O documento resume as principais culturas e períodos da Grécia Antiga, incluindo a Cultura Minoica em Creta, a Cultura Cicládica nas ilhas Cíclades, a Cultura Micênica no Peloponeso, a Idade das Trevas, a Época Arcaica, a Época Clássica e a Época Helenística. Detalha aspectos culturais como arquitetura, arte, religião, literatura e filosofia destas civilizações que marcaram o desenvolvimento da cultura ocidental.
1. A ANTIGA GRECIA
Cultura Minoica 1.900 - 1.600
a.C. (IDADE DO BRONCE)
Cultura Cicládica 2.000 –1.100
A. C. (IDADE DO BRONCE)
Cultura Micénica 1.600-1.200
a. C. (IDADE DO BRONCE)
Época Escura s. XI-IX a. C.: (I.
FERRO)
Época Arcaica s. VIII-VI a. C.
Época Clásica: S. V-IV a. C.
Época helenística: S. III-I a. C.
3. MITO DO MINOTAURO
Minoico deriva de Minos, mítico rei de Creta. A súa esposa,
Pasifae, uniuse a un touro e deu a luz ó Minotauro,
monstro metade home, metade touro.
Minos encerrouno nun labirinto, e esixiu a atenas o pago
dun tributo humano como alimento do minotauro.
O heroe ateniense, Teseo, liberou á súa cidade deste tributo
matando ó minotauro.
22. CULTURA MICÉNICA:
PELOPONESO 1.600-1.200 A C
Henrich Schliemann,
descubridor da
cultura micenica a fins
do s. XIX
Sophia Schliemann coas xoias do chamado
“Tesouro de Príamo”
27. RECONSTRUCCIÓN DUN PALACIO MICÉNICO
SEGUNDO UNHA DESCRIPCIÓN DA ODISEA
1. Porta de entrada
2.Patio exterior
3. Aloxamento dos
servidores e invitados
4. Cortes
5. Altar de Zeus
6. Pórtico do mégaron
7. Tholos
8. MÉGARON
9. Lareira do mégaron
10. Mégaron das mulleres
11. Víveres
12. Arsenal e tesouro
13. Cámara nupcial
14. Baño dos hóspedes
41. GUERRA DE TROIA S. XII A.C.:
AQUEOS (GREGOS MICÉNICOS) CONTRA TROIANOS
Causas históricas: control das rutas comerciais do Mar
Negro
Causas mitolóxicas: rapto de Helena, raíña de Esparta, polo
príncipe troiano Paris.
Vencen os gregos, pero os reino micénicos quedan
debilitados.
42. IDADE DO FERRO: ÉPOCA
ESCURA S. XI-IX A.C.
Os dorios
aproveitan a
debilidade
dos reinos
micénicos e a
súa
superioridad
e militar,
debida o
coñecemento
do ferro, e
invaden a
península
helénica.
44. cerámica xeométrica
Vasilla
funeraria (s. VIII
a. C.)
O estilo
xeométrico
comeza no s. X e
alcanza a súa
plenitude no s.
VIII a. C.
45. ÉPOCA ARCAICA S. VIII-VI A. C.
Primeiros
textos
literarios:
Ilíada e
Odisea de
Homero
Xurde a
poesía
lírica: Safo,
Alceo e
Anacreonte
Coas relacións comerciais cos fenicios, os
gregos adoptan e adaptan o alfabeto
fenicio
53. MAGNA GRECIA
Templos de
Segesta templo
Paestum (Sur de
dórico (Sicilia)
Italia)
54. ÉPOCA CLÁSICA S. V-IV A. C.
O s. V foi o século Pericles, artífice
da democracia ateniense
Volver a escultura helenística
55. Seculos de ouro de atenas
Os s. V e IV foron os
séculos de ouro da
cultura ateniense.
Sobresaen:
Teatro: Esquilo
Sófocles, Eurípides,
Aristófanes Teatro de dionisos (Atenas)
Historia Heródoto,
Tucídides e Xenofonte
Filosofía: Sócrates,
Platón e Aristóteles.
Oratoria: Lisias e
Demóstenes.
Morte de sócrates
56. GUERRAS MÉDICAS
Na 1ª metade do
s. V A. C. os
gregos,
capitaneados
por atenas,
vencen ós
persas. Atenas
pasa a un
primeiro plano
político
63. PROPORCIÓNS DO PARTENÓN
As dimensións do
Partenón gardan
unha proporción de
9:4 en:
A longo con respecto ó
ancho
O diámetro de cada
columna e a distancia
entre elas
Na parte frontal, o alto
con respecto ó ancho
64. REFINAMENTOS ARQUITECTÓNICOS
DO PARTENÓN
Para corrixir as ilusións
ópticas e poder ver o
partenón coma un
edificio perfecto
65. PARTES DUN TEMPLO GREGO
Hefesteion ou
Teseion, s V a. C.,
na ágora de
Atenas
66. FRONTÓNS DO PARTENÓN I
As figuras con
marco laranxa
consérvanse
en Atenas, o
resto está no
Museo
Británico
Frontón occidental: describe a disputa entre
Posidón e Atenea polo padroado de Atenas
Esculturas de Fidias
67. FRONTÓNS DO PARTENÓN II
Frontón oriental: describe o nacemnto de
Atenea da cabeza de Zeus
Esculturas de Fidias
68. FRISOS DO PARTENÓN
Describen a procesión das panateneas, que tiña
lugar cada catro anos en Atenas. Nela aparecen
representados os heroes de maratón
69. METOPAS
Describen a loita entre lapitas e centauros,
como metáfora da batalla de maratón, na
que os gregos vencen ó persas
70. INTERIOR DO PARTENÓN
Nel atopábase
a imaxe
monumental
de atenea
realizada por
Fidias en
ouro e marfil
Atenea pártenos, copia
romana da obra de
fidias
71. A ÁGORA DE ATENAS
1. Acrópole
2. Monte Himeto
3. Monumento a Filopapo
4. Areópago (sé de tribunal para
crímes de sangue)
5. Estoa de Atalo (= pórtico para
oficinas)
6. Biblioteca de Panteno
7. Vía das Panateneas
8. Odeón de Agripa (auditorio)
9. Estoa do Medio
10. Praza do sur
11. Heliea (sé do tribunal popular
dos heliastas)
12. Fonte do SO
13. Tholos (templo de base circular)
14. Bouleterion (sé da boulé ou
consello)
15. Hefesteion (templo de Hefesto)
16. Arsenal
17. Metroon (Arquivos do estado)
Centro da vida política e
18. Templo de Apolo
social
72. Bouleterion, onde Estoa de Atalo,
dedicada a locais
se reunía a bulé ou
comercias, hoxe museo
consello da agora
74. DEMOCRACIA ATENIENSE
Óstraca, fragmentos
de cerámica, onde os
cidadáns escribían o
nome dos estrategos Clepsidra, reloxio de
que querían auga que marcaba o
condenar ó exilio ou tempo do que dispoñía
ostracismo cada orador
75. A ESCULTURA CLÁSICA:
O CORPO EN MOVEMENTO
Posidón do
Discóbolo de
artemision Diadúmeno
Mirón
de Policleto
76. A ESCULTURA CLASICA:
os cánones
Canon de Policleto: O Canon de Lisipo: o
doríforo apoxiomeno
78. A ESCULTURA CLASICA
Atenea Lemnia de
Hermes e Dionisos,
Fidias
de Praxíteles
79. A ESCULTURA CLÁSICA:
técnicas de panos
Niké desatando
Atenea pensativa unha sandalia
80. Cerámica
Vaso de figuras Vaso de figuras negras
vermellas Cinco deuses
Heracles loitando
contra a Hidra de Lerna
81. CERÁMICA
Lekitos, vasos
funerarios de fondo
branco
Representación
dunha tumba co
morto e unha
parente que ofrece
libacións.
Representación
dunha despedida
dun xove guerreiro
82. POLIS GREGAS: DELFOS
Delfos era o centro relixioso do
mundo Grego.
THOLO OU TEMPLO
Nel atopábase o famoso oráculo
CIRCULAR
de Apolo
83. POLIS GREGAS: OLIMPIA
Famosa polo seu templo de Zeus coa magnífica
escultura de Fidias e por celebrase nela cada
catro anos os xogos panhelénicos (deportivos e
literarios) máis importantes.
84. POLIS GREGAS:Epidauro
Nela atopábase o famoso Santuario de Asclepio, centro
curativo ao que acudían doentes de tooda Grecia.
Destaca o seu famoso teatro, construído no s. III a. C.
85. Conflicto Esparta -Atenas
Guerra do
Peloponeso
(431-404): A máis
longa sufrida
polos gregos.
Anque vence
Esparta ,
ambas polis
quedan
debilitadas,
favorecendo
a hexemonía
doutras polis,
como Tebas
87. ALEXANDRE MAGNO
Seguindo a plítica do seu pai Filipo, Alexandre
consigue anexionar a grecia o imperio persa,
extendendo a cultura grega a zonas moi amplas.
88. ÉPOCA HELENÍSTICA: S. III-I A. C.
Á Morte de alexandre, os seus xenerais repártense o
imperio.
Os novos reinos son gobernados por monarquías
absolutas
89. CULTURA HELENÍSTICA
A cultura grega
esténdese a zonas moi
amplas, establecéndose
o grego como lingua
oficial
Atenas deixa de ser o
centro cultural, e
destacan Pérgamo,
rodas, Antioquía,
alexandría e éfeso, nas
que se Crean as
bibliotecas
Gran avance no mundo
científico (arquímides,
escola hipocrática...)
A filosofía céntrase na
ética: búsqueda da
felicidade (Estoicos,
Epicúreos, Cínicos...)
Biblioteca de celso, éfeso
90. ESCULTURA HELENÍSTICA
cabeza de filósofo
Predomina o realismo fronte a perfección do
clasicismo. Aparecen representados a nenez, a vellez,
a deformidade, os movementos violentos
94. No s. II a. C os romanos comezan a intervir en
Grecia e 146 a. C. Convírtena en provincia romana.
No 31 a. C. É conquistado o último reino
helenístico, Exipto, baixo o reinado da raíña
Cleopatra VII
Os romanos asimilaron a cultura grega, que segui
persistindo, baixo o imperio (período imperial).
No a. 395 d. C. O Imperio Romano divídese e Imperio
romano de Occidente, con capital en Roma, e
Imperio Romano de Oriente, con capital en
Constantinopla.
O Imperio Romano de Oriente, existirá baixo o
nome de Imperio Bizantino ata 1453, ano no que
Constantinopla e tomada polos Otománs
(Turcos).
O grego será a lingua oficial do Imperio
Bizantino, resistirá a ocupación otomana e será a
lingua oficial do novo estado grego,
independizado dos turcos no s.XIX .