3. Χαρακτθριςτικά Ποταμοφ
Ο Νέςτοσ είναι ένα από τα πέντε μεγαλύτερα ποτάμια τησ
Ελλάδασ, ενώ ο ρουσ του οριοθετεί τα ςύνορα ανάμεςα
ςτη Μακεδονία και τη Θράκη και τουσ νομούσ Καβάλασ
και Ξάνθησ, έχοντασ πρώτα διατρέξει το νομό Δράμασ. Η
ςυνολική του πορεία καλύπτει 243 χλμ, 130 από τα οποία
βρίςκονται ςε Ελληνικό έδαφοσ.
4. Γενικζσ Πλθροφορίεσ
Οι πθγζσ του βρίςκονται ςτο όροσ Ριλα (2.716 μ.)
ςτθν νότια Βουλγαρία, μεταξφ των οροςειρών
Αίμου και Ροδόπθσ. Εκεί ο Νζςτοσ ονομάηεται
Μesta.
Εκβάλλει ςτο Θρακικό Πέλαγοσ, αφού πρώτα έχει
διαςχίςει τουσ ορεινούσ όγκουσ τησ Δυτικήσ Ροδόπησ και
το όροσ Φαλακρό.
5. Χλωρίδα και Πανίδα
Η περιοχή γύρω από τον ποταμό διαθέτει μεγάλο φυςικό
πλούτο και μπορεί κανείσ να ςυναντήςει ποικίλα πλέγματα
βιοτόπων ςτα οποία φιλοξενούνται εξαιρετικά είδη χλωρίδασ
και πανίδασ, όπωσ
πλάτανοι, ςκλήθρα, ιτιέσ, βελανιδιέσ, αγριοπαςχαλιέσ, ορχιδέ
εσ, βιολέτεσ και πολλά άλλα.
Στην πανίδα τησ περιοχήσ αξίζει να αναφέρουμε κάποια από
τα ςπανιότερα θηλαςτικά τησ Ελλάδασ όπωσ η αρκούδα, ο
λύκοσ, το ζαρκάδι και η βίδρα. Περιλαμβάνονται επίςησ και
250 είδη πουλιών τα περιςςότερα από τα οποία είναι ςπάνια ή
απειλούνται με εξαφάνιςη.
6. Ιςτορικι Αναδρομι
Στην μυθολογία ο Νέςτοσ ή Νέςςοσ γεννιέται ςτην
αρχή του χρόνου πριν ακόμη γεννηθούν οι
άνθρωποι. Γεννήθηκε μαζί με 12.456 ποταμούσ και
3000 Νύμφεσ. Πατέρασ του ήταν ο Ωκεανόσ και
μητέρα του η Τηθύσ.
Ο ποταμόσ Νέςτοσ, ςύμφωνα με τον
Ηρόδοτο, αποτελούςε το βόρειο όριο εξάπλωςησ
των λιονταριών ςτην Ελλάδα
7. Προβλιματα
Για το παραποτάμιο Δάςοσ του Νζςτου, το 1952 αποφαςίςτθκε θ εκχζρςωςθ
του μεγαλφτερου μζρουσ του και θ καλλιζργειά του με γεωργικά φυτά, όπωσ το
καλαμπόκι, ενϊ ζνα μεγάλο τμιμα του υγρότοπου αποςτραγγίςτθκε και οι
εκτάςεισ που προζκυψαν διανεμικθκαν ςτουσ αγρότεσ. Επεμβάςεισ όπωσ θ
υπερβόςκθςθ, θ υλοτομία, οι αυκαίρετεσ πυρκαγιζσ των καλαμιϊνων, θ
αναρρίχθςθ ςτισ πλαγιζσ του φαραγγιοφ και τουσ βράχουσ, όπου φωλιάηουν
ςπάνια είδθ ηϊων, θ ρφπανςθ των υδάτων από τα γεωργικά φάρμακα, αλλά
και τοξικά απόβλθτα από τισ βιομθχανίεσ ξυλείασ και τα μεταλλεία ουρανίου
ςτο χωριό Ελζςνιτςα τθσ Βουλγαρίασ, τα λατομεία μαρμάρων ςτθ δυτικι
πλευρά, κακϊσ και θ διζλευςθ βαρκϊν ςε περιόδουσ αναπαραγωγισ που
ενοχλοφν το βιότοπο, άλλαξαν τισ οικολογικζσ ςυνκικεσ τθσ περιοχισ.
