Kolaborasi antara guru, ibu bapa dan pihak berkepentingan adalah penting untuk membantu memberikan pendidikan seksualiti yang sesuai kepada murid-murid berkeperluan khas. Ibu bapa perlu terlibat dalam merancang program pendidikan individu untuk setiap murid, manakala guru perlu menganjurkan program kesedaran dan menangani sebarang aduan gangguan seksual. Kerjasama antara semua pihak diperlukan untuk melindung

1. KOLABORASI GURU, IBU BAPA
DAN PIHAK BERKAITAN
MENGENAI PENDIDIKAN
SEKSUALITI MURID
PENDIDIKAN KHAS
AHLI KUMPULAN NO MATRIK
NOR SYAMIMI BINTI MAT NUDIN D20172079746
SITI NADIA AMIRA BINTI ZAMRI D20151070888
LAILA ANAK ANTAU D2015107885

2.  Proses pembelajaran sepanjang hayat yang merangkumi kesemua
dimensi seksualiti di atas untuk mencapai empat objektif, iaitu
membekalkan maklumat, membina nilai, membina kemahiran
interpersonal, dan membina konsep bertanggungjawab.
 Murid berkerperluan khas di peringkat sekolah menengah lebih
cenderung untuk menghadapi masalah tingkah laku seksual.
Pendidikan Seksualiti dan Murid
Berkerperluan Khas

3. Berpunca daripada ketidakmampuan kognitif yang dialami oleh
kanak-kanak ini untuk memahami perkembangan fizikal dan
perubahan-perubahan abstrak fisiologi yang sedang mereka alami.
Sifat mereka yang terlalu mudah dipengaruhi serta naif
menyebabkan kanak-kanak ini tidak dapat memahami dan
membezakan di antara tingkah laku seksual yang sesuai dan yang
tidak sesuai.
Maka pendidikan seksualiti lebih sesuai diajar di sekolah menengah
kerana pada tahap ini pemahaman mereka tidak begitu bercelaru dan
lebih mampu memahaminya dengan lebih jelas berdasarkan
kematangan dan keupayaan inteleknya.

4. Ibu Bapa (Parenting)
Pihak sekolah akan membantu ibu bapa agar menyediakan
persekitaran pembelajaran yang kondusif di rumah
Supaya dapat meningkatkan lagi minat murid untuk belajar
seterusnya sebagai persediaan awal sebelum mereka menjalani
proses P&P di sekolah
Model Penglibatan Ibu Bapa dan
Keluarga oleh Joyce Epstein

5. Komunikasi (Communication)
Pihak sekolah akan berhubung dengan ibu bapa mengenai segala
program atau aktiviti yang dijalankan dan memberitahu segala
perkembangan pembelajaran atau tingkah laku anak-anak di sekolah
Samaada melalui perjumpaan ibu bapa secara terus atau tidak terus
(sekarang boleh menggunakan aplikasi media sosial seperti wasap)
Kesukarelawanan (Volunteerism)
Pihak sekekolah akan menganjurkan/ menjadi pengelola yang
melibatkan bantuan ibu bapa samaada di dalam bilik darjah atau
kawasan sekolah

6. Pembelajaran di Rumah (Learning at Home)
 Pihak sekolah akan membantu memberi idea kepada ibi bapa tentang cara-cara
yang betul untuk membantu anak mereka belajar di rumah
 Kaedah ini dikatakan paling banyak mempengaruhi tahap pencapian murid di
sekolah
Kepimpinan (Leadership)
 Sekolah akan melatih ibu bapa untuk menjadi pemimpim dengan menggalakkan
mereka mengambil bahagian dalam pentadbiran dan undang-undang berkaitan
anak-anak mereka
 Penglibatan ini dilihat memberi lebih makna kepada anak-anak kerana
penglibatan ibu bapa mereka sendiri namun ianya sukar untuk diamalkan dan
diteruskan secara sistematik

7. Kolaborasi dengan Komuniti
Sekolah akan mewujudkan platform atau wadah untuk semua
pihak tentang komuniti untuk bekerjasama dalam melakukan
pelbagai aktiviti
Segala aktiviti mestilah membawa kebaikan kepada semua
pihak yang terlibat

8.  Ibu bapa akan melibatkan diri sebagai panel pembinaan Rancangan Pendidikan
Individu (RPI) murid-murid berkeperluan khas
 Guru Pendidikan Khas akan menyediakan RPI bagi setiap murid berkeperluan
khas dengan mengikut prosedur yang ditetapkan dan dipersetujuai.
 Guru akan merancang objektif yang hendak dicapai oleh murid berkeperluan
khas dalam satu-satu jangkamasa tertentu semasa kanak-kanak ini bersekolah
dengan mengambil kira potensi dan kekurangan seseorang kanak-kanak
berkeperluan khas itu.
 Guru dan ibu bapa akan mengadakan perjumpaan dari masa ke masa bagi
mengetahui perkembangan dan keberkesanan RPI yang telah dibuat.
Ibu Bapa dan Rancangan
Pendidikan Individu (RPI)

9. Polis Diraja Malaysia
Jabatan Kebajikan Masyarakat
Kementerian Kesihatan Malaysia
Pejabat Ketua Pendaftar Mahkamah Perseketuan
Agensi-agensi yang Bertanggungjawab
Menguruskan Kesalahan Seksual

10. Seksyen 17 (2)(c) Akta Kanak-Kanak 2001 [Akta 611]
memperuntukkan bahawa seseorang yang terlibat dalam kes
penderaan seksual terhadap kanak-kanak adalah apabila dia
mengambil bahagian sama ada sebagai peserta atau pemerhati dalam
apa-apa aktiviti yang bersifat seksual bagi maksud apa-apa bahan
pornografi, rakaman, filem, pita, video atau persembahan yang
bersifat pornografi, lucah, atau eksploitasi seksual oleh mana-mana
orang bagi memuaskan nafsu seksual orang itu atau orang lain.
Maksud Penderaan Seksual
Terhadap Kanak-kanak

11. Akta Kanak-kanak 2001.
Kanun Keseksaan.
Akta Antipemerdagangan Orang dan Antipenyeludupan Migran
2007.
Rang Undang-Undang Kesalahan-kesalahan Seksual Terhadap
Kanak-kanak 2017.
Akta Keterangan Saksi Kanak-Kanak 2007.
Senarai Undang-undang untuk Melindungi
Kanak-kanak Kesalahan Seksual

12. Membuat laporan kepada:
 Talian Kasih Kementerian Pembangunan Wanita, Keluarga dan Masyarakat
(KPWKM) melalui Talian 15999
 Pejabat Kebajikan Masyarakat yang berhampiran dengan tempat tinggal pelapor
 Mana-mana balai polis atau pondok polis yang berhampiran
 Mana-mana ahli pasukan perlindungan kanak-kanak atau pusat aktiviti kanak-
kanak yang terdapat di kawasan berlakunya kejadian
 Merujuk ke hospital yang berhampiran
 Suruhanjaya Komunikasi dan Multimedia Malaysia (SKMM) sekiranya
melibatkan kesalahan seksual terhadap kanak-kanak melalui media sosial.
Langkah yang Perlu Diambil jika
Mengetahuai tentang Jenayah Seksual

14.  rasa terlalu malu kerana dirinya telah diperlakukan;
 takut dan malu orang lain mengetahui dirinya adalah
mangsa;
 menyalahkan diri sendiri atau menganggap diri sendiri
yang menyebabkan suspek melakukan perbuatan seksual
terhadapnya;
 takut tidak dipercayai;
 takut dibalas dendam oleh suspek;
 telah diancam dan diugut oleh suspek;
 tidak tahu perbuatan yang dilakukan terhadap dirinya
adalah salah;
 tidak tahu bagaimana untuk melaporkan kejadian yang
berlaku terhadap dirinya.

16.  tingkah laku yang mengundur atau menjadi regresif
seperti menghisap jari
 kencing di tilam semasa tidur;
 gangguan tidur;
 enggan mandi, menukar pakaian atau tidak mahu
menyentuh bahagian tertentu badan mereka
 meniru perlakuan yang mempunyai unsur seksual
semasa bermain dengan
 kanak-kanak lain atau anak patung
Kanak bawah umur 7 tahun

17.  sering mengigau;
 mempunyai sindrom post-traumatic stress disorder (ptsd)
seperti ingatan terhadap trauma secara berulang, keresahan
yang tinggi (hyperarousal)
 pengelakan (avoidance) keresahan berpanjangan disertai
dengan kemurungan.
 Mereka juga mengelamun, menyendiri, tidak menjaga
kebersihan diri
 berubah selera;
Remaja

18.  mula mengambil dadah dan alkohol
 melakukan aktiviti seks bebas
 lari dari rumah
 mencederakan diri sendiri dan membuat percubaan
membunuh diri
 kehamilan

20.  Takut dan curiga terhadap orang disekelilingnya
 Tidak dapat tidur
 Suka memberontak
 Menjadi pendiam
 Kurang selera makan
 Sukar untuk bergaul
 Merasa gelisah

21. PERANAN IBU BAPA
Kenal Anggota Sulit Masing-masing
 Beritahu mereka istilah yang sebenar
yang lebih serius seperti buah dada,
dubur, penis, atau vagina.
 Ini akan membantu mereka
menghargai tubuh badan sendiri dan
mempunyai hak ke atasnya.
LANGKAH ATAU CADANGAN
MENGATASI GANGGUAN
SEKSUAL

22. BERPAKAIAN SOPAN
 Kanak-kanak perlu diperkenalkan dengan aurat
dan sebab mereka perlu tubuh badan mereka
daripada dipertontonkan kepada orang ramai.
 Mereka juga perlu faham bahawa alat sulit
mereka merupakan sebahagian daripada aurat
dan tidak boleh disentuh oleh orang lain
kecuali ibu ayah, itu pun hanya dalam keadaan
tertentu seperti membersihkannya.

23. ASINGKAN TEMPAT TIDUR
 Ibu bapa perlu mengasingkan tempat
tidur seawal umur 4 atau 5 tahun bagi
mengelakkan sumbang mahram.
 Hal ini adalah untuk mengelakkan
berlakunya rangsangan seksual
sekiranya mereka ‘terpandang’ aurat
atau aksi ghairah ibu bapa di malam hari.
 Walaupun sukar pada awalnya, namun
inilah tanggungjawab ibu bapa yang
perlu kita lakukan.

24. TIDAK BEBAS DISENTUH SESUKA HATI
 tidak perlu digalakkan untuk
berpelukan atau dicium secara
berlebihan oleh orang lain,
walaupun ahli keluarga terdekat
atau keluarga pengasuh.
 Ada kanak-kanak malang yang tidak
mengetahui apa yang diperlakukan
terhadap mereka adalah sejenis
gangguan seksual kerana mereka
tidak pernah diberitahu tentangnya.
 Mereka menyangka bahawa
sentuhan ini adalah sejenis rasa
sayang yang tidak patut ditepis.

25. MEMATUHI PERATURAN JIKA MEMILIKI GAJET
 ibu bapa perlu memberikan syarat
untuk memiliki atau ingin bermian
main gajet kerana iini merupakan
salah satu langkah berjaga-jaga.
 Sentiasa memantau tingkah laku
anak-anak ketika bermain gajet.

26. PERCAYAKAN IBU BAPA
 melayan mereka sepenuh
perhatian.
 Meluangkan masa untuk
mempraktikkan cara komunikasi
yang berkesan terhadap anak-
anak.
 Janganlah menjadi seseorang
yang garang, mudah menghukum
sehingga anak-anak berasa takut
untuk memberitahu kita sebarang
kejadian buruk.
 Anggap ibu bapa sebagai sahabat.

27. PERANAN GURU
 Menganjurkan program seperti ceramah, bengkel,
seminar dan kempen kesedaran gangguan seksual
dan langkah-langkah pencegahan kepada semua
warga sekolah.
 Memantapkan peraturan sekolah.
 Meningkatkan persekitaran yang selamat, stabil,
diyakini dan selesa dimana pelajar boleh
memberitahu, melapor dan menyuarakan idea,
perasaan dan pendapat mereka.
 Melaporkan kepada pihak atasan sekiranya berlaku

28.  Menjalankan sesi kaunseling bersama murid dan ibu
bapa/ penjaga.
 Terima aduan dan rahsiakan identiti murid.
 Memastikan penyelesaian yang adil terhadap murid

29. PENUTUP
 Ibu bapa dan guru harus bekerjasama membanteras
gangguan seksual ini terutama sekali bagi golongan
kanak-kanak istimewa.
 Kerjasama ini dapat membantu mengurangkan
peratusan jenayah seksual di negara ini yang
merangkumi pelbagai peringkat umur.

30.  https://www.youtube.com/watch?v=p2HEy
 https://www.youtube.com/watch?v=Zx3PmkMoVo4R
AfIu4