
ἐπειδὰν μέντοι γένηται τοῦτο, «όταν, βέβαια, γίνει αυτό,
ἡγησόμεθα μὲν ἡμεῖς, ἔφη, θα προηγηθούμε αφενός εμείς – είπε -
νίκη δ’ ἔσται ὑμῖν ἑπομένοις, εσείς εξάλλου που ακολουθείτε θα νικήσετε,
ἐμοὶ μέντοι θάνατος, εγώ όμως θα βρω το θάνατο,
ὥς γέ μοι δοκεῖ. όπως τουλάχιστον προαισθάνομαι».
Καὶ οὐκ ἐψεύσατο, Και δεν διαψεύστηκε,
ἀλλ’ ἐπεὶ ἀνέλαβον τὰ ὅπλα, αλλά μόλις πήραν τα όπλα
αὐτὸς μὲν αυτός λοιπόν,
ὥσπερ ἀγόμενος ὑπό τινος μοίρας σαν να οδηγούνταν από κάποια μοίρα,

17. Σελίδα 17 από 23 Γενικό Λύκειο Άνοιξης
ἐκπηδήσας πρῶτος, ἀποθνήσκει αφού πρώτος πήδηξε ορμητικά προς τα εμπρός,
σκοτώθηκε
ἐμπεσὼν τοῖς πολεμίοις πέφτοντας πάνω στους εχθρούς
καὶ τέθαπται και έχει ταφεί
ἐν τῇ διαβάσει τοῦ Κηφισοῦ· στο πέρασμα του Κηφισού·
οἱ δ’ ἄλλοι ἐνίκων οι άλλοι όμως νικούσαν
καὶ κατεδίωξαν μέχρι τοῦ ὁμαλοῦ. και (τους) καταδίωξαν μέχρι την πεδιάδα.
Ἀπέθανον δ’ ἐνταῦθα Και φονεύθηκαν εκεί
τῶν μὲν τριάκοντα αφενός από τους Τριάκοντα
Κριτίας τε καὶ Ἱππόμαχος, ο Κριτίας και ο Ιππόμαχος
τῶν δὲ δέκα ἀρχόντων ἐν Πειραιεῖ αφετέρου από τους δέκα άρχοντες του Πειραιά
Χαρμίδης ὁ Γλαύκωνος, ο Χαρμίδης, γιος του Γλαύκωνα,
τῶν δ’ ἄλλων περὶ ἑβδομήκοντα. και από τους άλλους περίπου εβδομήντα.
Καὶ τὰ μὲν ὅπλα ἔλαβον, Και τα όπλα βέβαια τα πήραν,
οὐδενὸς δὲ τῶν πολιτῶν αλλά από κανένα σκοτωμένο πολίτη
ἐσκύλευσαν τοὺς χιτῶνας. δεν αφαίρεσαν τους χιτώνες.
Ἐπεὶ δὲ ἐγένετο τοῦτο Και όταν συνέβη αυτό
καὶ ἀπεδίδοσαν τοὺς νεκροὺς και απέδωσαν τους νεκρούς
ὑποσπόνδους με επίσημη συμφωνία
πολλοὶ διελέγοντο πολλοί συζητούσαν
προσιόντες ἀλλήλοις. πλησιάζοντας ο ένας τον άλλο.
Ξεν. Β΄,4 , 22-23, «Ο λόγος του Κλεόκριτου»
Κλεόκριτος δὲ ὁ κῆρυξ τῶν
μυστῶν
Ο Κλεόκριτος, λοιπόν, ο κήρυκας των μυστών,
ὥν μάλ’ εὔφωνος, ο οποίος είχε πολύ δυνατή φωνή,
κατασιωπησάμενος ἔλεξεν· αφού επέβαλε σιωπή, είπε:
ἄνδρες πολῖται «Άνδρες πολίτες,
τί ἐξελαύνετε ἡμᾶς; γιατί μας διώχνετε από την πόλη;
τί βούλεσθε ἀποκτεῖναι; Γιατί θέλετε να μας σκοτώσετε;
Ἡμεῖς μὲν γὰρ Εμείς βέβαια
οὐδὲν κακὸν ἐποιήσαμεν ὑμᾶς
πώποτε,
κανένα κακό δεν σας κάναμε ποτέ μέχρι τώρα,
μετεσχήκαμεν δὲ ὑμῖν αλλά έχουμε συμμετάσχει μαζί με εσάς
καὶ ἱερῶν τῶν σεμνοτάτων στις πιο σεβαστές ιεροτελεστίες
καὶ θυσιῶν καὶ ἑορτῶν τῶν
καλλίστων
και σε θυσίες και στις λαμπρότερες γιορτές
καὶ γεγενήμεθα και έχουμε υπάρξει
συγχορευταὶ καὶ συμφοιτηταὶ συγχορευτές και συμφοιτητές

18. Σελίδα 18 από 23 Γενικό Λύκειο Άνοιξης
καὶ συστρατιῶται, και συστρατιώτες
καὶ κεκινδυνεύκαμεν πολλὰ και έχουμε περάσει πολλούς κινδύνους
μεθ’ ὑμῶν καὶ κατὰ γῆν μαζί σας στη στεριά
καὶ κατὰ θάλατταν και στη θάλασσα
ὑπὲρ τῆς κοινῆς σωτηρίας τε καὶ
ἐλευθερίας
για την κοινή σωτηρία και ελευθερία
ἀμφοτέρων ἡμῶν. και των δυο μας.
Πρὸς θεῶν πατρῳων καὶ μητρῴων Στο όνομα των θεών των πατέρων και των μητέρων
μας
καὶ συγγενείας και στο όνομα της εξ αιματος συγγένειας
καὶ κηδεστίας και της εξ αγχιστείας
καὶ ἐταιρίας, και της πολιτικής φιλίας,
πολλοὶ γὰρ κοινωνοῦμεν ἀλλήλοις
πάντων τούτων,
γιατί πολλοί τα έχουμε κοινά όλα αυτά,
αἰδούμενοι καὶ θεοὺς καὶ
ἀνθρώπους
σεβόμενοι και θεούς και ανθρώπους,
παύσασθε ἁμαρτάνοντες εἰς τὴν
πατρίδα,
σταματήστε να διαπράττετε αδικήματα εναντίον της
πατρίδας
καὶ μὴ πείθεσθε και μην υπακούετε
τοῖς ἀνοσιωτάτοις τριάκοντα, στους ανοσιώτατους Τριάκοντα
οἳ ὀλίγου δεῖν ἀπεκτόνασιν οι οποίοι παραλίγο να φονεύσουν
ἕνεκα ἰδίων κερδέων εξαιτίας του προσωπικού τους συμφέροντος
πλείους Ἀθηναίων περισσότερους Αθηναίους
ἐν ὀκτὼ μησὶν μέσα σε οκτώ μήνες
ἤ πάντες Πελοποννήσιοι απ’ όσους όλοι οι Πελοποννήσιοι
πολεμοῦντες δέκα ἔτη. σε πόλεμο δέκα ετών».
Ξεν. Β΄,4 , 22-23, «Το τέλος του λόγου – Η διάσπαση των ολιγαρχικών»
… Ἐξὸν δ’ ἡμῖν πολιτεύεσθαι ἐν
εἰρήνῃ,
«Και ενώ ήταν δυνατόν σε μας να ζούμε ως πολίτες
ειρηνικά,
οὗτοι παρέχουσιν ἡμῖν πρὸς
ἀλλήλους
αυτοί προκάλεσαν σε μας μεταξύ μας
τόν τε αἴσχιστον πάντων τον πιο αισχρό απ’ όλους
καὶ χαλεπώτατον και φοβερότατο
καὶ ἀνοσιώτατον καὶ ἔχθιστον
πόλεμον
και τον πιο ανόσιο και μισητό πόλεμο
καὶ θεοῖς καὶ ἀνθρώποις. και σε θεούς και σε ανθρώπους.
Ἀλλ’ εὖ γε μέντοι ἐπίστασθε Αλλά βέβαια γνωρίζετε καλά

19. Σελίδα 19 από 23 Γενικό Λύκειο Άνοιξης
ὅτι οὐ μόνον ὑμεῖς ἀλλὰ καὶ ἡμεῖς ότι όχι μόνο εσείς αλλά και εμείς
κατεδακρύσαμεν πολλὰ ἔστις οὕς χύσαμε πολλά δάκρυα για μερικούς
τῶν ἀποθανόντων νῦν ὑφ’ ἡμῶν». από τους σκοτωμένους τώρα από εμάς».
Ὁ μὲν ἔλεγε τοιαῦτα· Αυτός έλεγε τέτοια (λόγια)·
οἱ δὲ λοιποὶ ἄρχοντες Και οι αρχηγοί που απέμειναν
ἀπήγαγον τοὺς μεθ’ ἑαυτῶν οδήγησαν αυτούς που ήταν με το μέρος τους
εἰς τὸ ἄστυ στην πόλη
καὶ διὰ τὸ προσακούειν τοιαῦτα. και εξαιτίας του ότι άκουγαν πρόθυμα τέτοιου
είδους λόγια.
Τῇ δὲ ὑστεραίᾳ Την επόμενη μέρα, λοιπόν,
οἱ μὲν τριάκοντα οι Τριάκοντα αφενός
συνεκάθηντο ἐν τῷ συνεδρίῳ κάθονταν μαζί στην αίθουσα των συνεδριάσεων
πάνυ δὴ ταπεινοὶ καὶ ἔρημοι· πολύ ταπεινωμένοι και μόνοι·
τῶν δὲ τρισχιλίων αφετέρου από τους Τρισχιλίους,
ὅπου ἕκαστοι τεταγμένοι ἦσαν, όπου ο καθένας είχε τοποθετηθεί,
πανταχοῦ διεφέροντο πρὸς
ἀλλήλους.
παντού φιλονικούσαν μεταξύ τους.
Ὅσοι μὲν γὰρ Γιατί όσοι
ἐπεποιήκεσαν τι βιαιότερον είχαν διαπράξει κάποιο πιο βίαιο αδίκημα
καὶ ἐφοβοῦντο, και φοβούνταν,
ἐντόνως ἔλεγον υποστήριζαν έντοντα
ὡς οὐ χρείη ότι κατά τη γνωμη τους δεν έπρεπε
καθυφίεσθαι τοῖς ἐν Πειραιεῖ· να υποχωρούν σ’ εκείνους του Πειραιά·
ὅσοι δὲ ἐπίστευον όσοι όμως πίστευαν
ἠδικηκέναι μηδέν, ότι δεν είχαν διαπράξει κανένα αδίκημα,
αὐτοί τε ἀνελογίζοντο και οι ίδιοι σκέφτονταν
καὶ ἐδίδασκον τοὺς ἄλλους και στους άλλους εξηγούσαν
ὡς οὐδὲν δέοιντο τούτων τῶν
κακῶν,
ότι κατά τη γνώμη τους δε χρειάζονται αυτά τα
βάσανα
καὶ ἔφασαν οὐ χρῆναι και έλεγαν ότι δεν πρέπει
πείθεσθαι τοῖς τριάκοντα να υπακούουν στους Τριάκοντα
οὐδ’ ἐπιτρέπειν ἀπολλύναι τὴν
πόλιν.
ούτε πρέπει να τους αφήνουν να καταστρέφουν την
πόλη.
Καὶ τὸ τελευταῖον ἐψηφίσαντο Και στο τέλος αποφάσισαν
καταπαῦσαι μὲν ἐκείνους, να αφαιρέσουν από εκείνους την εξουσία
ἑλέσθαι δὲ ἄλλους. και να εκλέξουν άλλους.
Καὶ εἵλοντο δέκα, Και εξέλεξαν δέκα,
ἕνα ἀπὸ φυλῆς. έναν από καθεμιά φυλή.

20. Σελίδα 20 από 23 Γενικό Λύκειο Άνοιξης
Ξεν. Β΄,4 , 37-38, «Οι διαπραγματεύσεις και η συμφωνία»
Ἐπεὶ μέντοι οὗτοι ᾤχοντο Όταν, λοιπόν, αυτοί έφυγαν
εἰς Λακεδαίμονα, για τη Σπάρτη,
ἔπεμπον δὲ ἐκ τοῦ ἄστεως τότε έστελναν αντιπροσώπους από την Αθήνα
καὶ οἱ ἀπὸ τοῦ κοινοῦ και οι (ολιγαρχικοί) εκπρόσωποι του επίσημου
κράτους
λέγοντας ὅτι αυτοί μὲν
παραδιδόασι
που έλεγαν ότι αυτοί παραδίδουν
καὶ τὰ τείχη ἅ ἔχουσι και τα τείχη που κατέχουν
καὶ σφᾶς αὐτοὺς Λακεδαιμονίοις και τους εαυτούς τους στους Λακεδαιμονίους
χρῆσθαι ὅ τι βούλονται· για να τους κάνουν ό, τι θέλουν·
ἔφασαν δὲ ἀξιοῦν έλεγαν ακόμη ότι είχαν την αξίωση
καὶ τοὺς ἐν Πειραιεῖ παραδιδόναι και αυτοί στον Πειραιά να παραδίδουν
τόν τε Πειραιᾶ καὶ τὴν Μουνιχίαν, και την πόλη του Πειραιά και τη Μουνιχία,
εἴ φασιν εἶναι αν ισχυρίζονται ότι είναι
φίλοι Λακεδαιμονίοις. φίλοι με τους Λακεδαιμονίους.
Οἱ ἔφοροι δὲ καὶ ἔκκλητοι Οι έφοροι, λοιπόν, και οι εκλεγμένοι από την
Απέλλα αντιπρόσωποι,
ἀκούσαντες πάντων αὐτῶν, αφού άκουσαν όλους αυτούς
ἐξέπεμψαν πεντεκαίδεκα ἄνδρας έστειλαν 15 άνδρες
σὺν Παυσανίᾳ με τον Παυσανία
εἰς τὰς Ἀθήνας στην Αθήνα
καὶ ἐπέταξαν διαλλάξαι και διέταξαν να τους συμφιλιώσουν
ὅπῃ δύναιντο κάλλιστα. με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Οἱ δὲ διήλλαξαν Αυτοί πέτυχαν τη συμφιλίωση
ἐφ’ ᾧτε ἔχειν μὲν εἰρήνην υπό τον όρο αφενός να έχουν ειρήνη
ὡς πρὸς ἀλλήλους, μεταξύ τους
ἀπιέναι δὲ ἕκαστον αφετέρου να επιστρέψει ο καθένας
ἐπὶ τὰ ἑαυτῶν στο σπίτι του
πλὴν τῶν τριάκοντα εκτός από τους τριάκοντα
καὶ τῶν ἕνδεκα και τους έντεκα
καὶ τῶν ἐν Πειραιεῖ ἀρξάντων δέκα. και τους δέκα αρχηγούς του Πειραιά.
Εἰ δέ τινες τῶν ἐξ ἄστεως
φοβοῖντο,
Αν όμως μερικοί απ’ αυτούς που βρίσκονταν στην
πόλη φοβούνταν,
ἔδοξε κατοικεῖν αὐτοὺς Ἐλευσῖνα. αποφασίστηκε να κατοικήσουν στην Ελευσίνα.

21. Σελίδα 21 από 23 Γενικό Λύκειο Άνοιξης
Ξεν. Β΄,4 , 39-41, «Αντιπαράθεση δήμου και ολιγαρχικών
Λόγος Θρασύβουλου»
Τούτων δὲ περανθέντων Αφού, λοιπόν, τελείωσαν αυτά,
Παυσανίας μὲν διῆκε τὸ στράτευμα, ο Παυσανίας διέλυσε το στράτευμα,
οἱ δ’ ἐκ τοῦ Πειραιῶς ενώ αυτοί από τον Πειραιά,
ἀνελθόντες σὺν τοῖς ὅπλοις εἰς τὴν
ἀκρόπολιν
αφού ανέβηκαν οπλισμένοι στην ακρόπολη,
ἔθυσαν τῇ Ἀθηνᾷ. θυσίασαν στη θεά Αθηνά.
Ἐπεὶ δὲ κατέβησαν οἱ
στρατηγοί,
Και όταν κατέβηκαν οι στρατηγοί,
ἐποίησαν ἐκκλησίαν, συγκάλεσαν συνέλευση,
ἔνθα δὴ ὁ Θρασύβουλος ἔλεξεν· στην οποία ο Θρασύβουλος είπε:
ὦ ἐκ τοῦ ἄστεως ἄνδρες, «Άνδρες ολιγαρχικοί,
ὑμῖν, ἔφη, συμβουλεύω ἐγὼ εσάς – είπε - συμβουλεύω
γνῶναι ὑμᾶς αὐτούς. να γνωρίσετε τον εαυτό σας.
Μάλιστα δ’ ἂν γνοίητε, Και μπορείτε να τον γνωρίσετε πολύ καλά,
εἰ ἀναλογίσαισθε αν αναλογιστείτε
ἐπὶ τίνι ὑμῖν μέγα φρονητέον ἐστίν, για ποιο λόγο πρέπει να καυχιέσθε τόσο πολύ,
ὥστε ἐπιχειρεῖν ἄρχειν ἡμῶν. ώστε να επιχειρείτε να μας εξουσιάζετε.
Πότερον δικαιότεροί ἐστε; Μήπως είστε πιο δίκαιοι (από εμάς);
Ἀλλ’ ὁ μὲν δῆμος Αλλά ο λαός
ὢν πενέστερος ὑμῶν αν και είναι φτωχότερος από εσάς,
οὐδὲν πώποτε ὑμᾶς ἠδίκηκεν ποτέ δε διέπραξε καμιά αδικία εναντίον σας
ἕνεκα χρημάτων· για τα χρήματα·
ὑμεῖς δὲ εσείς αντίθετα
πλουσιώτεροι πάντων ὄντες αν και είστε πλουσιότεροι από όλους
πεποιήκατε πολλὰ καὶ αἰσχρὰ έχετε διαπράξει πολλά και αισχρά (έργα)
ἕνεκα κερδέων. με σκοπό τα κέρδη.
Ἐπεὶ δὲ δικαιοσύνης οὐδὲν ὑμῖν
προσήκει,
Αφού λοιπόν δεν έχετε καμιά σχέση με τη
δικαιοσύνη,
σκέψασθε σκεφτείτε
εἰ ἄρα φρονητέον ὑμῖν μέγα αν ίσως πρέπει να καυχιέσθε πολύ
ἐπ’ ἀνδρείᾳ. για ανδρεία.
Καὶ τίς ἂν καλλίων κρίσις τούτου
γένοιτο
Και ποια κρίση καλύτερη μπορεί να υπάρξει
ἢ ὡς ἐπολεμήσαμεν πρὸς ἀλλήλους; παρά το πώς πολεμήσαμε μεταξύ μας;
Ἀλλὰ φαίητ’ ἂν Αλλά μπορεί να ισχυριστείτε
γνώμῃ προέχειν, ότι υπερέχετε ως προς τη σύνεση εσείς

22. Σελίδα 22 από 23 Γενικό Λύκειο Άνοιξης
οἳ ἔχοντες καὶ τεῖχος καὶ ὅπλα οι οποίοι, αν και έχετε και τείχος και όπλα
καὶ χρήματα καὶ συμμάχους
Πελοποννησίους
και χρήματα και συμμάχους Πελοποννησίους,
περιελήλασθε έχετε νικηθεί
ὑπὸ τῶν οὐδὲν τούτων ἐχόντων. από αυτούς που δεν είχαν τίποτε από αυτά.
Ἀλλά δὴ οἴεσθε Αλλά αλήθεια νομίζετε
μέγα φρονητέον εἶναι ότι είναι να καυχιέσθε
ἐπὶ Λακεδαιμονίοις; για τους Λακεδαιμονίους;
Πῶς, Πώς (για αυτούς),
οἵγε ὥσπερ τοὺς δάκνοντας κύνας οι οποίοι πράγματι σαν τους σκύλους που δαγκώνουν
κλοιῷ δήσαντες παραδιδόασιν, αφού τους δέσουν τους παραδίδουν,
οὕτω κἀκεῖνοι έτσι και εκείνοι
ὑμᾶς παραδόντες τῷ ἠδικημένῳ
τούτῳ δήμῳ
αφού σας παρέδωσαν στον αδικημένο λαό
οἴχονται ἀπιόντες; σηκώθηκαν και έφυγαν;
Ξεν. Β΄,4 , 42-43, «Η στερέωση της δημοκρατίας»
Ἐγώ μέντοι γε, ὦ ἄνδρες, «Εγώ, βέβαια, άνδρες
οὐκ ἀξιῶ ὑμᾶς παραβῆναι οὐδέν ὧν
ὀμωμόκατε,
δεν έχω την αξίωση να παραβείτε τίποτε απ΄ όσα
έχετε ορκιστεί,
ἀλλὰ ἐπιδεῖξαι αλλά να επιδείξετε
πρὸς τοῖς ἄλλοις καλοῖς εκτός από τα άλλα καλά
καὶ τοῦτο, και αυτό,
ὅτι καὶ εὔορκοι καὶ ὅσιοί ἐστε. ότι δηλαδή και τηρείτε τον όρκο σας και σέβεστε
τους θεούς».
Εἰπὼν δὲ ταῦτα καὶ ἄλλα τοιαῦτα, Αφού λοιπόν είπε αυτά και άλλα παρόμοια
καὶ ὅτι οὐδὲν δέοι ταράττεσθαι, και ότι δεν υπάρχει λόγος να δημιουργήσουν καμία
ταραχή,
ἀλλὰ τοῖς νόμοις τοῖς ἀρχαίοις
χρῆσθαι,
αλλά να υπακούουν στους παλιούς νόμους,
ἀνέστησε τὴν ἐκκλησίαν. διέλυσε τη συνέλευση.
Καὶ τότε μὲν ἐπολιτεύοντο Και τότε ζούσαν ως ελεύθεροι πολίτες,
ἀρχὰς καταστησάμενοι· αφού όρισαν νεόυς άρχοντες·
ὑστέρῳ δὲ χρόνῳ ἀκούσαντες αλλά αργότερα, όταν έμαθαν
ξένους μισθοῦσθαι τοὺς Ἐλευσῖνι, ότι αυτοί στην Ελευσίνα προσλάμβαναν ξένους
μισθοφόρους,
στρατευσάμενοι πανδημεὶ ἐπ’ αὐτοὺς αφού εξεστράτευσαν εναντίον τους με όλες τις
δυνάμεις τους,
οὺς μὲν στρατηγοὺς αὐτῶν
ἀπέκτειναν,
εκτέλεσαν τους στρατηγους τους,

23. Σελίδα 23 από 23 Γενικό Λύκειο Άνοιξης
εἰς λόγους ἐλθόντας όταν ήλθαν σε διαπραγματεύσεις,
τοῖς δὲ ἄλλοις ἔπεισαν συναλλαγῆναι αλλά έπεισαν τους άλλους να συμφιλιωθούν,
εἰσπέμψαντες τοὺς φίλους καὶ
ἀναγκαίους.
αφού έστειλαν σ’ αυτούς τους φίλους και συγγενείς
τους.
Καὶ ὀμόσαντες ὅρκους Και αφού ορκίστηκαν επίσημα
ἦ μὴν μὴ μνησικακήσειν, ότι πράγματι θα παραγράψουν τα παλιά αδικήματα
ἔτι καὶ νῦν ὁμοῦ τε πολιτεύονται ακόμα και σήμερα ζουν ως πολίτες μαζί
καὶ τοῖς ὅρκοις ἐμμένει ὁ δῆμος. και ο λαός μένει πιστός στους όρκους του.