2. Celem tego ćwiczenia jest rozluźnienie dziecka oraz zmniejszenie
jego napięcia psychicznego, poprawienie motoryki. Dziecko poprzez
integrację z grupą czuje się pewniejsze siebie i chętniej uczestniczy w
działaniach.
- Bębenek
Ćwiczenie ma na celu:
Środki dydaktyczne:
Przebieg ćwiczenia:
Prowadzący mówi: Oto magiczny bęben. Możecie poruszać się tylko wtedy, kiedy on bije. Kiedy
zamilknie, wszyscy zastygają w swoich pozach. Teraz magiczny bęben ma jeszcze większą moc. Wszyscy
muszą wykonywać jego rozkazy. Nauczyciel uderza w bęben w zróżnicowanym rytmie i podaje
polecenia:
bądź miłym kotkiem,
złym psem,
wypłoszonym zającem,
zmęczonym słoniem,
wesołą małpką,
sennym misiem.
3. Ćwiczenie ma na celu podniesienie poczucia własnej
wartości dziecka. Dzieci także poznają siebie nawzajem
oraz uczą się wyrażać siebie poprzez sztukę.
Ćwiczenie ma na celu:
Środki dydaktyczne:
-Arkusze papieru,
- Zdjęcie dziecka
-Farby, pędzle, kubeczki z wodą
Przebieg ćwiczenia:
Na środku kartki uczestnicy naklejają swoje zdjęcie. Następnie z kolorowych czasopism
wycinają ulubione przedmioty, kolory, potrawy, zajęcia, zwierzęta, a także fotografie
pokazujące czynności i to wszystko przyklejają do kartonu tworząc kompozycję plastyczną.
4. Siedząc w kręgu dzieci ustawiają się jedno za drugim i przekazują sobie wzajemny dotyk na
plecach zgodnie z podanym hasłem. :
Idą konie, potem słonie,
potem panie na wysokich szpileczkach z gryzącymi pieskami,
płynie rzeka, pada deszczyk, potem dreszczyk”.
Po zabawie rozmowa, który dotyk był przyjemny, miły, a który niemiły.
Przebieg ćwiczenia:
Środki dydaktyczne:
- Zbędne – wykorzystanie środowiska
zewnętrznego
Ćwiczenie ma na celu:
Ćwiczenie umiejętności wyrażania uczuć. Odprężenie dziecka,
stworzenie przyjaznej atmosfery, integrację grupy. Dziecko potrafi
odróżnić dobre emocje od złych.
5. Wyciszenie i odprężenie dziecka. Likwidację niepokoju i lęku oraz
odreagowanie napięć psychofizycznych
Ćwiczenie ma na celu:
- Poduszki do leżenia
Środki dydaktyczne:
Przebieg ćwiczenia:
Nauczyciel mówi: ponieważ jesteśmy sennymi misiami, kładziemy się wygodnie na podłodze, na
wznak, zamykamy oczy, rozluźniamy wszystkie mięśnie. Oddychamy równo, lekko, swobodnie.
Rozluźniamy mięśnie prawej ręki, lewej ręki. Oddychamy równo, lekko, spokojnie. Czujemy się
spokojni, odprężeni. Otwieramy oczy, poruszamy rękoma, unosimy nogi, siadamy.
6. Poprawa społecznego i emocjonalnego funkcjonowania dzieci
nieśmiałych, zmniejszenie napięć i niepokojów związanych z
kształtowaniem się obrazu własnej osoby oraz rozwijanie umiejętności
komunikowania się.
Ćwiczenie ma na celu:
Środki dydaktyczne:
-Arkusze papieru
-Kredki
Przebieg ćwiczenia:
Uczniowie obrysowują swoją dłoń. Na Każdym palcu piszą, co potrafią robić najlepiej (w jakiej
dziedzinie odnoszą sukcesy). Uczniowie następnie proszą wybrane osoby, aby na „obrysowanej
dłoni” napisały, co lubią w ich zachowaniu. Omówienie rysunków i zapisów na dłoni „Najlepiej
umiem...”, „Odnoszę sukces w...”, „Innym w moim zachowaniu podoba się...”.
7. Ćwiczenie ma na celu zwiększenie poczucia własnej wartości
dziecka. Dziecko rozwija także swoje zdolności teatralne oraz uczy
się poprawnego wyrażania emocji.
Ćwiczenie ma na celu:
Prowadzący przygotowuje na paskach papieru kilka biegunowych wartości i emocji. Zasób pojęć nauczyciel
winien dopasować do poziomu intelektualnego dzieci.
smutny - wesoły
rozgniewany - pogodny
dobry - zły
bezpośredni - zamknięty w sobie
koleżeński - samolubny
agresywny - empatyczny
domator - podróżnik
Praca odbywa się w parach. Uczestnicy losują paski papieru i przygotowują w dwójkach scenki pantomimiczne,
obrazujące wylosowane emocje i wartości. Później kolejno odgrywają scenki, a pozostałe dzieci odgadują, o co
chodziło. Po każdej prezentacji i próbie odgadnięcia - omówienie znaczenia tych uczuć i wartości.
Środki dydaktyczne:
- Paski z tekstem
Przebieg ćwiczenia:
8. Ćwiczenie ma na celu rozwój wyobraźni oraz zdolności śmiałego
wypowiadania się na forum grupy. Dziecko uczy się wyrażać i
rozróżniać poszczególne uczucia
Nauczyciel siada z dziećmi na dywanie i mówi: Chciałabym wam zaproponować zabawę, która może sprawić, że
poczujecie się bardziej swobodni i ożywieni. Za chwilę ja zacznę, zwracając się z określonym wyrazem twarzy do
mojego sąsiada po prawej stronie. Zachowam moją maskę tak długo, aż osoba ta skopiuje ją. Kiedy jej się to
uda, powoli przekręca głowę do swojego sąsiada po prawej stronie. Tuż przed bezpośrednim zwróceniem
swojej twarzy do sąsiada, przybiera ona nowy grymas - własną maskę. Nie planujcie tego wcześniej, ćwiczymy
kilka minut. Nie rozmawiamy ze sobą, nie wykorzystujemy rąk do porozumiewania się. Gdy wszyscy wykonają
zadanie, ćwiczenie w odwrotnym kierunku.
Refleksja:, Co wyrażały maski? Czym różniły się od siebie? Co mówi moja maska o mnie i o moim nastroju?
Ćwiczenie ma na celu:
Środki dydaktyczne:
-Zbędne
Przebieg ćwiczenia:
9. Celem ćwiczenia jest wywołanie zaciekawienia;
przełamanie onieśmielenia oraz zmniejszenie napięcia.
Pośrednio też integracja grupy
Uczestnicy chodzą swobodnie po sali, muzyka gra gdy nagle ucicha prowadzący podaje im kolejne instrukcje:
- uściśnijcie jak najwięcej dłoni;
- stańcie w kręgu, weźcie się za ręce i zróbcie "falę";
- stojąc w ciasnym kręgu, zróbcie jednocześnie przysiad,
Dzieci wykonują polecenie dopóki nauczyciel nie włączy znów piosenki
Ćwiczenie ma na celu:
Środki dydaktyczne:
- Magnetofon
-Cd audio
Przebieg ćwiczenia:
10. Rozluźnienie atmosfery w klasie, likwidowanie lęku związanego z
poznawaniem nowych ludzi i nawiązywaniem kontaktu z innymi
dziećmi. Integracja grupy poprzez wspólną zabawę.
Zbędne
Ćwiczenie ma na celu:
Środki dydaktyczne:
Przebieg ćwiczenia:
Uczniowie chodzą swobodnie po sali. Kolejno podchodzą do różnych osób w celu
nawiązania krótkiej rozmowy. Zadanie polega na powiedzeniu zdania wyrażającego
opinie czy upodobania oraz zadaniu pytania o opinię partnera,
np.: lubię przebywać w samotności, a ty?
Omówienie: podsumowując ćwiczenie, można zwrócić uwagę, że powyższy
sposób prowadzenia rozmowy służy podtrzymaniu kontaktu.
11. Nauczyciel prosi dzieci o narysowanie siebie na kartce papieru, tego co dziecko
lubi oraz rzeczy go opisujące. Rysunek ten ma być formą przedstawienia siebie,
wiadomości, którą odczyta druga osoba. Po ukończeniu tej czynności, wszystkie dzieci
pakują swoje prace do kopert. Nauczyciel następnie zbiera koperty i w drodze losowania,
rozdaje ukończone prace innym członkom grupy. Każde dziecko ma kopertę któregoś z
swoich rówieśników. Następnie każde dziecko, siedząc w kole opowiada co mu się
podoba w rysunku i próbuje odgadnąć kogo to praca.
Przebieg ćwiczenia:
Ćwiczenie ma na celu:
Ćwiczenie ma na celu rozwijanie umiejętności
manualnych, kreatywnego wyrażania siebie
oraz rozwijanie wyobraźni. Pomóc dziecko w
nawiązywaniu kontaktu z innymi i budować
jego pozytywny wizerunek.
Środki dydaktyczne:
-Koperty
-Arkusze papieru
-Kredki