Basado en el libro de Alberto del Pozo Ortiz INTRODUCCION AL GRIEGO

1. CURSO NATURAL Y ACTIVO
DE GRIEGO CLÁSICO
Basado en el libro
INTRODUCCION AL GRIEGO
de
ALBERTO DEL POZO ORTIZ
LECCIONES 1-10
1

2. ΜΑΘΗΜΑ 1...............................................3
ΜΑΘΗΜΑ 2...............................................6
ΜΑΘΗΜΑ 3...............................................7
ΜΑΘΗΜΑ 4.............................................11
ΜΑΘΗΜΑ 5.............................................14
ΜΑΘΗΜΑ 6.............................................17
ΜΑΘΗΜΑ 7.............................................22
ΜΑΘΗΜΑ 8.............................................26
ΜΑΘΗΜΑ 9.............................................30
ΜΑΘΗΜΑ 10...........................................35
2

3. ΜΑΘΗΜΑ 1
ὁ θεός el dios
ὁ γεωργός el campesino
ὁ πατήρ el padre
ὁ ανήρ el hombre
ὁ δίκαιος θεός el dios justo
ὁ ἀγαθὸς γεωργός el campesino bueno
ὁ σοφὸς πατήρ el padre sabio
ὁ ἄδικος ανήρ el hombre injusto
ὁ θεὸς δίκαιός ἐστιν. El dios es justo.
ὁ γεωργὸς ἀγαθός ἐστιν. El campesino es bueno.
ὁ πατὴρ σοφός ἐστιν. El padre es sabio.
ὁ ανὴρ ἄδικός ἐστιν. El hombre es injusto.
πρόσεχε τὸν νοῦν· Presta atención:
δίκαιος – δίκαιός ἐστιν justo – es justo
σοφὸς – σοφός ἐστιν sabio – es sabio
ὁ θεὸς δίκαιός. El dios es justo.
ὁ γεωργὸς ἀγαθός. El campesino es bueno.
ὁ πατὴρ σοφός. El padre es sabio.
ὁ ανὴρ ἄδικος. El hombre es injusto.
πόσεχε τὸν νοῦν· Presta atención:
ὁ σοφὸς θεός el dios sabio
ὁ θεὸς σοφὸς. El dios es sabio.
(= ὁ θεὸς σοφός ἐστιν.)
3

4. ὁ γεωργὸς ἀγαθός ἐστιν. El campesino es bueno.
> ὁ γεωργὸς οὐκ ἔστι κακός.> El campesino no es malo.
ὁ θεὸς δίκαιός ἐστιν. El dios es justo.
> ὁ θεὸς οὐκ ἔστιν ἄδικος.> El dios no es injusto.
ὁ ἀνὴρ καλός ἐστιν. El hombre es hermoso.
> ὁ ἀνὴρ οὐκ ἔστιν αἰσχρός.> El hombre no es feo.
ὁ πατὴρ μικρός ἔστιν. El padre es pequeño.
> ὁ πατὴρ οὐκ ἔστι μέγας.> El padre no es grande.
πρόσεχε τὸν νοῦν· Presta atención:
ἀγαθός ≠ κακός
δίκαιος ≠ ἄδικος
καλός ≠ αἰσχρός
μικρός ≠ μέγας
πρόσεχε τὸν νοῦν· Presta atención:
...ἐστιν ἄδικος ... es injusto
...ἐστιν αισχρός ...es feo
---
...ἐστι καλός ...es hermoso
...ἐστι μέγας ...es grande
ὁ θεὸς ἀγαθὸς καὶ δίκαιός ἐστιν. El dios es bueno y justo.
ὁ ἀνὴρ καλὸς καὶ μέγας ἐστίν. El hombre es hermoso y grande.
ὁ θεὸς ἀγαθός τε καὶ δίκαιός ἐστιν. El dios es bueno y justo.
ὁ ἀνὴρ καλός τε καὶ μέγας ἐστίν. El hombre es hermoso y grande.
4

5. πρόσεχε τὸν νοῦν· Presta atención:
μέγας - μέγας ἐστίν. grande - es grande
ἀγαθὸς καὶ... bueno y...
ἀγαθός τε καὶ... bueno y...
ὁ θεὸς οὔκ ἐστι κακός. El dios no es malo.
ὁ θεὸς οὔκ ἐστιν ἄδικος. El dios no es injusto.
ὁ θεὸς οὔτε κακὸς οὔτε ἄδικός ἐστιν. El dios no es (ni) malo ni injusto.
ὁ ἀνὴρ οὔκ ἐστι μικρός. El hombre no es pequeño.
ὁ ἀνὴρ οὔκ ἔστιν αἰσχρός. El hombre no es feo.
ὁ ἀνὴρ οὔτε μικρὸς οὔτε αἰσχρός ἐστιν. El hombre no (ni) es pequeño ni
feo.
ΜΕΛΕΤΗΜΑΤΑ// EJERCICIOS
λέγε ἑλληνιστί Di en griego
1. ἀνήρ / μέγας 1. el hombre grande
2. θεός / δίκαιος 2. El dios es justo. (x2)
3. γεωργός/ μικρός 3. El campesino no es pequeño.
4. πατήρ/ ἀνδρεῖος 4. El padre es valiente. (x2)
5. ἀδελφός / ἄδικος 5. el hermano injusto.
6. Πρωταγόρας/σοφός 6. Protágoras es sabio. (x2)
7. ἀνήρ / μέγας 7. El hombre no es grande.
8. θεός / δίκαιος/ ἀγαθός 8. El dios es justo y bueno. (x2)
9. γεωργός/αἰσχρός κακός 9. El campesino no es feo ni malo.
10. πατήρ/δίκαιος/ μέγας 10. El padre es justo y grande. (x2)
11. ἀνήρ / δίκαιος/ ἀγαθός 11. El hombre no es justo ni bueno.
5

6. ΜΑΘΗΜΑ 2
ὁ θεὸς δίκαιός ἐστιν.
οἱ θεοὶ δίκαιοί εἰσιν.
ὁ ἀνὴρ ἀγαθός ἐστιν
οἱ ἄνδρες ἀγαθοί εἰσιν.
ὁ παῖς οὐκ ἔστι μικρός.
οἱ παῖδες οὐκ εἰσὶ μικροί.
El dios es justo.
Los dioses son justos.
El hombre es bueno.
Los hombres son buenos.
El niño no es pequeño.
Los niños no son pequeños.
πρόσεχε τὸν νοῦν·
ὁ θεός - οἱ θεοί
ἐστι(ν) - εἰσι(ν)
οὐκ ἔστι(ν) – οὐκ εἰσί(ν)
ὁ ανὴρ - οἱ ἄνδρες
ὁ παῖς - οἱ παῖδες
Presta atención:
el dios – los dioses
es – son
no es – no son
el hombre- los hombres
el niño – los niños
MELETHMATΑ// EJERCICIOS
λέγε τὸ πληθυντικόν (Di el plural)
1. ὁ κακὸς ἀδελφός
2. ὁ παῖς οὐκ ἔστι καλός.
3. ὁ σοφὸς ἀνήρ
4. ὁ θεὸς δίκαιός ἐστιν.
5. ὁ μικρὸς ἄνθρωπος
6. ὁ ἄδικος ἄνθρωπος
6

7. 7. ὁ Ἀθηναῖος (ateniense) ἀνὴρ ἀγαθός ἐστιν.
8. ὁ ἀδελφὸς ἀνδρεῖός ἐστιν.
9. ἀγαθός ἐστιν ὁ θεός.
10. ὁ ἀνὴρ δίκαιος καὶ σοφός ἐστιν.
11. ὁ ἄνθρωπος οὔτε μικρὸς οὔτε σοφός ἐστιν.
12. ὁ ἀγαθὸς παῖς Ἀθηναῖος.
13. ὁ φιλόσοφος ἀνὴρ ἀγαθός ἐστιν.
14. ὁ θεὸς οὐκ ἔστι αἰσχρός.
ΜΑΘΗΜΑ 3
ὁ ἄνθρωπος τὸν θεὸν φιλεῖ.
οἱ ἄνθρωποι τοὺς θεοὺς φιλοῦσιν.
ὁ θεὸς τὸν ἄνθρωπον φιλεῖ.
οἱ θεοὶ τοὺς ἀνθρώπους φιλοῦσιν.
ὁ ἀνὴρ τὸν παῖδα παιδεύει.
οἱ ἄνδρες τοὺς παῖδας παιδεύουσιν.
οἱ παῖδες οὐ παιδεύουσι τοὺς
ἄνδρας.
El hombre ama al dios.
Los hombres aman a los dioses.
El dios ama al hombre.
Los dioses aman a los hombres.
El hombre educa al niño.
Los hombres educan a los niños.
Los niños no educan a los hombres.
7

8. πρόσεχε τὸν νοῦν·
ὁ θεός - τὸν θεόν
οἱ θεοί - τοὺς θεούς
τὸν ἄνθρωπον - τοὺς ἀνθρώπους
ὁ παῖς – τὸν παῖδα
οἱ παῖδες – τοὺς παῖδας
ὁ ανήρ - τὸν ἄνδρα
οἱ ἄνδρες - τοὺς ἄνδρας
Presta atención
el dios- al dios
los dioses – a los dioses
al hombre – a los hombres
el niño – al niño
los niños – a los niños
el hombre – al hombre
los hombres – a los hombres
πρόσεχε τὸν νοῦν·
φιλεῖν -εῖν
φιλεῖ -εῖ
φιλοῦσι(ν) -οῦσι(ν)
παιδεύειν -ειν
παιδεύει -ει
παιδεύουσι(ν) -ουσι(ν)
Presta atención
amar
ama
aman
educar
educa
educan
8

9. MELETHMATA// EJERCICIOS
ΠΑΡ. ὁ ἄνθρωπος οὐ γιγνώσκει (no conoce)(ὁ θεός)______
>ὁ ἄνθρωπος οὐ γιγνώσκει τὸν θεόν.
1. ὁ ἄνθρωπος οὐ γιγνώσκει (ὁ θεός)___________
2. ὁ ἄνθρωπος οὐ γιγνώσκει (ὁ νέος)___________
3. ὁ ἄνθρωπος οὐ γιγνώσκει (ὁ παῖς)___________
4. ὁ ἄνθρωπος οὐ γιγνώσκει (ὁ ἀδελφός)___________
5. ὁ ἄνθρωπος οὐ γιγνώσκει (ὁ ἀνήρ)___________
6. ὁ ἄνθρωπος οὐ γιγνώσκει (ὁ φιλόσοφος)___________
7. ὁ ἄνθρωπος οὐ γιγνώσκει (ὁ γεωργός)___________
8. ὁ ἄνθρωπος οὐ γιγνώσκει (ὁ διδάσκαλος, profesor)_______
ΠΑΡ. οἱ ἄνθρωποι οὐ γιγνώσκουσι (οἱ θεοί)___________
>οἱ ἄνθρωποι οὐ γιγνώσκoυσι τοὺς θεούς.
1. οἱ ἄνθρωποι οὐ γιγνώσκουσι (οἱ θεοί)___________
2. οἱ ἄνθρωποι οὐ γιγνώσκουσι (οἱ νέοι)___________
3. οἱ ἄνθρωποι οὐ γιγνώσκουσι (οἱ παῖδες)___________
4. οἱ ἄνθρωποι οὐ γιγνώσκουσι (οἱ ἀδελφοί)___________
5. οἱ ἄνθρωποι οὐ γιγνώσκουσι (οἱ ἄνδρες)___________
6. οἱ ἄνθρωποι οὐ γιγνώσκουσι (οἱ φιλόσοφοι)___________
7. οἱ ἄνθρωποι οὐ γιγνώσκουσι (οἱ γεωργοί)___________
8. οἱ ἄνθρωποι οὐ γιγνώσκουσι (οἱ διδάσκαλοι, profesor)_____
ΠΑΡ. ὁ σοφὸς ἄνθρωπος > τὸν σοφὸν ἄνθρωπον
τὸν σοφὸν ἄνθρωπον > ὁ σοφὸς ἄνθρωπος
1. τὸν ἄδικον ἀδελφόν
2. τοὺς δεινοὺς (hábiles) διδασκάλους
3. οἱ καλοὶ θεοὶ
4. τοὺς αἰσχροὺς ἄνδρας
5.ὁ δίκαιος γεωργός
9

10. 6. τὸν σοφὸν ἄνδρα
7. ὁ μικρὸς θησαυρός (tesoro)
8. οἱ καλοὶ παῖδες
9. τὸν ἀγαθὸν θεόν
10. οἱ δεινοὶ φιλόσοφοι
ΠΑΡ. ὁ ἀνὴρ διαφθείρει (corrompre) τὸν παῖδα.
> καὶ (también) ὁ παῖς διαφθείρει τὸν ἄνδρα.
1. οἱ παῖδες φιλοῦσι τοὺς ἄνδρας.
2. ὁ θεὸς φιλεῖ τὸν γεωργόν.
3. ὁ παῖς φιλεῖ τὸν διδάσκαλον.
4. ὁ δίκαιος ἄνθρωπος μισεῖ (odia) τὸν ἄδικον ἄνθρωπον.
5.ὁ δεινὸς διδάσκαλος τὸν παῖδα παιδεύει.
6. ὁ Φίλιππος (Filipo) μισεῖ τοὺς Ἀθηναίους.
7. οἱ διδάσκαλοι τοὺς νέους παιδεύουσιν.
8. ὁ φιλόσοφος γιγνώσκει τοὺς ἀνθρώπους.
ΠΑΡ. οἱ Ἀθηναῖοι οὐκ ______ εἰσιν. (ἄδικος)
> οἱ Ἀθηναῖοι οὐκ ἄδικοί εἰσιν.
1. οἱ ________ ἄνδρες τοὺς παῖδας παιδεύουσιν. (σοφοί)
2. οἱ παῖδες φιλοῦσι τοὺς _________ἄνδρας. (δίκαιοι)
3. οἱ διδάσκαλοι ________ παιδεύουσιν. (οἱ νέοι)
4. οἱ φιλόσοφοι οὐ νομίζουσι (creer) ________. (θεοί)
5. ὁ παῖς καλός ἐστιν καὶ οὐκ ________. (αἰσχρός)
6. ὁ ________ Πρωταγόρας ἄνθρωπός ἐστιν. (σοφός)
7. ὁ πατὴρ (padre) φιλεῖ ________ . (ὁ παῖς)
8. οὐκ ἄδικοι εἰσἰν οἱ ἀγαθοὶ ________ (οἱ ἄνδρες)
9. ἐκεῖνος (aquel) ὁ ἀνὴρ παιδεύει ________ (οἱ ἄνθρωποι)
10. οἱ ______ ἄνδρες οὐ μισοῦσι ______ (ἀγαθοί, οἱ θεοί)
10

11. ΜΑΘΗΜΑ 4
ἡ ἡδονὴ οὔκ ἐστι κακή.
ἡ ψυχή ἐστιν ἀγαθή.
-
ἡ χώρα τρέφει τοὺς ἀνθρώπους.
ἡ ἀρμονία καλή ἐστιν.
-
ἡ δόξα αἰσχρά ἐστιν.
-
ἡ πόλις δικαία ἐστὶ καὶ ἀνδρεία.
El placer no es malo.
El alma es buena.
-
El país alimenta a los hombres.
La armonía es hermosa.
-
La opinión es fea.
-
La cuidad es justa y valiente.
πρόσεχε τὸν νοῦν,
ἡ ἡδονή
-
ἡ χώρα
ἡ ἀρμονία
-
ἡ δόξα
-
ἡ πόλις
-
ἀγαθός – ἀγαθή
δίκαιος – δικαία
ἀνδρεῖος - ἀνδρεία
Presta atención,
ἡ ...η
-
ἡ ...ρ + α
ἡ ...φωνήεν (vocal) +α
-
ἡ ...σύμφωνον (consonante) +α
-
ἡ ...ις
-
bueno – buena
justo - justa
valiente (m.) - valiente (f.)
11

12. αἱ ἡδοναὶ οὐκ εἰσὶ κακαί.
αἱ ψυχαί εἰσιν ἀγαθαί.
-
αἱ χώραι τρέφουσι τοὺς ἀνθρώπους.
αἱ ἀρμονίαι καλαί εἰσιν.
-
αἱ δόξαι αἰσχραί εἰσιν.
-
αἱ πόλεις δίκαιαί εἰσι καὶ ἀνδρείαι.
αἱ μὲν ψυχαί ἀγαθαί, αἱ δὲ κακαί.
Los placeres no son malos.
Las almas son buenas.
-
Los países alimentan a los hombres.
Las armonías son hermosas.
-
Las opiniones son feas.
-
Las ciudades son justas y valientes.
Unas almas son buenas y otras,
malas.
πρόσεχε τὸν νοῦν,
ἡ ἡδονή
ἡ χώρα
ἡ ἀρμονία
ἡ δόξα
-
ἀγαθή
δικαία
ἀνδρεία
πολις
δικαία
οἱ /αἱ μὲν ...οἱ /αἱ δὲ
Presta atención,
αἱ ..αι
....αι
αἱ ...εις
δίκαιαι (comparar con δίκαιοι)
unos/unas.... otros/otras
12

13. MELETHMATA// EJERCICIOS
ΠΑΡ. ἡ πόλις / καλός > ἡ πόλις καλή ἐστιν.
1. ἡ σοφία (la sabiduría) / θεῖος (divino)
2. ἡ φύσις (la naturaleza) / σοφός
3. ἡ ἀρετή (la virtud) / χρηστός (útil)
4. ἡ δόξα / αἰσχρός
5. ἡ δικαιοσύνη (la justicia) / καλός
6. ἡ εὐδαιμονία (la felicidad) / ἀγαθός
7. ἡ ψυχή / ανδρεῖος
8. ἡ χώρα / μικρός
9. ἡ θεά (la diosa) / δίκαιος
10. ἡ ἀνδρεία (el valor) / ἀγαθός
ΠΑΡ. ἡ ἡδονὴ ἀγαθὴ καὶ κακή > αἱ μὲν ἡδοναὶ ἀγαθαί, αἱ δὲ κακαὶ.
1. ἡ ψυχὴ ἀνδρεία καὶ δειλή.
2. ἡ δόξα καλὴ καὶ αἰσχρά.
3. ἡ χώρα μεγάλη (grande) καὶ μικρά.
4. ἡ θεὰ δικαία καὶ καλή.
ΠΑΡ. ἡ ψυχὴ ἡ θεά ἀγαθή > ἡ ψυχὴ καὶ ἡ θεά ἀγαθαί εἰσιν.
1. ἡ πόλις /ἡ χώρα /καλή
2. ἡ ἡδονή /ἡ δόξα /κακή
3. ὁ γεωργός /ὁ θεός /δίκαιος
4. ὁ ἀδελφός /ὁ πατὴρ /ἀνδρεῖος
13

14. ΜΑΘΗΜΑ 5
οἱ φιλόσοφοι μουσικὴν
παιδεύουσιν.
οἱ ἄνδρες εἰρήνην ἄγουσιν.
ἡ γῆ τροφὴν φέρει.
οἱ ἄνδρες τὴν χώραν ἔχουσιν.
ὁ παῖς πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν λέγει.
οἱ σοφοὶ οὐ φιλοῦσι τὴν δόξαν.
οἱ θεοὶ τὴν πόλιν σῴζουσιν.
Los filósofos enseñan música.
Los hombres están en paz.
La tierra produce alimento.
Los hombres tienen el país.
El niño dice toda la verdad.
Los sabios no aman la opinión.
Los dioses salvan la ciudad.
πρόσεχε τὸν νοῦν,
ἡ ἡδονή
ἡ χώρα
ἡ ἀρμονία
ἡ δόξα
ἡ πόλις
-
ἀγαθή
δικαία
ἀνδρεία
Presta atención,
τὴν ..ν
....ν
14

15. ἡ γῆ τροφὰς φέρει.
οἱ ἄνδρες τὰς χώρας ἔχουσιν.
οἱ σοφοὶ οὐ φιλοῦσι τὰς δόξας.
οἱ θεοὶ τὰς πόλεις σῴζουσιν.
La tierra produce alimentos.
Los hombres tienen los países.
Los sabios no aman las opiniones.
Los dioses salvan las ciudades.
πρόσεχε τὸν νοῦν,
ἡ ἡδονή
ἡ χώρα
ἡ ἀρμονία
ἡ δόξα
-
ἀγαθή
δικαία
ἀνδρεία
ἡ πόλις
Presta atención,
τὰς ..ας
....ας
τὰς ..εις
15

16. MELETHMATA// EJERCICIOS
Παρ. ἡ δόξα > τὴν δόξαν
1. αἱ μικραὶ χώραι
2. αἱ ἡδοναί
3. ἡ δικαία ψυχή
4. ἡ καλὴ θεά
5. ἡ αἰσχρὰ ἡδονή
6. αἱ δίκαι
7. ἡ σοφία
8. αἱ ψυχαί
9. πᾶσα ἡ γῆ
Παρ. ὁ δίκαιος νόμος > οἱ δίκαιοι νόμοι
1. αἱ ἡδοναί
2. αἱ δόξαι
3. τοὺς διδασκάλους
4. τὴν μεγάλην ἡδονήν
5. τὰς ἀγαθὰς ψυχάς
6. τὸν δεινὸν δημιουργόν (el obrero hábil)
7. τὰς μεγάλας τιμάς
8. πάσας τὰς αρχάς
9. τὴν παλαιὰν (antigua) δόξαν
10. τὰς ἡδονάς
1. οἱ ἄδικοι τὴν ______ ἡδόνην διώκουσιν (persiguen)
2. οἱ ἀνδρεῖοι ἄνθρωποι τήν τε ______ καὶ τὴν ______
σῴζουσιν.
3. ὁ Πρωταγόρας τὴν ______ τέχνην διδάσκει.
4. ἡ γῆ ______ φέρει.
5. οὐκ ἔχουσι τὴν ______.
6. ὁ ______ ἀνὴρ μεγάλην ______ ἔχει.
7. ὁ Σιμωνίδης (Simónides) λέγει ______ .
8. οἱ σοφοὶ τὰς ______ ἔχουσιν.
9. οἱ Ἀθηναῖοι τὰς ______ φιλοῦσιν.
αἰσχρός
πόλις, πολιτεία
(el Estado)
πολιτικός
τροφή
παλαιὰ δόξα
ἀγαθός, τιμή
πᾶσα ἡ ἀλήθεια
παλαιὰ δόξα
τιμή
16

17. ΜΑΘΗΜΑ 6
ὁ παῖς πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν λέγει.
ἆρα καὶ σὺ, ὦ Φίλιππε, πᾶσαν τὴν
ἀλήθειαν λέγεις;
ἐγὼ πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν λέγω. ἆρα
καὶ ὑμεῖς, ὦ Φαῖδρε καὶ Ἑλένη,
πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν λέγετε;
καὶ ἡμεῖς πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν
λέγομεν.
καλόν ἐστι τὴν ἀλήθειαν λέγειν.
El niño dice toda la verdad.
¿Es que tú, Filipo, dices también la
verdad?
Yo digo toda la verdad. ¿Es que
vosotros, Fedro y Helena, decís
también toda la verdad?
Nosotros también decimos toda la
verdad.
Es hermoso decir la verdad.
ὁ παῖς τὴν ἀλήθειαν φιλεῖ.
ἆρα καὶ σὺ, ὦ Φίλιππε, τὴν
ἀλήθειαν φιλεῖς;
ἐγὼ τὴν ἀλήθειαν φιλῶ. ἆρα καὶ
ὑμεῖς, ὦ Φαῖδρε καὶ Ἑλένη, τὴν
ἀλήθειαν φιλεῖτε;
καὶ ἡμεῖς τὴν ἀλήθειαν φιλοῦμεν.
καλόν ἐστι τὴν ἀλήθειαν φιλεῖν.
El niño ama la verdad.
¿Es que tú, Filipo, amas también la
verdad?
Yo amo la verdad. ¿Es que vosotros,
Fedro y Helena, amáis también la
verdad?
Nosotros también amamos la
verdad.
Es hermoso amar la verdad.
17

18. ὁ παῖς τοὺς ἀνδρείους τιμᾷ.
ἆρα καὶ σὺ, ὦ Φίλιππε, τοὺς
ἀνδρείους τιμᾷς;
ἐγὼ τοὺς ἀνδρείους τιμῶ. ἆρα καὶ
ὑμεῖς, ὦ Φαῖδρε καὶ Ἑλένη, τοὺς
ἀνδρείους τιμᾶτε;
καὶ ἡμεῖς τοὺς ἀνδρείους τιμῶμεν.
καλόν ἐστι τοὺς ἀνδρείους τιμᾶν.
El niño honra a los valientes.
¿Es que tú, Filipo, honras también a
los valientes?
Yo honro a los valientes. ¿Es que
vosotros, Fedro y Helena, honráis
también a los valientes?
Nosotros también honramos a los
valientes.
Es hermoso honrar a los valientes.
ὁ ἀνὴρ Ἀθηναῖός ἐστιν.
ἆρα καὶ σὺ, ὦ Φίλιππε, Ἀθηναῖος εἶ ;
καὶ ἐγὼ Ἀθηναῖός εἰμι. ἆρα καὶ
ὑμεῖς, ὦ Φαῖδρε καὶ Ἑλένη,
Ἀθηναῖοί ἐστε;
ἡμεῖς οὐκ Ἀθηναῖοι ἀλλὰ Θηβαῖοί
ἐσμεν.
καλόν ἐστιν Ἀθηναῖον εἶναι.
El hombre es ateniense.
¿Es que tú, Filipo, eres también
ateniense?
Yo soy también ateniense. ¿Es que
vosotros, Fedro y Helena, sois
también la verdad?
Nosotros no somos atenienses, sino
tebanos.
Es hermoso ser ateniense.
18

19. πρόσεχε τὸν νοῦν, presta atención
λέγειν φιλεῖν τιμᾶν
ἐγώ λέγω φιλῶ τιμῶ
σύ λέγεις φιλεῖς τιμᾷς
ὁ.../ἡ... λέγει φιλεῖ τιμᾷ
ἡμεῖς λέγομεν φιλοῦμεν τιμῶμεν
ὑμεῖς λέγετε φιλεῖτε τιμᾶτε
οἱ.../αἱ... λέγουσι(ν) φιλοῦσι(ν) τιμῶσι(ν)
πρόσεχε τὸν νοῦν, presta atención
εἶναι
ἐγώ εἰμί
σύ εἶ
ὁ.../ἡ... ἐστί(ν)
ἡμεῖς ἐσμέν
ὑμεῖς ἐστέ
οἱ.../αἱ... εἰσί(ν)
19

20. πρόσεχε τὸν νοῦν, presta atención
δίκαιος
δίκαιός εἰμι
δίκαιός ἐστι(ν)
δίκαιοί ἐσμεν
δίκαιοί ἐστε
δίκαιοί εἰσι(ν)
ἀνδρεῖος
ἀνδρεῖός εἰμι
ἀνδρεῖός ἐστι(ν)
ἀνδρεῖοί ἐσμεν
ἀνδρεῖοί ἐστε
ἀνδρεῖοί εἰσι(ν)
καλός
καλός εἰμι
καλός ἐστι(ν)
καλοί ἐσμεν
καλοί ἐστε
καλοί εἰσι(ν)
νέος
νέος εἰμί
νέος ἐστί(ν)
νέοι ἐσμέν
νέοι ἐστέ
νέοι εἰσί(ν)
δίκαιος εἶ ἀνδρεῖος εἶ καλός εἶ νέος εἶ
οὐκ εἰμί, οὐκ ἐστέ, οὐκ ἐσμέν, οὐκ εἰσί(ν) PERO οὐκ ἔστι(ν)
MELETHMATA// EJERCICIOS
ΠΑΡ. μουσικὴν παιδεύεις, ὦ Φίλιππε; > μουσικὴν παιδεύω.
1. τὴν ἀλήθειαν λέγετε, ὦ Φαίδρε καὶ Ἑλένη;
2. τὴν ἡδονὴν διώκεις, ὦ Φίλιππε;
3. τὴν πολιτείαν σῴζετε, ὦ ἄνδρες;
4. διαφθείρει ὁ Φίλιππος τὴν πόλιν;
5. τὴν παλαιὰν δόξαν ἔχεις, ὦ ἄνθρωπε;
6. τοὺς ἀνδρείους τιμᾶτε, ὦ παῖδες;
7. φιλεῖ ὁ ανὴρ τὴν δόξαν;
8. τὴν τέχνην φιλεῖτε, ὦ φιλόσοφοι;
20

21. ΠΑΡ. ἐγὼ τὴν πόλιν τιμῶ. > καὶ ἡμεῖς τὴν πόλιν τιμῶμεν.
1. σὺ τὰς χώρας ἔχεις.
2. ἐγὼ εἰρήνην ἄγω.
3. σὺ θεοὺς νομίζεις.
4. ἐγὼ τοὺς δικαίους φιλῶ.
5. σὺ τὴν ἀλήθειαν τιμᾷς.
6. ἐγὼ μουσικὴν ἀκούω (escucho).
7. σὺ τοὺς παῖδας διώκεις.
8. ἐγὼ τοὺς καλοὺς ἀνθρώπους τιμῶ.
ΠΑΡ. ὁ ἀνήρ/μέγας > ὁ ἀνὴρ μέγας ἐστίν.
1. σύ / ἄδικος
2. ἐγὼ / μέγας
3. ἡμεῖς / αἰσχρός
4. ὑμεῖς / δοῦλος (esclavo)
5. οἱ φιλόσοφοι / δεινός
6. ὁ παῖς / νέος
7. ὁ Σωκράτης /οὐ / καλός
8. σύ /οὐ / ἄδικος
9. ἡ αλήθεια /οὐ / δίκαιος
10. ἡμεῖς /οὐ / σοφός
11. ἐγώ / οὐ / δοῦλος
12. ὑμεῖς / οὐ /καλός
21

22. ΜΑΘΗΜΑ 7
ὁ ἔνοχος δίκην δίδωσιν. ἆρα καὶ σὺ,
ὦ Φίλιππε δίκην δίδως;
ἐγὼ δίκην δίδωμι. ἆρα καὶ ὑμεῖς, ὦ
Φαῖδρε καὶ Ἑλένη, δίκην δίδοτε;
ἡμεῖς δίκην δίδομεν.
ἆρα καὶ οἱ ἄδικοι δίκην διδόασιν;
οἱ ἄδικοι οὐκ ἐθέλουσι δίκην διδόναι.
ὁ ἄρχων νόμους τίθησιν. ἆρα καὶ σὺ,
ὦ Φίλιππε, νόμους τίθης;
ἐγὼ νόμους οὐ τίθημι. ἆρα καὶ
ὑμεῖς, ὦ Φαῖδρε καὶ Ἑλένη, νόμους
τίθετε;
ἡμεῖς νόμους οὐ τίθεμεν.
οἱ ἄρχοντες νόμους τιθέασιν.
καλόν ἐστι νόμους τιθέναι.
el acusado cumple (da) la pena. ¿Es
que tú también, Filipo, cumples la
pena?
Yo cumplo la pena. ¿Es que voso-
tros, Fedro y Helena, cumplís la
pena?
Nosotros cumplimos la pena.
¿Es que también los injustos
cumplen la pena?
Los injustos no quieren cumplir la
pena.
El magistrado instaura (pone) leyes.
¿Es que tú también, Filipo, instauras
leyes?
Yo no instauro leyes. ¿Es que voso-
tros, Fedro y Helena, instauráis
leyes?
Nosotros no instauramos leyes.
Los magistrados instauran leyes.
Es hermoso instaurar leyes.
22

23. ὁ στρατιώτης τρόπαιον ἵστησιν. ἆρα
καὶ σὺ, ὦ Φίλιππε, τρόπαιον ἵστης;
ἐγὼ τρόπαιον οὐκ ἵστημι. ἆρα καὶ
ὑμεῖς, ὦ Φαῖδρε καὶ Ἑλένη,
τρόπαιον ἵστατε;
ἡμεῖς τρόπαιον οὐκ ἵσταμεν.
οἱ στρατιῶται τρόπαιον ἱστᾶσιν.
καλόν ἐστι τρόπαιον ἱστάναι.
El soldado levanta un trofeo. ¿Es que
tú también, Filipo, levantas un
trofeo?
Yo no levanto un trofeo. ¿Es que
vosotros, Fedro y Helena, levantáis
un trofeo?
Nosotros no levantamos un trofeo.
Los soldados levantan un trofeo.
Es hermoso levantar un trofeo.
πρόσεχε τὸν νοῦν, presta atención
διδόναι τιθέναι ἱστάναι
ἐγώ δίδωμι τίθημι ἵστημι
σύ δίδως τίθης ἵστης
ὁ.../ἡ... διδωσι(ν) τίθησι(ν) ἵστησι(ν)
ἡμεῖς δίδομεν τίθεμεν ἵσταμεν
ὑμεῖς δίδοτε τίθετε ἵστατε
οἱ.../αἱ... διδόασι(ν) τιθέασι(ν) ἱστᾶσι(ν)
23

24. πρόσεχε τὸν νοῦν, presta atención
ὁ ἄρχων / οἱ ἄρχοντες el magistrado/ los magistrados
ὁ στατιώτης / οἱ στρατιῶται el soldado / los soldados
MELETHMATA// EJERCICIOS
1. ἡ ψυχὴ ________ δίκην.
2. αἱ ψυχαὶ ________ δίκην.
3. ὁ ἀνὴρ τὸν ἵππον (caballo) ________ .
4. οἱ ἄνδρες τοὺς ἵππους ________ .
5. ἐγὼ νόμον ________ .
6. ἡμεῖς τὸν ἱππον ________ .
7. σὺ δίκην ________ .
8. ὑμεῖς νόμον ________ .
9. σὺ ἵππον ________ .
10. οἱ ἄδικοι οὐκ ἐθέλουσι δίκην ________ .
11. οἱ ἄρχοντες ἐπιχειροῦσι (intentan) νομους ___.
12. σὺ νόμους οὐ _____.
διδόναι
διδόναι
ἱστάναι
ἱστάναι
τιθέναι
ἱστάναι
διδόναι
τιθέναι
ἱστάναι
διδόναι
τιθέναι
τιθέναι
ΠΑΡ. ἡμεῖς δίδομεν > ἐγὼ οὐ δίδωμι.
1. σὺ διδάσκεις.
2. σὺ ἵστης.
3. ἡμεῖς τίθεμεν.
4. ὁ ἀνὴρ εὐδαιμονεῖ (es feliz).
5. ὑμεῖς ἔχετε.
6. οἱ παῖδες νομίζουσιν.
7. ὑμεῖς ὀνομάζετε.
8. ὁ ἄρχων ἵστησιν.
9. ὁ στρατιώτης τίθησιν.
10. οἱ θεοὶ ἀδικοῦσιν (son injustos)
11. ὑμεῖς δίδοτε.
12. σὺ γιγνώσκεις.
13. ἐγὼ διαφθείρω (pervierto)
24

25. ΠΑΡ. ἄγομεν (διδόναι) > ἄγομέν τε καὶ δίδομεν
1. φέρετε (διδόναι)
2. διώκουσι (ἱστάναι)
3. ἀκούει (τιθέναι)
4. φεύγω (huyo) (διδόναι)
5. φέρεις (τιθέναι)
6. παιδεύει (ἱστάναι)
7. λέγουσι (διδόναι)
8. ἔχομεν (διδόναι)
9. σῴζετε (ἱστάναι)
ΠΑΡ. ὁ ἀνὴρ δίκην δίδωσιν. > οἱ ἄνδρες δίκην διδοάσιν.
1. ἐθέλουσι τὴν δίκην φεύγειν.
2. ὁ ἄδικος δίδωσι δίκην.
3. ἡμεῖς οὐ δίδομεν δίκην.
4. οὐ τὸν ἵππον ἵστης.
5. οἱ ἄρχοντες τοὺς νόμους τιθέασιν.
6. ὑμεῖς τρόπαιον ἵστατε.
7. ἐγὼ οὐ τίθημι νόμους.
25

26. ΜΑΘΗΜΑ 8
ὁ στρατιώτης ἀνδρεῖός ἐστιν.
οἱ στρατιῶται τρόπαιον ἱστᾶσιν.
τιμῶ τὸν ἀνδρεῖον στρατιώτην.
καὶ ἡμεῖς τοὺς ἀνδρείους
στρατιώτας τιμῶμεν.
ἀλλ᾿ (=ἀλλὰ) οὐ πάντες οἱ
στρατιῶται ἀνδρεῖοι.
ἐγὼ γὲ πάντας τοὺς στρατιώτας οὐ
τιμῶ, ἀλλὰ μόνους τοὺς ἀνδρείους.
El soldado es valiente.
Los soldados levantan un trofeo.
Honro al soldado valiente.
También nosotros honramos a los
soldados valientes.
Pero no todos los soldados son
valientes.
Yo, al menos, no honro a todos los
soldados, sino sólo a los valientes.
πρόσεχε τὸν νοῦν presta atención
ὁ στρατιώτης / οἱ στρατιῶται el soldado / los soldados
τὸν στρατιώτην / τοὺς στρατιώτας al soldado / a los soldados
πάντες οἱ... todos los …
πάντας τοὺς... a todos los...
26

27. ὁ
λεξίλογος
τὸν ἄνδρα : ἀνδρεῖος, ἡ ἀνδρεία
ὁ ἄνθρωπος : ἀνθρώπινος
ἡ ἀρχή : ὁ ἄρχων
ἡ γῆ : γεωμετρία, ὁ γεωργός
ἡ δίκη : δίκαιος, ἄδικος, ἀδικεῖν
ἡ εὐδαιμονία : εὐδαιμονεῖν
ὁ θεός : ἡ θεά, ἄθεος, θεῖος
ὁ νόμος : νομίζειν, ἡ ἀστρονομία
ποιεῖν : ὁ ποιητής
ἡ πολις : ἡ πολιτεία, πολιτικός
σοφός : ἡ σοφία, ὁ σοφιστής,
ὁ φιλόσοφος
τρέφειν : ἡ τροφή
ὁ φίλος : φιλεῖν, ὁ φιλόσοφος
El “recogepalabras”
al hombre: valiente (viril), valentía
(virilidad)
la persona: humano
el principio, el poder : el magistrado
la tierra: geometría, el campesino
el juicio: justo, injusto, perjudicar
la felicidad: ser feliz
el dios: la diosa, ateo, divino
la ley: considerar, la astronomía
hacer: el poeta
la ciudad: el Estado, político
sabio: la sabiduría, el filósofo
alimentar: el alimento
el amigo: amar, el filósofo
27

28. MELETHMATA// EJERCICIOS
ΠΑΡ. ἄνθρωπος ἀνδρεῖος > πάντες οἱ ἄνθρωποι ἀνδρεῖοί εἰσιν.
1. νόμος (ley) καλός
2. ψυχὴ ἀγαθή
3. διδάσκαλος σοφός
4. δόξα αἰσχρά
5. ἡδονὴ κακή
6. ἁρμονία καλή
7. θησαυρὸς ἄδικος
8. δημιουργὸς δεινός
9. χώρα μικρά
ΠΑΡ. Φίλιππος / τοὺς ἀνθρώπους ἀδικεῖν
> ὁ Φίλιππος πάντας τοὺς ἀνθρώπους ἀδικεῖ.
1. ὁ Σωκράτης / τοὺς νέους διδάσκειν
2. οἱ ἄνδρες / τὰς ἡδονὰς διώκειν
3. ὁ ποιητής (el poeta) / τοὺς παῖδας παιδεύειν
4. ὁ πατὴρ / τὰς τιμὰς φεύγειν
5. ὁ σοφιστὴς (el sofista) / τὰς τέχνας διδάσκειν
6. ἡ πόλις / τοῦς Λακεδαιμονίους (espartanos) σῴζειν
7. ὁ νέος / τὰς δόξας ἔχειν
8. οἱ στρατιῶται / τὰς θεὰς φιλεῖν
9. ὁ Πίνδαρος (Píndaro) / τοὺς θεοὺς νομίζειν.
28

29. πάντες /πάντας / πᾶσαι / πάσας
1. Φίλιππος οὐ μόνον τοὺς Ἀθηναίους, ἀλλὰ καὶ ______ τοὺς
ἄλλους ἀδικεῖ.
2. ______ οἱ νόμοι σῴζουσι τὴν πόλιν.
3. ὁ ἀγαθὸς πατὴρ φεύγει ______ τὰς τιμάς.
4. ______ οἱ σοφισταὶ ἀστρονομίαν τε καὶ γεωμετρίαν διδάσκουσιν.
5. ______ αἱ ψυχαὶ ἀγαθαί εἰσιν.
6. ἡ χώρα τρέφει ______ τοὺς ἀνθρώπους.
7. ______ αἱ δόξαι αἰσχραί.
8. ______ οἱ Ἀθηναῖοι καλοὺς καὶ ἀγαθοὺς ποιοῦσι (ποιεῖν = hacer)
τοὺς νέους.
1. αἱ ἡδοναὶ ______ ______. (ἀγαθός/εἶναι)
2. ἡ πόλις ______ ______. (σοφός/εἶναι)
3. οἱ Ἀθηναῖοι ______ ______. (χρηστός/εἶναι)
4. οἱ ______ ἄνδρες οὐκ ______ ______. (ἄδικος/ἀγαθός/εἶναι)
5. ἡ θεὰ ______ ______. (ἀγαθός/εἶναι)
6. πάντες διώκομεν τὴν ______ ἡδόνην. (καλός)
7. λέγετε (λέγειν = decir) ὅτι (que) ἡ εὐδαιμονία ____ ἐστιν. (ἀγαθός)
ΠΑΡ. ἀγαθός : κακός μικρός : μέγας
1. δίκαιος : ἀγαθός ἄδικος : ___________
2. ἐγώ : σύ ἡμεῖς : ___________
3. δίκαιος : ἄδικος ἄδικος : ___________
4. θεός : θεῖος (divino) ἄνθρωπος : ___________
5. ἀνδρεῖος : δειλός (cobarde) μέγας : ___________
6. ἀρχή : ἄρχων σοφία : ___________
7. δίκαιος : δίκη (juicio) σοφός : ___________
8. μισεῖν : φιλεῖν ἀνδρεῖος : ___________
9. φεύγειν : διώκειν παλαιός : ___________
29

30. ΜΑΘΗΜΑ 9
τὸ ἔργον καλόν ἐστιν.
τὸ γράμμα μικρόν ἐστιν.
τοῦτο τὸ ὄνομα αἰσχρόν ἐστιν.
τὸ ζῷον τρέχει.
τὰ ἔργα καλά ἐστιν.
τὰ γράμματα μικρά ἐστιν.
ταῦτα τὰ ὀνόματα αἰσχρά ἐστιν.
τὰ ζῷα τρέχει.
la obra es hermosa.
La letra es pequeña.
Ese nombre es feo.
El animal corre.
Las obras son hermosas.
Las letras son pequeñas.
Esos nombres son feos.
Los animales corren.
ὁ μαθητὴς τὸ γράμμα γράφει.
τὸ καλὸν ζῷον βλέπομεν.
ὁ μαθητὴς τὰ γράμματα φράφει.
τὰ καλὰ ζῷα βλέπομεν.
πάντα τὰ ζῷα θνητά ἐστιν.
ὁ μὲν δίκαιος δίκαια πράττει,
ὁ δ᾿ ἄδικος ἄδικα.
El alumno escribe la letra.
Vemos al hermoso animal.
El alumno escribe las letras.
Vemos a los hermosos animales.
Todos los animales son mortales.
El justo hace lo justo y el injusto, lo
injusto.
30

31. πρόσεχε τὸν νοῦν
τὸ ἔργον τὰ ἔργα
τὸ πρᾶγμα τὰ πράγματα
τὰ ζῷα τρέχει.
πάντα τα...
τοῦτο τὸ... ταῦτα τὰ...
Presta atención
la obras las obras
la cosa las cosas
Los animales corren.
todos/as los/as...
ese /a... esos /as...
κακός – κακόν / κακά
δίκαιος – δίκαιον / δίκαια
ἀνδρεῖος – ἀνδρεῖον / ἀνδρεῖα
ἡ ἀμαθία κακόν ἐστιν.
(τὰ) καλά, (τὰ) δίκαια,
(τὰ) ἀγαθά...
La ignorancia es un mal (algo
malo). Comparar con ἡ ἀμαθία
κακή ἐστιν (La ignorancia es mala.)
lo hermoso, lo justo, lo bueno
(= las cosas buenas, etc)
ὁ μὲν δίκαιος δίκαια πράττει, ὁ δὲ
ἄδικος ἄδικα.
δίκαιος ≠ ἄδικος
μέν ≠ δὲ
31

32. MELETHMATA// EJERCICIOS
ΠΑΡ. ἀγαθός καὶ καλός > τὸ ἀγαθὸν καὶ καλὸν διώκομεν.
1. δίκαιος καὶ σοφός
2. θεῖος καὶ ἀθάνατος
3. παλαιός καὶ χαλεπός
ΠΑΡ. ἀγαθός καὶ καλός > τὸ μὲν ἀγαθὸν διώκομεν, τὸ δὲ κακὸν
φεύγομεν.
1. τὸ μὲν καλὸν...
2. τὸ μὲν δίκαιον...
3. τὸ μὲν ἀνδρεῖον...
4. τὸ μὲν ἀθάνατον...
ΠΑΡ. ὁ δίκαιος > ὁ δίκαιος δίκαια πράττει.
1. ὁ ἀγαθός
2. ὁ ἄδικος
3. ὁ ἀθάνατος
4. ὁ θνητός
ΠΑΡ. καλὸς καὶ ἀγαθός > τοῦτο οὐ μόνον καλὸν, ἀλλὰ καὶ ἀγαθόν ἐστιν.
1. σοφός καὶ θεῖος
2. δεινὸς καὶ ἀνδρεῖος
3. αἰσχρὸς καὶ κακός
4. παλαιὸς καὶ χαλεπός
5. δειλὸς καὶ ἄδικος
32

33. ΠΑΡ. τοῦτο τὸ ζῷον καλόν > ταῦτα τὰ ζῷα καλά.
1. τοῦτο τὸ ὄνομα καλόν
2. τοῦτο τὸ ἔργον αἰσχρόν
3. τοῦτο τὸ χρῆμα (cosa) χαλεπόν
4. τοῦτο τὸ ζῷον θνητόν
5. τοῦτο τὸ πρᾶγμα ἀγαθόν
ΠΑΡ. ὁ ἀνὴρ πάντα λέγει. > οἱ ἄνδρες πάντα λέγουσιν.
1. ὁ φιλόσοφος χρήματα (posesiones, dinero) οὐκ ἔχει.
2. ὁ θεὸς πάντα βλέπει.
3. τὸ ζῷον ψυχὴν ἔχει.
4. ὁ δίκαιος δίκαια πράττει.
5. ὁ θεὸς πάντα ποιεῖ ῥαδίως (facilmente).
ΠΑΡ. ἐγώ > ἐγὼ πράττω (hago) τὰ πολικὰ πράγματα (asuntos).
1. ἡμεῖς
2. ὁ Σωκράτης
3. οἱ Ἀθηναῖοι
4. ὑμεῖς
5. σὺ
ΠΑΡ. ἐγὼ χρήματα οὐκ ἔχω > ὁ φιλόσοφος... χρήματα οὐκ ἔχει.
1. τὰ καλὰ χαλεπά (difícil) > τὸ καλὸν...
2. τὰ ζῷα ψυχὴν ἔχει > οἱ ἄνθρωποι...
3. ὁ θεὸς πάντα βλέπει > οἱ θεοὶ...
4. πάντα τὰ ζῷα μεταβολλὰς (cambio) πολλὰς ἔχει. > οἱ παῖδες...
33

34. 1. ὁ αἰχρός ἡ __________ τὰ __________
2. ὁ δίκαιος ἡ __________, τὰ __________
3. ὁ αγαθὸς ἡ __________, τὰ __________
4. ὁ ἀνθρώπινος ἡ __________, τὰ __________
5. ὁ μικρός ἡ __________, τὰ __________
6. ὁ δειλός ἡ __________, τὰ __________
7. ὁ ἀνδρεῖος ἡ __________, τὰ __________
8. ὁ δεινός ἡ __________, τὰ __________
9. ὁ καλός ἡ __________, τὰ __________
10. ὁ μέγας ἡ __________, τὰ __________
11. ὁ νέος ἡ __________, τὰ __________
12. ὁ σοφός ἡ __________, τὰ __________
13. ὁ παλαιός ἡ __________, τὰ __________
14. ὁ χαλεπός ἡ __________, τὰ __________
15. ὁ θνητός ἡ __________, τὰ __________
ΠΑΡ. τὸ ὄνομα καλόν ἐστιν. > τὰ ὀνόματα καλά ἐστιν.
1. τὸ σῶμα (cuerpo) θνητόν ἐστιν.
2. τὸ πρᾶγμα χαλεπόν ἐστιν.
3. τὸ χρῆμα νέον ἐστιν.
4. καλόν ἔχουσι τὸ ὄνομα.
5. τὸ χαλεπὸν πράγμα μανθάνετε.
6. τὸ παλαιὸν χρῆμα οὐ γιγνώσκεις.
34

35. ΜΑΘΗΜΑ 10
ἡ σοφία καλή ἐστιν.
λέγω ὅτι ἡ σοφία καλή ἐστιν.
λέγω τὴν σοφίαν καλὴν εἶναι.
ὁ ἄρχων τὴν πόλιν φιλεῖ.
τὸν ἄρχοντά φημι τὴν πόλιν φιλεῖν.
σὺ φῂς τοὺς στρατιώτας τρόπαιον
ἱστάναι.
τοὺς τυράννους φατὲ τοὺς πολίτας
ἀδικεῖν.
πρόσεχε τὸν νοῦν
ὁ παῖς τρέχει.
λέγω ὅτι ὁ παῖς τρέχει.
λέγω τὸν παῖδα τρέχειν.
NO φημί ὅτι ὁ παῖς τρέχει.
τὸν παῖδά φημι τρέχειν.
ὁ διδάσκαλος τὸν παῖδα διδάσκει.
λέγω τὸν διδάσκαλον τὸν παῖδα
διδάσκειν.
La sabiduría es hermosa.
Digo que la sabiduría es hermosa.
Digo que la sabiduría es hermosa.
El magistrado ama la ciudad.
Digo que el magistrado ama la
ciudad.
Tú dices que los soldados levantan
un trofeo.
Decís que los tiranos agravian a los
ciudadanos.
Presta atención
El niño corre.
Digo que el niño corre.
Digo que el niño corre.
(φάναι + ὅτι NO es posible.)
Digo que el niño corre.
El maestro educa al niño.
Digo que el maestro educa al niño.
35

36. πρόσεχε τὸν νοῦν Presta atención
φάναι (decir)
ἐγώ φημι = λέγω
σὺ φῄς = λέγεις
αὐτός φησι(ν) = λέγει
ἡμεῖς φαμεν = λέγομεν
ὑμεῖς φατε = λέγετε
αὐτοί φασι(ν) = λέγουσι(ν)
πρόσεχε τὸν νοῦν Presta atención
τὸν ἄνθρωπόν
τὸν ἀνδρεῖόν
φημι
φησι
φαμεν
φατε
φασι
καλόν εἶναι. τὴν πόλιν φημὶ
φησὶ
φαμὲν
φατὲ
φασὶ
καλήν εἶναι
PERO τὸν ἄνθρωπον (τὸν ἀνδρεῖον, τὴν πόλιν) φῂς ... etc
36

37. ὁ
λεξίλογος
ὁ ἀστήρ: ἡ ἀστρονομία
δίκαιος : ἄδικος, ἀδικεῖν,
τὸ ἀδίκημα, ἡ δίκη
τὸ ἔργον : ὁ γεωργός,
ὁ δημιουργός.
ὁ δαίμων : εὐδαιμονία, εὐδαίμων,
εὐδαιμονεῖν
ὁ θάνατος : ἀθάνατος, θνητός
μανθάνειν : ἡ ἀμαθία, ὁ μαθητής,
τὸ μάθημα
τὸ ὄνομα : ὀνομάζειν
πάντες: παράπαν, πάνυ
πράττειν : τὸ πρᾶγμα
σοφός : ἡ σοφία, ὁ σοφιστής,
σοφιστικός, ὁ φιλόσοφος
El “recogepalabras”
la estrella : astronomía
justo: injusto, agraviar,
la injusticia, el juicio.
la obra: el campesino,
el obrero.
la divinidad: felicidad, feliz,
ser feliz.
la muerte: inmortal, mortal.
aprender: ignorancia, el alumno,
la lección
el nombre: nombrar.
todos: totalmente, muy
hacer: la acción (el asunto)
sabio: la sabiduría, el sofista,
sofístico, el filósofo.
37

38. ἡ φύσις: ἡ γῆ, ὁ ἄνεμος, ὁ ἥλιος,
τὸ πῦρ, τὸ ὕδωρ.
la naturaleza: la tierra, el viento,
el sol, el fuego, el agua.
MELETHMATA// EJERCICIOS
ΠΑΡ. ὁ παῖς καλός ἐστιν. > λέγω ὅτι ὁ πᾶις καλός ἐστιν.
λέγω τὸν παῖδα καλόν εἶναι.
τὸν παῖδά φημι καλὸν εἶναι.
1. ὁ ἄνθρωπος πονηρός (malvado) ἐστιν.
2. οἱ νόμοι τὴν πόλιν σῴζουσιν.
3. ὁ ἄδικος ἄδικα πράττει.
4. οἱ τύραννοι εἰρήνην οὐκ ἄγουσιν.
5. ὁ θάνατος μεγάλη ζημία (castigo, pena) ἐστιν.
6. οἱ θεοὶ πάντα τὰ ἀγαθὰ καὶ τὰ κακὰ βλέπουσιν.
ΠΑΡ. ἐγώ / οἱ Ἀθηναῖοι σοφοί εἰσιν >
ἐγώ φημι τοὺς ἀθηναίους σοφούς εἶναι.
1. σύ / ὁ σοφός ἀγαθός ἐστιν.
2. ἡμεῖς / ὁ ἄδικος ἄθλιός ἐστιν.
3. Μέναδρος / οἱ γέροντες δὶς παῖδές εἰσιν.
4. ἐγώ / σύ καλὸς εἶ καὶ οὐκ αἰσχρός.
5. ὑμεῖς / ἡ πόλις ἐστὶ δικαία.
6. ὁ φιλόσοφος / ἡ γῆ πλατεῖά ἐστιν.
7. οἱ ἄνδρες / οὐ πᾶσαι αἱ ἡδοναὶ κακαί εἰσιν.
8. σύ / οἱ νόμοι χαλεποί εἰσιν.
38

39. ΠΑΡ. λέγω ὅτι οἱ Ἀθηναῖοι σοφοί εἰσιν > τοὺς Ἀθηναίους σοφοὺς εἶναί
φημι.
1. λέγω ὅτι οἱ παῖδες φιλοῦσι τὸν πατέρα.
2. Μένανδρος λέγει ὅτι ὁ πλοῦτος τοὺς δημιουγοὺς διαφθείρει.
3. Πλάτων λέγει ὅτι οἱ φιλόσοφοι τοὺς ἄνδρας διδάσκουσιν.
4. ∆ημοσθένης λέγει ὅτι Φίλιππος πάντας τοὺς Ἀθηναίους ἀδικεῖ.
5. ὁ ποιητὴς λέγει ὅτι οἱ θεοὶ τὴν πόλιν ἔχουσιν.
6. λέγομεν ὅτι οἱ ἄνδρες εἰρήνην ἄγουσιν.
7. λέγετε ὅτι ἡ γῆ τροφὴν φέρει.
8. ὁ φιλόσοφος λέγει ὅτι οἱ ἄνθρωποι τὰς ἡδονάς διώκουσιν.
9. Πλάτων λέγει ὅτι οὗτος ὁ ποιητὴς παιδεύει τὴν Ἑλλάδα.
ΠΑΡ. ὁ ἄδικος ἐκεῖ δίκην δίδωσιν.
> δεὶ τὸν ἄδικον ἐκεῖ δίκην διδόναι.
1. οἱ ἄρχοντες νόμους τιθέασιν.
2. ὁ παῖς ἵππους ἵστησιν.
3. οἱ θεοὶ ἀεὶ τὴν πόλιν σῴζουσιν.
4. ὁ δίκαιος πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν λέγει.
5. οἱ στρατιῶται ἀνδρεῖοί εἰσιν.
6. οἱ φιλόσοφοι τοὺς παῖδας δίκαια διδάκουσιν.
7. οἱ ἄρχοντες τοὺς ἀνδρείους τιμῶσιν.
8. οἱ παῖδες τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα φιλοῦσιν.
9. οἱ καλοὶ καὶ ἀγαθοὶ τὰς δόξας φεύγουσιν.
10. ὁ σοφιστὴς καλοὺς λόγους λέγει.
ἡ χώρα ________ τοὺς ἀνθρώπους. (τρέφει / παιδεύει)
αἱ θεαὶ ________ εἰσιν.(ἀγαθαί / κακαί)
εἰρηνην οἱ ἄνδρες ________. (ἀγουσιν / φέρουσιν)
πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν ________. (λέγω / φέρω)
ἀκούετε πᾶσαν τὴν ________. (ἡδόνην / ἀλήθειαν)
οἱ ἄνθρωποι θεοὺς ________. (ἔχουσιν / νομίζουσιν)
39

40. ταύτην τὴν δόξαν ὑμεῖς ________. (ἔχετε / ἄγετε)
οἱ σοφισταὶ ________ τὰς τέχνας. (φέρουσι / διδάσκουσι)
οἱ ἄρχοντες νόμους ________. (διδόασιν / τιθέασιν)
ὁ δίκαιος οὐ δίδωσι ________. (δίκην / νόμον)
ὁ παῖς ________ ἱστησιν. (τοὺς νόμους / τοὺς ἵππους)
ὁ ἄνθρωπός ἐστι ζῷον ________. (ἀθάνατον / θνητόν)
ὁ δίκαιος ________ πράττει. (ἄδικα /δίκαια )
οἱ νέοι γράμματα ________. (μανθάνουσιν / πράττουσιν)
δίκαια ________ ὁ σοφὸς Σιμωνίδης.(τίκτει / λέγει)
δεῖ τὸ ἀγαθὸν καὶ καλὸν ________. (φεύγειν / διώκειν)
ἐγὼ ________ τὰ πολιτικὰ πράγματα. (βλέπω / πράττω)
ΠΑΡ. ἥλιος : πῦρ θάλαττα : ὕδωρ
1. ὁ Σωκράτης : ἀνήρ ὁ ἵππος: ________
2. νέος : γέρων εὐδαίμων: ________
3. ἄνθρωπος : θεός θνητός: ________
4. ἀγαθός : πονηρός μέγας: ________
5. διδάσκειν: παιδεύειν πράττειν: ________
6. ὄνομα : ὀνομάζειν λόγος: ________
7. φεύγειν: διώκειν διδάσκειν: ________
8. διδάσκαλος : παιδεύειν παῖς: ________
9. γέρων: παλαιός παῖς: ________
10. τρέφειν : τροφή ὀνομάζειν: ________
11. πράττειν : πρᾶγμα ἀδικεῖν: ________
12. ἀμαθία : σοφία πονηρός: ________
40