REVISTA FUTBOL FEMENINO GALEGO mayo 2017

Contidos
Editorial ………………………...….
Derradeira xornada …………..….....
Polo mundo...……………………....
Máis perto ………………………….
O perfil: Piroja .……………..……...
Luci, a antítese da especialista ….….
A sub’12 para nos cuartos ………....
Comarcal sub’12: segunda volta ……
Galegas no exterior ..……………….
A forza no fútbol (e II) ……………..
Partidos a cara e cruz ………………
Crer e crear ……………....…………
As competicións: Copa Europa 2002/0
Resultados de abril .....…….………..
FF
Revista do fútbol feminino galego
Director:
Carlos Castro Pinhão
Consello de redacción:
Carlos Castro Pinhão
Óscar Losada Castro
Manuel Julián Jiménez
Josu Imanol Julián Fandiño
Colaboracións:
Sara Pita Arcones
David Rodríguez Rey
Mabel Ramos Aguirre
Capa:
© Pablo Vázquez
Maquetación:
Revista do Fútbol Feminino Galego
Publicidade:
revistaff@outlook.es
Enderezo electrónico:
revistaff@outlook.es
© Revista do Fútbol Feminino Galego
FF
2
Editorial
2
3
7
9
11
13
17
arcal sub’12: segunda volta …… 18
19
. 21
22
………… 24
/03 25
28
eixar os deberes para o último día. A
expresión deixa entrever a sensación de ansiedade
que envolve aos equipos que decidirán o seu
futuro inmediato na derradeira xornada dunha
competición ligueira. Realmente, non facer os
deberes non acostuma a ser unha forma adecuada
para resumir o traballo feito ao longo dun
exercicio. Tanto é así que só debería valer para
aqueles equipos que se vén en situación de apuro
cando as expectativas xeradas pola calidade dos
seus planteis ficaron anuladas pol
da competición ou por unha mala xestión
deportiva durante a mesma.
Que equipos como o Femiastur, El Olivo ou o
Monte decidiran a sorte
minutos de rematar un partido, máis que
engadirlle esa carga con matices preg
debería ser todo o contrario. Equipos como o
santanderino deberían sentirse orgullosos de
alongar a súa esperanza de continuidade no fútbol
estatal até o asubío final do derradeiro partido.
Pero o mesmo acontece co Arcadia, co Torre, co
San Miguel ou co Alertanavia, que por riba poden
ser punidos cun descenso provocado polas
baixadas doutros; ou co Orzán, co Victoria B
compostelá, ou o Tomiño, que alentaron as súas
esperanzas de subir de categoría clasificándose
para unha fase que decidirá o derrad
da campaña entre tres bos competidores.
O fútbol é fermoso porque está enchido de
emocións, de alegrías e decepcións. As lágrimas
das xogadoras do Monte mesturadas coas das
xogadoras de El Olivo resumen o
que ten o fútbol. Amba
serán repetidas con outras xogadoras doutros
equipos no futuro, igual que as deste último
domingo de abril repetiron as de todos os finais de
liga pasados nalgún lugar semellante
Todos tiñan feito os deberes, pero igual que
acontece coas notas despois dos exames, uns
aproban e outros suspenden, porque neste caso
non había outra posibilidade. Grazas a elas, á súa
contribución, o fútbol seguirá sendo grande.
Deixar os deberes para o último día. A
expresión deixa entrever a sensación de ansiedade
que envolve aos equipos que decidirán o seu
futuro inmediato na derradeira xornada dunha
competición ligueira. Realmente, non facer os
ostuma a ser unha forma adecuada
para resumir o traballo feito ao longo dun
exercicio. Tanto é así que só debería valer para
aqueles equipos que se vén en situación de apuro
cando as expectativas xeradas pola calidade dos
seus planteis ficaron anuladas polas circunstancias
da competición ou por unha mala xestión
deportiva durante a mesma.
Que equipos como o Femiastur, El Olivo ou o
Monte decidiran a sorte de dous deles a un par de
minutos de rematar un partido, máis que
engadirlle esa carga con matices preguizosos,
debería ser todo o contrario. Equipos como o
santanderino deberían sentirse orgullosos de
alongar a súa esperanza de continuidade no fútbol
estatal até o asubío final do derradeiro partido.
Pero o mesmo acontece co Arcadia, co Torre, co
ou co Alertanavia, que por riba poden
ser punidos cun descenso provocado polas
ou co Orzán, co Victoria B
compostelá, ou o Tomiño, que alentaron as súas
esperanzas de subir de categoría clasificándose
para unha fase que decidirá o derradeiro ascenso
da campaña entre tres bos competidores.
O fútbol é fermoso porque está enchido de
emocións, de alegrías e decepcións. As lágrimas
das xogadoras do Monte mesturadas coas das
xogadoras de El Olivo resumen o cocktail máxico
que ten o fútbol. Ambas son estampas épicas que
serán repetidas con outras xogadoras doutros
equipos no futuro, igual que as deste último
domingo de abril repetiron as de todos os finais de
nalgún lugar semellante.
Todos tiñan feito os deberes, pero igual que
ece coas notas despois dos exames, uns
aproban e outros suspenden, porque neste caso
non había outra posibilidade. Grazas a elas, á súa
o fútbol seguirá sendo grande.
Carlos Castro

FF
3
30/04: derradeira
xornada
30 de abril. Derradeiro día do mes e derradeira
xornada do Campionato de Liga na Segunda
División española. Co primeiro lugar definido na
xornada anterior a favor do Oviedo Moderno, que
será o representante do noroeste ibérico na fase de
ascenso, tres equipos decidían neste día quen sería o
que acompañaría ao Tordoia e ao At. Arousana,
que tamén fechaban a competición xuntándose na
Lomba, no descenso á categoría Autonómica.
É habitual que a xornada final das ligas teñan estas
cousas. Así, os ollos e ou ouvidos de todos os seareiros
estaban postos en tres lugares, nomeadamente no
campo federativo de Roces, en Xixón, onde o Gijón
recibía ás veciñas avilesinas do Femiastur; no campo
de San Juan, en Santander, onde o estreante Monte
recibía ás galegas do Friol, e en Arteixo, sede do
Deportivo feminino, onde o conxunto herculino recibía
ao mellor club do fútbol feminino da década, El Olivo,
que se xogaba o primeiro descenso da súa historia.
O todos contra todos
Para comezar, Femiastur e El Olivo dependían de si
mesmos. Un simple empate liberábaos de estar
pendentes do móbil. Pola contra, o Monte precisaba
gañar e esperar combinacións baseadas nos erros de
asturianas e galegas, tal como se desprendía da
clasificación xeral:
10. Femiastur, 23 (49-67)
11. El Olivo, 22 (33-78)
----------
12. Monte, 20 (40-71)
Unha situación que podería propiciar unha tripla
empate, por iso os resultados dos partidos entre elas
volvíanse igualmente importantes.
Xornada 2: Femiastur – Monte: 1-0
Xornada 5: Femiastur – El Olivo: 0-1
Xornada 8: El Olivo – Monte: 4-0
Xornada 15: Monte – Femiastur: 3-2
Xornada 18: El Olivo – Femiastur: 3-1
Xornada 21: Monte – El Olivo: 2-1
Diante desa hipótese, o extracto clasificatorio relativo
aos tres que loitaban pola salvación beneficiaba ás
galegas.
1. El Olivo, 9 (9-3)
2. Monte, 6 (5-8)
----------
3. Femiastur, 3 (4-7)
As posibilidades de cadaquén
Con estes números, a salvación de cadaquén dependía
do seguinte:
O Femiastur garantía a permanencia:
a) Puntuando.
b) Perdendo sempre que El Olivo perdera.
c) Perdendo sempre que o Monte perdera ou empatara.
d) Perdendo por un gol sempre que se El Olivo gañara,
o Monte non vencera ao Friol por doce ou máis (se
perdera por dous o Monte podería gañar por once e así
sucesivamente até perder por doce e o Monte gañar ao
Friol por un, sempre que as avilesinas marcaran máis
goles a favor que as cántabras ao longo da Liga).
El Olivo seguiría en Segunda:
a) Puntuando.
b) Perdendo sempre que o Monte non gañara.
O Monte mantería a categoría:
a) Gañando sempre que El Olivo perdera.
b) Gañando sempre que El Olivo empatara e o
Femiastur perdera.
c) Gañando sempre que se El Olivo gañara, as
cántabras gañaran por un mínimo de doce goles ao
Friol e o Femiastur perdera pola mínima en Xixón (se
gañaran por once o Femiastur tería que perder por
dous, e así sucesivamente até gañar por un sempre que
o Femiastur perdera por doce en Roces e sempre que o
superara no número xeral de goles a favor).
El Olivo rompera os prognósticos na penúltima
xornada
Nada sería igual se na penúltima xornada non saltaran
as sorpresas.
A máis importante de todas
acontecera en Navia, onde
contra todo prognóstico El
Olivo superou ao Ave Fénix.
Tras a derrota con certa dose
de surrealismo da xornada 24
(o gol de Tomy no saque de
centro que continuou ao 2-1
de Natalia (foto) que sacaba
ás de Vigo do partido con
media hora por diante), o
conxunto dirixido por Tony
Pazó vía a salvación como unha milagre. Malia todo,

FF
4
foron quen de sacar o espírito vitorioso que
tradicionalmente impregnou ao club para adiantarse
cun gol de Natalia aos 14 minutos. A de Ourense
apareceu como a líder que ten que estar nos momentos
importantes e mostrou o camiño ao resto, que axiña foi
seguido por Marta, pois no minuto 24 fixo o 2-0. A
viguesa esperou a ese día para marcar o seu único gol
da temporada, que valeu media permanencia. No
segundo tempo, Rebeca puxo un nó na gorxa das
galegas, pero montaron unha defensa numantina diante
de Ainhoa Guijarro para sumar tres puntos desexados
pero inesperados. O do Ave Fénix foi un erro grave
para a formulación estrutural a curto prazo do fútbol
cántabro. O cadro de Tanos viaxaba coa clara
intención de ficar o máis arriba posible e, de paso,
axudar ao seu cadro amigo do Monte, con varias
xogadoras emprestadas polas de Torrelavega.
Relativa foi a sorpresa do empate do Femiastur fronte
ao Sárdoma en La Toba. As avilesinas poderían ir a
Xixón de excursión na derradeira data pero estragaron
o esforzo feito até a hora de partido. Con 2-0 deixaron
de competir como antes e o Sárdoma igualou cos
tantos de Ceci e Nerea Cruz, que en once minutos
fixeron máis que en sesenta.
O único incapaz de sorprender foi o Monte. O
conxunto santanderino visitaba Mareo e o Sporting foi
claro gañador por 3-0.
Con eses resultados, El Olivo asomaba a cabeza por
riba da liña de auga meténdolla dentro ao conxunto do
campo de San Juan, que xa non conseguiría sacala
máis.
Cronoloxía dunha permanencia
Como vén sendo habitual nestes casos, os equipos
implicados no descenso disputaron os seus encontros
con horario unificado. A R.F.E.F. sinalou que os
mesmos tiveran lugar o domingo 30 de abril a partir
das 12 horas. Así foi a secuencia cronolóxica do
descenso segundo o que ía acontecendo en cada
campo:
12,00: Comezan o Gijón – Femiastur e o Monte –
Friol.
Clasificación provisional:
10. Femiastur, 24; 11. El Olivo, 22 // 12. Monte, 21.
12,03: Gijón – Femiastur. Min. 3: 0-1, Marina bate a
Vane.
9. Femiastur, 26; 10. Gijón, 25; 11. El Olivo, 22 // 12.
Monte, 21.
12,06: Comeza o Deportivo – El Olivo.
Monte, 21.
Vane.
Monte, 21.
12,35: Deportivo – El Olivo. Min. 29: 1-0, Nuria bate
a Ainhoa Guijarro.
Monte, 21.
a Ainhoa Guijarro.
Monte, 21.
12,45: Descanso no Gijón – Femiastur (0-2) e no
Monte – Friol (0-0).
Monte, 21.
12,51: Descanso no Deportivo – El Olivo (2-0).
Monte, 21.
13,00: Comeza o segundo tempo no Gijón – Femiastur
(0-2) e no Monte – Friol (0-0).
Monte, 21.
13,10: Comeza o segundo tempo no Deportivo – El
Olivo (2-0).
Monte, 21.

FF
5
13,15: Gijón – Femiastur. Min. 60: 0-3, Miri bate a
Lore.
Monte, 21.
a Ainhoa Guijarro.
Monte, 21.
13,22: Gijón – Femiastur. Min. 67: 0-4, Líber bate a
Lore.
Monte, 21.
13,33: Monte – Friol. Min. 78: 1-0, Mónica bate a
Sheila.
9. Femiastur, 26; 10. Gijón, 25; 11. Monte, 23 // 12. El
Olivo, 22.
13,40: Gijón – Femiastur. Min. 85: 0-5, Líber bate a
Lore.
Olivo, 22.
13,43: Monte – Friol. Min. 88: 1-1, Laura bate a
Gema.
Monte, 21.
13,44: Deportivo – El Olivo. Min. 79: 4-0, Estefanía
bate a Ainhoa Guijarro.
Olivo, 22.
Lore.
Monte, 21.
13,47: Gijón – Femiastur: 0-6. Final.
Monte, 21.
13,50: Monte – Friol: 1-1. Final.
9. Femiastur, 26; 10.
Gijón, 25; 11. El Olivo,
22 // 12. Monte, 21.
Tony Pazó chora abrazado a
un colaborador. Acaban de
coñecer o remate do Monte -
Friol que dá a permanencia a
El Olivo.
Foto: © Revista do Fútbol
feminino Galego
13,50: Deportivo – El Olivo. Min. 85: 5-0, Estefanía
Monte, 21.
13,51: Deportivo – El Olivo. Min. 86: 6-0, Alba
Suárez bate a Ainhoa Guijarro.
Monte, 21.
13,52: Deportivo – El Olivo. Min. 87: 7-0, Rosalía
Monte, 21.
13,53: Deportivo – El Olivo: 7-0. Final.
Clasificación final:
Monte, 21.
Curiosidades
El Olivo, dez minutos no inferno
Durante toda a xornada foi o Monte quen estivo máis
tempo en posición de descenso. Antes de confirmar
definitivamente o seu descenso viviron nel un total de
80 minutos. As xogadoras do equipo dirixido por
Manuel Gestera rozaron o soño entre o minuto 78 e o
88 do partido de San Juan. Probablemente foran os dez
minutos máis dramáticos, referíndonos a aspectos
deportivos, na historia de El Olivo.
Monte, décimo cuarto estreante que descende no
grupo noroeste

FF
6
Desde que na temporada 2001/02 se producira a
segunda creación do segundo chanzo do fútbol
español, o Monte é o décimo cuarto conxunto que non
resiste a estrea na categoría dentro do grupo noroeste.
A entidade santanderina foi antecedida por Milagrosa
(2015/16). Llanera (2011/12), La Braña (2010/11),
Barbadás (2010/11), Langreo (2009/10), Barcia
(2008/09), Orzán (2008/09), Friol (2007/08), Rondilla
(2006/07), Victoria Valladolid (2005/06), S.D. Zamora
(2005/06), Peña Ath. Bilbao (2003/04) e La Carisa
(2002/03).
Record de
asistencia en San
Juan
O ambiente vivido
no campo de San
Juan foi moi bonito.
Uns 400 seareiros
locais non deixaron
de apoiar ás
xogadoras do
Monte, no que pode
considerarse como a
mellor entrada da
historia nese recinto
para asistir a un
partido de fútbol
feminino.
Foto: © Sara Pita.
Un apelido galego case manda a El Olivo a
Preferente
Son esas ironías que ten o fútbol. Corría o minuto 78
cando un córner pola dereita de Sheila non foi
rexeitado polo Friol e o Monte facía un tanto que
momentaneamente deixaba ao seu equipo en Segunda,
provocando o descenso de El Olivo. O nome da autora
é Mónica Barreiro Ruiz.
Un golpe impediulle a Cris xogar todos os minutos
da Liga
Un golpe no xeonllo dereito privou a Cris Oreiro
(Friol) de ser a única futbolista galega en acumular a
totalidade de minutos da temporada. No derradeiro
encontro non puido chegar aos 2.340. A forte dor logo
dun choque contra unha futbolista do Monte mandouna
ao vestiario para ser substituída por Saínza. Nese
momento, o primeiro lugar na táboa en minutos
acumulados pasou de ter a referencia no campo de San
Juan para trasladarse a Arteixo. A olívica Natalia, de
volta da Primeira División tras o paso polo Santa
Teresa, foi quen encabezou esa táboa ao sumar 2.339.
A dianteira das verdes só perdeu un ao ser substituída
para asegurar o triunfo sobre o Victoria na xornada 21.
Jessy reemprazouna no minuto 89.
Estefanía, a mellor goleadora
A xogadora do
Deportivo Estefanía
chegaba á derradeira
data como mellor
goleadora do grupo,
unha clasificación
que liderara durante
trece xornadas.
Faltaba colocar a
guinda logo que na
penúltima recuperara
a cabeza desa táboa
cos seus catro tantos
ao Tordoia, que lle
permitían superar a
Isina, do Oviedo Moderno. As súas 28 dianas non eran
un seguro ante o poder goleador do cadro asturiano.
Isina contaba con 26, pero tamén andaban perto as
xogadoras do Ave Fénix Athenea (25) e Silvia (24).
Antes de chegar ao descanso do partido de Tanos, Isina
reduciu a diferenza a un gol ao marcar no 42. Despois
non fixo máis, mentres que Estefanía foi sumándose á
goleada a El Olivo conseguindo dous. A punta
mexicana engadiu o mérito de abrir o marcador en
nove das 21 vitorias do seu equipo. Como di Manu
Sánchez, o seu técnico, “ela é capaz de meter a cabeza
onde algunha non se atrevería nin a meter o pé”.
Foto: © Revista do Fútbol feminino Galego
Unha descoordinación da colexiada impide ao
Deportivo superar o récord do Oviedo Moderno
Na temporada 2012/13, un Oviedo Moderno liderado
ofensivamente por Isina e Irene chegou aos 120 goles
ao remate da liga. Ademais delas, outras quince
compañeiras colocaran o coiro dentro dos marcos
rivais. En Arteixo, con El Olivo máis pendente do
remate en Santander que de evitar máis goles, a súa
defensa converteuse nun festín para cada ataque
deportivista. Así, no minuto 87, Rosalía anotaba o 7-0,
ou o que é o mesmo, o gol 120 das herculinas na Liga.
No derradeiro minuto produciuse un córner a prol das
branco e azuis. Carmela puxo o balón na área,
Estefanía entrou ao remate e Ainhoa Guijarro ao
despexe e o esférico entrou mansamente perto do pau
dereito da portería tras ser disputado por ambas. A
colexiada, Tania Fente Pena, asubiou, pero cando
todos pensabamos que sinalaba o centro do campo, os
seus brazos estendéronse cara aos vestiarios, non
dando validez ao 8-0, que permitiría ao Deportivo
superar o récord do equipo de Vetusta.

FF
7
Polo mundo
Marta ficha por Orlando Pride
Marta Vieira da Silva deixa o
Rosengård para xogar nos próximos
meses no Orlando Pride, da NWSL,
a principal liga profesional dos
Estados Unidos. A brasileira asina
polos próximos dous anos como
“testemuña da fe neste equipo, os
nosos seareiros e a paixón polo
fútbol na Florida Central”, indicou
Alex Leitão, un dos responsables da
entidade, que tamén se declarou
seguidor da futbolista “durante moitos anos”. Marta
confirmou o seu regreso á liga norteamericana pouco
despois de que o seu equipo fora eliminado polo Barcelona
na Copa de Europa. Foto: © Wikipedia
O AEM de Lérida gaña unha
liga masculina infantil
O conxunto feminino
do AEM, inscrito no
grupo 3 da Segunda
División infantil
masculina catalá,
proclamouse campión
da súa liga catro
xornadas antes de que
rematara, tras derrotar
ao Pardinyes B por 1-2,
no primeiro dos partidos que lle podían dar o campionato. O
conxunto de Lérida rematou o torneo con 67 puntos,
sacando quince de vantaxe ao segundo, Esc. La Noguera.
Durante a temporada só cedeu catro empates e a única
derrota do AEM produciuse na xornada 13, última da
primeira volta, cando caera no seu campo de Recasens
fronte ao Fondarella por 1-2, que remontara o 1-0 inicial
marcado por Andrea Gómez. Precisamente foi esta
xogadora, igualada a 47 dianas con Biel Guasch, do Ivars
d’Urgel, quen liderou a táboa de goleadores/as. Andrea
Gómez fíxoo xogando un partido menos que o colíder e
metendo un gol menos de penalti que el. Foto: © S.E. AEM
O fútbol feminino distensiona
ás Coreas
Nun dos puntos máis complicados do planeta, o do paralelo
38, o fútbol feminino serviu para incorporar un toque
conciliador ao problema político entre Corea do Norte e
Corea do Sur. Por primeira vez na historia unha selección do
sur competiu coa do norte en Pyongyang, capital das
norteñas, con motivo do partido de clasificación para a Copa
de Asia disputado entre ambos países. Os anteriores
enfrontamentos tiveran lugar en zona neutral, pola negativa
de Corea do Norte a que no seu territorio sexa erguida a
bandeira do veciño ou escoitado o himno nacional sureño. O
partido rematou con empate (1-1), deixando a incógnita de
quen será o clasificado para a fase final. O acontecemento,
xogado o 7 de abril e presenciado por 40.000 seareiros no
campo Kim Il-Sung, foi un convite á conciliación.
Foto: © A.F.C.
Kellermann será substituído
por Lerch no Wolfsburg
Todo un peso pesado do fútbol feminino como Ralf
Kellermann, bicampión de Europa
co Wolfsburg, deixará o banco da
entidade propiedade da
Wolkswagen para exercer como
director deportivo do cadro
feminino logo de que remate a
presente campaña. O seu substituto
será Stephan Lerch, quen exerceu
como o seu principal axudante nos
últimos anos. O anuncio foi feito a
comezos de abril, días despois de
que o conxunto xermano ficara eliminado da Copa de
Europa polo O. Lyonnais nos cuartos de final.
Foto: Ralf Kellermann. © Wikipedia
Sorteo da Euro sub’17
Celebrouse no Park Hotel de Pilsen (Chequia), o sorteo da
fase final do campionato de Europa sub’17. O torneo, que
enfrontará ás mellores seleccións da categoría entre o 2 e o
14 de maio, deparou as seguintes chaves:
Grupo A: Alemaña, Chequia, España e Francia.
Grupo B: Holanda, Inglaterra, Irlanda e Noruega.
Os dous primeiros de cada grupo pasan a semifinais.
A competición dispútase nas localidades de Pilsen, cuxo
estadio Doosan acollerá a final, Prestice, Domazlice e
Pribram.

Primeiros clasificados para a
Euro sub’19
Inglaterra, Holanda, Escocia e Italia, que
lideraron os seus respectivos grupos na
Rolda de Elite, uníronse a Irlanda do Norte,
anfitrioa, na clasificación para a fase final
do Campionato de Europa sub’19 que terá
lugar no Ulster. Faltan por concretar dúas
seleccións, que serán a primeira do grupo
1, que se xogará a finais de maio en
Budapest e no que loitarán Bélxica,
España, Hungría e Rusia, e a primeira do 6, que sairá da
pelexa entre Alemaña, Islandia, Polonia e Suíza, a xogar no
primeiro dos últimos catro países citados entre o 7 e o 12 de
xuño. O oitavo clasificado será o segundo mellor dos seis
grupos da Rolda de Elite.
Estados Unidos acolle un
torneo en xullo e agosto
Estados Unidos acollerá un dos mellores
trofeos amigables do verán do hemisferio
norte logo de confirmar definitivamente a
presenza das seleccións de Australia, Brasil
e Xapón. O torneo aínda non ten sedes e
vai ser xogado no formato de liguilla de
todos contra todos a unha volta. A competición comezará o
27 de xullo e poñerá o punto final o día 3 de agosto. Será o
momento de contrastar o momento futbolístico das campioas
do mundo, logo de perder a Shebelieves Cup no pasado mes.
O P.S.G. gaña o M.I.C.’17
A XVII Mediterranean International Cup,
competición para futbolistas de base que
se disputa na Costa Brava, viu como o
Paris St.-Germain conseguía por primeira
vez facerse co trofeo despois de derrotar
na final ao At. Madrid. A Copa, que tivo
participación feminina en trece edicións, recuperou a
presenza de equipos formados integramente por mulleres no
2015. Nesta edición participaron doce equipos que se
repartiron en tres grupos de catro na primeira fase. Os oito
mellores entraron na fase de eliminatorias que concluíron na
final, xogada en Palamós, na que as parisienses venceron ás
madrileñas cun gol feito por Vanessa de Matos. Lydi
Fraga, do At. Madrid, foi a mellor guardarredes e Sandy
Baltimore, do P.S.G., a mellor xogadora. As galas
cetro do Cabanes, equipo catalán que vencera n
Comeza a liga rusa
O Yenisey converteuse no primeiro líder
da liga rusa unha vez xogada a primeira
xornada da mesma. Valeulle a
sorprendente vitoria sobre o vixente
campión, Rossiyanka (2-0), agora último
clasificado. Bykov no minuto 36 e Zhukov
FF
8
Primeiros clasificados para a
Inglaterra, Holanda, Escocia e Italia, que
raron os seus respectivos grupos na
Rolda de Elite, uníronse a Irlanda do Norte,
anfitrioa, na clasificación para a fase final
do Campionato de Europa sub’19 que terá
lugar no Ulster. Faltan por concretar dúas
que serán a primeira do grupo
e se xogará a finais de maio en
Budapest e no que loitarán Bélxica,
España, Hungría e Rusia, e a primeira do 6, que sairá da
pelexa entre Alemaña, Islandia, Polonia e Suíza, a xogar no
primeiro dos últimos catro países citados entre o 7 e o 12 de
itavo clasificado será o segundo mellor dos seis
Estados Unidos acolle un
torneo en xullo e agosto
acollerá un dos mellores
trofeos amigables do verán do hemisferio
norte logo de confirmar definitivamente a
za das seleccións de Australia, Brasil
e Xapón. O torneo aínda non ten sedes e
vai ser xogado no formato de liguilla de
todos contra todos a unha volta. A competición comezará o
27 de xullo e poñerá o punto final o día 3 de agosto. Será o
star o momento futbolístico das campioas
do mundo, logo de perder a Shebelieves Cup no pasado mes.
O P.S.G. gaña o M.I.C.’17
A XVII Mediterranean International Cup,
competición para futbolistas de base que
se disputa na Costa Brava, viu como o
Germain conseguía por primeira
vez facerse co trofeo despois de derrotar
na final ao At. Madrid. A Copa, que tivo
participación feminina en trece edicións, recuperou a
presenza de equipos formados integramente por mulleres no
on doce equipos que se
repartiron en tres grupos de catro na primeira fase. Os oito
mellores entraron na fase de eliminatorias que concluíron na
final, xogada en Palamós, na que as parisienses venceron ás
madrileñas cun gol feito por Vanessa de Matos. Lydia
Fraga, do At. Madrid, foi a mellor guardarredes e Sandy
As galas recollen o
cetro do Cabanes, equipo catalán que vencera no 2016.
O Yenisey converteuse no primeiro líder
xogada a primeira
xornada da mesma. Valeulle a
sorprendente vitoria sobre o vixente
0), agora último
. Bykov no minuto 36 e Zhukov
no 47 foron as autoras dos goles do encontro. O C.S.K.A. de
Moscova e o Zvezda de Perm foron os outros
fronte ao Chertanovo e ao Donchanka Azov,e
por 1-0. O único empate produciuse entre o Kubanochka e o
Ryazan, que non conseguiron ver porta. A liga rusa é
disputada por oito equipos.
Lucy Bronze, a mellor entre
as pross inglesas
Lucia Roberta Tough “Lucy” Bronze,
defensa do Manchester City, foi
proclamada por segunda vez na súa
carreira como a mellor xogadora de
fútbol de Inglaterra para a Asociación
de Futbolistas Profesionais (P.F.A.) do
país do Reino Unido. Bronze repite un
premio que xa recollera no ano 2014.
Jess Carter, do Birmingham City, foi
considerada como a mellor promesa e o
premio á traxectoria histórica tivo como
receptora a Kelly Smith.
Foto: Lucy Bronze. © Wikipedia
Europa comeza o camiño ao
Mundial 2019
Tivo lugar na sede da UEFA, en Nyon, o
sorteo de grupos da zona europea para a
clasificación cara ao Mundial do 2019 que
terá lugar en Francia, que como anfitrioa,
xa está clasificada. A distribución dos
grupos quedou do seguinte xeito:
Grupo 1: Inglaterra, Rusia,
Casaquistán.
Grupo 2: Suíza, Escocia, Polonia, Bielorrusia e Albania.
Grupo 3: Noruega, Holanda, Irlanda, Eslovaquia e Irlanda
do Norte.
Grupo 4: Suecia, Dinamarca, Ucraína, Hungría e Croacia.
Grupo 5: Alemaña, Islandia, Chequ
Feroe.
Grupo 6: Italia, Bélxica, Romanía, Portugal e Moldavia.
Grupo 7: España, Austria, Finlandia, Serbia e Israel.
Pasan os sete primeiros e os catro mellores segundos
disputarán dúas eliminatorias para definir un oitavo
clasificado.
O Valencia
afección
Máis de 17.000 persoas
presenciaron en Mestalla
o derbi da cidade do
Turia. Gañaron as locais
por 6-0, pero a cifra de
seareiros marcou un fito
no fútbol levantino, pois até a data nunca xuntaran tanta
xente nun partido. A galega Mari Paz foi testemuña do feito.
Foto: © LaLiga
no 47 foron as autoras dos goles do encontro. O C.S.K.A. de
Moscova e o Zvezda de Perm foron os outros gañadores,
fronte ao Chertanovo e ao Donchanka Azov,en ambos casos
0. O único empate produciuse entre o Kubanochka e o
Ryazan, que non conseguiron ver porta. A liga rusa é
Lucy Bronze, a mellor entre
inglesas
cia Roberta Tough “Lucy” Bronze,
defensa do Manchester City, foi
proclamada por segunda vez na súa
carreira como a mellor xogadora de
fútbol de Inglaterra para a Asociación
de Futbolistas Profesionais (P.F.A.) do
país do Reino Unido. Bronze repite un
o que xa recollera no ano 2014.
Jess Carter, do Birmingham City, foi
considerada como a mellor promesa e o
premio á traxectoria histórica tivo como
Lucy Bronze. © Wikipedia
Europa comeza o camiño ao
ar na sede da UEFA, en Nyon, o
sorteo de grupos da zona europea para a
clasificación cara ao Mundial do 2019 que
terá lugar en Francia, que como anfitrioa,
xa está clasificada. A distribución dos
ou do seguinte xeito:
Grupo 1: Inglaterra, Rusia, Gales, Bosnia e Hercegovina e
Grupo 2: Suíza, Escocia, Polonia, Bielorrusia e Albania.
Grupo 3: Noruega, Holanda, Irlanda, Eslovaquia e Irlanda
Grupo 4: Suecia, Dinamarca, Ucraína, Hungría e Croacia.
Grupo 5: Alemaña, Islandia, Chequia, Eslovenia e Illas
Grupo 6: Italia, Bélxica, Romanía, Portugal e Moldavia.
Grupo 7: España, Austria, Finlandia, Serbia e Israel.
Pasan os sete primeiros e os catro mellores segundos
disputarán dúas eliminatorias para definir un oitavo
alencia-Levante fai
no fútbol levantino, pois até a data nunca xuntaran tanta
a Mari Paz foi testemuña do feito.

Máis perto
Sheila fica ás portas da final
da Copa de Austria
A galega Sheila, na súa segunda
temporada en Austria, non poderá
xogar a final da Copa do país
centroeuropeo logo
equipo, o Vorderland, da Segunda
División, perdera a semifinal
contra o Neulengbach, da
Primeira, por 1-4. A derrota non
impide o recoñecemento maior
para ela e o seu equipo, que por
primeira vez na súa historia
alcanzou ese nivel na
competición do K.O. O
Neulengbach disp
contra o St. Pölten, nun partido que terá lugar o 20 de maio
no estadio Schuberth, da cidade de Melk. Foto: © Franz Kopf.
Tere, convocada para a
Eurocopa sub’17
A mediacentro do Deportivo,
Tere Abelleira, foi convocada por
Antonia Is para formar parte da
selección española que dispute a
fase final da Eurocopa sub’17
entre o 2 e o 14 de maio en
Chequia. Por esa razón, a
pontevedresa perdeu o derradeiro
partido de liga co seu equipo.
Tere levará o número 16 nas súas
costas. Se a seleccionadora o considerar oportuno, na
primeira fase poderá xogar contra Alemaña (02/05), Chequia
(05/05) e Francia (08/05).
Foto: © U.E.F.A.
Non haberá Copa F.G.F. para
os equipos estatais
O feito de que só o Deportivo e o Tordoia se
inscribiran para participar na competición de
Copa que organiza a F.G.F. por categorías,
determinou que a mesma ficara deserta na
actual temporada. Por iso, tanto o Deportivo
como o Victoria, ambos coruñeses, dan por
fechada a súa campaña no que respecta a competicións
oficiais. Diferente é o caso dos outros seis equipos que aínda
poderán disputar as competicións organizadas polas súas
delegacións, ou do At. Arousana, que poderá seguir
competindo na oficiosa que organiza a Deputación de
Pontevedra.
FF
9
Sheila fica ás portas da final
A galega Sheila, na súa segunda
temporada en Austria, non poderá
xogar a final da Copa do país
centroeuropeo logo de que o seu
and, da Segunda
División, perdera a semifinal
contra o Neulengbach, da
4. A derrota non
impide o recoñecemento maior
para ela e o seu equipo, que por
primeira vez na súa historia
ese nivel na
competición do K.O. O
Neulengbach disputará a final
contra o St. Pölten, nun partido que terá lugar o 20 de maio
Foto: © Franz Kopf.
para a
A mediacentro do Deportivo,
Tere Abelleira, foi convocada por
formar parte da
selección española que dispute a
fase final da Eurocopa sub’17
entre o 2 e o 14 de maio en
Chequia. Por esa razón, a
pontevedresa perdeu o derradeiro
partido de liga co seu equipo.
Tere levará o número 16 nas súas
ora o considerar oportuno, na
primeira fase poderá xogar contra Alemaña (02/05), Chequia
Non haberá Copa F.G.F. para
O feito de que só o Deportivo e o Tordoia se
na competición de
Copa que organiza a F.G.F. por categorías,
determinou que a mesma ficara deserta na
actual temporada. Por iso, tanto o Deportivo
como o Victoria, ambos coruñeses, dan por
fechada a súa campaña no que respecta a competicións
erente é o caso dos outros seis equipos que aínda
poderán disputar as competicións organizadas polas súas
delegacións, ou do At. Arousana, que poderá seguir
competindo na oficiosa que organiza a Deputación de
Selección da Costa da Morte
Unha nova selección comarcal vai dar os seus primeiros
pasos. Trátase da selección da Costa da Morte, que disputará
o seu primeiro encontro contra a sub’15 da delegación da
Coruña. O partido vai ter lugar no primeiro de maio no
campo da Xaviña, en Buño. A primei
dirixida por David Castro, que terá como axudante a unha
histórica como María Bardanca. A creación da selección da
Costa da Morte é unha idea perseguida pola asociación Vidú
e continúa os pasos comezados hai anos pola do Baixo
Miño, que anualmente acostuma
as datas do Nadal en Tomiño.
Cambados acollerá a V Gala
do Fútbol Feminino Galego
O Concello de Cambados, a
través da súa Concellería de
Xuventude e Deporte, acollerá no
seu Auditorio Municipal a V
Gala do Fútbol Feminino Galego.
O evento volve recuperar as súas
datas tradicionais de final de
temporada grazas á dilixencia
mostrada polo concelleiro
primeiro tenente de alcalde,
Víctor Manuel Caamaño Rivas. No evento van ser
premiadas xogadoras de todas as categorías, o mesmo que os
clubs e técnico máis salientado, na maior parte dos casos,
polas votacións realizadas pola propia familia do fútbol
feminino galego. A V Gala vai ter lugar na tarde do 25 de
xuño, pero non será o único acto preparado para
Pola mañá haberá outro importante acontecemento que será
presentado oficialmente en días próximos e que vai
encamiñado a que, se ten continuidade no futuro, poda
crearse o Día do Fútbol Feminino Galego
este tipo de actividades especiais e festivas.
Selección da Costa da Morte
ova selección comarcal vai dar os seus primeiros
pasos. Trátase da selección da Costa da Morte, que disputará
o seu primeiro encontro contra a sub’15 da delegación da
Coruña. O partido vai ter lugar no primeiro de maio no
campo da Xaviña, en Buño. A primeira selección vai estar
dirixida por David Castro, que terá como axudante a unha
histórica como María Bardanca. A creación da selección da
Costa da Morte é unha idea perseguida pola asociación Vidú
e continúa os pasos comezados hai anos pola do Baixo
que anualmente acostuma xogar o seu partido durante
as datas do Nadal en Tomiño.
Cambados acollerá a V Gala
do Fútbol Feminino Galego
O Concello de Cambados, a
ía de
Xuventude e Deporte, acollerá no
seu Auditorio Municipal a V
ala do Fútbol Feminino Galego.
recuperar as súas
datas tradicionais de final de
temporada grazas á dilixencia
mostrada polo concelleiro e
primeiro tenente de alcalde,
Víctor Manuel Caamaño Rivas. No evento van ser
das as categorías, o mesmo que os
clubs e técnico máis salientado, na maior parte dos casos,
polas votacións realizadas pola propia familia do fútbol
feminino galego. A V Gala vai ter lugar na tarde do 25 de
xuño, pero non será o único acto preparado para ese día.
Pola mañá haberá outro importante acontecemento que será
presentado oficialmente en días próximos e que vai
se ten continuidade no futuro, poda
crearse o Día do Fútbol Feminino Galego, ao facer coincidir
peciais e festivas.

Nuria, convocada de novo
pola española sub’19
Outro mes máis a interior esquerda
do Deportivo, Nuria Rábano, foi
convocada pola selección española
para as sesións que desenvolve nas
Rozas, con vistas a atopar o grupo
que en maio loite na Rolda de Elite
da categoría para clasificar a
España na fase final da categoría.
Na sesión, a galega tivo un papel
importante, pois no partido que
xogaron contra o Rayo Vallecano,
da Primeira División, marcou dous
dos tres goles que lle deron o
triunfo a “la roja”. Foto: © Revista do Fútbol Feminino Galego
O Deportivo incorpora a
imaxe do feminino na tenda
A tenda oficial do Deportivo
mostrou un cambio de imaxe
dándolle un espazo ao fútbol
feminino. Calquera que entre na
mesma, no baixo da Tribuna máis
pegado a Pavillón inferior, poderá
ver entre as fotos dos futbolistas
da Primeira División masculina, a
imaxe de dúas das internacionais
deportivistas, nomeadamente Tere
e Nuria, portando a segunda
equipación do equipo, como un
reclamo máis da aposta que tamén fai en imaxe a entidade
herculina coas súas xogadoras.
Foto: © R.C. Deportivo.
I Copa Gallaecia
Magín López Lobeiras, presidente da Milagrosa, hai anos
que pensara nunha competición feminina galega de
categoría infantil. De feito, nos últimos anos do torneo de
Reis que organiza a entidade luguesa, estivo presente. Por
fin, a F.G.F. tomou cartas no asunto e deu forma á idea do
dirixente creando a I Copa Gallaecia. Na mesma participan
seis equipos infantís que xogarán todos contra todos, a dobre
volta, en catro xornadas de concentración que culminarán
coa fase final a celebrar en xuño na Coruña. O 17 de abril
tivo lugar a primeira reunión que deu estes resultados:
FF
10
de novo
O Deportivo incorpora a
imaxe do feminino na tenda
en imaxe a entidade
Magín López Lobeiras, presidente da Milagrosa, hai anos
que pensara nunha competición feminina galega de
anos do torneo de
Reis que organiza a entidade luguesa, estivo presente. Por
fin, a F.G.F. tomou cartas no asunto e deu forma á idea do
dirixente creando a I Copa Gallaecia. Na mesma participan
seis equipos infantís que xogarán todos contra todos, a dobre
volta, en catro xornadas de concentración que culminarán
celebrar en xuño na Coruña. O 17 de abril
tivo lugar a primeira reunión que deu estes resultados:
Xornada 1: Milagrosa-Orzán: 0
2-0; Victoria F.C.-Chispa: 0-
Xornada 2: Milagrosa-Victoria C.F.: 0
0-2; Orzán-Victoria F.C.: 2-2
Xornada 3: Milagrosa-Sárdoma: 1
C.F.: 0-2; Chispa-Orzán: 1-1
Foto: Milagrosa© S. Cult. D. Milagrosa
Diego Fernández deixa o
Friol
O técnico coruñés Diego Fernández
chegou a un acordo co Friol para
deixar o club co remate da Liga.
Ambas partes concordaron en non
renovar o vínculo que os uniu esta
temporada. Debido que o cadro da
Reigosa afrontará os seus partidos da
Copa de Lugo sen sesións
preparatorias, tanto o técnico como
Geluco Villar, presidente do club,
entenderon que esta era a mellor
opción.
Foto: © Revista do Fútbol Feminino Galego
Ural e Mos, os que faltaban
por subir a Primeira Galega
Ural, vencedor no grupo primeiro, e
Mos, no terceiro, acompañarán ao
Conc. Boiro no ascenso á Primeira
División Galega, na que farán a súa
estrea na próxima temporada.
cuarto equipo que os acompañe
sairá da fase de ascenso entre os segundos clasificados, e por
ela loitarán Orzán, Victoria B de
tres, só o último coñece o que é figurar no terceiro chanzo
do fútbol español.
Santiago volverá ter equipo
na Segunda española
División española. Será o terceiro cadro da zona de Santiago
que o faga tras o desaparecido Compostela, o Villestro, ao
que o propio Chivi levara a esa condición
Foto: © Victoria F.C.
Orzán: 0-1; Victoria C.F.-Sárdoma:
-2
Victoria C.F.: 0-3; Sárdoma-Chispa:
2
Sárdoma: 1-2; Victoria F.C.-Victoria
1
S. Cult. D. Milagrosa
Diego Fernández deixa o
o coruñés Diego Fernández
chegou a un acordo co Friol para
deixar o club co remate da Liga.
Ambas partes concordaron en non
renovar o vínculo que os uniu esta
ebido que o cadro da
Reigosa afrontará os seus partidos da
Copa de Lugo sen sesións
preparatorias, tanto o técnico como
Geluco Villar, presidente do club,
entenderon que esta era a mellor
os que faltaban
a Primeira Galega
Ural, vencedor no grupo primeiro, e
terceiro, acompañarán ao
Conc. Boiro no ascenso á Primeira
na que farán a súa
estrea na próxima temporada. O
cuarto equipo que os acompañe
sairá da fase de ascenso entre os segundos clasificados, e por
Victoria B de Santiago e Tomiño. Dos
tres, só o último coñece o que é figurar no terceiro chanzo
Santiago volverá ter equipo
na Segunda española
Logo dunha pugna
con equipos como
o Valladares, o
Portonovo, e cunha
U.D. Ourense que
tamén tivo cousas
que dicir, o
Victoria, dirixido
por Chivi, xogará
na Segunda
División española. Será o terceiro cadro da zona de Santiago
que o faga tras o desaparecido Compostela, o Villestro, ao
que o propio Chivi levara a esa condición.

FF
12
Coñecín a Piroja grazas ao fútbol. Xa xogara partidos
contra ela pero ata que xogamos no mesmo equipo,
nun torneo, nunca paráramos a falar. Ese día deime
conta de que era moi boa rapaza e que sempre che fai
rir con parvadas. A pesar de que sexa a persoa máis
despistada que coñezo, sabe cando debe estar centrada
e seria.
No campo considéroa moi boa futbolista, sempre quere
seguir aprendendo. Xoga de central, que é onde máis
lle gusta, pero se quixera podería xogar en case
calquera posición do campo. Sabe repartir moi ben o
xogo e nunca se esconde ante as adversidades. É moi
perseverante, e aínda que vaiamos perdendo de
goleada, ela sempre o dá todo ata o último minuto de
partido. Ánima a todas as compañeiras e nunca
reprocha nada.
Teño a sorte de poder contar con ela tamén fóra do
campo. Agora mesmo é unha persoa realmente moi
importante na miña vida. Non sempre tes o privilexio
de atopar a alguén tan igual a ti, coa que poidas
compartir de todo, incluíndo a afección polo fútbol.
Podo contar con ela para calquera cousa e dá gusto que
sexa así porque é tan igual a min en todo, ata na forma
de pensar, que dá igual o que diga e como o diga, ela
vaino entender sempre e vai opinar coma min e iso non
hai cartos que o paguen.
Espero seguir téndoa preto de min moito tempo máis,
aínda que sexa difícil de aturar. E por certo Piro, de
festa en festa sempre xuntas! Es unha meeer!!
Zeltia Bello González (Bergantiños F. C. )
Fotos: © Bergantiños F.C.
Andrea Domínguez Calviño “PIROJA”
Baio
09/02/1999
Defensa central
Equipos
2016/17
Bergantiños F.C.
(Liga Galega – 2ª División)

FF
13
Luci, a antítese
da especialista
Luci Fernández é o exemplo do fútbol efectivo e escuro.
A súa posición no campo está ligada, consciente ou
inconscientemente, a aquel concepto da vixilancia que
desenvolvera Menotti e do que o arxentino sacara tanto
partido no 1978. O fútbol de Luci, malia non ir asociado
á idea popular do espectáculo, si ten que ver coa
espectacularidade das harmonías tácticas, do esforzo
físico, do desequilibrio do centro do campo rival por
imposición física, ou pola orde posicional. Por se fora
pouco, está acostumada a aparecer cando o equipo
necesita algo tan especial como un gol que salve, non un
partido, senón que proporcione a permanencia nunha
liga, como fixera na súa etapa de Baiona. Por iso, a
mediacentro inventada no Nieto é unha futbolista
universal, que tanto pode recoller no balcón da propia
área para finalizar cun disparo no balcón da área allea,
como xogar de lateral esquerda e seguro que se llo
pediran, até de porteira. No fútbol moderno de
polivalencias, Luci Fernández Rodríguez (Vigo, 1990) é
xustamente iso, a antítese da especialista.
Cando comezaches a xogar no Nieto, pensabas que a túa
vida futbolística ía pasar por tantos lugares?
A verdade é que non. Cando comezas a xogar e atopas un
equipo no que estás a gusto, cres que vas estar aí moitos
anos. No Nieto pasei por todas as categorías, desde
benxamíns a cadetes. Pero nisto do fútbol, por desgraza,
nunca se sabe que pode pasar dunha temporada a outra. As
cousas cambian tanto que ao final se dan circunstancias
polas que tes que cambiar de equipo. Pero desde logo non é
algo que levas premeditado. Cando comezas unha etapa
normalmente non sabes cal será o final da mesma.
Naquela época estabas en equipos mixtos. Cal é a
perspectiva que ten unha rapaza pequena nun vestiario no
medio de rapaces?
Para min o obxectivo sempre foi xogar e divertirme. En
definitiva, pasalo ben. Desde o primeiro día sempre fixeron
que me sentira unha máis, tanto no club coma entre os meus
compañeiros. Iso deume moita confianza e axudoume a
crecer, pasándoo ben facendo o que me gustaba.
Vigo é a delegación con máis equipos femininos. A que se
debe que desde hai moito tempo a muller estea máis
integrada no fútbol que no resto das comarcas?
Creo que o que máis inflúe nisto é a maneira que ten a
sociedade viguesa de ver as cousas. Antes non se vía como
tan normal que as rapazas xogaran ao fútbol. Por sorte,
agora iso está cada vez máis normalizado e xa non resulta
raro ver rapazas xogando ou arbitrando.
A túa experiencia mestura o fútbol e o fútbol sala, incluso
en períodos non formativos. Cres que no fútbol feminino
moderno vai ser posible compatibilizar ambos deportes?
Creo que na etapa formativa si que é importante a
combinación de ambas cousas, xa que de cada unha sacas
uns beneficios para o teu xogo, pero cando queres competir
a alto nivel debes elixir e centrarte só nunha cosa.
Imos repasar equipos da túa vida. Na temporada 2006/07
fichas por El Olivo. Como defines ese momento da túa
carreira?
Si, fichei na temporada 2006/07 e a verdade é que foi un
cúmulo de sensacións para min. Primeiro de tristeza porque
me custaba deixar o equipo onde xogara toda a miña vida e
aos meus compañeiros; segundo porque tamén deixaba o
equipo de fútbol sala no que levaba catro anos, pero á vez
era un reto importante para min porque pasaba dunha liga
local a competir a nivel nacional nun equipo que en cada
temporada aspiraba ao máximo. No primeiro ano ficamos
segundas por detrás do Reocín Racing. No segundo
gañamos a Liga e xogamos a fase de ascenso contra o
Pozuelo e o Barcelona e na terceira campaña fomos terceiras
por detrás de Oviedo e Reocín Racing.
Como era aquel equipo emerxente e que papel xogabas
dentro do equipo?
Dentro do equipo sempre tiven un papel importante pola
miña facilidade para adaptarme a calquera posición do
campo. Desde a miña formación comprendín a importancia
de sacrificarme para axudar ao equipo en todo o que
puidese. É unha filosofía que asimilei e da que gusto para un
xogo colectivo como o fútbol. Creo que a miña actitude
facilitoume ser o comodín do equipo. Desde que xogo vin
como un reto participar en distintas posicións. Lembro que
na estrea na segunda categoría española a lateral esquerda
lesionouse. Non había tempo para buscar alternativas antes
do partido e o adestrador decidiu colocarme aí. Comecei
nese posto de forma circunstancial e logo acabei na banda
esquerda da defensa media temporada máis. Ao longo deses
tres anos xoguei en todas as posicións, incluso un partido de
porteira.

FF
14
Tras dous anos vives a túa primeira saída futbolística de
Vigo e fichas polo Pontevedra. O fútbol feminino era moi
secundario na entidade granate, ou estaba moi integrado
na súa estrutura?
Ao principio eramos un equipo máis dentro do club. Logo as
prioridades cambiaron.
Por que desaparece o conxunto da cidade do Lérez?
Preferiron dar prioridade a outras categorías antes que á
feminina e a continuidade volveuse inviable xa que todas as
xogadoras eran de fóra de Pontevedra. Ir a adestramentos e
partidos supúñalles demasiado gasto. Sete ou oito xogadoras
chantámonos antes por non estar de acordo con que á xente
de lonxe, como as que viñan desde A Coruña, tiveran que
soportar esa situación. Para elas eran demasiados sacrificios,
tanto persoais como económicos, ten que vir adestrar e
xogar. Nesa mesma temporada o equipo xa non rematou ben
e ao final desfíxose. Aquel comportamento do Pontevedra
foi entendido pola maioría de nós como un xeito de deixar
de apostar polo fútbol feminino desde dentro do club.
Logo da desaparición deste equipo pasas un ano
desvinculada do fútbol.
Logo de todo o que pasou en Pontevedra preferín
desconectar, pero a miña idea non significaba estar sen
xogar. Ofrecéronme fichar por un equipo de fútbol sala en
Autonómica e non o pensei. Cando rematei a temporada co
Pontevedra incorporeime inmediatamente a ese equipo, co
que xa xoguei a Copa. Nese verán recibín varias chamadas
para volver ao fútbol 11, incluso de El Olivo, que ascendera
a Primeira, pero preferín pasar un ano desconectada e
centrarme no reto de xogar na Segunda División de fútbol
sala.
E o teu reencontro co fútbol prodúcese tamén fóra de
Vigo. Que che di o Erizana para
recuperarte e regresar dos pavillóns
aos campos?
Era un proxecto serio, con xente
comprometida nel, que confiaba na
sección feminina. Coñecía a parte das
xogadoras. Alí estaban Carolina, Sara
ou Kily, entre outras, e sabía que era
un equipo que tomaba o fútbol en
serio, con futbolistas que tamén
daban o nivel nos adestramentos, así
que decidín ir.
No primeiro ano en Baiona
asinades a mellor clasificación da
historia do club. Onde estiveron as
claves para serdes o equipo
revelación da temporada con aquel
cuarto lugar?
Non tiñamos xogadoras que
salientasen por riba doutras.
Traballábamos todas para o equipo e
esa foi a clave dese bo ano.
Aínda así, até neses equipos, sempre
hai quen tira máis cando se loita por
conseguir os obxectivos deportivos.
Aínda así, insisto no que dixen na pregunta anterior. Como
dixen, non tiñamos futbolistas que destacasen por riba das
outras, pero se tivera que sinalar nomes quizais podería citar
a Carolina. Cárol dábanos algo que só tiña ela naquel
equipo, pois a súa calidade proporcionábanos unha maneira
fácil de chegar á portería contraria. Aínda así, nese equipo
hai moitos nomes que non podería silenciar. Uxia, Laudit,
(Sandra) Serrano, Laura … É que era un equipo no que
todas aportaban.
Tes razón. E mirando os datos de entón, para reforzar o
que dis, vemos aquela columna vertebral espectacular, con
Kily ou Anita de guardarredes, Sara, que a citabas antes,
no centro da defensa, ti no medio e Tania na punta. A
proba da valía está en que sodes nomes propios que agora
estades en calquera gran equipo de Segunda e algunha,
como Carolina, en Primeira.
Como ves é o que che dicía. Fíxate que con todas as que
levamos nomeando había máis dunha por liña. Era un
equipo moi equilibrado e moi compacto.
Vós fostes as primeiras da “outra liga” e Oviedo Moderno,
El Olivo e Friol loitaron pola fase de ascenso. Eran tan
superiores?
Nese momento, a gran diferenza con eses equipos estaba en
que eles tiñan xogadoras que por si soas podían marcar a
diferenza. Nós eramos un equipo con xente dun nivel
semellante, pero ningunha tiña un nome como aqueles que
xa eran importantes naquela época.
Un ano despois o equipo sufre e só se salva na derradeira
xornada. A chegada de Edu González foi tan decisiva para
cambiar a inercia negativa collida no comezo da Liga?
O equipo estaba mal e roto, sen confianza, porque as cousas
non saían como queriamos. O grupo necesitaba algo
diferente e Edu deullo. Provocou un
cambio de chip nas xogadoras, fixo
que volveramos confiar en que era
posible, convenceunos de que eramos
capaces de salvarnos e conseguiu que
todas remaramos na mesma dirección
e así logramos o obxectivo.
Non es unha goleadora pero tes
marcado goles decisivos, sobre todo
en Baiona. Cal foi para ti o máis
importante na túa carreira?
Ficaría con dous pola súa
importancia. Ambos corresponden á
temporada 2014/15. Un no minuto
90, no campo do Villestro, que nos
daba esperanzas de seguir loitando
por non descender e, sen dúbida, un
na casa, no Aral contra o Mareo, nun
partido que comezamos perdendo e
necesitabamos gañar para salvarnos.
Metín no minuto 87 o que sería o 2-1,
que nos daba a salvación. Foi un
balón longo que loitei e mandei por
riba da porteira cando saíu a taparme
o tiro. Foi unha alegría para min e

FF
15
para todas porque significaba que nos quedariamos outro
ano máis en Nacional.
N. da R.: O Villestro-Erizana correspondía á xornada 22 e
xogouse na Barrosa o 22/03/2015. Antes do gol de Luci,
Raquel adiantara ás locais no minuto 33 e Catu igualara
para as vermellas no 77. O Erizana-Mareo, da penúltima
xornada (25), xogouse o 19/04/2015. No minuto 87, Luci
fixo o 2-1 superando a Candy, a defensa sportinguista que
facía de guardarredes porque Roci fora expulsada no
minuto 21 e as asturianas non levaran meta suplente.
Dous minutos despois, Álex sentenciou o partido co 3-1. O
Erizana sumaba 32 puntos e os dous primeiros equipos da
zona de descenso, Oviedo Moderno B e Gijón, este
matematicamente en Autonómica fronte a calquera
combinación de empates, 28.
En pouco tempo, o Erizana pasa do seu tope á
desaparición. Que factores salientarías nese proceso de
desintegración?
Que se empezou a dar prioridade a outros equipos do club
que non eran o feminino.
Por certo, xa que fuches xogadora de El Olivo. Que opinas
deste mal momento do club vigués?
Que unha mala xestión trae consecuencias, igual que nos
casos anteriores. Crear equipos ás présas ao único que leva é
a erros e ao desprestixio do fútbol feminino. Esas cousas
réstanlle importancia e seriedade ao Futfem. Hai feitos que
levan a pensar. Así, cando un grupo de persoas marchan en
bloque dun sitio debe ser porque teñen motivos coherentes
para facelo.
Desde fóra dá a sensación de que no fútbol feminino
sempre sodes as xogadoras as que tendes a tixola agarrada
polo mango en calquera negociación porque aínda sodes
poucas e os clubs vense limitados se os ameazades con
irvos.
Creo que non é así. O que se tenta é que xogar non supoña
cargas para as futbolistas. As futbolistas non poden asumir
gastos económicos persoais por xogar. Non estou nin
falando de cobrar, pero si de que, como mínimo, teñen que
recibir axudas para os seus desprazamentos cando percorren
moitos quilómetros para adestrar e xogar.
Formaches parte de proxectos deportivos ambiciosos,
como en El Olivo e en Pontevedra, sen embargo non
tiveches a proxección doutras xogadoras. Por que?
Dentro dos equipos hai xogadoras que destacan máis polas
súas características individuais e outras realizan máis un
traballo para o equipo: o traballo sucio. Sempre me
considerei dentro deste segundo grupo. A miña recompensa
é sumar minutos todas as semanas, o demais non me inflúe.
Facer o traballo sucio no centro do campo recoñéceno uns
poucos e os técnicos. Con tanto fútbol
como se ve, por que hai tan pouca cultura
táctica entre os afeccionados?
Creo que porque moita xente interpreta o
fútbol en relación aos goles que metes e
recibes, ou aos caneos que fas, pero non ve
o fútbol como todo o que o forma, cos seus
sistemas, posicións, movementos e a
importancia de todo isto dentro dos
partidos e dos adestramentos.
En todos os equipos nos que estás es
titular indiscutible. Como te defines como
futbolista?
Son moi ambiciosa, esixente comigo
mesma, loitadora e cun bo trato de balón.
Tamén hai quen che define como unha
futbolista dura.
Non me definiría como dura, pero si
intensa e que non dá un balón por perdido.
Un dos técnicos máis importantes do
fútbol moderno cos que traballaches foi
José Estévez. Con el estiveches en El
Olivo, no Pontevedra e no Erizana. Cres que o fútbol o
tratou inxustamente?
Creo que no fútbol todo vai cambiando e evolucionando.
Tanto técnicos como xogadoras van cambiando. Esa
evolución é boa para o seu crecemento. El, desde que
comezou, loitou moito para que o fútbol feminino fose
tratado como se merece, pero o fútbol non ten memoria e ao
final xúlgaseche polos resultados.
Estévez tiña sona de ser moi esixente e Chicho Val tamén.
Son perfís de técnicos aos que te adaptas con facilidade?
Si, creo que para mellorar é importante que ti sexas esixente
contigo mesma, que o técnico sexa esixente co equipo e que
o equipo se esixa a si mesmo. Só así poderá sacarse o mellor
de cada parte.

FF
16
A vosa marcha ao Atlántida Matamá foi unha das novas
de hai dous veráns polo barullo que se armou. Ao final, en
que medida as do Erizana cambiastes a vida deste club?
Creo que a ambas partes cambioulle a vida. Ás que viñemos
do Erizana porque queriamos seguir xogando xuntas e ao
club porque lle deu a oportunidade de seguir competindo
formando un plantel amplo, ao sumarnos ao grupo de
xogadoras que xa estaban aquí. Iso permitiunos intentar
aspirar a un pouco máis e ampliar a pequena historia dun
club humilde como é o Matamá, que desde a súa formación
sempre competiu con nivel na categoría.
O ascenso era un obxectivo irrenunciable na pasada
campaña?
Creo que tiñamos esa etiqueta porque parte das xogadoras
víñamos de Nacional, pero paréceme unha falta de respecto
para as futbolistas que xa pertencían a este club, polo que
loitaran temporada a temporada para estar onde estaban e
que ao longo da campaña acabaron sendo igual, ou máis
importantes, que as que viñemos, como Lore, Noelia
(Pereira) e as demais. Pouco a pouco fomos demostrándonos
que ese sería un bo obxectivo e o conseguimos. Sempre hai
que intentar poñerse metas e superalas.
O ascenso e a Copa da Primeira Galega da pasada
temporada convértena na mellor da túa carreira?
Si, deportiva e persoalmente foi unha temporada incrible,
cun grupo de persoas excepcional. Pelexamos de principio a
fin en todas as competicións, incluso chegando a empatar e
perder pola mínima contra El Olivo nas copas Vigo e
Deputación.
Cal é a explicación para que o Matamá sexa tan
competitivo na súa estrea na Segunda española?
Creo que en Matamá as cousas están a facerse moi ben. O
club está apostando polo fútbol feminino intentando darnos
as mellores instalacións e material para traballar, loitando
por ter un gran corpo técnico con persoas como Dani, Jesu,
David, Chicho e Mar. Por outro lado, conservamos case todo
o grupo que tiñamos sumándolle grandes fichaxes, que sen
ter o nome dos doutros equipos e sen ter experiencia na
categoría, encaixaron perfectamente a base de traballo nos
adestramentos. Creo que a competitividade se gaña a base de
traballo diario e neste grupo non falta.
Sacando que ao mellor non tendes xogadoras de calidade
individual como o Oviedo Moderno e o Deportivo, pensas
que sodes o equipo cunha maior disciplina táctica do
grupo?
Si, creo que niso si estamos por riba doutros rivais grazas á
sorte de contar con xente como Chicho, co que levamos xa
traballando dous anos con magníficos resultados, ou con
David que saben preparar e ler os partidos xunto ao máis
importante: transmitirnos ás xogadoras o que temos que
facer e como o temos que facer. Creo que cando traballas e
cres no traballo que realizas, os resultados acaban chegando.
Tes unha experiencia importante. Antes falabamos de
evolución do fútbol feminino. Onde a percibes?
Hoxe os adestradores están máis preparados, pero un dos
factores determinantes da evolución é que se comezan a
traballar conceptos desde a base e iso xa o estamos
empezando a notar coas novas futbolistas.
Polo que vimos, desde que chegaches ás ligas femininas es
unha xogadora de dous anos en cada equipo. Quebrarás a
norma e estarás un terceiro en Matamá, ou o futuro está
noutro lugar?
A miña intención é seguir aquí porque, como xa dixen antes,
o club está facendo as cousas ben e conseguiron un
patrocinador como AIG, que tamén aposta de verdade polo
fútbol feminino. O Matamá é un club que trata moi ben ás
futbolistas e o grupo que se conseguiu formar é estupendo.
Fotos: © Pablo Vázquez

A sub’12 para nos
cuartos
A irmandiña máis pequena,
dirixida por Susú Cores,
disputou o Campionato de
España sub’12 na cidade
madrileña de Guadarrama. O
seleccionado, que estivo n
grupo máis aberto da fase
previa, topouse nos cruces co
noso verdugo habitual,
Cataluña, que unha vez máis
impediu o avance das
pequenas galegas na procura
de algo importante.
A selección comezou a competición moi ben. Aos cinco
minutos do primeiro partido, Sharon Freire adiantou ao noso
equipo fronte ao de Castela-A Mancha. Tras outros cinco
máis, Marta Rico ampliou unha distancia que recortarían as
manchegas no 22.
As galegas caeron no segundo encontro por un gol recibido
aos dous minutos de xogo. A vasca Nadia Fernández lograba
a única diana do choque, que deixaba ás nosas coa
necesidade de gañar na derradeira xornada contra Baleares.
No derradeiro partido do grupo D para a irmandiña, Sharon
Freire abriu o marcador cun tanto logrado aos oito minutos,
o único que houbo ao longo do xogo. O empate no primeiro
lugar da táboa coas vascas e a maior diferenza de goles a
favor destas (4 contra 1) condicionaba a un cruce con
Cataluña, primeira do grupo C, nos cuartos de final.
Cataluña, como hai dous anos, foi unha pedra no camiño
insalvable para o combinado galego. As
comezaron marcando aos seis minutos cunha diana de
Andrea Cano, pero a reacción das da franxa azul celeste non
tardou en manifestarse logo que dous minutos despois Laura
Testa, aproveitando o rebote dun disparo ao pau, colocaba as
táboas coas que remataría a primeira metade. Tras o
descanso, Meritxell Martín volveu adiantar ás catalás no
minuto 25, pero a diferenza do acontecido no acto inicial, as
galegas non foron quen de colleitar un mellor resultado.
A selección das catro barras pasou ás semifinais, nas que foi
eliminada por Madrid (3-0). As locais repetirían idéntico
marcador na final, na que derrotaron a Asturias, que
compartiu o terceiro lugar con Andalucía.
XVI CAMPIONATO DE ESPAÑA SUB’12
PRIMEIRA FASE (GRUPO D) – XORNADA 1
VENRES 21/04/2017 (10,50) Campo: EL RASO
(Guadarrama) ()
CASTELA-A MANCHA : 1 - GALIZA : 2 (0
MAN : Laura Sánchez, Sofía Cepeda, Blanca Gómez, Sara
González, Carla González, Beatriz Pérez, Paula González,
Ana Cava, Luna Zenaida, Elena García, Lucía Navarro,
Carla Parreño, Elena de Lahuz, Zaira Diestro. Sel. Beatriz
Sánchez.
FF
17
A sub’12 para nos
cuartos
A irmandiña máis pequena,
dirixida por Susú Cores,
disputou o Campionato de
España sub’12 na cidade
madrileña de Guadarrama. O
seleccionado, que estivo no
grupo máis aberto da fase
previa, topouse nos cruces co
noso verdugo habitual,
Cataluña, que unha vez máis
impediu o avance das
pequenas galegas na procura
de algo importante.
A selección comezou a competición moi ben. Aos cinco
ido, Sharon Freire adiantou ao noso
A Mancha. Tras outros cinco
máis, Marta Rico ampliou unha distancia que recortarían as
As galegas caeron no segundo encontro por un gol recibido
sca Nadia Fernández lograba
a única diana do choque, que deixaba ás nosas coa
necesidade de gañar na derradeira xornada contra Baleares.
No derradeiro partido do grupo D para a irmandiña, Sharon
Freire abriu o marcador cun tanto logrado aos oito minutos,
único que houbo ao longo do xogo. O empate no primeiro
lugar da táboa coas vascas e a maior diferenza de goles a
favor destas (4 contra 1) condicionaba a un cruce con
Cataluña, primeira do grupo C, nos cuartos de final.
nha pedra no camiño
insalvable para o combinado galego. As cuatribarrats
comezaron marcando aos seis minutos cunha diana de
Andrea Cano, pero a reacción das da franxa azul celeste non
tardou en manifestarse logo que dous minutos despois Laura
itando o rebote dun disparo ao pau, colocaba as
táboas coas que remataría a primeira metade. Tras o
descanso, Meritxell Martín volveu adiantar ás catalás no
minuto 25, pero a diferenza do acontecido no acto inicial, as
n mellor resultado.
A selección das catro barras pasou ás semifinais, nas que foi
0). As locais repetirían idéntico
marcador na final, na que derrotaron a Asturias, que
PAÑA SUB’12
XORNADA 1
VENRES 21/04/2017 (10,50) Campo: EL RASO-2
GALIZA : 2 (0-2)
Laura Sánchez, Sofía Cepeda, Blanca Gómez, Sara
, Paula González,
Ana Cava, Luna Zenaida, Elena García, Lucía Navarro,
Carla Parreño, Elena de Lahuz, Zaira Diestro. Sel. Beatriz
GAL : Martina Rivas, Leylen Robledo, Paula Novo, Laura
Testa, Ana Bugallo, Adelaida González, Carmen Carballada,
Candela Vázquez, Sharon Freire, Marta Rico, Claudia
Barreiro, Abril Pazos, Lola García, Ana M. Verdeal. Sel.
Susú Cores.
Goles: 0-1 Sharon Freire 5'; 0
Diestro 22'.
Árbitra: Verónica García García (Madrileño).
PRIMEIRA FASE (GRUPO D)
VENRES 21/04/2017 (17,00) Campo: EL RASO
(Guadarrama) ()
PAÍS VASCO : 1 - GALIZA : 0 (1
VAS : Argia García, Garazi Maroto, Garazi Alonso, Marina
Artero, Omaya El Amraoui, Gabriela Caballero, Enara
Losada, Jone Amezaga, Eneritz Mentxakatorre, Nadia
Fernández, Naroa Usandizaga, Eunate Astralaga, Nora
Linazasoro. Sel. Nekane Quiñones.
Candela Vázquez, Sharon
Susú Cores.
Goles: 1-0 Nadia Fernández 2'.
Árbitra: Lydia María Tejeda Herrero (Madrileño).
PRIMEIRA FASE (GRUPO D)
SÁBADO 22/04/2017 (10,50) Campo
(Guadarrama) ()
GALIZA : 1 - BALEARES : 0 (1
GAL : Martina Rivas, Leylen Robledo Paula Novo, Laura
Susú Cores.
BAL : Blanca Noguera, Paula Solé, Victoria Chica, Laura
Martínez, Joana María Valcaneras, Jade Díaz, Lucía
Corrales, Ana Martínez, Amai Sanchís, Neus Perelló, Rut
Vanessa Henares, Catalina Coll, Alba Salazar,
Marquet. Sel. Miquel Santandreu.
Goles: 1-0 Sharon Freire 8'.
Árbitra: Daniela Elena Postolache (Madrileño).
CUARTOS DE FINAL
SÁBADO 22/04/2017 (14,10) Campo: EL RASO
(Guadarrama) ()
CATALUÑA : 2 - GALIZA : 1 (1
CAT : Isabel Asensio, Maria Calderón, Meritxell Martín,
Adriana Ranera, Noah Bezis, Andrea Cano, Magalí
Capdevila, Ylenia Estrella, Eva Sancho, Maria Requena,
Carla Casellas, Renata Cavilli, Iris González, Judit Pujols.
Sel. Paloma Vidal.
GAL : Martina Rivas, Leylen R
Barreiro, Abril Pazos, Lola García. Sel. Susú Cores.
Goles: 1-0 Andrea Cano 5'; 1
Martín 19'.
Árbitra: Marta Massó Gómez (Madrileño).
Fonte: Federación Galega de Fútbol.
ndela Vázquez, Sharon Freire, Marta Rico, Claudia
1 Sharon Freire 5'; 0-2 Marta Rico 10'; 1-2 Zaira
Verónica García García (Madrileño).
UPO D) – XORNADA 2
VENRES 21/04/2017 (17,00) Campo: EL RASO-2
GALIZA : 0 (1-0)
Argia García, Garazi Maroto, Garazi Alonso, Marina
Artero, Omaya El Amraoui, Gabriela Caballero, Enara
a, Eneritz Mentxakatorre, Nadia
Fernández, Naroa Usandizaga, Eunate Astralaga, Nora
Linazasoro. Sel. Nekane Quiñones.
Freire, Marta Rico, Claudia
0 Nadia Fernández 2'.
Lydia María Tejeda Herrero (Madrileño).
PRIMEIRA FASE (GRUPO D) – XORNADA 3
SÁBADO 22/04/2017 (10,50) Campo: EL RASO-2
BALEARES : 0 (1-0)
GAL : Martina Rivas, Leylen Robledo Paula Novo, Laura
ola García, Ana M. Verdeal. Sel.
BAL : Blanca Noguera, Paula Solé, Victoria Chica, Laura
Martínez, Joana María Valcaneras, Jade Díaz, Lucía
Corrales, Ana Martínez, Amai Sanchís, Neus Perelló, Rut
Vanessa Henares, Catalina Coll, Alba Salazar, Julia
Marquet. Sel. Miquel Santandreu.
Daniela Elena Postolache (Madrileño).
SÁBADO 22/04/2017 (14,10) Campo: EL RASO-2
GALIZA : 1 (1-1)
sensio, Maria Calderón, Meritxell Martín,
Adriana Ranera, Noah Bezis, Andrea Cano, Magalí
Capdevila, Ylenia Estrella, Eva Sancho, Maria Requena,
Carla Casellas, Renata Cavilli, Iris González, Judit Pujols.
Barreiro, Abril Pazos, Lola García. Sel. Susú Cores.
0 Andrea Cano 5'; 1-1 Laura Testa 7'; 2-1 Meritxell
Árbitra: Marta Massó Gómez (Madrileño).
Fonte: Federación Galega de Fútbol.

FF
18
Comarcal sub’12:
segunda volta
A Coruña volve impoñerse na segunda fase do
Comarcal sub’12, na que Pontevedra ficou á marxe
da fase final
A selección comarcal da Coruña, dirixida por Gueli
Cotelo, mantivo o liderado gañado na primeira fase
do Campionato Galego de Seleccións Comarcais na
categoría sub’12. Tres vitorias máis confírmana
como máxima candidata a revalidar un título que
nas edicións anteriores acabou nas vitrinas da súa
delegación.
A segunda volta do torneo, celebrado o día 11 de abril
nos vilalbeses campos da Madalena, deparou a
supremacía do combinado herculino, malia que nesta
ocasión deberon ceder unha derrota diante do
combinado vigués por 2-1. As coruñesas derrotaron
nos outros encontros a Ferrol e Santiago por 1-0 e con
máis comodidade ao rival
máis frouxo dos outros catro
competidores, Pontevedra,
por 3-0. Vigo, por peor goal
average con Santiago, foi a
terceira. O triunfo contra as
primeiras non tivo efectos
cualitativos na táboa porque
non foron capaces de superar
ás compostelás, segundas,
que grazas ao empate (1-1)
fixeron bo o 1-0 co que
superaran ás olívicas na vila
ourensá hai catro meses. O
cuarto clasificado, lugar que
lle dá dereito a entrar nas
semifinais, foi Ferrol. O
cadro da cidade naval
resolveu a continuidade no
torneo cunha goleada sobre o
grupo das beiras do Lérez (4-0).
Resultados da segunda volta:
Ferrol – Santiago: 1-2
Pontevedra – Vigo: 0-1
A Coruña – Ferrol: 1-0
Santiago – Pontevedra: 3-1
Vigo – A Coruña: 2-1
Pontevedra – Ferrol: 0-4
Santiago – A Coruña: 0-1
Vigo – Ferrol: 3-0
Pontevedra – A Coruña: 0-3
Santiago – Vigo: 1-1
Clasificación final:
1. A Coruña, 21
2. Santiago, 16
3. Vigo, 16
4. Ferrol, 6
5. Pontevedra, 0
Xogan as semifinais:
A Coruña, Santiago, Vigo e Ferrol.
Foto: A Coruña sub’12 2016/17 en Vilalba. © D.I.

Galegas no
exterior
(ab
ANA BUCETA (Levante U.D.
Levante U.D.
En período de rehabilitación.
ANAIR (R.C.D. Espanyol-ESP) Foto: ©
R.C.D. Espanyol
ANDREA MIRÓN (Sp. C. Braga-PRT) Foto: © Sp. C.
Braga
14/04, Sp. Braga-A-dos-Francos (5-0): Xogou
todo o partido. Recibiu un cartón amarelo no
minuto 50.
22/04, Sp. Braga-Os Belenenses (17-0): Nu
dos partidos máis cómodos da temporada
permitiuse marcar o seu segundo gol en
Portugal nun remate de cabeza que significou o 9
minutos. Xogou todo o partido.
25/04, Casa do Povo de Martim-Sp. Braga (0
principio a fin. Como se esperaba para toda a zaga, a ida das
semifinais da Taça sería un encontro con escasas
dificultades.
30/04, Pontinha-Sp. Braga (0-13): Xogou todo o encontro.
Seguindo aquela valoración clásica máis propia de
guardarredes: sen cualificar por falta de traballo.
BELÉN (Valencia C.F. B-ESP) Foto: © Valencia C.F.
02/04, Valencia B-Alhama (3-0): Non foi
convocada ao estar na última semana de
recuperación dunha lesión.
22/04, Villarreal-Valencia B (0-1): Xa
recuperada, xogou os derradeiros vinte minutos
do encontro ao entrar no lugar de Olga. Nese
tempo puido asistir a Cárol nunha xogada que non rematou
en gol porque a guardarredes amarela salvou o remate.
30/04, Valencia B-Aldaia (1-2): Últimos trinta minutos
oficiais da temporada para Belén. A de Ames substituíu a
Ali. Nese tempo revolucionou o choque dun equipo que coa
inesperada derrota perdía o título do grupo fronte ao Levante
B. Malia a triste noticia, produciu a asistencia do único gol
do seu equipo, meténdoo no partido ao representar o 1
nun aporte ofensivo importante, deu dous novos pases de gol
que non foron finalizados na rede polas súas compañeiras.
CARLA GONZÁLEZ (Sp. C. Braga
FF
19
Galegas no
exterior
bril)
-ESP) Foto: ©
Foto: ©
Foto: © Sp. C.
0): Xogou
todo o partido. Recibiu un cartón amarelo no
0): Nun
s da temporada
permitiuse marcar o seu segundo gol en
Portugal nun remate de cabeza que significou o 9-0 aos 23
Sp. Braga (0-8): Actuou de
aba para toda a zaga, a ida das
sería un encontro con escasas
13): Xogou todo o encontro.
Seguindo aquela valoración clásica máis propia de
guardarredes: sen cualificar por falta de traballo.
Foto: © Valencia C.F.
0): Non foi
convocada ao estar na última semana de
1): Xa
recuperada, xogou os derradeiros vinte minutos
entrar no lugar de Olga. Nese
tempo puido asistir a Cárol nunha xogada que non rematou
en gol porque a guardarredes amarela salvou o remate.
2): Últimos trinta minutos
oficiais da temporada para Belén. A de Ames substituíu a
Nese tempo revolucionou o choque dun equipo que coa
inesperada derrota perdía o título do grupo fronte ao Levante
B. Malia a triste noticia, produciu a asistencia do único gol
do seu equipo, meténdoo no partido ao representar o 1-2 e,
o importante, deu dous novos pases de gol
que non foron finalizados na rede polas súas compañeiras.
CARLA GONZÁLEZ (Sp. C. Braga-PRT)
CAROLINA (Oiartzun Kir. Elk.
Kir. Elk.
01/04, Oiartzun-
substituída por Silvia Ruiz no minuto 80.
Forzou varias situacións de contraataque que
non tiveron reflexo no marcador.
15/04, Levante
sendo substituída por Jone no minuto 79. A súa
mellor ocasión foi antes
disparo que marchou moi alto, o que impediu ao
seu equipo adiantarse e condicionar o partido.
23/04, Oiartzun-Granadilla (1
Non marcou, pero a súa presenza no ataque
vasco é fundamental. A súa vel
expectativas cando o equipo xoga á contra.
CLO (Sp. C. Braga-PRT) Foto: © Sp. C. Braga
14/04, Sp. Braga-A-dos-
Substituíu a Jéssica Silva no minuto 68 e
recibiu un cartón amarelo no derradeiro
minuto.
22/04, Sp. Braga-Os Belenenses (17
Substituíu a Sara Brasil no descanso. A súa
presenza serviulle para acumular minutos
logo dunha lesión que lle fixo perder a titularidade. No
minuto 54 puido facer o 13
trabe.
25/04, Casa do Povo de Marti
65 minutos no lugar de Vanessa Marques. Fechou o
marcador cun gol no minuto 88.
30/04, Pontinha-Sp. Braga (0
olímpico. Foi o 0-4 cando se cumpría a media hora de xogo.
Cinco máis tarde asistiría a
para o 0-5. Logo desas pingas de calidade, deixou o seu
lugar no descanso a Andreia Norton.
MARI PAZ (Valencia C.F.-
01/04, Valencia
os 90 minutos. Non marcou. A súa mellor
ocasión desbaratoulla Mainguy no minuto
57. Aínda tivo dúas máis. No minuto 69,
nunha vaselina que se lle escapou por arriba
do marco, e no derradeiro instante
atinou.
08/04, Bélxica-España (1-4): Xogou de titular durante 67
minutos, até ser substituída por Jenny. Nese tempo fixo un
bo encontro movéndose ben entre as liñas rivais e marcou o
0-2 ao rematar de cabeza un balón no que se adiantou á
defensa.
15/04, At. Madrid-Valencia (0
demostrando que tamén sabe estar a
alta tensión. Traballou moito na primeira liña de presión.
23/04, Valencia-Levante (6-0): Partido completo en todos os
sentidos. Ademais de disfrutar da goleada no derbi da cidade
do Turia, fixo o 4-0 rematando un centro de Débora n
minuto 35.
30/04, Tacuense-Valencia (1
Valencia pouco antes de que Ruiz Aguilera asubiara o
descanso. O seu gol, rematando un centro de Débora,
garantiu tranquilidade para o segundo tempo
CAROLINA (Oiartzun Kir. Elk.-ESP) Foto: © Oiartzun
-At. Madrid (1-4): Xogou até ser
substituída por Silvia Ruiz no minuto 80.
Forzou varias situacións de contraataque que
non tiveron reflexo no marcador.
15/04, Levante-Oiartzun (2-1): Foi titular,
sendo substituída por Jone no minuto 79. A súa
mellor ocasión foi antes do cuarto de hora cun
disparo que marchou moi alto, o que impediu ao
seu equipo adiantarse e condicionar o partido.
Granadilla (1-0): Xogou todo o partido.
pero a súa presenza no ataque do conxunto
vasco é fundamental. A súa velocidade sempre provoca
expectativas cando o equipo xoga á contra.
Foto: © Sp. C. Braga
-Francos (5-0):
Substituíu a Jéssica Silva no minuto 68 e
recibiu un cartón amarelo no derradeiro
Os Belenenses (17-0):
Substituíu a Sara Brasil no descanso. A súa
presenza serviulle para acumular minutos
logo dunha lesión que lle fixo perder a titularidade. No
minuto 54 puido facer o 13-0, pero o seu disparo foise á
25/04, Casa do Povo de Martim-Sp. Braga (0-8): Entrou aos
65 minutos no lugar de Vanessa Marques. Fechou o
marcador cun gol no minuto 88.
Sp. Braga (0-13): Fixo un espectacular gol
4 cando se cumpría a media hora de xogo.
cabezada de Vanessa Marques
5. Logo desas pingas de calidade, deixou o seu
lugar no descanso a Andreia Norton.
-ESP) Foto: © Valencia C.F.
01/04, Valencia-Santa Teresa (2-0): Xogou
os 90 minutos. Non marcou. A súa mellor
ocasión desbaratoulla Mainguy no minuto
57. Aínda tivo dúas máis. No minuto 69,
nunha vaselina que se lle escapou por arriba
do marco, e no derradeiro instante tampouco
4): Xogou de titular durante 67
er substituída por Jenny. Nese tempo fixo un
bo encontro movéndose ben entre as liñas rivais e marcou o
2 ao rematar de cabeza un balón no que se adiantou á
Valencia (0-0): Xogou os 90 minutos
demostrando que tamén sabe estar ao máximo en partidos de
alta tensión. Traballou moito na primeira liña de presión.
0): Partido completo en todos os
sentidos. Ademais de disfrutar da goleada no derbi da cidade
0 rematando un centro de Débora no
Valencia (1-3): Fechou os tantos do
que Ruiz Aguilera asubiara o
descanso. O seu gol, rematando un centro de Débora,
garantiu tranquilidade para o segundo tempo, no que

acabaron por certificar a mellor clasificación da historia do
cadro levantino. Xogou todo o partido.
MARÍA VIDAL (Mercyhurst Lakers
Foto: © Mercyhurst Lakers
Rematou a liga.
NATALIA (Sp. C. Braga-PRT) Foto: © Sp. C. Braga
14/04, Sp. Braga-A-dos-Francos (5-0): Xogou
todo o partido.Marcou 0 3-0 no minuto 42.
22/04, Sp. Braga-Os Belenenses (17-0): Foi
substituída no descanso por Vanessa Marques.
O partido estaba encamiñado coa ducia de
goles na metade do encontro.
intensos e efectivos. No minuto 19 rematou perto do pau da
portería de Rute Soares. No minuto 27 sacou un córner que
se estrelou na trabe. Marcou o 0-2 no minuto 50 e o 0
62. Tamén asistiu a Clo no 88 para que a viguesa anotara o
seu.
30/04, Pontinha-Sp. Braga (0-13): Xoga todo o encontro e
fai dobrete ao subir o 0-2 no minuto 21, cun potente xute, e
o 0-6 no 39, de libre directo. Ademais, no 25 deu o centro do
0-3 anotado por Sara Brasil.
PATRI (C. At. Madrid B-ESP) Foto: © C. At. Madrid
02/04, At. Madrid B-Guadamur
convocada pola lesión nun dedo.
23/04, Rayo Vallecano B-At. Madrid B (0
A coruñesa volveu ás convocatorias e a ter
minutos logo da lesión no dedo e da folga
competicional de dúas semanas, que axudou a que puidera
estar no derbi de filiais. Saíu no minuto 62 no lugar de
Sandra Calvo. Con ela no campo, tres minutos despois da
súa entrada, Ana Marcos sentenciou o choque.
30/04, At. Madrid B-O. Madrid (6-0): Só sabemos que non
foi titular.
PAULETA (Sp. C. Braga-PRT) Foto: © Sp. C. Braga
14/04, Sp. Braga-A-dos-Francos (5
todo o partido. Rozou o 2-0 desviando unha
falta de Sara Brasil no minuto 39, pero o coiro
pasou por riba da barra.
22/04, Sp. Braga-Os Belenenses (17
Redondela fixo o 2-0 no minuto 8 e o 6
Terceira vez nesta liga que fai máis dun gol nun partido.
Xogou o encontro ao completo.
principio a fin. Case marca no minuto 47 nun remate que
sacou Rute Soares, a meta local.
30/04, Pontinha-Sp. Braga-Pontiña (0-13): Suplente no
inicio, substituíu a Cristiana no arranque do segundo acto.
SARITA (U.D. Granadilla Tenerife Sur-
ESP) Foto: © Richard Dani
02/04, Betis-Granadilla (1-3): Xogou até ser
substituída no minuto 62 por Paloma
Lázaro.
FF
20
ficación da historia do
MARÍA VIDAL (Mercyhurst Lakers-USA)
0): Xogou
0): Foi
substituída no descanso por Vanessa Marques.
O partido estaba encamiñado coa ducia de
Sp. Braga (0-8): 90 minutos
vos. No minuto 19 rematou perto do pau da
portería de Rute Soares. No minuto 27 sacou un córner que
2 no minuto 50 e o 0-6 no
62. Tamén asistiu a Clo no 88 para que a viguesa anotara o
Xoga todo o encontro e
2 no minuto 21, cun potente xute, e
6 no 39, de libre directo. Ademais, no 25 deu o centro do
Foto: © C. At. Madrid
Guadamur (4-0): Non
convocada pola lesión nun dedo.
At. Madrid B (0-2):
A coruñesa volveu ás convocatorias e a ter
minutos logo da lesión no dedo e da folga
competicional de dúas semanas, que axudou a que puidera
Saíu no minuto 62 no lugar de
Sandra Calvo. Con ela no campo, tres minutos despois da
súa entrada, Ana Marcos sentenciou o choque.
0): Só sabemos que non
Francos (5-0): Xogou
0 desviando unha
falta de Sara Brasil no minuto 39, pero o coiro
Os Belenenses (17-0): A de
0 no minuto 8 e o 6-0 no 16.
vez nesta liga que fai máis dun gol nun partido.
Sp. Braga (0-8): Actuou de
principio a fin. Case marca no minuto 47 nun remate que
13): Suplente no
a Cristiana no arranque do segundo acto.
3): Xogou até ser
substituída no minuto 62 por Paloma
14/04, Granadilla-Athletic (4
Ramos aos 56 minutos. No 13 aproveitou un erro de
concentración da zaga bilbaína para inaugurar o marcador.
23/04, Oiartzun-At. Granadilla (1
Estivo a piques de salvar o gol do rival
contactar co coiro tras defender o córner no primeiro pau.
30/04, At. Granadilla-Valencia (1
por Tony Ayala, a número 14 do cadro insular non contou
con minutos fronte ao Valencia.
SHEILA (FFC. Vorderland
02/04, Wacker B-Vorderland (0
todo o encontro. Marcou o 0
17. Gran partido de Sheila e do seu equipo
contra o filial do Wacker nunha xornada na
que o Rankweil, o rival co que loita polo
primeiro lugar, non pasou do empate
o penúltimo.
17/04, Vorderland-Neulengbach (1
equipo da coruñesa rematou a participación da Copa caendo
ante un dos favoritos ao título de liga austríaca. Sheila estivo
os 90 minutos dun partido no que, xunto ás súas
compañeiras, aguantaron o empate até o minuto 86.
23/04, Vorderland-Heeres Wals (5
Sheila, chegando a competir con Verena Müller como
mellor goleadora do partido. Ficou a un da líder das
torjägerinnen na liga. Os da galega foron marcados nos
minutos 64 e 63, representando o 4
90 minutos.
30/04, Högl-Vorderland (0
ligueiro de Sheila. Cando non saían as cousas fronte ao
penúltimo, botouse o equipo ás costas, asumiu funcións de
killer e arrasou ao Högl co primeiro e os dous últimos goles
do encontro, logrados nos minutos 39, 78 e 89.
VERO (Paris Saint-Germain F.C.
F.C.
02/04, Paris St.-Germain-
Xogou todo o partido e marcou o 3
choque que acabou fatal para
parisiense, deixándoo fóra das dúas posicións
europeas na táboa clasificatoria diante dun
equipo da zona media.
16/04, Paris St.-Germain-Saint
convocatoria da semifinal copeira pensando na Copa de
Europa.
23/04, Barcelona-Paris St.-Germain (1
para xogar en Barcelona seis anos despois da súa saída do
Espanyol. Entrou no minuto 67 para reemprazar a Cruz,
pouco despois que a costarriqueña fixera o 0
29/04/, Paris St.-Germain-B
na súa terceira final continental. Xogou todo o segundo
tempo tras substituír a Georges. Con ela no campo o cadro
de París gañou fluidez e, sobre todo, eficacia.
disparo á meta no minuto 60.
Athletic (4-0): Substituída por Natalia
No 13 aproveitou un erro de
concentración da zaga bilbaína para inaugurar o marcador.
At. Granadilla (1-0): Xogou todo o partido.
Estivo a piques de salvar o gol do rival, pero non chegou a
contactar co coiro tras defender o córner no primeiro pau.
Valencia (1-3): Malia estar convocada
por Tony Ayala, a número 14 do cadro insular non contou
con minutos fronte ao Valencia.
SHEILA (FFC. Vorderland-AUT) Foto: © Franz Kopf
Vorderland (0-10): Xogou
todo o encontro. Marcou o 0-3 no minuto
Gran partido de Sheila e do seu equipo
contra o filial do Wacker nunha xornada na
que o Rankweil, o rival co que loita polo
primeiro lugar, non pasou do empate contra
Neulengbach (1-4): Non puido ser é o
equipo da coruñesa rematou a participación da Copa caendo
ante un dos favoritos ao título de liga austríaca. Sheila estivo
os 90 minutos dun partido no que, xunto ás súas
o empate até o minuto 86.
Heeres Wals (5-1): Outro gran choque de
Sheila, chegando a competir con Verena Müller como
mellor goleadora do partido. Ficou a un da líder das
a liga. Os da galega foron marcados nos
minutos 64 e 63, representando o 4-0 e o 5-0. Disputou os
Vorderland (0-4): Espectacular hat-trick
ligueiro de Sheila. Cando non saían as cousas fronte ao
penúltimo, botouse o equipo ás costas, asumiu funcións de
Högl co primeiro e os dous últimos goles
do encontro, logrados nos minutos 39, 78 e 89.
Germain F.C.-FRA) Foto: © P.S.G.
-Gingamp (3-3):
Xogou todo o partido e marcou o 3-0 nun
choque que acabou fatal para o cadro
parisiense, deixándoo fóra das dúas posicións
europeas na táboa clasificatoria diante dun
Saint-Étienne (4-1): Non entrou na
convocatoria da semifinal copeira pensando na Copa de
Germain (1-3): A galega volvía
para xogar en Barcelona seis anos despois da súa saída do
Espanyol. Entrou no minuto 67 para reemprazar a Cruz,
pouco despois que a costarriqueña fixera o 0-3.
arcelona (2-0): A galega estará
a súa terceira final continental. Xogou todo o segundo
tempo tras substituír a Georges. Con ela no campo o cadro
de París gañou fluidez e, sobre todo, eficacia. Fixo un
no minuto 60.

A forza no
fútbol (e I
Graduado en ciencias do deporte
Máster en optimización do rendemento
e readaptación físico-
Como continuación ao anterior artigo de forza, neste
abordaremos temas máis específicos e orientados no traballo
de preparación física para a mellora do rendemen
deportistas.
A mellora das condicións físicas conleva unha mellor
expresión no xogo dentro do campo, e iso á súa vez incide
nunha maior porcentaxe de éxito á hora de afrontar cada
partido.
Seirul.lo (1993), profesor na Universitat de Barcelona e
referente a nivel mundial en preparación física, indícanos
que, segundo o deporte elixido, hai unhas áreas e contidos
de forza a tratar. Situándonos no contexto do fútbol temos: a
forza de desprazamento, de salto, de golpeo e de contacto.
Traballo das manifestacións específicas no fútbol.
Estas manifestacións anteriormente citadas trabállanse coa
metodoloxía de exercicios xerais, dirixidos, especiais e de
competición.
Nos exercicios xerais búscase:
Desenvolver a forza de forma analítica en grupos
musculares implicados na acción.
Son exercicios que non simulan o xesto deportivo, pero sirve
para acondicionar ese conxunto de músculos.
Os exercicios dirixidos teñen como orientación:
Traballo os contidos da forza específica no fútbol, búscase
maior similitude ás accións do xesto especifico,
A velocidade de execución próxima ao xesto.
A carga non é tan alta como nos exercicios xerais
No apartado especial incluiriamos aqueles exercicios:
A velocidade de execución é maior ou igual ao xesto.
Trabállanse especificamente os grupos musculares
implicados.
Os instrumentos teñen unha similitude idéntica ou un deseño
que favorezan os puntos de contacto entre xogador e xogo.
E no nivel último de competición:
Realízanse xogos simulados con accións específicas para o
traballo desa acción concreta, sempre co compoñente real de
xogo, pero reducido.
Dentro de cada nivel de aproximación diferéncianse tres
tipos de exercicios para deseñar as tarefas, como di Tous
(1999):
Exercicio básico ou fundamental: colaboran na construción
do traballo posterior.
Exercicio de aplicación ou asimilación: cuxo obxectivo é
transferir o exercicio básico ao exercicio técnico.
FF
21
A forza no
e II)
en ciencias do deporte
Máster en optimización do rendemento
-deportiva
Como continuación ao anterior artigo de forza, neste
abordaremos temas máis específicos e orientados no traballo
de preparación física para a mellora do rendemento dos
A mellora das condicións físicas conleva unha mellor
expresión no xogo dentro do campo, e iso á súa vez incide
nunha maior porcentaxe de éxito á hora de afrontar cada
Seirul.lo (1993), profesor na Universitat de Barcelona e
ferente a nivel mundial en preparación física, indícanos
que, segundo o deporte elixido, hai unhas áreas e contidos
de forza a tratar. Situándonos no contexto do fútbol temos: a
forza de desprazamento, de salto, de golpeo e de contacto.
stacións específicas no fútbol.
Estas manifestacións anteriormente citadas trabállanse coa
metodoloxía de exercicios xerais, dirixidos, especiais e de
Desenvolver a forza de forma analítica en grupos
Son exercicios que non simulan o xesto deportivo, pero sirve
para acondicionar ese conxunto de músculos.
Os exercicios dirixidos teñen como orientación:
Traballo os contidos da forza específica no fútbol, búscase
accións do xesto especifico,
A velocidade de execución próxima ao xesto.
A carga non é tan alta como nos exercicios xerais
No apartado especial incluiriamos aqueles exercicios:
A velocidade de execución é maior ou igual ao xesto.
e os grupos musculares
Os instrumentos teñen unha similitude idéntica ou un deseño
que favorezan os puntos de contacto entre xogador e xogo.
Realízanse xogos simulados con accións específicas para o
esa acción concreta, sempre co compoñente real de
Dentro de cada nivel de aproximación diferéncianse tres
tipos de exercicios para deseñar as tarefas, como di Tous
Exercicio básico ou fundamental: colaboran na construción
Exercicio de aplicación ou asimilación: cuxo obxectivo é
transferir o exercicio básico ao exercicio técnico.
Exercicio compensatorio ou complementario: reduce o
carácter agresivo de certos exercicios (pliometría, etc).
Progresión de adestramento segundo cada nivel e contido a
traballar
Unha vez visto cada apartado e saber como sería cada
exercicio, coas súas cargas de traballo, e á súa vez o
anterior artigo que tratou os diferentes métodos de traballo
de forza, tratarase de explicar exemp
tipo, como sería esta forma de achegamento á preparación
física dalgún dos contidos específicos do fútbol, neste caso
procederase a dar unha mostra de como se traballaría a forza
de desprazamento e salto, suxerida por Domínguez (2013
Exercicio compensatorio ou complementario: reduce o
carácter agresivo de certos exercicios (pliometría, etc).
ramento segundo cada nivel e contido a
Unha vez visto cada apartado e saber como sería cada
exercicio, coas súas cargas de traballo, e á súa vez o
anterior artigo que tratou os diferentes métodos de traballo
de forza, tratarase de explicar exemplificando cunha sesión
tipo, como sería esta forma de achegamento á preparación
física dalgún dos contidos específicos do fútbol, neste caso
procederase a dar unha mostra de como se traballaría a forza
de desprazamento e salto, suxerida por Domínguez (2013):

FF
22
Partidos a cara
ou cruz
Sara Pita
Atopámonos no final do curso, nos derradeiros
exames. As cualificacións da temporada concédense
da seguinte maneira: matrícula de honra para o
ascenso directo, o sobresaínte para a fase de
ascenso, o notable para os postos altos, o ben para a
media táboa, o suficiente para a permanencia e o
insuficiente para o descenso. A avaliación continua
aplícase a todos aqueles equipos que fixeron os
deberes durante o ano, e os exames finais chegan
para valorar se o esforzo dos que deixaron as
tarefas para o último sprint foi suficiente ou non.
A estas alturas, a falta dunha xornada para rematar a
competición da Liga, na maioría dos casos “o pescado
xa está vendido” nos postos de arriba, e case todos os
resultados condenarán aos equipos da zona baixa da
táboa ao descenso ou axudarán a selar a permanencia.
Mentres uns se xogan a vida, outros tratan de competir
pese a non ter outra motivación que o seu afán por
gañar incluso ás chapas, ou acadar o posto máis alto
posible na competición. Cando nos situamos nos
postos de descenso, resúltanos complexo tratar de
simpatizar co equipo rival e coa súa forma de competir
pese a súa situación acomodada na táboa.
Chega a proba final, o desenlace da historia, que pode
ter un final feliz ou un dos máis tristes. Xa non importa
nada, é “o partido”. Un ou tres puntos separan aos
equipos que se sitúan na corda frouxa de caer no fondo
do pozo ou continuar na categoría un ano máis. A
maior fortuna é poder depender dun mesmo e non ter
que preocuparse dos resultados alleos.
Aínda que a cualificación se obteña cos tres asubíos
finais do colexiado, acadar a permanencia ou afundirse
no descenso non son consecuencia só do último
partido. Forman parte desa puntuación todos os ritos e
amuletos da temporada, as lesións, as viaxes, os
arbitraxes favorables e os inxustos, a afección, os
fallos e os acertos de cara a portería, esa fe de todo o
equipo, os abrazos, os choros, o traballo, o esforzo –
incluso o físico dos adestramentos-, e milleiros de
cousas máis que todas as xogadoras dun equipo
compartimos en cada temporada.
O pasado domingo o horario dos encontros foi
unificado. Tres equipos, tres partidos e tres
comunidades diferentes estábanse a xogar a
permanencia. Tres partidos a cara ou cruz. Dúas prazas
para a gloria e a outra para o inferno. Asistín como
afeccionada a un encontro que condenou a un equipo
cántabro de volta á categoría rexional. Ese resultado e
esa tristeza convertíase na máis absoluta felicidade
para o equipo galego que acadaba a permanencia na
categoría de prata . O equipo asturiano, que xogaba as
mellores cartas, salvouse a pesar de obter unha derrota
no seu derbi.
Acudín ao partido sabendo que podía presenciar unha
escena do máis desoladora. O día estaba nubrado e moi
chuvioso. Situeime arriba de todo, quizais porque
quería ver o partido sola. A afección rival acompañaba
as viraxes do balón e ás ganas que lle poñían as
xogadoras pese ao seu horizonte escuro. Por
momentos, a felicidade invadía a bancada, as
xogadoras non deixaron de pelexar ata o último
suspiro. Final. Escureceuse aínda máis o ceo.Sentir que
os bos tempos quedaban atrás entristecían ao máis
insensible. Esas camisetas e esas pancartas de ánimo
non alcanzaron para secar as bágoas ao finalizar o
encontro.
A palabra máis dura que un namorado do fútbol pode
pronunciar : descenso. Sentencia firmada . O deporte
ten os cadros máis bonitos e alegres, pero tamén os
máis tristes e grises. Pero esa afección estaba de pé,
aplaudindo, animando e acompañando ás xogadoras
nese momento tan duro. As súas esperanzas ficaron
golpeadas e os santos non ouviron as súas pregarias.
Os seus rostros devastados combinaban co verde, un
verde que semellaba gris.
Tiven a sorte de falar cun directivo do club que
sentenciou o seu descenso e graváronseme as súas
verbas: “Nos últimos partidos chega a unión ou a
desunión, e o importante é manter a unión nos
momentos difíciles. Todos cometemos erros, corpo
técnico, directivos, afeccionados, xogadoras. O
importante é analizar os erros e tratar de corrixilos,
porque por enriba de todo, está o equipo e o club. Por
enriba de calquera persoa e calquera nome”.
As xogadoras ficaban tendidas no céspede, as súas
bágoas corrían polas súas meixelas. Tratábase dun
equipo de xogadoras moi noviñas, seguramente o seu
primeiro ano en categoría nacional. As poucas
veteranas que conformaban o equipo tomaron as
rendas da situación e comezaron a tenderlle os seus
ombreiros e as súas mans ás máis pequenas. O
adestrador choraba desconsolado mentres intentaba
animar ás súas xogadoras co resto do corpo técnico.

FF
23
Aínda así, sacaron as forzas para darlle un merecido
aplauso ós seus seareiros entre bágoas e prantos.
Recibiron de volta unha enorme ovación, máis de 400
persoas estaban de pé, aplaudindo e transmitíndolles
todo o seu apoio ás rapazas. Todo un privilexio
presencialo.
Non é fácil facerse a idea de todo o que supón baixar
de categoría no propio momento. Precísase tempo para
reflexionar e empezar a corrixir os erros, repetir os
acertos e comezar a traballar de cara ao próximo ano.
É verdade que a procesión vai por dentro, pero as
xogadoras máis experimentadas son as que primeiro
superan esta pequena crise e volven aos adestramentos
con moitas ganas. Ganas de volver a ilusionarse e
ganas de contaxiar de ese espírito ás compañeiras máis
aflixidas. Toca loitar e tentar volver o antes posible.
Eu tiven o privilexio de vivir a outra cara da moeda.
Un punto e a categoría estaba asegurada, unha derrota
e o panorama ensombrecíase. Lémbrome daquel día
coma se fose hoxe. Tiñamos a sorte de depender de
nós mesmas para logralo, un pasiño máis e obxectivo
cumprido. Non dubidabamos da nosa capacidade,
tampouco o corpo técnico, pero eramos conscientes de
que os nosos nervios poderían pasarnos malas xogadas.
Tocábanos xogar fóra de Galicia. A viaxe no autobús
fora das máis entretidas, pero xa ao chegar ao hotel
comezaron os nervios. Na cea apenas falábamos entre
nós, marchamos cedo para as habitacións e os
pesadelos foron moi socorridos nos nosos descansos
nocturnos. Tivemos a gran sorte de estar acompañadas
por outro autobús cheo de seareiros.
Xa pola mañá estábamos irrecoñecibles,a chegada foi
unha procesión de nervios, apenas se escoitaba unha
voz, tiñamos moitas ganas e tamén moito suor frío.
Lémbrome da voz tremente dunha compañeira aos 10
minutos dicíndome “Sara, non podo respirar, en serio
que non podo”. A ansiedade podía con nós, non
éramos capaces nin de correr e o outro equipo, que a
priori non se xogaba nada, corría coma se da fin do
mundo se tratase. Chegamos cun empate a ceros ao
descanso. Estábase dando outro resultado en Vigo que
nos permitía acadar a permanencia incluso perdendo,
pero ninguén nos comunicou nada.
Saímos do descanso con máis ganas aínda. E chegou o
primeiro, o segundo e o terceiro. Desexábamos o
asubío final. Foi todo alegría. Alegría que se converteu
en lágrimas de emoción, de rabia por todos eses
partidos inxustos, por todas esas persoas que non
confiaban na nosa capacidade. Rimos, choramos,
cantamos, bailamos, comemos, bebemos e durmimos
no autobús de volta. Non foi un título, pero logralo
cando as cousas se tornaron feas celébrase máis que un
título calquera.
Neste exame final, no que os equipos podemos caer no
inferno por un ano máis, como mínimo, caracterízase
por posuír unha bancada chea, non hai un chanzo sen
ocupar. Os seareiros vístense coas cores do equipo,
píntanse as caras, amosan pancartas de ánimo, ondean
as bandeiras, asubían as decisións arbitrais e coréanse
os goles. Isto fai que as xogadoras sintamos a calor e
nos sintamos arroupadas, sabendo que haberá xente
disposta a consolarnos no caso de non conseguir a
permanencia ou a celebración no caso de conseguila.É
unha magoa que sexa un partido ao ano, que non haxa
ese ambiente durante o resto de xornadas e que a
afección non se apunte a dar ese apoio no resto de
encontros.
Parabéns aos equipos que militarán nunha nova
categoría, moita sorte para os equipos que xogan as
fases de ascenso e moito ánimo para os que teñen que
vivir a cara amarga do fútbol, trátase dunha situación
reversible, que vos fará volver moi pronto e incluso, se
cabe, máis fortes.
Foto: © Sara Pita

REVISTA FUTBOL FEMENINO GALEGO mayo 2017

REVISTA FUTBOL FEMENINO GALEGO mayo 2017

Recommended

Recommended

More Related Content

More from José Morales

More from José Morales (20)

REVISTA FUTBOL FEMENINO GALEGO mayo 2017