solunum fonksiyon testleri

2. Spirometrik Testlerin Uygulandığı Durumlar
1.Tanı
a) Çeşitli semptom, bulgu ve anormal lab. verilerinin
açıklanması
b) Hastalığın fonksiyonel etkisinin ortaya konması
c) Pulmoner hastalık oluşturma riskinin
değerlendirilmesi
d) Preoperatif değerlendirme
e) Prognozun önceden tayini
f ) Fiziksel aktiviteye uygunluk

3. 2) İzlem
a) Tedavinin değerlendirilmesi
b) Hastalık derecesinin belirlenmesi
c) İlaç veya benzeri toksik yan etkilerin izlenmesi
d) Mesleksel etkenlere maruziyet ile fonksiyonel
değişimin izlenmesi
3) Sakatlık vb. değerlendirilmesi
a) Rehabilitasyon programları açısından değerlendirme
b) Sigortalanmada riskin bilinmesi amaçlı
c) Kanuni değerlendirme amaçlı
4) Çevre sağlığı ve çeşitli epidemiyolojik çalışma
amaçlı

4. KONTRENDİKASYONLAR:
Myokard infarktüsü sonrasındaki bir ayda test
yapılmamalıdır.
Herhangi bir nedenle göğüs veya karın ağrısı
olanlarda, ağızlık ile artan oral veya yüze ait ağrısı
olanlarda, stres inkontinensi olanlarda, demans
veya konfüzyonda testler başarılı yapılamaz.

5. SPİROMETRİNİN TARİHÇESİ
1846: Hutchinson sulu spirometreyi
tanımlamış, 2000 kişide VC ölçmüştür.
1933: Hermannsen MVV’yi tanımlamış, normal predikt
değerleri 1948’de belirlenmiştir.
1947: Tiffeneau ve Pinelli zorlu ekspiratuar vital kapasite
manevrasını geliştirmiştir.
1955: Leuallen ve Fowler FEF25-75’i tanımlamıştır.
1979: ATS ilk SFT standardizasyonunu yayınlamıştır.

6. Spirometrik ölçümler cinsiyet, yaş ve boya göre
değişirler.
Çeşitli ırk ve populasyonda az çok farklılık
gösterirler.
Kişilerin hastalıkları yokken normal
değerlerinin bilinmesi de tıpkı bir akciğer filmi
gibi sonraki bir zamanda yararlı olabilir.

7. VOLÜM SPİROMETRELERİ
KURU PİSTONLU
SPİROMETRE
KÖRÜKLÜ SPİROMETRE
SULU SPİROMETRE

8. AKIM SPİROMETRELERİ
BASINÇ-DİFERANSİYEL PNÖMOTAKOGRAFI
AKIM = BASINÇ
REZİSTANS
TERMİSTOR
VORTEKS
TÜRBİN

9. KALİBRASYON
Volüm spirometreleri 3lt’lik kalibrasyon şırıngaları
ile her gün kalibre edilmelidir.
Kabul edilebilir sınır ± %3 olmalıdır.
Akım spirometreleri menüdeki kalibrasyon
seçeneği ile kalibre edilir.
% Hata = Beklenen volüm – Ölçülen volüm x100
Beklenen volüm

10. TESTE HAZIRLIK
Test öncesi:24 saat sigara içilmemeli, 4 saat süreyle alkol
alınmamalı, 30 dak.önce ağır egzersiz yapmamalı, dar giysi
giymemeli, 2 saat önce ağır yemek yememeli, 4 saat önce
kısa etkili bronkodilatör almamalı
Test sırasında: 5-10 dak. dinlendirilmeli, testler anlatılmalı,
zorlu ekspirasyon manevraları sırasında oturtulmalı
Karşılaştırma amacıyla aynı cihaz kullanılmalı
Oda ısısı ve basınç kaydedilerek BTPS düzeltmesi
yapılmalı
Testlerin sırası: Dinamik çalışma, statik AC volümleri, gaz
transferi, bronkodilatör çalışması.

11. Ventilasyon testleri genelde hasta otururken,
bazende ayakta yapılır.
Üfleme ağızlığının hastayla uyumlu bir
düzeyde olması gerekir.
Hasta , ölçüm sırasında sakin sessiz bir
ortamda ve rahat olmalıdır ve iyi bir
koordinasyon sağlanmalıdır.
Spirometrik incelemeye geçmeden önce
yapılacak işlemler hastaya anlatılmalıdır.

13. Burnu kıskaçla kapatılıp, ağızlık yerleştirilir.
Dudakların arasından hava kaçıp kaçmadığı kontrol edilir.
Öncelikle sakin soluk alıp vermesi ve adaptasyonu
beklenmelidir.
Bundan sonra üç vital kapasite manevrası yaptırılır.
Sekizden fazla yaptırılmamalıdır.
İşlem bitirilmeden tekrarlanabilirliği ve doğruluğu kontrol
edilerek kişi serbest bırakılmalıdır.

14. STATİK AKCİĞER VOLÜMLERİAkciğerler ve intratorasik havayollarında
bulunan hava volümü;
Akciğer parankimi ve çevreleyen organ ve
dokular,
Yüzey gerilimi,
Solunum kaslarının oluşturduğu güç,
Akciğer refleksleri,
Havayollarına ait özellikler ;
tarafından
belirlenmektedir.

15. Soluk volümü (Tidal volume: VT): İstirahat
halinde her solukta alınan veya verilen hava
miktarıdır. Normalde 400-500 ml dir. Egzersizde,
faaliyet derecesine göre solunum volümü artar.

17. İnspiratuvar rezerv volüm (İRV) :
Normal inspirasyon sonunda kuvvetli bir solunumla
alınan hava miktarıdır ve ortalama olarak 1,6-2,4
litredir.
VC’nin %45-%50’sini oluşturur. Gebelerde artar,
obstrüktif, restriktif akciğer hastalıklarında
azalır.Genellikle teorik önem taşır.

18. Ekspiratuvar rezerv volüm (ERV):
Normal ekspirasyon sonunda kuvvetli bir ekspirasyonla
çıkarılan hava miktarıdır.Ortalama 0.7 - 1 litre kadardır.
VC’nin %25’ini oluşturur.

19. Rezidüel volüm (RV):
Maksimal bir ekspirasyondan sonra akciğerlerde kalan ve
çıkarılamayan hava miktarıdır. Normalde yaşla artar.
Ortalama olarak erişkinde 1,1 litredir.
Doğrudan spirometre ile ölçülemez, kapalı veya açık devre
gaz dilüsyon metodları ile spirometre üzerinden indirekt
ölçülebilir.

20. Total akciğer kapasitesi (TLC):
Vital kapasite ile rezidüel volümün birleşmesinden
meydana gelir. Kadınlar için ortalama 5.5 litre, erkekler
için 6 litredir.
**Rezidüel volümün total akciğer kapasitesine oranı
normalde %20-35 kadardır.

21. Fonksiyonel rezidüel kapasite (FRC):
Ekspiratuvar rezerv volüm ile rezidüel
volümün birleşmesinden meydana gelir.
Yabancı gazlarla rezidüel volüm tayininde
esasta FRC bulunur ve ERV çıkarılarak rezidüel
volüm hesaplanır.

22. İnspiratuvar kapasite (İC):
Soluk volümü ile inspiratuvar rezerv volümün
birleşmesinden meydana gelir.
VC’nin %75’ini oluşturur.
Restriktif defektlerde azalır.

24. Vital kapasite(VC):
Maksimal bir inspirasyonu takiben kuvvetli bir
ekspirasyonla dışarı atılan hava miktarıdır. Kadınlarda
2,5-4,5 litre, erkeklerde ise 3-5 litredir.

25. Vital Kapasiteyi Azaltan Nedenler:
A. Test yapılımında yeterli kooperasyon kurulamaz ise
B. Akciğerle ilgili patolojisi var ise
a) Hava yollarında obstrüksiyon :KOAH
b) Akciğerde yaygın infiltrasyon yapan patolojiler (interstisyel akciğer
fibrozisi,pnömoniler, tüberküloz, akciğer ödemi),akciğer parankiminin
elastik özelliğinin değişmesi (silikoz)
c) Akciğerde yer kaplayan kitlelerle oluşan(bronş karsinomu) atelektazilerde
d) Cerrahi girişimi ( pnomenektomi,lobektomi) takiben volüm kayıplarında

26. e) Göğüs kafesinin genişlemesini sınırlayan göğüs deformitelerinde
(kifoskolyoz)
f) Akciğer ekspansiyonunu sınırlayan plevrada yer kaplayan
patolojilerde
g) Toraks boşluğunun azalmasında, diafragma hareketlerinin
sınırlanmasında, frenik sinir felcinde, hiatus hernisinde
C)Akciğer dışı nedenler:
a) Solunum merkezinin deprese olduğu durumlarda, nörömüsküler
hastalıklarda VC azalır.
b) Diafragma göğüs kafesi hareketlerinin akciğer dışı nedenlerle
sınırlandırılması

27. DİNAMİK SPİROMETRİ
Ölçülen volüm zaman ile ilişkilendirilir
VOLÜM-ZAMAN AKIM -VOLÜM
 Solunum fonksiyon testlerinin ilk basamağıdır
 Ventilatuar kapasitenin değerlendirilmesinde
kullanılır
 Ventilatuar kapasitede bozulmanın en önemli
sebebi havayolları obstrüksiyonudur.
 Zorlu inspirasyon ve ekspirasyon sırasında
değerlendirilir

28. Zorlu vital kapasite(FVC):
Eforla derin ve zorlu inspirasyonu takiben, zorlu hızlı
ekspirasyonla akciğerden atılan hava hacmidir.
FVC sağlıklı bireylerde VC den en fazla 200 ml azdır.
Obstrüktif akciğer hastalıklarında FVC ile VC
arasındaki fark daha fazladır.

29. Kabul edilebilir ve tekrarlanabilir bir FVC ölçümü için aşağıdaki
değerlendirmelerin yapılması öne sürülmektedir.
1. Artefaktlardan arınmış olmalıdır; öksürük veya glottisin ilk bir
saniyede kapanması, erken bitirme, değişken eforla yapma, ara
verme, ağızlığı ısırma yapmamalıdır.
2 İyi bir başlangıç yapmalıdır;
a) Ekstrapole volüm FVC’nin %5’inden veya 150ml’den az
olmalıdır.
b) PEF’e ulaşma 120ms’den az olmalıdır.
c) İnspirasyonda 1sn’lik plato çizimi beklenmelidir.
3. İyi bir ekspirasyon yapılmalıdır; Ekspirasyon en az 6 sn sürmeli ve
1 sn’lik plato çizdirilerek tamamlanmalıdır. Obstrüktif olgularda
bu 20 sn’ye uzayabillir.
4. En az 3 en çok 8 kabul edilir spirogram çizdirilmelidir.
5 Tekrarlanabilmelidir; En iyi iki FVC ve en iyi iki FEV1 arasında
200ml’den az fark olmalıdır.

30. FVC manevrasının başlangıcından itibaren belirlenen
sürelerde çıkarılabilen gaz hacmi (FEV1, FEF25-75) zamanlı
zorlu ekspirasyon volümleridir.
En sık birinci saniyedeki zorlu ekspirasyon volümü (FEV1)
kullanılmaktadır. Bu dinamik akım parametresi olmasına
rağmen hacim olarak bildirilir.
SFT yorumlanırken; FEV1/FVC% ‘Tiffeneau İndeksine’
dikkat edilir. Genç sağlıklı bireylerde %75’in üzerindedir.
Yaşlılarda akciğerin elastik özelliklerinden dolayı azalabilir
(%65-70), oran restriktif akciğer hastalılarında normal,
obstrüktif patolojilerde azalır.

31. Maksimum ekspiryum ortası akım hızı(maximum midexploratory
flow reat: MMFR: Forced exploratory flow 25-75: FEF 25-75)FVC manevrasının ortasındaki akım hızıdır. (FVC nin
%25’i ile %75’i arasındaki ort. Akım hızıdır.)
Buradaki volümün ne kadar zaman biriminde yapıldığı
hesaplanarak lt/sn cinsinden değer verilir.Beklenen
değere göre cetvele bakılarak oranı belirlenir.
*Özellikle orta ve küçük havayollarındaki obstrüksiyonu
gösterdiği belirtilmiştir.

32. Maksimum solunum kapasitesi (Maximum volontary
ventilation: MVV)
Bir dakikada solunabilecek maksimum hava volümüdür. 12 veya 15
sn ritmik , derin soluk alıp verilerek yapılıp test bitirilir. Test
yapılırken ekspirasyon sonu volümü sabit seyretmelidir.
Dinlendirilerek iki kere yaptırılan eğrilerin sonucu elde edilen iki
MVV değeri arasında %10’dan az fark olmalıdır.
Daha basit olarak 150-200 lt/dk’dır.
Havayolu rezistansı, solunum kasları, akciğer ve göğüs kafesi
kompliansı ve solunumun kontrol mekanizmalarından
etkilendiğinden hemen hemen tüm solunum fonksiyonunu
yansıtır.

33. Obstrüktif hastalıklarda orta ve ağır dönemde MVV
düşer. Ancak bunun diğer parametreler ile birlikte
değerlendirilmesi önerilir.
50 lt/dk’nın altında MVV saptanan hastalarda egzersiz
kısıtlaması meydana gelmiştir.
Toraks ve batın operasyonu geçirecek olgularda
MVV’nin düşük olması ile postoperatif komplikasyon
riski artmaktadır.

34. İnspiratuvar akımların değerlendirilmesi:
Ekstratorasik büyük solunum yollarının
değerlendirilmesinde VC manevrasının inspiryum bölümü
kullanılır.
Trakea, larenks tümörü gibi ekstratorasik solunum yolu
darlıklarında zorlu inspiratuvar bölümde orta akımlarda
FIF25-75’te sabit akımlı bir plato görülmesi mümkündür.
FIF25-75 değeri FEF25-75 değerinden küçüktür.
FEV1/PEF oranı 10ml/dk’dan büyüktür.
FEV1/FEV0,5 1,5lt’den büyük olması ekstratorasik solunum
yolu obstrüksiyonunu gösterir.

35. Değişken intratorasik yukarı
havayolu obstrüksiyonu
Değişken ekstratorasik yukarı
havayolu obstrüksiyonu
Fiks yukarı havayolu
obstrüksiyonu
İNTRATORASİK
OBSTRÜKSİYON
EKSTRATORASİK OBSTRÜKSİYON
DEĞİŞKEN FİKS

36. AKCİĞER VOLÜMLERİNİN ÖLÇÜLMESİ
VC ve alt bölümleri basit
spirometreyle ölçülürken, TLC
ve RV, FRC ölçümünde gaz
dilüsyon yöntemleri ve vücut
pletismografından yararlanılır.

37. a)Helyum dilüsyon yöntemi: Kapalı devre Helyum
dilüsyon yöntemi
b) Nitrojen (azot) yıkama yöntemi:Açık devre
nitrojen washout yöntemi

38. Helyum Dilüsyon yöntemi:
Akciğer volümlerinin (FRC) ölçümünde en sık kullanılan
yöntemdir.
Akciğer kapillerine geçmeyen, kanda çözülmeyen inert bir
gazın (%10 helium) bilinen volüm ve konsantrasyonu inhale
ettirilir, her iki akciğerde dengelenip stabil düzey sağlanır,
sonuçta helium konsantrasyonu kaydedilir.
Sağlıklı bireylerde helyumlu gaz solunumuyla denge 5-10
dakikada oluşturulurken obstrüktif akciğer hastalığı olanlarda
çok daha yavaş gelişir.
FRC’nin bulunan değerinin, beklenen değerin %120 sinin
üzerinde olması hiperinflasyonu gösterir.

40. Nitrojen (Azot ) arındırma-yıkama yöntemi:
Bireye birkaç dakika %100 oksijen solutularak akciğerde
bulunan nitrojenin dışarı atılması esasına dayanır.
Ekspirasyon havasındaki nitrojen ortalama 7 dk da %1 e
düşünceye kadar teste devam edilir.
 Douglas torbasında toplanan test öncesi ve sonrası havanın
azot yoğunluğu farkıyla FRC hesaplanır.
Gaz dilüsyon yöntemleri sadece ventilasyona katılan akciğer
volümlerini ölçmektedir.

41. Vücut Pletismografı ile Akciğer Volüm Ölçüm Yöntemi
Torakstaki tüm gaz volümünün(VTG) ölçülmesini sağlar.
Solunum yollarındaki dağılımdan etkilenmez.
VTG ölçümü ekspirasyonun sonunda yapıldığında FRC
ölçülmüş olur.
Bu yöntem pahalı ekipman gerektirir ve her laboratuvarda
yoktur.

42. Normal kişilerde üç metotda benzer sonuç verir. Ölçümler
arasındaki varyasyon % 10’dan azdır.
Ancak havayolu obstrüksiyonu bulunan olgularda inert gaz olan
helyumun iyi ventile olmayan akciğer alanlarına yeterince
dağılmaması ve dolayısıyla distribüsyonun nonhomojen olması
nedeniyle He ile yapılan gaz dilüsyon yöntemi gerçekten daha
düşük sonuç verir. Amfizem alanları, büller ve kistler ölçüm
dışı kalabilir.
Volüm Ölçüm Yöntemleri -Sonuçların Karşılaştırılması

43. •
• Pletismografik ölçümde ise ventile alanlarla birlikte nonventile
alanlarda ölçüme katıldığından gerçeğe daha yakın sonuç elde
edilir.
• Pletismografik yöntemle ölçülen VTG (FRC) her zaman He
dilüsyon ve N2 arınma yöntemiyle ölçülenden büyüktür. Çünkü
atmosferle bağlantılı ve bağlantısız gaz volümü ölçülmüştür.
• Pletismografi ve gaz dilüsyon yöntemleriyle (He veya N2) elde
edilen FRC değerleri arasındaki fark bül, kist gibi hava hapsi
alanları verir.

44. Obstrüktif Patern Özellikleri
FEV1 düşüktür. FEV1 erken dönemde normal olabilir, bu
durumda FEF25-75 daha duyarlıdır.
FEV1/FVC düşer
FIVC ya da VC , FEVC’ den 300cc veya daha fazla bulunabilir
MVV azalır ancak hafif obstrüksiyonda normal olabilir
VC genellikle normaldir
TLC normal ya da artmıştır
RV/TLC oranı orta-ileri obstrüksiyonda artar
Amfizemde esneklikte azalma, kompliansta artma olur

45. RESTRİKTİF PATERN ÖZELLİKLERİ
FEV1, VC,FVC azalır
Saf restriktif olgularda FEV1/FVC normal
Ekspirasyon akım hızları azalabilir
Tüm akciğer volüm ve kapasiteleri azalır
RV/TLC normal sınırlardadır

46. KOMBİNE TİP SOLUNUM YETMEZLİĞİ
Birçok hastalığın ileri dönemleri ( örn: sarkoidoz, interstisyel
fibrozis)
İki olay birarada (örn: KOAH+pnömoni, KOAH+plörezi)
VC azalır
FEV1/FVC Azalır
RV/TLC oranı artmıştır

48. Difüzyon Kapasitesi
DLCO akciğerin CO için difüzyon kapasitesi (ml/dk/ mm Hg)
demektir.
Transfer katsayısı (DLCO/VA, KCO) ise 1 lt. akciğer
volümünün difüzyon kapasitesidir.
Erişkinde normal değer 14-25ml/dk/mmHg’dır. Akciğer
volümü arttıkça DLCO artar ancak DLCO/VA daha spesifiktir.
Hasta RV ye kadar ekspirasyon yapar,daha sonra düşük doz
CO ve inert bir gaz olan olan metan içeren bir gaz karışımını
max olarak inspire eder ve 10 sn. içinde tuttuktan sonra tam
olarak ekspire eder.
Bu alveolar gazdaki CO in ölçülmesi ile difüzyon kapasitesi
hesaplanır.

49. Beklenen % değerlerine göre DLCO derecelendirmesi
Derecesi % beklenen
Normal 140-81
Hafif derecede azalma 80-61
Orta derecede azalma 60-41
İleri derecede azalma >40

50. DLCO artması
Bronş astması
Egzersiz
Polisitemi
Pulmoner hemoraji
Gebelik
Sırt üstü pozisyon
İntrakardiak sağ-sol şantlar

51. Difüzyon kapasitesinin azaldığı durumlar
A) GENEL NEDENLER
ileri yaş
Obesite
Anemi
Karboksihemoglabin
Sigara
Diurnal varyasyon

52. B) AKCİĞER HASTALIKLARI
1) Obstrüktif hastalıklar
Amfizem
2) İnterstisyel hastalıklar
a) Akciğeri tutan sistemik hastalıklar
Sarkoidoz
Berilyoz
Kollajen doku hastalıkları
Eozinofilik granüloma
Dissemine tüberküloz
Kronik interstisyel ödem

53. b) Primer akciğer hastalıkları
İdiopatik pulmoner fibrozis
Ekstrensek allerjik alveolit
Silo işçisi hastalığı
Viral pnömoni
İlaçlar
Pnömokonyozlar
Radyasyon fibrozisi
Alveolar proteinozis
Bronkoalveolar Ca, lenfanjitis karsinomatoza
Alveolar mikrolitiazis
3) Vasküler hastalıklar
Vaskülitis
Tromboembolizm

54. SOLUNUM FONKSİYON TESTLERİNİN YORUMLANMASI
BİRİNCİ ADIM:
FVC normal mi?
1) Normal ise restriksiyon yoktur. FVC azalmışsa restriksiyon
veya obstrüksiyon olabilir.
2) a)Akım-volüm eğrisi normal ise ve FVC normalse:MVV,
bronkodilatör cevaba, difüzyon kapasitesine bak.
Eğrinin şekli normal, FVC azalmış, FEV1/ FVC oranı normalse
restriktif bozukluk vardır.
Bu durum bazen obstrüksiyona da bağlı olabilir, ayırım için
TLC ölçülebilir ve klinik dikkate alınır.

55. 2-b) Eğer akım volüm eğrisi basık görünüyor ise ve akımlar
azalmışsa: Obstrüktif bir bozukluk vardır.
(Şekil-2)
2-c)Akım-volüm eğrisi kürvi dikleşmisse:
Akciğerde parenkimal restriktif bir olay vardır.
3-Akım volüm eğrisi büyük havayollarındaki herhangi bir lezyonu
gösteren şekilde mi?

56. İKİNCİ ADIM :
FEV1 normal mi?
1) Eğer normalse: Bazı olgular dışında obstrüktif ve restriktif
bozukluk yoktur.
Fakat nadiren büyük havayollarında değişken toraks dışı
lezyonu olan olgularda ve kas kuvvetsizliği olgularında FEV1
normal fakat MVV bozuk olabilir.
2) Eğer FEV1 normale göre %15-20 azalmışsa :Bu büyük
olasılıkla obstrüktif bir bozukluktur.
Restriktif bozukluklarda da FEV1 düşebilir, bu durumda
FEV1/ FVC oranına bakılmalı.
Fakat TAK %15-20’den fazla artmışsa hasta kesinlikle
obstrüktiftir.
TAK azalmışsa olgu restriktiftir.

57. ÜÇÜNCÜ ADIM:
FEV1/FVC oranına bak
1.Oran %75 den azsa obstrüksiyon vardır.
2. Oran normalse obstrüksiyon elimine edilebilir. Fakat bazı
nonspesifik solunum kısıtlılıklarında FVC, FEV1 azalmış
ve FEV1/FVC oranı normal olabilir. Bu özellikle bazı astma
olgularında görülebilir. Reversibilite ve bronkoprovokasyon
testleri yapılmalıdır.
3. FEV1, FVC azalmış ve FEV1/FVC oranı normal veya artmışsa
restriktif olay düşünülmelidir.

58. DÖRDÜNCÜ ADIM:
Ekspiratuvar akımlara bak.
1. FEF %25-75 genellikle FEV1 ile aynı paralelde değişir.
Fakat bu test erken obstrüksiyonu ortaya koymakta daha
hassastır. Obstrüktif hastalarda FEV1 normal iken FEF %25-
75 azalabilir.
2. FEF%25,50,75 genellikle FEF %25-75 ve FEV1 değerlerine
paralel gelişir.

59. BEŞİNCİ ADIM:
1. MVV çoğu olguda FEV1 ile paralel değişir. (FEV1x40 = MVV)
2.Obstrüktif ve restriktif olgularda FEV1 azalması MVV
azalması ile birliktedir.
3. Eğer FEV1 normal ve MVV azalmışsa
a) Hastanın kooperasyonu bozuktur.
b)Hastanın nöromuskuler hastalığı vardır.
c)Büyük havayollarında lezyon olabilir.
e)Hasta çok şişman olabilir.

60. ALTINCI ADIM:
Bronkodilatör cevaba bak
1.Cevap normal olabilir (FEV1 de %0-10 artma)
2. Cevap %12-15 den fazla ise bu hiperreaktif havayollarını
gösterir. Olgu astım olabilir. Fakat her astım olgusunda bu
değişiklik bulunmayabilir.

61. YEDİNCİ ADIM:
Akciğer difüzyon kapasitesine bak
DLCO normal mi?
DLCO azalmış mı?
Diğer testler normalken sadece difüzyonun azalması
pulmoner vasküler hastalıkları ve akciğerin ilaç
toksisitelerini düşündürür.
DLCO artmış mı?

62. OLGU 1. 65y. E. Sigara: 80 pk-yıl (bırakmış).
YAKINMA: 15 yıldır progresif efor dispnesi, öksürük, balgam
çıkarma.
FM: Göğüs ön-arka çap ↑, ekspirium uzun, bilateral ronkus
GRAFİ: Diyafragmalar düzensiz (basamak belirtisi), dallanma ve
saydamlık artışı
BEKLENEN ÖLÇÜLEN %
FVC (lt) 3.76 2.70 72
FEV1 (lt) 2.94 1.38 47
FEV1/FVC (%) 76 51 -
FEF25-75(lt/sn) 3.20 0.80 25
TLC (lt) 6.50 6.95 107
RV (lt) 2.43 4.15 171
RV/TLC (%) 39 60 -
FRC (lt) 3.47 4.77 137
DLCO(ml/dk/mmHg) 25.6 8.0 31
DLCO/VA(1/dk/mmHg) 3.94 1.73 44

63. Bu spirometri örneğinde hangi patolojiler vardır?
A) Akım hızlarında azalma
B) Pulmoner hiperenflasyon
C) Diffüzyonda azalma
D) Periferik havayolları obstrüksiyonu
E) Hepsi

64. A) Akım hızlarında azalma
B) Pulmoner hiperenflasyon
C) Diffüzyonda azalma
D) Periferik havayolları obstrüksiyonu
E) Hepsi
Bu spirometri örneğinde hangi patolojiler vardır?

65. Bu hastada tanınız nedir?
A) Kronik bronşit
B) Astım
C) Bronşiolit
D) Amfizem
E) Sarkoidoz

66. A) Kronik bronşit
B) Astım
C) Bronşiolit
D) Amfizem
E) Sarkoidoz
Bu hastada tanınız nedir?

67. OLGU 2: 53 y, E. Sigara: (+)
YAKINMA: 3 yıldır progresif efor dispnesi.
FM: Bilateral yaygın kaba, kuru nitelikli raller
GRAFİ: Her iki akciğer alanında yaygın nodüler
infiltrasyon
BEKLENEN ÖLÇÜLEN %
FVC (lt) 3.04 2.74 90
FEV1 (lt) 2.51 2.25 90
FEV1/FVC % 78 82 -

68. Bu olguda yaklaşımınız nedir?
A) SFT normaldir. Başka sistemlere ait dispne nedeni
ararım
B) Arter kan gazı isterim
C) Akciğer volümleri ve DLCO ölçerim
D) Egzersiz testi yaparım
E) MVV ölçerim

69. Bu olguda yaklaşımınız nedir?
A) SFT normaldir. Başka sistemlere ait dispne nedeni
ararım
B) Arter kan gazı isterim
C) Akciğer volümleri ve DLCO ölçerim
D) Egzersiz testi yaparım
E) MVV ölçerim

70. BEKLENEN ÖLÇÜLEN %
DLCO(ml/dk/mmHg) 22.0 7.5 34
DLCO/VA 4.34 2.24 52
TLC (lt) 5.06 3.32 66
RV(lt) 1.93 0.58 30
RV/TLC (%) 35 17 -
FRC (lt) 2.94 2.00 68

71. Bu olguda spirometrik tanınız nedir?
A) Normal spirometrik değerler
B) Obstrüktif ventilatuar bozukluk
C) Restriktif ventilatuar bozukluk
D) Mikst tipte ventilatuar bozukluk
E) Ekstratorasik havayolları obstrüksiyonu

72. Bu olguda spirometrik tanınız nedir?
A) Normal spirometrik değerler
B) Obstrüktif ventilatuar bozukluk
C) Restriktif ventilatuar bozukluk
D) Mikst tipte ventilatuar bozukluk
E) Ekstratorasik havayolları obstrüksiyonu

73. OLGU 3. 9 y.E.
YAKINMA: Evde çıkan yangın sonrasında başlayan dispne
FM: Stridor var. Solunum sistemi bulguları normal
BEKLENEN ÖLÇÜLEN %
FVC (lt) 2.24 2.36 105
FEV1 (lt) 1.88 0.74 39
FEV1/FVC (%) 85 31
FEF25-75(lt/sn) 4.28 0.59 14
PEF (lt/sn) 4.29 0.78 18
FIVC (lt) 2.90 2.01 69
FIV1 (lt) 0.45
PIF 0.50
FEF50/FIF50 1.62

74. Bu olguda hangi testi istersiniz?
A) Ek teste gerek yoktur
B) Reversibilite testi
C) Diffüzyon testi
D) Akciğer volümleri
E) Akım-hacim eğrisi grafiği

75. Bu olguda hangi testi istersiniz?
A) Ek teste gerek yoktur
B) Reversibilite testi
C) Diffüzyon testi
D) Akciğer volümleri
E) Akım-hacim eğrisi grafiği

76. Yorumunuz nedir?
A)Normal grafi
B)İntratorasik havayolları obstrüksiyonu
C)Restriktif patoloji
D)Ekstratorasik variabl obstrüksiyon
E)Fiks obstrüksiyon

77. Yorumunuz nedir?
A)Normal grafi
B)İntratorasik havayolları obstrüksiyonu
C)Restriktif patoloji
D)Ekstratorasik variabl obstrüksiyon
E)Fiks obstrüksiyon

78. OLGU 4. 45 y E. Sigara (-)
YAKINMA: 6 aydır progresif dispne.
BEKLENEN ÖLÇÜLEN %
FVC (lt) 3.82 1.21 32
FEV1 (lt) 3.17 1.12 35
FEV1/FVC (%) 79 93
PEF (lt(sn) 8.16 3.83 47
FEF25-75(lt/sn) 3. 91 1.90 49
MVV (lt/dak) 139 33 24
VC (lt) 3.97 1.31 33
TLC (lt) 5.86 3.52 60
FRC (lt) 3.11 2.28 73
RV (lt) 1.88 2.21 117
RV/TLC(%) 32 63
PImax (cmH2O) 118 30 25
PEmax (cmH2O) 222 31 14

79. Bu olguda hangisi olabilir?
A)KOAH
B)Astım
C)Sarkoidoz
D)Ankilozan spondilit
E) Müsküler distrofi

80. Bu olguda hangisi olabilir?
A)KOAH
B)Astım
C)Sarkoidoz
D)Ankilozan spondilit
E) Müsküler distrofi

81. Teşekkür Ederim …