https://st-taksh.blogspot.com/

1. ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤ’
Η Φιλική Εταιρεία
Καραταράκη Μαρία

2. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
ΞΑΝΘΟΣ

3. Ο Εμμανουήλ Ξάνθος έζησε αρχικά στη Σμύρνη και έπειτα στην Ιταλία και
συγκεκριμένα στην Τεργέστη, όπου και δούλεψε ως υπάλληλος σε εμπορική
επιχείρηση. Το 1810 εγκαταστάθηκε στην Οδησσό και, αφού δούλεψε ως γραμματικός
του εμπόρου Βασιλείου Ξένη, το 1812 γνωρίζεται στην Κωνσταντινούπολη με δυο
εμπόρους από τα Ιωάννινα και το 1814 αποφασίζουν να δημιουργήσουν δική τους
εμπορική εταιρεία. Κατά το 1813, πραγματοποιεί εμπορικά ταξίδια στην Πρέβεζα, στα
Ιωάννινα και στη Λευκάδα. Υπήρξε ελευθεροτέκτονας.
Επιστρέφοντας στην Οδησσό, ανακοινώνει στους Αθανάσιο Τσακάλωφ και Νικόλαο
Σκουφά τις ιδέες του και με τον τρόπο αυτό, ιδρύεται η Φιλική Εταιρεία το 1814.Το
1819 ο Ξάνθος μεταβαίνει στη Ρωσία, με σκοπό να προτείνει την αρχηγία της Φιλικής
Εταιρείας στον Ιωάννη Καποδίστρια, πρόσωπο που οι τρεις ιδρυτές οραματίζονταν
ως την «Ανωτάτη Αρχή».

4. Νικόλαος
Σκουφάς

5. Ο Νικόλαος Σκουφάς γεννήθηκε το 1779 και καταγόταν από το Κομπότι της Άρτας. Το
επίθετο Σκουφάς προήλθε από τον πατέρα του. Ο πατέρας του λεγόταν Κουμπάρος αλλά
ο ίδιος ασχολούμενος με την κατασκευή σκουφιών (πίλων) έλαβε αργότερα το
προσωνύμιο Σκουφάς με το οποίο και καθιερώθηκε.Το 1813, ο Σκουφάς βρισκόταν στη
Ρωσία, όπου και εγκαταστάθηκε στην Οδησσό, ασκώντας χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία το
παλαιό επάγγελμά του. Με αυτόν τον τρόπο, του δόθηκε η ευκαιρία να γνωριστεί με τον
Αθανάσιο Τσακάλωφ και τον Εμμανουήλ Ξάνθο, μετέπειτα συνιδρυτές της Φιλικής
Εταιρείας, η οποία ιδρύθηκε το έτος 1814, ύστερα από πρόταση του Σκουφά. Ο Σκουφάς
διέθετε επαναστατική προπαίδεια: ήταν προκατηχημένος στις ιδέες που θα προέβαλε
στην Εταιρεία, από τον Κωνσταντίνο Ράδο, έμπορο στη Ρωσία, γεννημένο στο
Τσεπέλοβο των Ιωαννίνων. Ο Ράδος είχε σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο της Πίζας, όπου
μυήθηκε στον καρμποναρισμό, και είχε προσπαθήσει να ιδρύσει το 1812 στη Μόσχα
ελληνική επαναστατική εταιρεία, υπολογίζοντας στα πρώτα μέλη της και τον Σκουφά.
Ωστόσο, η κακή υγεία του δεν του επέτρεψε να ολοκληρώσει την αποστολή του. Πέθανε
στις 31 Ιουλίου 1818 στο Μέγα Ρεύμα της Κωνσταντινούπολης και τάφηκε στον τοπικό
ναό των Ταξιαρχών.Το όνομά του έχει δοθεί στον Δήμο που ανήκει το Κομπότι, σε
κεντρικό δρόμο της πόλης της Άρτας (στον οποίο βρίσκεται το κτίριο που στεγάζονταν
αρχικά η επιχείρησή του) αλλά και σε δρόμο στο κέντρο της Αθήνας, στο Κολωνάκι.

6. Αθανάσιος
Τσακάλωφ

7. Ήταν Ηπειρώτης, γεννημένος στα Ιωάννινα το 1790, αναγκάστηκε νέος να εγκαταλείψει την Ελλάδα
και να μεταναστεύσει στη Ρωσία στον πατέρα του. Το πραγματικό του επώνυμο ήταν Τεκελής ή
Τσάκαλος. Ένα μικρό διάστημα βρέθηκε στο Παρίσι για σπουδές, όπου μάλιστα συμμετείχε στην
ίδρυση του «Ελληνόγλωσσου Ξενοδοχείου». Στη συνέχεια μετέβανε στη Βιέννη της Αυστρίας, όπου
ήρθε σε επαφή με τον Ιωάννη Καποδίστρια. Τελικώς, κατέληξε στη Μόσχα, όπου γνώρισε τον
Νικόλαο Σκουφά και έθεσε τις βάσεις για τη δημιουργία της Φιλικής Εταιρείας.Τον Ιούλιο του 1818,
ο Αθανάσιος Τσακάλωφ έφτασε στην Οδησσό, όπου και προχώρισε σε σημαντικές δραστηριότητες
και μεθοδικότερη οργάνωση της Εταιρείας. Κατόπιν ακολούθησε τον Άνθιμο Γαζή, σημαντικότατο
μέλος της Φιλικής Εταιρείας, στην Κωνσταντινούπολη, όπου συνέχισε την κατήχηση νέων μελών,
και σε αλλεπάλληλα ταξίδια στη Σμύρνη, στη Μακεδονία, στη Θράκη, φθάνοντας μέχρι και την
ανατολική Θεσσαλία.Ένα από τα πρωταρχικά μέλη της Φιλικής Εταιρείας, ο Νικόλαος Γαλάτης, είχε
αρχίσει να έχει αποκλίνουσα συμπεριφορά και σύντομα απέκτησε προδοτική διαγωγή,
φροντίζοντας πάντα να ασκεί ένα είδος εκβιασμού στα υπόλοιπα μέλη.

8. Η απειλή αυτή υποχρέωσε τους επικεφαλής της οργάνωσης να αναθέσουν στον Τσακάλωφ την
εξουδετέρωσή του. Σύμφωνα με τη διαταγή αυτή, ο Τσακάλωφ, συνοδευόμενος από το Δημητρόπουλο,
παρέλαβε το Γαλάτη και στο ταξίδι τους στην Πελοπόννησο, πλησιάζοντας την Ερμιόνη, τον εκτέλεσαν.
Ήταν Νοέμβριος του 1819. Ο Τσακάλωφ αναγκάστηκε να δραπετεύσει, καθότι θεωρήθηκε ένοχος για τη
δολοφονία, και από τη Μάνη πέρασε στην Πίζα της Ιταλίας, όπου και παρέμεινε έως και την έναρξη της
Ελληνικής Επανάστασης το 1821. Αμέσως μετά την έκρηξη του κινήματος, έφτασε στις παραδουνάβιες
ηγεμονίες, εκεί όπου είχαν ήδη ξεκινήσει οι πρώτες μάχες. Ανέλαβε υπασπιστής του Αλέξανδρου
Υψηλάντη στον Ιερό Λόχο και μετά την καταστροφή του Δραγατσανίου κατάφερε να επιστρέψει και να
πολεμήσει στην Ελλάδα. Μετά το τέλος της Επανάστασης και την τελική απελευθέρωση της Ελλάδας
από τον τουρκικό ζυγό, την περίοδο του πρώτου κυβερνήτη της χώρας, του Ιωάννη Καποδίστρια, ο
Τσακάλωφ υπηρέτησε στο στρατιωτικό λογιστικό του Γενικού Φροντιστηρίου και εμφανίστηκε ως
πληρεξούσιος Ηπείρου στην Εθνοσυνέλευση του Άργους. Το καλοκαίρι του 1832 έφυγε από την Ελλάδα
και εγκαταστάθηκε στη Ρωσία, στη Μόσχα, όπου και έζησε μέχρι το 1851.