Πολιτιστικό πρόγραμμα: "Όλοι διαφορετικοί όλοι ίδιοι: Μάθε για μένα κι ας σχεδιάσουμε για όλους"

1. Πολιτιστικό Πρόγραμμα :
«ΟΛΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ:
ΜΑΘΕ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΚΙ ΑΣ
ΣΧΕΔΙΑΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ».

2. • Στόχος του προγράμματος είναι η
ευαισθητοποίηση των παιδιών για τα
άτομα με ειδικές ανάγκες. Είναι ένα πολύ
ευαίσθητο θέμα και κάποιες φορές
δύσκολο να το προσεγγίσουμε με παιδιά
προσχολικής ηλικίας. Είναι όμως και ένα
θέμα που αν αντιμετωπιστεί με
ευαισθησία από τον εκπαιδευτικό μπορεί
να βάλει τα θεμέλια στη σκέψη των
μικρών παιδιών για τη διαφορετικότητα και
για το σεβασμό απέναντι στα άτομα αυτά.

3. Αφόρμηση για να ασχοληθούμε με το θέμα αποτέλεσε η επίσκεψη μας στο
Γυμνάσιο Σορωνής όπου παρακολουθήσαμε και συμμετείχαμε στη δράση που
διοργάνωσε ο Δήμος Ρόδου με το γραφείο Εθελοντισμού, το Δωδεκανησιακό
σύλλογο Τυφλών και την εθελοντική πρωτοβουλία «Παρέα εν δράσει» με τίτλο:
«Μάθε για μένα και ας σχεδιάσουμε για όλους».
Συγκεκριμένα:
Πριν την επίσκεψη:
•Συζητήσαμε με τα παιδιά που θα πάμε, πως
θα πάμε, τι θα ακούσουμε και τι θα δούμε.
Μέσα από τη συζήτηση τονίσαμε ότι θα πάμε
με τα πόδια, θα δούμε με τα μάτια, θα
ακούσουμε με τα αυτιά μας, όργανα του
σώματος μας πολύ σημαντικά και
απαραίτητα.
•Ανάγνωση παραμυθιού: «Η Αργυρώ γελάει»
εκτός της τελευταίας σελίδας.
•Εντοπίσαμε ομοιότητες με τον τρόπο που
συμπεριφέρεται και ζει η Αργυρώ.
•Μετά την ανάγνωση της τελευταίας σελίδας
τα παιδιά εντόπισαν ότι η Αργυρώ είναι παιδί
με αναπηρία αλλά δεν διαφέρει από εμάς.

4. Επίσκεψη:
• Παρακολουθήσαμε βιωματικά εργαστήρια
προσομοίωσης και παρουσίασης αθλημάτων από τους
παραολυμπιονίκες αθλητές μας. Ξιφασκίας με αμαξίδιο
κ. Κέλλυ Λουφάκη, τένις με αμαξίδιο κ. Στέφανο
Διαμμαντή, ποδηλασίας και τρέξιμο τυφλών με τους κ.
Μπαράκα Θανάση και Πρώτο Ιωάννη.

6. •Συμμετείχαμε στο παιχνίδι προσομοίωσης ξιφασκίας με αμαξίδιο με τη
παραολυμπιονίκη ξιφομάχο Κέλλυ Λουφάκη.

8. Μετά την επίσκεψη:
• Ακολούθησε συζήτηση για το τι είδαμε και τι κάναμε, βγάλαμε το
συμπέρασμα ότι αν θέλουμε κάτι πολύ μπορούμε να το κάνουμε χωρίς να
μας εμποδίζουν οι δυσκολίες.
• Έτσι αποφασίσαμε να μπούμε κι εμείς στη θέση της Αργυρώς και να
παίξουμε μαζί της. Τι μπορούμε όμως να παίξουμε; Σκεφτήκαμε και
βρήκαμε παιχνίδια όπως bowling, κούκλες, αυτοκινητάκια, ping pong, όχι
ποδόσφαιρο αλλά με τα χέρια (handball).
Έτσι με τη χρήση ενός καροτσιού για κούκλες αντί για αμαξίδιο χορέψαμε,
παίξαμε bowling και επιτραπέζια

12. •Σε ατομικό φύλλο εργασίας ζωγραφίσαμε τι θα θέλαμε να κάνουμε παρέα με την
Αργυρώ.

13. Συγκέντρωση πλαστικών
πωμάτων.
•Αφορμή αποτέλεσε το
γεγονός της συγκέντρωσης
καπακιών από μένα τα
οποία τα έφερα στην τάξη
και τα έβαλα σε έναν κάδο.
Τα παιδιά αναρωτήθηκαν
γιατί το έκανα αυτό.
• Μετά από συζήτηση τους
εξήγησα ότι τα καπάκια αν
τα συγκεντρώνουμε και δεν
τα πετάμε θα μπορούμε να
τα δώσουμε σε κάποιο
παιδάκι που χρειάζεται
αναπηρικό αμαξίδιο.
•Συζητήσαμε για την
διαδικασία και αποφασίσαμε
να ξεκινήσουμε να
μαζεύουμε καπάκια στο
σχολείο μας. Το που θα τα
δώσουμε θα το
αποφασίσουμε αργότερα.

14. 3 Δεκεμβρίου: Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες.
Στο ημερολόγιο της τάξης εντοπίσαμε ότι στην συγκεκριμένη ημερομηνία
υπάρχει μία επισήμανση.
• Παρατηρήσαμε την εικόνα και προσπαθήσαμε να
καταλάβουμε τι έδειχνε. Τα παιδιά είπαν ότι δείχνει
παιδάκια με σπαθιά και ποδήλατα.
• Αφού κοιτάξαμε καλύτερα είδαμε ότι τα παιδάκια είναι
σε καροτσάκι όπως αυτούς τους αθλητές που είδαμε.
• Μετά από συζήτηση τους εξήγησα ότι αυτή η ημέρα
είναι η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες.
• Τι σημαίνουν όλες αυτές οι λέξεις; Αναλύσαμε μία μία
την κάθε λέξη και εστιάσαμε στις λέξεις «ειδικές
ανάγκες». Τα παιδιά έδωσαν διάφορες ερμηνείες για
το τι πιστεύουν ότι είναι τα παιδιά με ειδικές ανάγκες.
Σε ένα χαρτί καταγράψαμε τις απόψεις τους.
• Ο ορισμός που δώσανε τα παιδιά: «Παιδιά με ειδικές
ανάγκες είναι τα παιδιά και οι άνθρωποι που κάποιο
μέρος του σώματος τους δε δουλεύει σωστά και
χρησιμοποιούν κάποιο άλλο αντί αυτού. Αυτό
συμβαίνει γιατί είτε γεννήθηκαν έτσι (Αργυρώ) είτε το
έπαθαν μετά από κάποιο ατύχημα
(παραολυμπιονίκης ξιφομάχος Κέλλυ Λουφάκη)»
• Γιορτάζουν τα παιδιά με «ειδικές δεξιότητες», δηλαδή
τα παιδιά που κάνουν ότι κι εμείς αλλά με διαφορετικό
τρόπο.

15. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες έδειξα στα
παιδιά τον φάκελο που μας έστειλε ο σύλλογος Φίλων παιδιών με ειδικές
ανάγκες Κεντρικής Μακεδονίας.
•Ποιος μας τον έστειλε; Καταιγισμός ιδεών από τα παιδιά για να λύσουμε
το μυστήριο.
•Είπαμε να ανοίξουμε το φάκελο για να δούμε τι έχει μέσα και να
καταλάβουμε τι θα τον κάνουμε αυτόν το φάκελο.
•Τι έχει μέσα; Ανοίξαμε το φάκελο και είδαμε ότι έχει διάφορα αντικείμενα:
παραμύθι, cd, ξυλομπογιές, παζλ κ.ά και ένα σημείωμα.
•Τι λέει το σημείωμα; Αυτόν τον φάκελο μας το στέλνει ο σύλλογος Φίλων
παιδιών με ειδικές ανάγκες Κεντρικής Μακεδονίας για να τον αγοράσουμε
έτσι ώστε με αυτά τα χρήματα να βοηθήσουμε αυτά τα παιδιά.
•Τι είναι αυτός ο σύλλογος και τι δουλειά κάνει;
•Με τη χρήση Η/Υ και μέσω του φυλλομετρητή google ψάξαμε
πληροφορίες
•Μετά από την περιήγηση στην ιστοσελίδα του συλλόγου
συνειδητοποιήσαμε τις έννοιες παιδιά με ειδικές ανάγκες και θυμηθήκαμε
την Αργυρώ και του αθλητές που είδαμε στην επίσκεψη μας.
Συνεργασία με το σύλλογο Φίλων παιδιών με ειδικές ανάγκες Κεντρικής
Μακεδονίας.
Στο νηπιαγωγείο μας ήρθε ένας φάκελος.

17. Ευχαριστίες από τον Σύλλογο Φίλων παιδιών με ειδικές ανάγκες
Κεντρικής Μακεδονίας
– Λίγες μέρες μετά τις διακοπές των
Χριστουγέννων ήρθε στο νηπιαγωγείο
μας πάλι ένας φάκελος. Τι είναι αυτός ο
φάκελος;
– Ήταν η καλύτερη ευκαιρία για να μάθουν
τα παιδιά τα χαρακτηριστικά του
γράμματος: αποστολέας, παραλήπτης.
Αποφασίσαμε να διαβάσουμε τι γράφει
επάνω στο φάκελο. Παραλήπτης:
Νηπιαγωγείο Σορωνής- Αποστολέας:
Σύλλογος Φίλων παιδιών με ειδικές
ανάγκες Κεντρικής Μακεδονίας.
– Τα παιδιά δεν θυμόντουσαν ποιος ήταν
αυτός ο σύλλογος. Έτσι με τη χρήση του
Η/Υ γράψαμε τις λέξεις στο google και
εμφανίστηκε η σελίδα του συλλόγου. Μετά
από παρατήρηση διαφόρων εικόνων τα
παιδιά θυμήθηκαν.

18. – Ανοίξαμε το φάκελο και είδαμε όλα τα
αντικείμενα που μας έστειλαν τα παιδάκια για
να ευχαριστήσουν που αγοράσαμε τον
φάκελο με τις δουλειές και έτσι μπόρεσαν με
τα λεφτά να αγοράσουν φάρμακα.
– Ιδιαίτερη έμφαση δώσαμε στην κάρτα που
υπήρχε μέσα. Διαβάσαμε το περιεχόμενο και
εντοπίσαμε ότι αυτή η κάρτα δεν
ζωγραφίστηκε με τα χέρια αλλά με έναν
ιδιαίτερο τρόπο. Την κάρτα αυτή την
ζωγράφισε η Ρούθ Κρίστενσεν με το στόμα
επειδή η κυρία αυτή δεν είχε χέρια.
– Τα παιδιά θέλανε να το δούνε αυτό στον
υπολογιστή. Ψάξαμε πληροφορίες στο
διαδίκτυο για την ζωγράφο.

19. Καθώς ψάχναμε βρήκαμε κι άλλους ανθρώπους που ζωγραφίζουν με
άλλο τρόπο όπως με τα πόδια, ο ζωγράφος Κυριάκος Κυριάκου αλλά
και μπαλαρίνες που χορεύουν χωρίς χέρια.

20. Με αφορμή την ευχαριστήρια κάρτα από το
σύλλογο φίλων παιδιών παιδιών με ειδικές ανάγκης
κεντρικής Μακεδονίας, η οποία είναι ζωγραφισμένη
με το στόμα από την ζωγράφο Ρουθ Κρίστενσεν,
και από πίνακες άλλων ζωγράφων, που είδαμε στο
ίντερνετ, όπως του κ. Κυριάκου τα παιδιά μπήκαν
στη θέση των ζωγράφων (ενσυναίσθηση) και
ζωγράφισαν με το στόμα…

22. …..και τα πόδια.

24. Φεβρουάριος ή Κουτσοφλέβαρος: Μήνας με ειδικές
ανάγκες
• Διαβάσαμε το παραμύθι: «Ο
Γλεντζοφλέβαρος»
• Αναλύσαμε το παραμύθι σύμφωνα με
τις δραστηριότητες του βιβλίου:
• Αναλύσαμε τον τίτλο και εξηγήσαμε τη
λέξη «γλεντζέ».
• Διαβάσαμε την ιστορία και συζητήσαμε
τους λόγους για τους οποίους
αποφάσισε να φύγει ο Φλεβάρης.
Συμφωνείτε με την απόφασή του; Πως
ένοιωθε; Έχετε αισθανθεί ποτέ το ίδιο;
• Με αφορμή το παραμύθι αναδείξαμε τα
προβλήματα ατόμων με κινητική
αναπηρία.
• Τα παιδιά εξέφρασαν τα δικά τους
συναισθήματα αναγνωρίζοντας τη δική
τους μοναδικότητα αναγνωρίζοντας τα
ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους και τις
ικανότητες τους.
• Μάθαμε το τραγουδάκι του
Γλεντζοφλέβαρου.

25. • Ζωγραφίσαμε ότι μας άρεσε από το παραμύθι

26. 21 Μαρτίου: Παγκόσμια ημέρα κατά του Ρατσισμού
• Τι είναι ρατσισμός; Τα παιδιά δεν γνώριζαν
ούτε είχαν ακούσει αυτή τη λέξη.
• Γι’ αυτό διαβάσαμε το παραμύθι: «Το
χαρούμενο λιβάδι».
• Καθώς προχωρούσαμε στην ανάγνωση του
παραμυθιού ξαναρώτησα τα παιδιά αν
κατάλαβαν τώρα τι είναι ρατσισμός. Ο
ορισμός που δόθηκε ήταν «όταν κάποιος είναι
διαφορετικός από εμάς και γι’ αυτό δεν τον
θέλουμε»
• Αναλύσαμε το παραμύθι και συζητήσαμε
πάνω σε ερωτήσεις όπως: Είμαστε όλοι ίδιοι;
Εμείς είμαστε οι καλύτεροι; Πως αντιδρά ένα
λιβάδι από κίτρινες μαργαρίτες όταν μια
κόκκινη παπαρούνα τολμά να φυτρώσει στο
λιβάδι τους; Πως αντιδρούμε εμείς όταν
κάποιος διαφορετικός τολμά να συνυπάρξει
δίπλα μας;

27. • Μετά την ανάγνωση του
παραμυθιού, ζωγραφίσαμε
το δικό μας «χαρούμενο
λιβάδι» όπου όλα τα
λουλούδια είναι ΙΔΙΑ
ανεξαρτήτως ΧΡΩΜΑΤΟΣ
και ζούνε όλα μαζί
αρμονικά και
ευτυχισμένα!!!
• Τόσο ίδιες αλλά και τόσο
διαφορετικές μαργαρίτες:
Σε ατομικό φύλλο εργασίας
δημιουργούσαμε
μαργαρίτες σύμφωνα με
τις οδηγίες π.χ 8 πέταλα-7
πέταλα χοντρό ή λεπτό
βλαστό κ.ά.

28. 21 Μαρτίου: Παγκόσμια ημέρα Συνδρόμου Down.
• Έχοντας ήδη μιλήσει για τη
διαφορετικότητα των
ανθρώπων, τους παρουσίασα
τον Μάνο διαβάζοντας το
παραμύθι «Θέλω μόνο να
παίξω μαζί σου».
• Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν.
Συγκρίναμε πόσα μας ενώνουν
και πόσα μας χωρίζουν από
αυτόν, και διαπιστώσαμε ότι τα
κοινά στοιχεία μας είναι
συντριπτικά περισσότερα!
• Συνειδητοποίησαν ότι ο Μάνος
είναι ένα παιδί σαν και εμάς
που κάνει τα πάντα όπως κι
εμείς, με μόνη διαφορά ότι δεν
μιλάει καλά, έχει πλακουτσωτή
μύτη και σχιστά μάτια.

29. • Τα παιδιά προβληματίστηκαν:
Μα κυρία και τα άλλα παιδιά απόχτησαν τα ίδια χαρακτηριστικά
όταν έπεσε κάτι στο νερό την ώρα που καθρεπτίζονταν σε αυτό; Να
το κάνουμε κι εμείς; Πήραμε μια λεκάνη με νερό και είδαμε τον εαυτό
μας πριν και μετά την ταραχή των νερών. Είμασταν «διαφορετικοί»

30. • Μετά από συζήτηση τους εξήγησα ότι Ο Μάνος είναι ένα παιδί με
σύνδρομο Down, ένα παιδί που όσο κι αν μεγαλώνει, το μυαλουδάκι
του παραμένει μικρού παιδιού και πάει σ' ένα σχολείο λίγο
διαφορετικό από το δικό μας.
• Συζητήσαμε για τα ειδικά σχολεία και τις δυσκολίες που
αντιμετωπίζουν τα παιδιά που φοιτούν σ' αυτά: κινητικές, όρασης,
ακοής, αυτισμό κτλ. Θέλετε να δείτε τι κάνουν σε ένα τέτοιο σχολείο;
• Είδαμε το βίντεο «το τραγούδι των χρωμάτων»:
https://www.youtube.com/watch?v=8zHSHCbqHb0

31. Παιδιά με πρόβλημα ακοής και ομιλίας
• Διαβάσαμε το παραμύθι: «φίλοι…φως φανάρι».
• Αναλύσαμε το παραμύθι και μιλήσαμε για τους κωφούς και τα
προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην επικοινωνία με τους
άλλους.
• Συνειδητοποιήσαμε ότι οι κωφοί έχουν τη δική τους γλώσσα,
τη «νοηματική». Για να συνεννοηθείς μαζί τους πρέπει απλώς
να μάθεις να μιλάς τη γλώσσα του σώματος. Προσπαθείς
κάνοντας παντομίμα να του δώσεις να καταλάβει τι εννοείς.
• Τα παιδιά σίγουρα έχουν δει στην τηλεόραση μια κυρία που
κάνει περίεργα νοήματα κουνώντας τα χέρια της, οπότε τώρα
μπορούν να καταλάβουν τι ακριβώς κάνει.
• Είδαμε στο youtube στη νοηματική γλώσσα την ταινία «Το
μυστικό της Νίκης»
• Τους έδειξα το αλφάβητο της νοηματικής γλώσσας και
προσπαθήσαμε να μάθουμε κάποια γράμματα , κυρίως το
αρχικό γράμμα του ονόματός μας στη νοηματική γλώσσα
καθώς και λέξεις όπως «ευχαριστώ» και «Σ΄αγαπώ».

33. Παιδιά με πρόβλημα όρασης.
• Στην παρεούλα έδειξα στα παιδιά ένα μπαστούνι τυφλών, μαντήλια,
κουτιά φαρμάκων, ένα παραμύθι.
1. Τι σχέση έχουν αυτά μεταξύ τους; Τα παιδιά είπαν πως το μπαστούνι είναι του
εξερευνητή και τα φάρμακα όταν αρρωσταίνει.
2. Το παραμύθι έχει σχέση με τα αντικείμενα; Όχι ήταν η απάντηση των παιδιών.
• Διαβάσαμε το παραμύθι: «Ο νέος κόσμος του Ρίκι».
1. Αναλύσαμε τον τίτλο: Τι σημαίνει νέος κόσμος; Κάποιο παιδί απάντησε: «Κάτι που
είχαμε πριν και τώρα δεν το έχουμε».
2. Βλέποντας την εικόνα του εξώφυλλου μπορείτε να μαντέψετε ποιος ήταν ο παλιός
κόσμος;
• Καθώς διαβάζαμε το παραμύθι τα παιδιά συνειδητοποιούσαν:
1. Την σχέση που είχαν τα αντικείμενα με το παραμύθι.
2. Ότι τα παιδιά που έχουν πρόβλημα όρασης:
• Αναπτύσσουν τις άλλες αισθήσεις όπως την αφή και την ακοή.
• Χρησιμοποιούν μπαστούνι και σκύλο οδηγό για να μπορέσουν να κινούνται μόνοι
τους.
• Μπορούν και διαβάζουν μόνα τους χρησιμοποιώντας τη δική τους γλώσσα με τη
χρήση της γραφής Braille.

35. • Παίξαμε παιχνίδια
προσομοίωσης.
Κλείνοντας τα
μάτια με το μαντήλι
και με τη χρήση
του μπαστουνιού
και ενός παιδιού
που παρίστανε το
σκύλο κινηθήκαμε
μέσα στο χώρο.

36. • Διαβάσαμε τα κουτιά των
φαρμάκων με κλειστά μάτια
χρησιμοποιώντας την αίσθηση
της αφής.
• Κατασκευάσαμε σε πίνακα

37. • Με οδηγό τον
παραπάνω πίνακα
γράψαμε σε ατομικό
φύλλο εργασίας το
όνομα μας
χρησιμοποιώντας τη
γραφή Braille

38. • Πάμε να
παρακολουθήσουμε έναν
αγώνα τους. Στόχος μας
ήταν να γνωρίσουμε από
κοντά το άθλημα αυτό
καθώς και τους αξιόλογους
αθλητές, οι οποίοι είναι
πρωταθλητές Ελλάδας.
• Δώσουμε τα καπάκια που
είχαμε συγκεντρώσει στην
ομάδα μπάσκετ για την
αγορά αμαξιδίου.
Ομάδα μπάσκετ με αμαξίδιο.
Ύστερα από έρευνα μάθαμε ότι στη Ρόδο υπάρχει ο Γ.Σ.
ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ, ομάδα μπάσκετ με αμαξίδιο.
Αποφασίσαμε λοιπόν να:

41. Μπορεί να μην είναι κατάλληλη ηλικία για να
κατανοήσουν πλήρως τα παιδιά το νόημα
και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα
άτομα αυτά είναι όμως η κατάλληλη ηλικία
για να δοθούν τα ερεθίσματα να έρθουν τα
παιδιά προσχολικής ηλικίας σε επαφή με
εικόνες και πληροφορίες που θα τα
βοηθήσουν να μην φοβούνται τα άτομα αυτά
και να καταλάβουν κάπως καλύτερα τον
τρόπο ζωής τους.
Ελπίζω και εμείς να βάλαμε το μικρό μας
λιθαράκι!!!