1. Κυριάκοσ Χαραλαμπίδθσ – «Γλυκό του κουταλιοφ»
ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
1. Ποια είναι τα κεματικά κζντρα του ποιιματοσ;
2. Ποιοσ είναι ο αφθγθτισ και ποια θ ςχζςθ του με τθ δράςθ (ςυμμετζχει ι
όχι);
3. Ποια ςυναιςκιματα βιϊνει ο αφθγθτισ;
4. Ποιουσ αφθγθματικοφσ τρόπουσ χρθςιμοποιεί ο ποιθτισ; Συμπλθρϊςτε τον
πίνακα και δϊςτε ζνα παράδειγμα για κάκε περίπτωςθ που κα βρείτε ςτο
κείμενο.
αφθγθματικοί τρόποι
παραδείγματα
μονόλογοσ
διάλογοσ
αφιγθςθ
ςκζψεισ προςϊπων
περιγραφι
5. Ο ποιθτισ αναφζρεται ςτο μφκο του Αινεία. Πϊσ ςχετίηεται με το ποίθμα;
6. Αναηθτιςτε τα ςφνκετα επίκετα του ποιιματοσ. Γιατί, κατά τθ γνϊμθ ςασ,
τα χρθςιμοποιεί ο ποιθτισ;
7. Ο αφθγθτισ παραλλθλίηεται με τον ομθρικό Οδυςςζα. Σε ποια ςθμεία του
ποιιματοσ εντοπίηετε τον παραλλθλιςμό και ποια είναι θ ςθμαςία του;
8. Συμπλιρωςε τα κενά με τισ λζξεισ του πλαιςίου (λζξεισ ςχετικζσ με τθν
ζννοια : νόςτοσ)
άνοςτο, παλλιννοςτϊ, νόςτιμοσ, Νζςτωρ, νοςταλγία
α) Προκαλεί ευχαρίςτθςθ γιατί ςχετίηεται με τθν επιςτροφι ςτθν πατρίδα
____________
β) Επιςτρζφω και πάλι ςτθν πατρίδα ______________
γ) Όταν δεν είναι «νόςτιμον» το «θμαρ» είναι … ____________
δ) Ο πόνοσ από τθν επιςτροφι που δεν πραγματοποιείται __________
ε) Ο αεί επιςτρζφων _____________
9. Ακολουκοφν δφο παράλλθλα κείμενα : Εντοπίςτε ομοιότθτεσ και διαφορζσ
με το ποίθμα «Γλυκό του κουταλιοφ»
α) Κωςτι Παλαμά, «Το ςπίτι που γεννικθκα»
Το ςπίτι που γεννικθκα κι ασ το πατοφν οι ξζνοι
ςτοιχειό είναι και με προςκαλεί· ψυχι, και με προςμζνει.
2. Κυριάκοσ Χαραλαμπίδθσ – «Γλυκό του κουταλιοφ»
Το ςπίτι που γεννικθκα, ίδιο ςτθν ίδια ςτράτα
ςτα μάτια μου όλο υψϊνεται και μ' όλα του τα νιάτα.
Το ςπίτι, ασ του νοκζψανε το ςχιμα και το χρϊμα·
και ανόκευτο κι αχάλαςτο, και με προςμζνει ακόμα.
Τθσ πόρτασ του θ παλαϊκι κορϊνα, ϊ! να θ καμάρα!
Μόνο οι χορδζσ τθσ λείπουνε για να γενεί κικάρα
να ςυνοδζψει του ςπιτιοφ τ' ολόχαρο τραγοφδι
προσ το παιδί· γυρίηω ανκρόσ, δροςιά, ξεπεταροφδι,
πάω ςτθ φωλιά, ςτθ γάςτρα μου, ςτο πρωί μου, ςτο μαγνιτθ,
ςτθ ηζςτα τθσ μθτζρασ μου, ςτο πατρικό άγιο ςπίτι.
[...]
Το ςπίτι που γεννικθκα κι ασ το πατοφν οι ξζνοι.
Στοιχειό, και ςαν απάτθτο, με ηει και με προςμζνει.
*πθγι: Κωςτισ Παλαμάσ, «Το ςπίτι που γεννικθκα», Τα
Παράκαιρα, (1918) Άπαντα, Ζϋ, Μπίρθσ-Γκοβόςτθσ, Ακινα *1965+, ς. 253-254]
β) Δθμοτικό – Τθσ ξενιτιάσ
Τθν ξενιτειά, τθν αρφανιά, τθν πίκρα, τθν αγάπθ,
τα τζςςαρα τα ηφγιαςαν, βαρφτερα ειν' τα ξζνα.
Ο ξζνοσ εισ τθν ξενιτειά πρζπει να βάνθ μαφρα,
για να ταιριάηθ θ φορεςιά με τθσ καρδιάσ τθ λάβρα.
γ) Κφπρου Χρυςάνκθ, «Εξομολόγθςθ»
Δόςτε μασ πίςω τα παιδιά μασ,
Και τθν ψυχι μασ, τθν ψυχι μασ.
Δεν ζχουν ζλεοσ οι κουβζρτεσ ςασ,
Δεν ζχουν τθν ξανκι ματιά του βρζφουσ μασ
Οι προςφορζσ ςασ οι εφρωςτεσ.
Δόςτε μασ πίςω τα παιδιά μασ
3. Κυριάκοσ Χαραλαμπίδθσ – «Γλυκό του κουταλιοφ»
Και τθν κουρελιαςμζνθ μασ ψυχι,
Τθν ψυχι μασ, τθν ψυχι μασ…
Δεν κζλουμε όνομα και τίτλουσ,
Μιτε επιγράμματα.
Δόςτε μασ πίςω τθν ψυχι μασ
Το μζςα πλοφτοσ μασ
Κι ασ είναι ελιά το δείπνο μασ
Και το νερό γλυφό.
Δόςτε μασ πίςω τα παιδιά μασ
Και τθν ψυχι μασ.
*πθγι: Κφπροσ Χρυςάνκθσ, Λυρικόσ λόγοσ Β', Ίδρυμα Α.Γ. Λεβζντθ, Λευκωςία
1985, ς. 71+