1. PU; Huisje Boompje Kindje

2. Dave en Tessa Tessa hangt vermoeid op de bank. Alweer zo’n slapeloze nacht. De verjaardag van Daan en Susan is nu iets meer dan een week geleden, maar elke nacht herhalen de woorden van Dave zich in haar hoofd.

3. Dat ene woord, vrienden, spookt de hele dag door haar hoofd. Ze kijkt naar buiten en ziet Dave zitten. Ze wil geen vrienden zijn! Ze wil veel meer dan dat.

4. Ze is blij wanneer ze naar college kan en even niet aan Dave hoeft te denken. De monotone stem van de professor zal haar gedachte afleiden.

5. Maar nog voor ze de hoek bereikt staat de persoon, die ze juist wil vermeiden, voor haar neus. “Gewoon vrienden” gaat het door haar hoofd. ‘Hoe was je college?’ vraagt ze met trillende stem.

6. Het verbaasd haar hoe vriendelijk dat klonk. ‘Best interessant, al was ik natuurlijk liever thuis, bij jou.’ De twinkeling in zijn ogen geeft haar even hoop, maar ze duwt de gedachte weg. “Alleen vrienden.”

7. Amy en Anna Zuchtend loopt Amy de kamer in. ‘Was het gezellig gisteren?’ vraagt ze zo nonchalant mogelijk. Anna weet meteen wat ze bedoelt en knikt. ‘Ralf was heel gezellig.’ Amy kijkt haar twijfelend aan. ‘Ik ga naar boven.’

8. In haar kamer loopt ze naar het stoeltje en gaat achter haar keyboard zitten. Ze had zich vreselijk aan haar zus geërgerd toen ze gisteren thuis kwam met die jongen. Na een tijdje toekijken was ze naar boven geglipt en had haar gezicht niet meer laten zien.

9. Terwijl Anna het laatste bord uit het sop haalt, voelt ze hoe de warme stralen van de zon door het raam schijnen. Ze twijfelt geen moment en loopt naar buiten en met haar bikini aan springt ze in het zwembad.

10. Ook Amy heeft de warme zon opgemerkt en is met haar bikini op haar balkon gaan zitten. Ze wiebelt wat op het ligbed en merkt al snel dat ze niet stil kan blijven liggen.

11. Ze staat op van het ligbed en loopt naar de trap. Via de keuken komt ze bij de computer. Ze opent een tekstbestand en gaat verder met haar paper.

12. Terwijl haar vingers vlug over de toetsen gaan, kijkt ze naar buiten en ziet hoe haar zus op de duikplank staat. Ze springt een paar keer op en beland dan met een mooie sprong in het water.

13. Anna had ook gemerkt dat haar zus niet blij was met het bezoek van gisteren. Alsof zij er iets aan kon doen dat Ralf zo plakkerig was.

14. Behendig klimt ze op de kant en haalt haar voeten uit het warme water. Terwijl ze het eten bereidt draaien haar hersenen op volle toeren. ‘Hoe gaat het met je paper?’ vraagt ze met een lief stemmetje tijdens het eten.

15. Amy kijkt haar verbaasd aan. ‘Wel goed.’ Zegt ze en neemt een hap. ‘Ik ben bijna klaar.’ Anna knikt goedkeurend. ‘Heb je zin om vanavond samen wat te doen?’

16. Amy kijkt haar zus twijfelend aan. ‘Ik weet het niet.’ Mompelt ze, maar Anna gaat verder. ‘Ik heb alles al geregeld. De taxi komt ons om 8 uur ophalen.’ ‘Waar gaan we naar toe?’ Anna kijkt haar triomfantelijk aan. ‘Dat is een verrassing.’

17. Nog wat twijfelend kijkt Amy naar de gele taxi die voor komt rijden. ‘Is dit wel een goed idee?’ vraagt ze Anna. Haar zus knikt meteen. ‘Dit wordt hartstikke gezellig, let maar op.’ Anna trekt haar mee naar buiten en Amy gaat wat onwennig zitten.

18. Terwijl Amy kijkt hoe alle bomen voorbij schieten en de campus steeds verder achter hen ligt, verheugd Anna zich op de avond. De taxi stopt voor een groot gebouw en Amy stapt twijfelend uit. ‘Is dit het?’

19. Anna knikt. ‘Hier gaan we de avond doorbrengen.’ Terwijl Amy de muur met gekleurde neon flamingo’s bekijkt, loopt Anna naar de ingang. Amy volgt haar onzeker naar boven. Samen schuiven ze aan een tafeltje en de ober vraagt om een bestelling.

20. ‘Ik wil graag een stuk taart.’ Zegt Anna en kijkt haar zus vragend aan. Amy schudt haar hoofd en de ober draait zich om. Na een paar minuten komt hij terug en zet het bord voor Anna neer.

21. Amy kijkt hoe haar zus de taart langzaam opeet. ‘Wat gaan we hier eigenlijk doen?’ vraagt ze naar een paar minuten van stilte.

22. Anna kijkt haar raar aan. ‘Dansen natuurlijk.’ Zegt ze alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Amykreunt zachtjes. Waarom heeft ze ingestemd om mee te gaan?

23. Anna eet haar bordje leeg en de ober haalt het op. Anna geeft hem een speelse blik en staat dan op. Amy volgt haar en Anna fluistert in haar oor. ‘Die ober was leuk.’ Amy kijkt haar zus geschokt aan en blijft staan terwijl Anna doorloopt naar de dansvloer.

24. Ze kijkt even hoe haar zus staat te dansen, maar voelt al snel hoe dom het is om te blijven staan. Ze schuifelt naar de bar. Ze bestelt een drankje en staart voor zich uit.

25. Ze probeert niet achterom te kijken naar haar zus die zich uitleeft op de dansvloer. Ze ziet hoe de man aan de andere kant van de bar tevreden naar Anna kijkt.

26. Ze bestelt nog een drankje en kijkt naar de tijd. De seconde tikken langzaam weg en het kan haar niet snel genoeg voorbij zijn. ‘Hoi zusje.’

27. Amy kijkt naar haar zusje die naast haar komt zitten. ‘Vermaak je je een beetje.’ Vraagt ze en kijkt niet op. ‘Waarom kom jij ook niet dansen?’ Amy schudt haar hoofd en blijft zitten.

28. Anna haalt haar schouders op en staat weer op. ‘Volgens mij is die dj best een leuke jongen.’ Mompelt ze. Amy kijkt haar verward aan en ziet hoe ze op de man afloopt.

29. Amy staat op van haar kruk en kijkt de kamer rond. Ze ziet hoe de jongen totaal ingepakt wordt door haar zus. Ze zucht en kijkt om zich heen. Uiteindelijk loopt ze terug naar de bar.

30. Tot de grote spijt van Anna grote spijt moet de jongen al snel terug naar de draaitafel. Ze heeft de afkeurende blik van Amy een hele tijd gevoeld en ziet hoe haar zusje met gebogen hoofd aan de bar zit. Waarom kan zij nooit eens plezier hebben met een jongen? Wanneer komt ze nu eens een leuke jongen tegen zodat ze haar niet telkens voor de voeten loopt.

31. Ze kijkt de kamer onderzoekend rond. Al snel valt haar blik op een jongen in de hoek. Hij zit op een van de banken en staart de kamer in. Het is dé jongen voor Amy.Ze kijkt even naar Amy, maar die zit nog steeds aan de bar en staart naar haar glas.

32. Ze haalt diep adem en loopt dan op de jongen af. ‘Ik ben Anna en hoe heet jij?’ vraagt ze vluchtig. Hij kijkt haar wat verbaasd aan, maar schudt dan toch haar hand. ‘Een dame die meteen op haar doel afgaat merk ik.’ Zegt hij lachend. ‘Ik ben Luke van der Waal.’ Zegt hij met nog steeds een lach op zijn gezicht.

33. ‘Ik ben hier niet voor mezelf.’ Zegt Anna. ‘Zie je dat meisje met dat bruine haar daar aan de bar.’ Luke kijkt over haar schouder en knikt goedkeurend. ‘Ik wil dat je haar vanavond afleid.’ Ze pakt een briefje van vijftig uit haar zak en drukt het in zijn hand. ‘Mag ik de reden weten?’ ‘Laten we het erop houden dat ze afleiding nodig heeft zodat ze niet op mij let.’

34. Luke geeft haar nog een vragende blik, maar Anna loopt weer richting de dansvloer. Net op tijd, want Amy heeft haar drankje van de bar gepakt en kijkt naar haar zus op de dansvloer. Ze schudt haar hoofd wanneer ze de hongerige blik van de man naast haar ziet.

35. Ze draait zich weer naar de bar. Soms is ze blij dat ze qua uiterlijk weinig op haar tweelingzus lijkt. Ze legt haar hoofd in haar handen.

36. ‘Zware avond?’ De stem naast haar deed haar meteen opkijken. Een knappe man met zwart haar zat naast haar. Haar wangen worden warm. ‘Het gaat wel.’ Liegt ze.

37. Ze pakt snel haar glas van de bar en neemt een slok. Ze voelt hoe zijn ogen haar onderzoekend opnemen. Ze drinkt zo langzaam als ze kan en zoekt naar gesprekstof.

38. ‘Ken je dat meisje met dat lange zwarte haar, daar op de dansvloer?’ Amy weet meteen wie hij bedoelt, maar kijkt toch even om. ‘Waarom wil je dat weten?’

39. ‘Ze lijkt de hele avond al in het middelpunt te staan.’ ‘Waarom ben jij eigenlijk niet bij die anderen?’ vraagt ze twijfelend. Hij grijnst. ‘Er is een andere vrouw die mijn aandacht trekt op dit moment.’

40. Het bloedt stroomt opnieuw naar haar wangen en ze kijkt naar haar handen. ‘Eigenlijk is dat mijn zus.’ Bekent ze. ‘Ze lijkt niet echt op je.’ Amy lacht. ‘We zijn een tweeling.’ Hij kijkt haar even ontzet aan, maar schenkt haar dan weer een van zijn prachtige glimlachen.

41. Een paar uur later staat Anna in een innige omhelzing met Carlos. In haar ooghoek ziet ze hoe Amy en Luke op de bank zitten. Ze vermaken zich nu al een paar uur samen en Amy heeft niet meer naar haar omgekeken.

42. Bij Amy en Luke is het inderdaad heel gezellig. ‘Dus jij studeert ook politiek?’ Luke met zijn stralende lach, blijft haar verbazen. Hij knikt. ‘Ik heb het eerste semester nu achter de rug.’

43. Anna heeft Carlos intussen af kunnen wimpelen. Hij werd toch iets te klef voor haar. Ze kijkt om zich heen. Het is intussen al aardig laat en het wordt steeds leger in de ruimte.

44. In de hoek ziet ze haar zus zitten. Haar gezicht straalt van alle kanten. Anna loopt naar hen toe. ‘Hallo tortelduifjes.’ Amy kleurt rood en kijkt haar zus met een vernietigende blik aan. ‘Zullen we naar huis gaan.’

45. Amy kijkt even naar de tijd en dan staat ze op. ‘Ik vond het heel gezellig, Luke.’ Zegt ze blozend. Ze kijkt hem aan. ‘Zie ik je nog eens?’ Hij lacht. ‘Ik denk dat je moeite moet doen om me te ontlopen.’ Zegt hij lachend. Anna rolt met haar ogen en trekt haar zus mee. ‘Doei Luke!’roept ze en Amy zwaait naar hem.

46. ‘Had je het een beetje naar je zin?’ De taxi is net de straat uit gereden en Anna heeft haar zus nog even meegenomen naar de woonkamer. Eigenlijk kan ze het antwoord wel raden als ze naar het stralende gezicht van Amy kijkt.

47. Amy kijkt haar zus opnieuw aan een brede lach staat op haar gezicht. ‘Hij was geweldig.’ zegt ze zonder de lach van haar gezicht te halen. ‘Hij is grappig, lief en had ik al vertelt dat hij ook politiek studeert?’

48. ‘Pas honderd keer.’ Zegt Anna met een zucht en denkt terug aan de taxirit. Amy was geen moment stil geweest. ‘Hoe zoent hij?’

49. Amy kijkt haar zus even verbaasd aan. ‘We hebben nog niet gezoend.’ Zegt ze stilletjes. Anna kijkt haar zus verbaasd aan. ‘Zo’n leuke jongen en je hebt hem nog niet gezoend?’ Amy schudt haar hoofd. ‘En jij denkt dat hij je leuk vindt?’ Amy knikt.

50. ‘Volgens mij moet jij nog heel veel leren.’ Zucht Anna. Amy schudt haar hoofd. ‘Ik hoef niet met elke jongen het bed in te duiken zoals jij. Wat Luke en ik hebben is bijzonder. Hoe was het eigenlijk met jou jongen?’ ‘Goed hoor.’ Liegt Anna, zij zal de laatste zijn die toegeeft dat Carlos tegenviel.

51. Pim en Carmen ‘Ga maar lekker zitten.’ Zegt Carmen en ze zet Nienke op het kleine potje. ‘Je weet wat je moet doen, toch?’ Nienke beweegt braaf haar hoofdje en doet wat haar moeder vraagt.

52. Wanneer Nienke een plasje heeft gedaan, tilt Carmen haar op. ‘Heel goed.’ Zegt ze trots en Nienke begint te stralen. ‘Wat wil je nu gaan doen?’

53. Pim is intussen buiten en staat met een grote stok in zijn hand in de tuin. Coby staat voor hem en de hond kijkt met grote, vrolijke ogen naar de stok.

54. Pim gooit de grote stok en de hond rent er met zijn tong uit zijn mond achteraan. Pim lacht. Coby is echt een geweldige aanwinst voor het gezin. Nienke is dol op hem en geef haar eens ongelijk.

55. Hij lacht en pakt de stok uit de bek van Coby. Hij maakt een schijnbeweging en Coby draait zich meteen om. Pim lacht terwijl hij kijkt hoe de hond het landschap afzoekt.

56. ‘Malle hond.’ Mompelt hij en Coby draait met een sip hoofd om. Meteen haalt Pim de stok achter zijn rug vandaan en Coby straalt weer. ‘Nog een keer dan.’

57. Ook Carmen en Nienke zijn naar buiten gekomen. Het is nog steeds prachtig weer en Carmen laat Nienke op de lama zakken. Nienke lacht dankbaar en begint te hobbelen.

58. Pim legt de stok weg en Coby rent meteen naar zijn etensbak. ‘Hij is zijn energie nog steeds niet kwijt.’ Lacht Pim als hij naast Carmen komt staan. Carmen lacht ook en slaat haar armen om haar man. ‘Jij wel?’

59. Pim schudt zijn hoofd. ‘Ik heb nog genoeg energie om wat te eten voor jullie te maken.’ Zegt hij met een knipoog en loopt naar de keuken. Na het eten verplaatst het hele gezin zich naar de studeerkamer. Terwijl Carmen en Nienke aan het tekenen en schilderen zijn, kijkt Pim naar de belangrijkste personen in zijn leven.

60. Zijn zou ze voor geen goud willen missen. Hij kijkt naar Nienke die met haar krijtje over het papier gaat. Hij zou het niet erg vinden als er nog een broertje of zusje komt voor Nienke. Hij kijkt naar Carmen. Maar wat zou Carmen er van vinden?

61. Dave en Tessa Tessa is naar college terwijl Dave zich in het warme water laat zakken. De spanning tussen hem en Tessa is duidelijk merkbaar. Hij probeert zo normaal mogelijk tegen haar te doen, maar hij merkt hoeveel moeite hem dat kost.

62. Hij zucht. ‘Ik kan het haar niet vertellen.’ Fluistert hij om zichzelf te overtuigen, maar zijn gedachten moeten wachten. De badkamer duur vliegt open en Tessa stapt naar binnen. Dave kleurt rood en zakt wat verder onder water. Ook Tessa schrikt. ‘Oh, sorry. Ik wist niet….’ Ze maakt haar zin niet af, maar vlucht de badkamer uit.

63. Met een rood hoofd rent Tessa de trap af. Haar ademhaling is onrustig net als haar hartslag. Waarom kon ze niet gewoon eerst kloppen? Waarom moest ze zomaar binnen stormen?

64. Dave is intussen uit het water gekomen. Hij kijkt naar zijn spiegelbeeld en leunt op de rand van de wastafel. Hij sluit zijn ogen en ziet het bekende gezicht weer voor zich. ‘Nee, het kan niet.’ Fluistert hij en loopt langzaam de kamer uit, de trap af.

65. Pim en Carmen Pim staat bij de kooi van Fil. Hij schudt wat eten in het bakje en maakt de kooi schoon. ‘Dank je.’ Roept Fil en Pim moet nog steeds lachen om zijn stem.

66. Een andere stem duikt naast hem op. ‘Papa, ikke naar bed.’ Pim kijkt naar beneden en ziet hoe Nienke bij zijn schoen zit. ‘Wil je slapen?’ vraagt hij en Nienke knikt.

67. Pim tilt haar op. ‘Wil je mama eerst nog een kusje geven?’ Nienke knikt weer en Pim ziet dat haar oogjes niet lang meer open blijven. Samen geven ze Carmen een kus en dan neemt Pim haar mee naar boven.

68. Pim trekt haar haar pyjama aan en legt haar in bedje. ‘Welterusten, meisje.’ Zegt hij en drukt een kus op haar voorhoofd. Pim blijft nog even wachten tot Nienke slaapt wat al heel snel gebeurd.

69. Hij loopt zachtjes naar beneden en gaat opzoek naar Carmen. Hij vindt haar in de tuin en hij gaat naast haar zitten. Ze staren naar de vijver voor hen. ‘Waar denk je aan?’

70. Carmen zucht even. ‘Een broertje of zusje voor Nienke.’ Bekent ze en kijkt naar Pim om zijn reactie te pijlen. Hij lacht alleen maar. ‘Ik ook.’ Zegt hij en slaat zijn arm om Carmen.

71. ‘Zou jij het willen.’ Carmen knikt, maar zegt niets. ‘Misschien moeten we gewoon eens bellen. Zo’n adoptieprocedure neemt vast heel veel tijd in beslag.’

72. ‘Meen je dat?’ vraagt Carmen stralend en ze kijkt Pim aan. Hij lacht en knikt. ‘Ik zou het geweldig vinden.’ Carmen antwoordt niet, maar drukt haar lippen op de zijne voor een liefdevolle zoen.

73. Tot de volgende update!