1. Τό Ἄγνωστον κείμενον (Μάρκος Λάμπρος/Φιλόλογος)
ἈλληλέγγυονΦροντιστήριον
σελ.
1
Α. Κείμενον 14ο
Ἔχων δὲ πολλὰς καὶ καλὰς πράξεις περὶ τῶν προγόνων εἰπεῖν, σκοποῦμαι τίνα τρόπον διαλεχθῶ
περὶ αὐτῶν. μέλει γάρ μοι τούτων μᾶλλον ἢ τῶν ἄλλων. τυγχάνω γὰρ ὢν περὶ τὴν ὑπόθεσιν ἣν
ἐποιησάμην τελευταίαν, ἐν ᾗ προεῖπον ὡς ἐπιδείξω τοὺς προγόνους ἡμῶν ἐν τοῖς πολέμοις καὶ
ταῖς μάχαις πλέον διενεγκόντας Σπαρτιατῶν ἢ τοῖς ἄλλοις ἅπασιν. ἔσται δ' ὁ λόγος παράδοξος
μὲν τοῖς πολλοῖς, ὁμοίως δ' ἀληθὴς τοῖς ἄλλοις. ἄρτι μὲν οὖν ἠπόρουν ποτέρων διεξίω πρότερον
τοὺς κινδύνους καὶ τὰς μάχας, τὰς Σπαρτιατῶν ἢ τὰς τῶν ἡμετέρων. νῦν δὲ προαιροῦμαι λέγειν
τὰς ἐκείνων, ἵν' ἐν ταῖς καλλίοσι καὶ δικαιοτέραις καταλύω τὸν λόγον τὸν περὶ τούτων.
(Ἰσοκράτους, Παναθηναϊκός, 175 - 176)

2. Τό Ἄγνωστον κείμενον (Μάρκος Λάμπρος/Φιλόλογος)
ἈλληλέγγυονΦροντιστήριον
σελ.
2
Λεξιλόγιο
ἔχω ( + τελικό απαρ.) = μπορώ να.
σκοποῦμαι ( + πλάγια ερωτηματική) = σκέπτομαι, εξετάζω τι…
διαλέγομαί περί τινος = συζητώ για κάποιον.
μέλει μοί τινος = υπάρχει φροντίδα από μένα για κάτι, φροντίζω για κάτι.
μέλλει (γ΄ενικό του ρ. μέλλω + τελικό απαρ.) = σκοπεύω να…
τυγχάνω ὤν περί τήν ὑπόθεσιν = τυχαία θίγω το θέμα.
ποιοῦμαι ( + 2 αιτιατικές) = θεωρώ, νομίζω κάτι ως.
ἐπιδείκνυμί τινα / τι ( + κατηγορηματική μετοχή) = αποδείχνω ότι…
διαφέρω τινός ( + δοτική της αναφοράς ή εμπρόθετος της αναφοράς) = διαφέρω, υπερέχω κάποιου ως προς
κάτι.
ἀπορέω, -ῶ ( + πλάγια ερωτηματική) = βρίσκομαι σε αμηχανία, απορώ. // ἀπορῶ τινός = στερούμαι κάτι.
καταλύω τόν λόγον = τελειώνω το λόγο.
Σημειώσεις
Τα απρόσωπα ρήματα και οι απρόσωπες εκφράσεις παίρνουν υποκείμενο:
 άναρθρο απαρέμφατο
 δευτερεύουσες ονοματικές προτάσεις (ειδικές, ενδοιαστικές, πλάγιες και ονοματικές αναφορικές)
 σύστοιχη ομόρριζη έννοια (αφορά μόνο απρόσωπα ρ.) π.χ
 μέλει μοί τινος = μέλησις ἐστί μοί τινος
 μεταμέλει μοί τινος = μεταμέλησις (μεταμέλεια) ἐστί μοί τινος
 ἐνδεῖ (δεῖ) τινος = ἔνδεια ἐστί μοί τινος
 μέτεστι μοί τινος = μετουσία ἐστί μοί τινος
Προσοχή!!! Η γενική δίπλα σ’ αυτά τα ρήματα είναι ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ. Στη συνέχεια γίνεται γενική αντικειμενική στο
αφηρημένο ουσιαστικό.
Η γενική δίπλα στο μεταμέλει είναι γενική της αιτίας.

3. Τό Ἄγνωστον κείμενον (Μάρκος Λάμπρος/Φιλόλογος)
ἈλληλέγγυονΦροντιστήριον
σελ.
3
Ασκήσεις
1. καλάς πράξεις, τίνα τρόπον: να κλιθούν οι συνεκφορές και στους δύο αριθμούς.
2. πολλάς, μᾶλλον, πλέον, ἀληθής, πρότερον, καλλίοσι: να μεταφερθούν οι τύποι στους άλλους βαθμούς.
3. σκοποῦμαι, ἀποδείξω, προαιροῦμαι, διεξίω: να γίνει εγκλιτική αντικατάσταση στο γ΄ ενικό και πληθυ-
ντικό πρόσωπο του ενεστώτα και του αορίστου στη φωνή που βρίσκονται.
4. διαλεχθῶ, ἐπιδείξω, διεξίω: να αναγνωριστούν οι δευτερεύουσες προτάσεις στις οποίες ανήκουν τα ρή-
ματα, να δηλωθεί η συντακτική τους θέση και να δικαιολογηθεί ο τρόπος εισαγωγής και εκφοράς τους.
5. Να γίνει συντακτική αναγνώριση των παρακάτω λέξεων του κειμένου:
τρόπον: είναι …………………………………………… στον όρο ………………………………
μοι: είναι …………………………………………… στον όρο ………………………………
τῶν ἄλλων: είναι …………………………………………… στον όρο ………………………………
τελευταίαν: είναι …………………………………………… στον όρο ………………………………
Σπαρτιατῶν: είναι …………………………………………… στον όρο ………………………………
ἐν τοῖς πολέμοις: είναι …………………………………………… στον όρο ………………………………
πολοῖς: είναι …………………………………………… στον όρο ………………………………
ἀληθής: είναι …………………………………………… στον όρο ………………………………
λέγειν: είναι …………………………………………… στον όρο ………………………………
τάς ἐκείνων: είναι …………………………………………… στον όρο ………………………………
τόν περί τούτων: είναι …………………………………………… στον όρο ………………………………
6. Να συμπτυχθούν σε αντίστοιχες μετοχές οι παρακάτω δευτερεύουσες προτάσεις: «ἣν ἐποιησάμην τελευ-
ταίαν» και «ἵν' ἐν ταῖς καλλίοσι καὶ δικαιοτέραις καταλύω τὸν λόγον τὸν περὶ τούτων».

4. Τό Ἄγνωστον κείμενον (Μάρκος Λάμπρος/Φιλόλογος)
ἈλληλέγγυονΦροντιστήριον
σελ.
4
Μετάφραση