3. A organización dos seres vivos Tecidos vexetais: tecidos meristemáticos Son os responsables do crecemento do vexetal. Son pequenas, teñen forma poliédrica, con paredes finas e vacuolas pequenas e abundantes. Microfotografía óptica do tecido meristemático da raíz de millo. (x250) MERISTEMOS APICAIS MERISTEMOS LATERAIS Cambium vascular Cambium suberóxeno tecido conductor suber ou corcho TECIDOS MERISTEMÁTICOS FUNCIÓN AS CÉLULAS Responsables do crecemento en lonxitude Responsables do crecemento en grosor forma forma
4. A organización dos seres vivos Tecidos vexetais: tecidos definitivos (I) Fotosíntese, almacenamento de reservas, secreción, etc. Están vivas e manteñen capacidade de división. Encóntranse distribuidos pola planta en tres grupos chamados sistemas . SISTEMA FUNDAMENTAL Soporte dos órganos xoves en crecemento. Están vivas, teñen forma alargada e paredes desigualmente engrosadas. Soen estar mortas e son de dous tipos: Reforzo e soporte de partes do vexetal que deixaron de crecer. FIBRAS - de forma alargada e dispostas en cordóns. ESCLEREIDAS - de forma variable, encóntranse dispersas polo tecido fundamental. Microfotografía óptica de parénquima (X 450). Microfotografía óptica de esclerénquima (X 380). ESCLERÉNQUIMA COLÉNQUIMA PARÉNQUIMA FUNCIÓN AS CÉLULAS FUNCIÓN AS CÉLULAS FUNCIÓN AS CÉLULAS
5. A organización dos seres vivos Tecidos vexetais: tecidos definitivos (II) Conduce a auga e os nutrientes minerais desde as raíces ó resto dos órganos. SISTEMA VASCULAR Están vivas e presentan áreas cribosas con poros que comunican os seus citoplasmas. Conduce a savia elaborada desde os órganos fotosintéticos ó resto da planta. Microfotografía óptica de corte transversal de xilema (X 440). Microfotografía óptica da sección transversal do tecido vascular (X 380). TRAQUEIDAS TRÁQUEAS Son alargadas, de paredes lignificadas grosas. Cando son maduras perden o seu citoplasma e morren. CÉLULAS CRIBOSAS ELEMENTOS DOS TUBOS CRIBOSOS FLOEMA XILEMA FUNCIÓN AS CÉLULAS FUNCIÓN AS CÉLULAS Floema
6. A organización dos seres vivos Tecidos vexetais: tecidos definitivos (III) En vexetais xoves protexe da perda de auga. SISTEMA EPIDÉRMICO Mortas. Con paredes moi grosas impregnadas de suberina. Reemplaza á epiderme en zonas con crecemento secundario. Microfotografía óptica da epiderme de folla (X 60). ESTOMAS - Formados por dúas células oclusivas que deixan un espazo entre elas ou ostiolo . Regulan o intercambio de gases. TRICOMAS - Pelos con funcións moi diversas. absorción, secreción ou protección. Forman unha soa capa. Aplanadas e fortemente unidas. A súa parede externa cuberta por unha cutícula. ESTRUCTURAS PERIDERMIS EPIDERME FUNCIÓN AS CÉLULAS FUNCIÓN AS CÉLULAS Estomas Ostiolo Célula oclusiva
7. A organización dos seres vivos Tecidos animais: epitelios Recobren tanto a parte externa como os órganos internos. EPITELIOS Producción e secreción de diversas sustancias. Microfotografía óptica das vellosidades intestinais. Corte transversal (X 65). SIMPLES - Unha soa capa de células. ESTRATIFICADOS - Varias capas de células. Forman capas. Están fortemente unidas entre sí. CLASIFICACIÓN CLASIFICACIÓN GLÁNDULAS ENDOCRINAS -Virten ó sangue. GLÁNDULAS EXOCRINAS -Virten ó exterior. Microfotografía electrónica de barrido do epitelio ciliado da tráquea (X 3400). Microfotografía óptica do epitelio estratificado da parede vaxinal . GLANDULARES DE REVESTIMENTO FUNCIÓN AS CÉLULAS FUNCIÓN APLANADAS POLIÉDRICAS
8. A organización dos seres vivos Tecidos animais: tecido muscular Responsables dos movementos. TECIDO MUSCULAR Microfotografía óptica da sección lonxitudinal do tecido muscular cardiaco (X 330). Alargadas. Tamén chamadas fibras . Están especializadas na contracción. Microfotografía óptica do tecido muscular liso (X 110). Presentan ó microscopio un bandeado transversal. Conteñen no seu citoplasma miofibriñas contráctiles. As miofibriñas poseen filamentos de actina e miosina . CLASIFICACIÓN Non presentan estriacións transversais. Son uninucleadas, largas e fusiformes. A súa contracción realízase sen control consciente. MÚSCULO ESQUELÉTICO -Células largas, cilíndricas e plurinucleadas. A súa contracción é voluntaria. MÚSCULO CARDIACO -Células máis cortas e uninucleadas, forman unha rede. Contracción involuntaria. DE FIBRA MUSCULAR ESTRIADA DE FIBRA MUSCULAR LISA FUNCIÓN AS CÉLULAS AS CÉLULAS AS CÉLULAS
9. A organización dos seres vivos Tecidos animais: tecido nervioso Recepción e conducción de estímulos. TECIDO NERVIOSO Son de dous tipos principalmente. Neurona vista ó microscopio óptico (X 625). NEURONA Unidade funcional que transforma os estímulos recibidos en impulsos nerviosos que transmite a outra neurona ou a un órgano efector. NEUROGLÍA Variedade de células non nerviosas que desempeñan funcións metabólicas, de soporte e protección das neuronas. TRANSMISIÓN DO IMPULSO Dendritas Corpo neuronal ou soma Axón Órgano efector FUNCIÓN AS CÉLULAS
10. A organización dos seres vivos Tecidos animais: tecidos conectivos (cartilaxinoso) TECIDOS CONECTIVOS Están dispersas, en número escaso e presentan gran variedade. Microfotografía óptica do tecido cartilaxinoso humano (X 360). De unión e de soporte. SUSTANCIA INTERCELULAR OU MATRIZ FIBRAS DE PROTEÍNA: Coláxeno (resistentes) e elastina (elásticas). SUSTANCIA FUNDAMENTAL XELATINOSA: Rica en polisacáridos. Condrocitos. Forman grupos orixinados a partir da mesma célula. Están atrapados en pequenos ocos ou lagoas. Soporte, articulación, etc.. SUSTANCIA INTERCELULAR OU MATRIZ FIBRAS DE PROTEÍNAS TECIDO CARTILAXINOSO AS CÉLULAS FUNCIÓN AS CÉLULAS FUNCIÓN
11. A organización dos seres vivos Tecidos animais: tecidos conectivos (conxuntivo) FIBROCITOS: Fabrican a sustancia intercelular. MACRÓFAGOS: Fagocitan células danadas e axentes patóxenos. ADIPOCITOS: Conteñen unha gota de grasa que ocupa todo o seu citoplasma. Enche espazos entre órganos e outros tecidos. Forma os tendóns e ligamentos. Microfotografía óptica do tecido adiposo (X 95). Microfotografía óptica do tecido conxuntivo laxo de mesenterio (X 95). TECIDO CONXUNTIVO LAXO AS CÉLULAS FUNCIÓN TECIDO CONXUNTIVO DENSO FUNCIÓN
12. A organización dos seres vivos Tecidos animais: tecidos conectivos (óseo) Forma principalmente as diáfises dos ósos largos. Forma fundamentalmente as epífises dos ósos largos. ESTRUCTURA DO TECIDO ÓSEO TECIDO ÓSEO COMPACTO FUNCIÓN TECIDO ÓSEO ESPONXOSO FUNCIÓN Cavidade medular Tecido óseo compacto Tecido óseo esponxoso Canal central Nervio Vénula Arteriola Sistema de Havers Lagoa Osteocito Canalículos Laminiñas
13. A organización dos seres vivos Diagrama para identificar tecidos animais ANTES DE INICIAR A IDENTIFICACIÓN a.- Observar os aumentos. b.- Localizar as células. c.- Identificar a sustancia intercelular. Detalle de tecido animal (X600). ¿As células aparecen rodeadas de abundante sustancia intercelular? ¿O tipo celular máis abundante ten forma estrelada ou fusiforme? SI ¿As células son de forma poliédrica ou plana e están dispostas en capas? NON ¿As células son de forma alargada (fibras)? NON ¿O tipo celular máis abundante ten forma redondeada? NO ¿As células forman grupos incluidos nun oco da sustancia intercelular? SI ¿As células teñen forma estrelada con largas prolongacións? NON SI EPITELIOS SI TECIDO MUSCULAR SI TECIDO NERVIOSO NON TECIDO CONXUNTIVO SI TECIDO CARTILAXINOSO TECIDO ÓSEO SI ¿As células dispóñense en laminiñas mineralizadas? SI
14.
15.
16.
17.
18.
19. Clonación de animais Célula somática diferenciada Ovocito no fecundado Extracción del núcleo Fusión de ambas células Célula fusionada Formación do embrión Implantación na nai adoptiva Clon de ovella branca Ovella adulta branca Ovella adulta de cara negra A clonación da ovella Dolly realizóuse a partir de células diferenciadas de adulto. En circunstancias experimentais, se pode “reprogramar” o material xenético dunha célula diferenciada para que se comporte como a dun zigoto.