1. ROBERTO VIDAL BOLAÑO, como escritor a
súa é unha das producións máis importantes
do teatro galego contemporáneo, merecedora
do constante recoñecemento de xurados e
crítica, aínda que non toda chegou a ser
publicada e outra faino en data tardía.
MAR VALE LÓPEZ (5º INFANTIL)
OBRAS DESTACADAS
1976- Laudamuco, señor de ningures. Análise das estructuras de poder e dos
seus resortes esencias, feito non só dende a perspectiva de quen o detenta,
senón e sobor de todo, dende a de aqueles que o manteñen.
1980- Baliadela da norte ditosa. Esta obra podería ser entendida como o fin
dunha traxectoria de Vidal Bolaño, e así foi desde o punto de vista da escrita.
Foi premio Abrente en 1980. Tanto esta obra como Laudamuco, buscaban a
complicidade dun público afeito aos sobreentendidos e aos contidos
simbólicos.
1993- Saxo Tenor. É un modelo de como suceden as cousas e como son
contadas. A historia comeza cun morto de forma violenta, e a obra iníciase
dous anos despois cando un xornalista tenta aclarar a verdade.

2. VIDAL BOLAÑO E O TEATRO
Entrou en contacto co teatro no Equipo LUPA (1971), onde fixo de actor
e xefe de produción. Arredor do 1978 funda Teatro do Antroido, e crea un
obradoiro para conseguir intérpretes. Con el comeza a facer ponte entre un
pasado sen escenarios e un futuro por descubrir, mediante manifestacións
parateatrais, entre elas o propio entroido.
Artellou un teatro galego que falase do noso pasado e do noso presente.
As súas obras mesturan correntes do realismo, simbolismo, surrealismo e
expresionismo. A través do teatro critica o poder e as súas múltiples formas.
Formou parte do Centro Dramático Galego, durante varios anos, en el
estrea algunas das súas obras. En 1993 regresa a actividades recorrentes: á
dramaturxia doutros autores da literatura galega, por exemplo Méndez Ferrín,
no que Bolaño combina actores con bonecos e se acompaña de música e
proxecións.
No 1992 funda Teatro de Aquí, co que pretendía, sen deixar de ser
teatro de maiorías, presentar as nosas características propias.
OBRA
- Laudamuco, señor de Ningures (1976).
- Bailada da norte ditosa (1980).
- Agasallo de sombras (1992).
- Cochos (1992).
- Dïas de gloria (1992).
- Saxo tenor (1993).
- Touporroutou da lúa e do sol (Farsa choqueira para actores e bonecos,
e viceversa, 1996)
- Doentes, premio Rafael Dieste 1997.
- Anxeliños. (1997).
- Criaturas (2000).
- A burla do galo (2000).
- Mar revolta. (2001).
- Animaliños (2002).
- Integral (2003).
- Actas escuras (2005), co que recibe o premio do certame Camiño de
Santiago de teatro Profesional.

3. A burla do galo
Anxo Fernández Martínez 6º infantil