4. Serie triboeléctrica Ao frotar dous deles, o que está á esquerdana serie cárgase positivamente e o que está á dereita negativamente. (+) Pel de coello - vidro - mica - la - pel de gato - seda - algodón - madeira - ámbar - algunsmetais (Cu,Ni,Ag) - xofre - outrosmetais (Au, Pt) - celuloide (-)
7. Propiedades da carga eléctrica 1- En todo procesa carga eléctrica total permanece constante. Nun proceso de electri- zación non hai creación de cargas, simplemente hai transición de cargas dun corpo a outro. 2- Calquera carga eléctrica é un múltiplo enteiro dunha unidade elemental de carga. A carga está cuantizada.
10. Valores de K (N m2 C2) Vacío 9.109 1,29.109 Vidrio Glicerina 1,61.108 Agua 1,11.108 Lei de Coulomb Dun xeito máis xeral:
11. Semellanzas e diferenzas entre os campos gravitatorio e eléctrico. A forza gravitatoria está asociada á masa; a forza eléctrica á carga. A súa expresión matemática é a mesma. Describen forzas que son proporcionais á magnitude física que interacciona: as masas nas forzas gravitatorias, e as cargas nas eléctricas. A forza gravitatoria é de atracción (só hai un tipo de masa); a forza eléctrica pode ser de atracción ou de repulsión (hai dous tipos de cargas). En ámbalas leis, as forzas son in-versamente proporcionais ao ca-drado da distancia. A constante G non depende do medio; o valor da constante K depende do medio no que estean as cargas. Tanto as forzas gravitatorias como as eléctricas son forzas centrais, é dicir, actúan na dirección da recta que une as masas ou as cargas, respectivamente e ámbalas dúas son conservativas. O valor de G é moi pequeno fronte a K: a interacción gravitatoria é moito máis feble que a eléctrica e a constante eléctrica depende do medio mentres que a gravitatoria non.
12. Lei de Coulomb. Principio de superposición As forzas eléctricas verifican o principio de superposición
13. A intensidade do campo eléctrico A intensidade do campo eléctrico nun punto do espazo É a forza que actuaría sobre a unidade de carga positiva situada nese punto.
15. Representación do campo eléctrico O sentido do campo eléctrico depende da carga que o crea. Liñas de campo ou liñas de forza Liñas de campo ou liñas de forza
16.
17. A densidade de liñas de campo é proporcional ao módulo do campo eléctrico. É dicir, a intensidade é máis intensa naquelas rexións nas que as liñas de campo están máis xuntas. Liñas de campo Liñas de campo Liñas de campo
18. O traballo eléctrico O campo eléctrico é conservativo, pois trátase dunha forza central Superficie equipotencial li Liña de campo A diferenza de enerxía potencial entre un punto A e outro B é igual ao traballo realizado polo campo para trasladar esa carga desde A ata B
19. A enerxía potencial eléctrica A enerxía potencial eléctrica dunha carga Q nun punto do espazo é o traballo que realiza o campo eléctrico para trasladar a carga Q desde ese punto ata o infinito. Arbitrariamente asignamos o valor 0 da enerxía aos puntos situados a unha distancia infinita.
20. O potencial eléctrico A diferenza de potencial eléctrico entre un punto A e outro B é igual ao traballo realizado polo campo campo eléctrico para trasladar a unidade de carga positiva de A ata B. Superficie equipotencial Liña de campo
21.
22. Relación entre a intensidade de campo e o potencial Se en lugar de trasladar a unidade de carga eléctrica positiva, trasladamos unha carga q, o traballo será:
23. Campo homoxéneo Se o campo eléctrico (E) é constante en módulo dirección e sentido, dise que o campo é homoxéneo ou uniforme nesa zona. Cando E non varía co tempo dicimos que é estacionario.
24. Superficies con carga ¿Como podemos coñecer o E, cando este é creado por cargas distribuídas por superficies, e non por cargas puntuais.
25. Fluxo eléctrico O fluxo do campo eléctrico, Φ, a través dunha superficie é unha medida do número de liñas de campo que atravesan esa superficie. Liñas de campo
26. O fluxoelemental d aotravés dunelemento de superficie a unhadistancia r da carga é: sendo o ángulo sólido elemental d co que que se ve oelemento desde a carga q r S Se q está pechada no interior de S: onde: q equivale aoángulo sólido co que se abarca toda asuperficie desde a carga q O fluxoeléctrico , debido a unhacarga puntual q, aotravés dunha superficie pechada que rodea ácarga é: Deducción do teorema de Gauss
29. Aplicacións do teorema de Gauss:esfera condutora, cargada en equilibrio electrostático. As liñas de campo Son sempre perpendiculares á superficie Un condutor acada o equilibrio electrostático cando as súas cargas libres están en repouso. Nesta situación as cargas eléctricas están na superficie do condutor e o campo no interior é cero
30. Aplicacións do teorema de Gauss:esfera condutora, cargada en equilibrio electrostático. Como o campo eléctrico é cero no interior, o potencial eléctrico é constante en todo o condutor.
