2. Zenuwachtig eet Tessa haar pannenkoek. Het is nog vroeg in de ochtend, maar slapen lukt niet meer. Over minder dan twee uur komt Dave en bij het idee wordt ze al onrustig.
3. Precies op de afgesproken tijd komt Dave de straat in lopen. Tessa kijkt vanuit de keuken hoe hij langzaam naar de deur loopt en aanbelt.
4. Ze tovert een klein lachje op haar gezicht en opent dan de deur. ‘Fijn dat je er bent.’ Zegt ze. ‘Je klonk nogal dringend.’ De warme stem van Dave blijft haar verbazen. ‘Kom binnen.’
5. Ze gaan samen op de bank zitten en ze zitten een tijdje ongemakkelijk naast elkaar. Niemand zegt iets en Tessa kijkt zenuwachtig naar de grond. ‘Je hebt een mooi huis.’
6. ‘Dank je.’ Mompelt Tessa. ‘Woon je hier alleen?’ Tessa knikt. ‘En jij? Waar woon jij?’ vraagt ze en kijkt Dave aan. Zijn ogen zijn grijs met wat bruine stipjes, de mooiste die ze ooit heeft gezien.
7. ‘Ik woon in een klein studentenhuis met wat andere studenten.’ Tessa knikt even. ‘Gezellig.’ ‘Dat valt best mee. Ik ben nu niet echt de meest sociale persoon daar. Ik zit het grootste deel van de dag op mijn kamer.’
8. ‘Achter de computer zeker?’ Dave lacht even. ‘Inderdaad, achter de computer bij mensen waar ik me prettiger bij voelde.’ Tessa voelt hoe haar wangen rood worden.
9. ‘Waarom begon jij eigenlijk te chatten op die site?’ vraagt ze om het onderwerp af te leiden. ‘Ach, ik verveelde me gewoon een beetje. Ik zocht wat op internet en al snel kwam ik bij die site uit.’
10. ‘En jij?’ ‘Mijn zusje heeft het me aangeraden omdat ik soms wat alleen was in dit huisje. Ik heb er even over getwijfeld, maar ik heb toch een account aangemaakt en toen ontmoette ik jou.’
11. ‘Ik vond het wel prettig om met jou te praten, al dacht ik heel iemand anders voor me te hebben.’ ‘Dus je dacht echt dat ik een vrouw was?’ Dave lacht.
12. Tessa knikt. ‘Sorry voor wat ik over je heb gezegd.’ ‘Dat geeft niet. Je had wel gelijk.’ Tessa voelt hoe haar wangen rood worden. ‘Waarom heb je al die tijd niets gezegd?’
13. ‘Ik ben nu eenmaal niet de meest sociale persoon. Ik was bang dat je teleurgesteld zou zijn en me nooit meer zou willen zien.’ ‘Dat valt toch wel mee. Ik heb je nu toch ook gevraagd om te komen.’
14. Dave lacht even. ‘Dat had ik ook niet verwacht. Dank je.’ Dave kijkt haar dankbaar aan en slaat zijn arm om haar heen. ‘Het is echt heel aardig van je.’
15. Tessa voelt zijn warme armen om haar heen en zou willen dat dit moment nooit voorbij zou zijn. ‘Meende je eigenlijk wat je zei?’
16. ‘Wat zei ik?’ ‘Dat je verliefd op me was?’ Ze kijkt hem in de ogen. ‘Ik denk het wel.’ Hakkelt ze. Ze kleurt weer rood en ook bij Dave worden zijn wangen rood. ‘Mag ik nu wat vragen?’ zegt Tessa snel. ‘Waarom praatte je nooit?’
17. Dave is even stil en kijkt naar zijn horloge. ‘Is het al zo laat! Ik moet naar college.’ Hij laat Tessa los en staat op van de bank. Teleurgesteld blijft Tessa zitten.
18. Dan staat ze op. ‘Leuk dat je er was.’ Zegt ze zo normaal mogelijk. ‘Bedankt dat ik mocht komen. Het was echt heel erg gezellig.’ Tessa knikt. ‘Natuurlijk.’
19. Ze blijven even tegenover elkaar staan en dan gebeurt er iets wat Tessa nooit verwacht had. Dave buigt zich naar voren en drukt zijn lippen op de hare. Ze voelt hoe hij haar teder zoent en ze zou willen dat dit moment nooit voorbij ging.
20. Even plotseling als de kus gekomen was, verbreekt Dave hem ook weer. Hij kijkt haar met grote ogen aan. ‘Sorry.’ Hij trekt snel zijn jas aan en loopt dan naar buiten.
21. Verbluft blijft Tessa achter en kijkt uit het raam. Dave loopt met stevige stappen weg. Ze had alles verwacht, behalve dit. Toch lijkt Dave er alweer spijt van te hebben.
22. Met een zucht kijkt ze naar haar voeten. Waarom kan zij niet gelukkig zijn? Waarom moest zij denken dat Dave een vrouw was? Waarom moest zij denken dat ze verliefd was op een vrouw? Waarom is het leven niet zoals je zou willen?
