Percorrido pola Europa baixomedieval

2. Características xerais:
-A recuperación paulatina do poder real
-A revitalización da paisaxe urbana
-O xurdimento dun novo grupo social: a burguesía
-A arte gótica: continuación do estilo románico
que une aos habitantes europeos

5. Evolución xeopolítica do continente nestes 4
séculos:
-Reino de Francia e SIRXermánico (Moi fragmentado)
-Disputas entre o cristianismo e o Islam no
mediterráneo
Cambios políticos (S. XIII)
-Lenta recuperación do poder real, apoiándose nas
cidades
-Aparición dun novo sistema político de arbitraxe e
compensación: o parlamento (Precedentes: a carta
magna)
-Función principal: aprobar o cobramento de novos
impostos ou de axudas extraordinarias

6. Innovacións técnicas
-O arado de veso e a rotación trienal
-Remóvese e airéase mellor a terra
-Utilización de cabalos en lugar de bois
-Só se deixa de cultivar un terzo da terra
-Coleira para xunguir os cabalos
-Ferradura metálica, que protexía os cascos dos animais
-Emprego da gadaña e melloras no muíño de auga
http://www.youtube.com/watch?v=lTPKEogQrJE
Consecuencias positivas en produción, novos espazos
cultivados, aumento da poboación e renacemento do
comercio

8. CAUSAS DO RENACEMENTO
-Co aumento da produción agraria, a poboación
urbana ten maior seguridade de abastecemento
alimenticio. Revitalízanse as feiras e mercados onde se
venden os produtos sobrantes e dedicación en outras
tarefas
-Aparición de novas cidades e novos barrios de
artesáns e comerciantes (burgos)
-Traballo coas cidades medievais
http://www.tourisme-carcassonne.fr/
Lubeck

14. FUNCIÓNS E GOBERNO DA URBE
-Tipo administrativo, económico e cultural
-Centros económicos e relixiosos
-Creación de comunas, que loitan por conseguir dos
señores ou do rei unha carta comunal ou foro.
Garantía de respeto de dereitos e goberno autónomo
-Consello comunal, encargado da recadación de
impostos, subministro e defensa da cidade
-Control por parte das élites urbanas

15. A importancia socioeconómica dos gremios:
-Control da produción
-Proteción dos seus membros
-De aprendiz a mestre, unha tarefa moi dura
O rexurdir comercial
-Feiras máis famosas na rexión de Champaña
-Comercio a longa distancia: productos e portos
-Asociacións de comerciantes, pagamentos en moeda e
con letras de cambio, os cambiadores e banqueiros
(a partires do S. XIV)-As orixes do capitalismo

18. A burguesía faise co poder urbano aproveitándose do
peso económico no comercio
Unha división económica:
-Patriciado, ricos comerciantes e banqueiros +
dirixentes dos principais gremios
-Pobo común, formado por mestres, masa urbana e
pobres e mendigos
Barrios de xudeus
Lugares buliciosos e atafegados

19. A época das cruzadas
As herexías (Ex: albigenses) e aparición de novas
ordes como os dominicos e os franciscanos
As escolas urbanas de tipo catedralicio ou municipal
As universidades, nacen como asociacións de mestres
e estudantes en defensa dos seus intereses
Ensino en latín seguindo o método da escolástica,
que consistía en ler un texto, formular un problema,
discutir sobre el e adoptar unha decisión
Investigación sobre as cruzadas (As 4 primeiras)

21. Ubicación das principais
capitais góticas
Expansión da arte gótica dende París

22. As edificacións góticas van ser
financiadas polos diferentes
grupos sociais do momento, a
diferencia das grandes
edificacións románicas, que
eran financiadas na súa
totalidade polos abades e os
grandes nobres.

23. Plantas de catedrais góticas

24. Planta da catedral de Chartres
Planta da catedral de Notre Dame
Cruceiro saínte Cruceiro non saínte
Doble xirola
Torres
tres ou cinco
naves
Tres fachadas
(A,B,C)
A
B C B C
A

25. Arco apuntado Arco lanceolado
Arco conopial
Arco carpanel
ELEMENTOS CONSTRUTIVOS

26. Bóvedas de crucería
Bóveda de crucería: Sistema
construtivo consistente no cruce entre
arcos tamén chamados nervios e que
teñen unha clave central común. O
espacio que queda entre os arcos
cúbrese con finas lousas de pedra.

27. Bóveda de crucería cuatripartita Bóveda de crucería sexpartita

28. Sistema de descarga

29. Decoración da fachadaGablete
Agullas e chapiteis

30. Gárgolas
Elemento ornamental, esculpido normalmente con figuras zoomorfas de
monstruos ou animais mitolóxicos. Atópanse nos saledizos do sistema de desagüe
das aguas pluviais.

31. Notre-Dame de París,
vista lateral.

32. Notre-Dame de París
O seu interior, exquisito
pola austera elegancia das
proporcións, alcanza os 35
metros de altura.

33. Gótico francés: século XIII. Catedral de Amiens

34. Santa Capela. Cabeceira

35. Bóveda de abanico da capela
do King’s College, Cambridge,
comezos s. XVI
Gótico inglés

36. Catedral de León

37. No tratamento técnico da estatuaria gótica pódense distinguir tres
etapas:
1. Século XIII-primeira metade do XIV: rostros triangulares,
mentón agudo e ollos rasgados, destacando tamén a expresión
sorrinte; mentres que as roupas son sinxelas e con escasos
pregues.
2. Segunda metade do século XIV: agora as figuras alónganse,
describen curvas e na roupa nótase un tratamento curvilíneo.
3. Séculos XV-XVI: individualízase o rostro e avánzase no
naturalismo. Rómpese coa frontalidade, diversidade de actitudes
nos personaxes, pregues curvos que acentúan a corporeidade das
figuras. Hai comunicación entre as mesmas.
EVOLUCIÓN DA ESCULTURA GÓTICAEVOLUCIÓN DA ESCULTURA GÓTICA

38. Portada Occidental da catedral de Chartres: Pórtico Real,
mediados do século XII
GÓTICO FRANCÉS: A HUMANIZACIÓN DA ESCULTURAGÓTICO FRANCÉS: A HUMANIZACIÓN DA ESCULTURA

39. Chartres. Portada Norte do
transepto.

40. As figuras posteriores dos pórticos norte e sur son xa plenamente
góticas nas súas expresións diferenciadas, na factura das súas
vestimentas e na insinuación de movemento.
Estatuas-columna de Chartres

41. Burgos: Portada norte do transepto. O Xuízo Final
Cristo Xuíz flanqueado por San
Xoan, a Virxe e anxos.
Elixidos, porta do Ceo, pesaxe de
almas e condenados.

42. Virxe Branca da catedral
de León. Portada Central da
fachada occidental
A Virxe é unha muller nova, sorrinte, de
expresión franca e cordial, que acolle nos
seus brazos a un pequeño vivaracho e
gracioso que garda un notable parecido con
ela. Trátase pois, dunha Virxe humanizada.

43. Todas estas características vanse perfilando en dúas tendencias, ou
escolas, ás que se engade unha terceira vía. Estas dúas grandes escolas
son:
A escola sienesa: creada por Duccio, se ben terá o seu máximo
exponente na figura de Simone Martini. É unha escola con
continuidade da pintura bizantina, se ben vaise perdendo pouco a
pouco. Tal é o que ocorre no caso de Simone Martini. A cor ten
sentido preciosista, decorativo.
A escola florentina: o seu iniciador foi Cimabue, quen foi o primeiro
en intentar romper coas fórmulas bizantinas. Discípulo seu foi Giotto
que se converterá no principal expoñente, non só desta escola, senón
tamén de toda a pintura italiana do Trecento.
A terceira vía: foi a emprendida polos irmáns Lorenzetti, xa que
eles funden na súa obra as innovacións de Giotto e de Simone
Martini.
A PINTURA DO TRECENTO EN ITALIAA PINTURA DO TRECENTO EN ITALIA

44. Maestá do Duomo de Siena. En 1º plano, os
santos protectores de Siena; en 2º plano, as
santas Catalina e Inés, os santos Juanes e San
Pedro e San Pablo; anxos e enriba, o apostolado.
ESCOLA DE SIENA. TRECENTO ITALIANOESCOLA DE SIENA. TRECENTO ITALIANO
Mantéñense as fórmulas bizantinas, suavidade no colorido e sentido melancólico.
Destaca na Madona Rucellai a liña serpenteante do borde do manto.
Duccio
Madona Rucellai

45. Simone Martini, A Anunciación
Consegue dotar de profundidade a escena mediante o xarrón do fondo, situado
nun 2º plano, tamén co movemento da Virxe e as mans do anxo, con ramo de olivo
como a súa coroa. O fondo dourado contribúe a realzar a beleza das cores.

46. Giotto. Resurrección de Lázaro

47. Irmáns Van EyckIrmáns Van Eyck. Políptico do cordeiro místico na igrexa de San Bavón
de Gante (Bélxica).
GÓTICO FLAMENCOGÓTICO FLAMENCO

48. Jan Van Eyck. O home do
turbante vermello
Roger Van der Weyden. A
muller do pintor.

49. http://www.edu.xunta.es/espazoAbalar/sites/espazoAb
alar/files/datos/1385384519/contido/actividades_peste.h
tml
https://es.wikipedia.org/wiki/Peste_negra