2. Η λιμνούλα του βατράχου
( παιχνίδι από τη Γερμανία)
Χαράζουμε έναν κύκλο µε διάμετρο τουλάχιστον 8 μέτρα. Αυτό θα είναι
και το «λιβάδι». Έξω απ’ αυτόν τον κύκλο βρίσκεται το «ποτάµι» και στη
μέση του «λιβαδιού» ορίζουμε µ’ ένα μικρό κύκλο τη «λιμνούλα». Μετά
χαρακτηρίζουμε τρία παιδιά «πελαργούς» . Τα υπόλοιπα παιδιά είναι οι
«βάτραχοι» και πηγαίνουν μέσα στη λιμνούλα. Από εδώ προσπαθούν,
περνώντας το «λιβάδι», να φτάσουµε για ασφάλεια στο «ποτάμι». Όµως,
οι πεινασμένοι πελαργοί προσπαθούν να πιάσουν τους «βατράχους» και
να τους «καταβροχθίσουν». Το παιχνίδι τελειώνει, όταν οι πελαργοί «φάνε»
όλους τους «βατράχους». Αυξάνοντας τη δυσκολία του
παιχνιδιού, συμφωνούμε οι «βάτραχοι» να μετακινούνται µε πηδηματάκια
και οι «πελαργοί» µόνο µε κουτσό.
3. Η μπάλα στο τούνελ
(παχνίδι από τη Σιέρα Λεόνε)
Μέσα από τα πόδια το ένα παιδί δίνει
τη μπαλα στο άλλο.
4. Κυνηγόμπαλα
(παιχνίδι που παίζεται σε πολλές χώρες όπως
Βραζιλία, Ιαπωνία και Γερμανία)
Οριοθετούμε το διαθέσιμο χώρο για παιχνίδι και ζητάμε
από τα παιδιά να αραιώσουν σε αυτόν· ένα παιδί περιμένει
έξω από το χώρο με μια μπάλα στα χέρια. Με ένα σύνθημα
αρχίζει να κυνηγά τα παιδιά και προσπαθεί να τα πετύχει
με την μπάλα. Όποιο παιδί το πετύχει, παίρνει την μπάλα
και γίνεται αυτό ο κυνηγός. Έτσι παίζουν όλα τα παιδιά και
κανένα δεν μένει απ’έξω.
6. Μεγάλο φανάρι
(παιχνίδι από την Ιαπωνία)
Τα παιδιά στέκονται όρθια στον κύκλο. Ορίζεται ένα παιδί που
θα ξεκινήσει το παιχνίδι. Αυτό πρέπει να πεί «μικρό φανάρι»
και να τεντώσει τα χέρια του μπροστά. Το επόμενο παιδί
πρέπει να πει «μικρό φανάρι» και να μαζέψει τα χέρια του
στο στήθος. Το παιχνίδι συνεχίζεται γύρω-γύρω στον κύκλο
και τα παιδιά λένε εναλλάξ «μικρό φανάρι» και «μεγάλο
φανάρι» και κάνουν την αντίστοιχη κίνηση. Ο ρυθμός του
παιχνιδιού πρέπει να είναι γρήγορος ώστε τα παιδιά να
μπερδεύονται μη μπορώντας να συντονίσουν τα λόγια με τη
σωστή κίνηση. Όποιος κάνει λάθος βγαίνει από το παιχνίδι.