2. Na een lange slapeloze nacht en een hoop gewoel zit Tessa afwezig aan haar ontbijt. Ze probeert een paar happen te eten, maar de knoop in haar maag wordt steeds groter. Wanneer de bel gaat, staat ze meteen op en opent de deur. ‘Leuk dat je er bent.’ Zegt ze zacht.
3. ‘Ik ben blij dat ik mocht komen na de vorige keer.’ Mompelt Dave en hij kijkt naar de grond. Ook Tessa weet niet wat ze moet zeggen. ‘Ach, dat maakt toch niet uit.’ Brengt ze hakkelend uit.
4. Ze gaan samen op de bank zitten en een ongemakkelijke stilte hangt tussen hen in. Ergens is Tessa blij dat Dave er is en alleen de gedachte aan hem naast haar maakt haar al onrustig. Er ontstaat een grote warboel in het hoofd van Tessa en ze zoekt haastig naar iets om te zeggen.
5. ‘Was je nog op tijd op college de vorige keer?’ brengt ze uiteindelijk uit. Iets beters om te zeggen wist ze even niet. ‘Ja, het was op het nippertje.’ ‘Mooi.’
6. Ze blijven een tijdje stil naast elkaar zitten. Niemand praat over de kus van de vorige keer en Tessa merkt hoe haar hoop steeds verder weg zakt. Misschien bedoelde hij er helemaal niets mee? Misschien was het een vergissing?
7. Tessa denkt even na en zegt dan: ‘Je zei dat je een probleem had. Je klonk nogal dringend aan telefoon.’ Dave die al die tijd voor zich uit heeft gestaard kijkt haar aan en Tessa ziet opnieuw zijn mooie ogen.
8. ‘Dat is waar. Ik heb toch verteld over het studentenhuis waar ik woon.’ Tessa knikt en kijk naar zijn ogen. Ze ziet de kleine bruine stipjes en ze moet moeite doen om het gesprek te volgen. ‘Dus ze hebben je er zomaar uitgezet?’ vraagt ze verbaasd en Dave knikt.
9. ‘Ik was niet de meest gewilde huisgenoot aangezien ik het afgelopen jaar weinig heb gezegd.’ Mompelt hij en zijn wangen worden rood. Tessa denkt kort na en zegt dan zonder aarzelen: ‘Waarom trek je hier niet in?’ Nu ze het uitspreekt merkt ze pas hoe stom het klinkt.
10. Een week later heeft Dave al zijn spullen overgebracht en staan ze samen in de slaapkamer. Er zijn twee eenpersoonsbedden gekomen. Tessa had het eigenlijk niet verwacht, maar Dave had haar aanbod toch aangenomen.
11. ‘Heel erg bedankt dat ik hier voorlopig mag logeren.’ Tessa knikt. ‘Je mag zo lang blijven als je wil.’ ‘Dank je, dat is heel aardig van je.’ Tessa slikt even. ‘Daar zijn vrienden voor.’
12. ‘Ik denk dat ik maar ga studeren, het examen laat niet lang meer op zich wachten.’ Zegt Dave na een korte stilte. Tessa knikt en kijk hoe Dave naar beneden loopt. Hij pakt een boek uit de kast en begint geconcentreerd te lezen.
13. Tessa pakt haar kwast op en zet een paar strepen op het doek. Ze denkt aan Dave die beneden zit te lezen en een kriebel gaat door haar buik.
14. Al snel legt ze haar kwast neer en loopt naar de spiegel. Ze bekijkt zichzelf. Een vrolijke lach staat op haar gezicht en ze heeft geen idee waar die vandaan komt.
15. Ze kijkt snel naar de tijd en beseft dat ze naar college moet. Ze loopt weg van de spiegel en daalt de trap af. Natuurlijk is ze blij dat Dave nu hier in huis is, maar ergens is ze ook teleurgesteld.
16. De kus is een onderwerp dat ze tot nu toe niet besproken hebben. Het lijkt wel of Dave het hele gebeuren vergeten is en gewoon door gaat met zijn leven, maar voor haar is dat nog niet zo makkelijk.
17. Anna haalt het laatste bord uit het water en begint het af te drogen wanneer ze voetstappen achter zich hoort. ‘Hebben ze jou ook gebeld?’ Geschrokken draait Anna zich om en ziet haar tweelingzus.
18. Zoals wel vaker, hebben de twee aan een paar woorden genoeg. Anna knikt ‘Vanmiddag op mijn werk belde ze. En bij jou?’
19. ‘Bij mij belde ze ook vanmiddag. Wat denk je?’ Ze wiebelt zenuwachtig heen en weer. ‘Het is een geweldige kans. Die kunnen we niet laten lopen.’ Zegt ze er nog achteraan.
20. ‘Ik weet het. Moeten we niet met papa en mama overleggen?’ vraagt Anna twijfelend. ‘Misschien kunnen we het beter eerst zelf uitzoeken. Misschien komen we wel helemaal niet in aanmerking.’ Anna knikt instemmend en omhelst haar zus. ‘Ik ben echt blij dat ik dit samen met jou kan doen.’
