1. Παξιμαδάκη Σοφιάννα
Φιλόλογος

2. Θεωρητικό πλαίσιο:
 Γραμματισμός:
 Η παραδοσιακή αντίληψη τον συσχέτισε με τη γραφή
και την ανάγνωση ως έννοια α-κοινωνική και στατική.
 Τον 20ο αι. αναδείχθηκε η κοινωνικο-πολιτισμική του
διάσταση και έτσι εμφανίζεται ως ζωντανός οργανισμός
που ακολουθεί τις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις
(Gee, 1996)

3. Ως προς την κοινωνική του διάσταση
διακρίνεται σε δύο βασικά μοντέλα:
Λειτουργικό
Κριτικό

4. Με την είσοδο της εικόνας στη ζωή μας άλλαξαν οι κοινωνικές
δομές και σχέσεις, άρα και οι ανάγκες γραμματισμού
Παιδαγωγική των «Πολυγραμματισμών» που:
 Σχετίζεται με την έννοια της πολυτροπικότητας (Kress, 1996)
 Στοχεύει στην ανάπτυξη της δεξιότητας των μαθητών να
διαβάζουν κείμενα, εικόνες, ήχους, κινήσεις κ.ά. και να τα
συνδέουν μεταξύ τους
 Κάλυψε τις εκπαιδευτικές ανάγκες των πολυπολιτισμικών
περιβαλλόντων μάθησης και της ολοένα αυξανόμενης
ανάπτυξης των Νέων Τεχνολογιών

5. Σχέδια νοήματος:
Το Σχεδιασμένο (available Design): στην
περίπτωσή μας η γελοιογραφία που θα δοθεί στους
μαθητές
Ο Σχεδιασμός (Designing): η διαδικασία
δημιουργικού ανασχεδιασμού της γελοιογραφίας
μέσα σε ένα νέο επικοινωνιακό πλαίσιο
Το Ανασχεδιασμένο (The Redesigned) : η έκβαση
του Σχεδιασμού, η δημιουργία μιας νέας
γελοιογραφίας από τους μαθητές

6. Παιδαγωγικές διαδικασίες:

7. Η γελοιογραφία ως κειμενικό είδος:
 Δύναμη του χιούμορ
 Έχει χαρακτηριστεί ως οπτικό επιχείρημα (visual




argument) για θέματα πολιτικά και κοινωνικά
Αναδεικνύει την προσωπική αντίληψη του παρατηρητή
Κριτική τέχνη  κριτική σκέψη
Βοηθά τους μαθητές με δυσκολίες στη γλώσσα να
αναπτύσσουν την κριτική τους σκέψη
Προβληματίζει τους μαθητές για το κοινωνικό,
πολιτικό και πολιτισμικό περιβάλλον τους

8. Διδακτικά παραδείγματα στη
Νεοελληνική Γλώσσα:

10. Προτάθηκαν οι γελοιογραφίες: