2. SISTEMA OBI-IRTICH
RÍO IRTICH
Nace na Alta Mongolia, entra
en China, cruza Kazajstán e
únese ao Obi nas chairas de
Siberia.
LONXITUDE:
Só o Obi: 3.650 km
Obi-IrtIsh: 5.410 km (6.210
co esteiro)
4. CLIMA
Ao sur da liña Omsk-Tomsk (polos 55° de latitude setentrional) prevalece
o clima siberiano meridional de verán cálido (máis de 25 °C en xullo) e
inverno duro (-15 °C en xaneiro), con temperaturas inferiores a 0 °C de
120 a 180 días ao ano na cunca do Irtysh, de 180 a 210 días na do Obi (as
temperaturas extremas poden elevarse a máis de 40 °C e descender a
-60 °C). Ao norte desta zona ata o esteiro hai clima siberiano de verán
fresco (+15 °C en xullo) e inverno severo (-10 °C en xaneiro), mentres que
o esteiro ten un clima ártico, onde as temperaturas máis baixas acadan
-32 °C en decembro e as máis altas elévanse a +11 °C en xullo.
5. As baixas temperaturas que dominan o conxunto da cunca fan que as
augas do río se xeen durante varios meses ao ano. No curso superior, o
Obi conxélase de comezos de novembro a finais de abril en Barnaoul;
mentres que en Salekhard, as súas augas xéanse de finais de outubro a
comezos de xuño.
6. CAUDAL
12.500 m³/s (medio)
O Obi é o menos caudaloso dos ríos siberianos cun caudal medio de
12.760 m³/s en Salekhard. (O valor máximo rexistrado é de 42.800 m³/s,
a cifra mínima de 2.000 m³/s).
7. RÉXIME
Nival, con augas altas en maio e en xuño, e baixas de marzo a abril.
Ao ter réxime nival, prodúcense enormes enchentes co desxeo que
deixan sen camiños enormes extensións; é o que chaman “rasputitza”
ou ausencia de camiños.
8.
9. Katun
BIJSK
NACEMENTO: Macizo de Altai
Fórmase pola confluencia do Katun (cunhas augas que proceden da fusión
das neves dos altos cumios), polo oeste, e o Biya (emisario do lago
Teletskoye). Chámase Obi augas abaixo de Biisk.
Biya
Lago Teleckoe
17. DESEMBOCADURA: Golfo de Obi. Forma un amplo
esteiro no mar de Kara (Océano Glaciar Ártico)
Sol de medianoite
18.
19. O Sistema Obi-Irtich e os seus afluentes teen uns cursos altos
encaixados con vales estreitos, canóns, fervenzas e rápidos e
uns cursos medio e baixo onde se perden polas amplas chairas
dividíndose en múltiples brazos.
XEOLOXÍA
Gran chaira de inundación:
os sedimentos acumuláronse
en máis de 6.000 metros de
grosor sobre capas de terreos
da era secundaria. Estes
extensos horizontes levan a
marca das
grandes glaciacións, coa
presenza de numerosos
rastros morénicos e
terrazas fluvioglaciares.
25. FLORA
Na cunca aparecen formacións vexetais variadas. Ao sur, na zona
correspondente ao clima siberiano meridional, atópanse prados siberianos,
estepas de herbas, accidentadas con depresións salinas ou solonetz, de
áreas húmidas, con bosques de bidueiros, de álamos e de piñeiros.
A conca do Irtysh, sobre as súas marxes sur-occidentais e nos vales do
Tobol e do Ichim, sitúase no límite do clima desértico de Casaquistán e é o
ámbito da estepa sen árbores.
Máis ao norte, a taiga dáse no clima siberiano de verán fresco e está
salferida de marismas chamadas ourmany, precedendo esta á tundra, que
ocupa a parte máis baixa do río.
32. O Obi é unha vía de comunicación esencial para a Siberia occidental, aínda
que só sexa navegable 190 días ao ano por termo medio no seu curso
superior e arredor de 150 días no seu curso inferior. Unha boa parte das
mercadorías transportadas polo río seguen logo pola ruta marítima do norte
a través do Ártico. O transporte fluvial actúa complementariamente
co Transiberiano, que garante as conexións Leste-Oeste entre as grandes
cuncas siberianas: a cunca agrícola de Omsk sobre o Irtysh e a cunca
carbonífera de Kouzbass sobre o río Tom.
34. DATOS HISTÓRICOS
A cidade de NOVOSIBIRSK, á beira do río,
é a terceira máis importante de Rusia
(1.500 000 habitantes). É o centro
industrial, financeiro, científico e, sobre
todo, de transporte de Siberia. Ao río
débelle a cidade a súa orixe: foi un
asentamento de traballadores para a
construción dunha ponte na ruta do
Ferrocarril Transiberiano. Hoxe, é a máis
importante estación da ruta transiberiana
e destacado porto fluvial.
Desde a súa orixe (1893) ata 1925 era
coñecida como Novonikoláyevsk, na
honra do tsar Nicolás II.
